Ngayon naiintindihan kona si Hubby. Ito ang sinasabi niyang napapansin niya kay Rachel parang may kakaiba. Iyon pala ang babaeng business partner na naman niya ay walang iba kung hindi si Ellaine! Napaka laking katanungan ang nasa aking isip. Papaano siya nakaligtas? Mali lang ba ako ng nakita? Sino ang tumulong sa kanya? Marahas niyang binitawan ang aking buhok saka iyon inayos-ayos. “Nagtataka ka ba paano ako nabuhay? Simple lang. Niligtas ako ni Logan, pagkaalis na pagkaalis niyo dumating si Logan at mga tauhan niya para iligtas ako. Sa likod lang kami dumaan at kayo sa pinaka entrance. Siya ang nagtago at nagpagamot sa akin. Hindi niyo nahalata diba? Matalino din naman kasi ang isang ‘yun. Nabobo lang pag dating sa pag ibig. Tsk!” So, si Logan ang nagligtas sa kanya. Kaya pala..Mas naiintindihan kona ang lahat ngayon. “Anyway, ngayon na kilala mo na ako. Alam mona ang gagawin ko sa ‘yo.” Nakangisi nitong turan. Shit, ngayon pa lang alam kong
“Sige na anak, baka maabutan pa tayo ng mga tauhan ni Ellaine dito. Tumalon kana anak, be careful ok? I hope you can do the first mission I gave to you, son. I believe in you, Go!” Hinarap kona siya sa bintana, kumapit ito sa magkabilaang kahoy saka lumingon sa akin. “I will do what you gave me on my first mission mom, I will not dissapoint you, I will hide and they will not find me. I will also call dad.. but please mom, promise me you will be ok and you will follow me. Alright?” Seryosong turan nito pero nakikita ko ang pangingilid ng luha sa kanyang mga mata. My baby is big boy na talaga. “I will son, go now baka dumating na ang mga kalaban. Mag-iingat ka ha?” “Yes, mom.” Bago siya tumalon ay ginawaran ko muna ito ng halik sa ulo. Maging ligtas lang siya ay mapapanatag na ako. Ilang sandali pa tumalon na ito, nakahinga ako ng maluwag dahil safe ang pagkakabaksak niya. Tumingala siya sa akin na siyang sinagot ko naman ng tango. Tumakbo na it
PAGKARATING sa kwartong pinag dalhan sa akin kanina ay walang pakundangan akong tinulak sa loob ng dalawang lalaking may hawak sa akin, napaluhod ako at napangiwi dahil malakas iyon, isabay pa na nagsisimula na ako makaramdam ng panghihina dahil sa tama ng bala. Shit! “Now, let's start.” Agad akong napalingon kay Ellaine na sumunod din pala agad sa amin. Nakangisi ito habang hawak hawak ang isang latigo. Napalunok ako. Delikado ito. May tama ako ng bala at nanghihina na, baka hindi kayanin ng katawan ko ang gagawin sa akin ng demonyong ito! Baka tuluyan ng bumigay ang katawan ko, hindi biro ang dugong nawawala sa akin. Hubby, nasaan na kayo? Sana makarating kayo sa tamang oras. “Scared? Siguradong sa gagawin ko hinding hindi kana makakatayo pa at makakatakas! Papahirapan kita hanggang sa unti unti ng bumigay ang katawan mo at maging dahilan ng kamatayan mo! Ibabalik ko sa ‘yo ang lahat ng ginawa mo sa akin!” Galit nitong turan sabay taas ng kamay na may hawak n
“I'm sorry again.” “Ssshh, stop crying, It's over. This time sigurado na ako na tapos na ang lahat. Mamumuhay na tayo ng maayos at masaya.” Tumango tango naman ako. “Dad talk to mom later, we need to go to the hospital, She has a gunshot, she was also pale.” Seryosong singit ni Ares. Doon lang bumalik sa aking isip na may tama nga pala ako ng bala. “Shit.” Mura ni Hubby saka mabilis na tumayo saka binuhat ako pa bridal style. Pagkalabas namin ng kwartong iyon nandoon pala si Kiel at Sean naghihintay at nagbabantay. “Let's go! May tama ng bala ang asawa ko, kailangan madala agad siya sa hospital.” Mabilis na sambit nito at nagmamadaling naglakad. Nakasunod naman sila sa amin. Pagkarating sa labas ng bahay naabutan namin na nakikipag bangayan si Rose kay Ellaine. Hindi pa rin pala tumitigil ang babae, habang si Giselle nakatalikod sa kanilang dalawa at tila may hinahanap sa loob ng sasakyan. Dumeretso naman si Kiel at Sean sa pwesto ng mga ito habang ka
GIOVANNI'S POV “Hubby, busy ka?” Lumingon ako sa aking asawa. “Not really, why?” Malambing kong sagot na siyang kinalawak ng ngiti nito. Actually, may importante akong binabasa na documents para sa isang project ng kompanya. Mahalaga iyon pero mas mahalaga ang asawa ko. Simula ng malaman kong buntis si Natasha pinili ko ng dalhin ang trabaho ko dito sa mansyon at napunta lang ako sa kumpanya kapag may meeting o importanteng kliente. “Uhm, can you make a pizza? I want a homemade pizza, hubby..pretty please?" I smiled and nod saka tumayo para lapitan siya at gawaran muna ng halik. “Alright, gagawa ako ng pizza for you. what flavor do you want?” Nangislap naman ang mga mata nito. “Beef mushroom pizza hubby, with hot sauce ah?” Parang bata nitong sambit. “Okay, I'll make you a pizza, just wait for me here.” “Okay!” Lumabas na ako ng kwarto namin at nag tungo sa kusina para gawin ang request niyang pizza. Iba pala talaga ang mood ng isang buntis.
GIOVANNI'S point of view (PRESENT) “Any update?” Malamig kong tanong sa tauhan na inutusan kong hanapin ang aking asawa. “I found her Boss, I know where she is staying and her sister now.” Lihim akong napangisi. Found you, Wife. I told you, you can't hide from me. “Where?” “Sa palawan boss, sa isang tagong isla sa palawan pero..” Nangunot ang aking noo. “But what?”Malamig kong tanong. “Hindi natin mapapasok ang isla na iyon boss ng basta-basta dahil kuta iyon ng kalaban. Nasa pangangalaga siya ni Logan Acosta.” “What?!” Dumagundong ang galit na boses ko sa buong silid dahil sa narinig. Papaanong napunta sa kuta ng kalaban ang aking asawa? papaano niya nakilala si Logan?! I gritted my teeth out of anger. Now I understand. That is why no matter what I do to search for my wife, I cannot find her because Logan is hiding her from me! That bastard! “Get ready! We are going to Palawan tonight, call Zamora and Vasquez! I will tak
SIMULA NATASHA point of view Nang-hihina akong naupo sa gilid ng may makita akong ma-uupuan para magpahinga saglit. Tagaktak ang pawis ko sa paglalakad. Sabayan pa ng gutom na nararamdaman. Kanina pa ako palakad-lakad sa kung saan-saan para maghanap ng trabahong pwedeng applyan. At mukhang minamalas talaga ako ngayon dahil lahat ng puntahan ko laging sagot sa akin may nakakuha na daw sila, ang iba naman kailangan tapos sa pag-aaral o kaya walang hiring. Ang hirap talaga maghanap ng trabaho kapag hindi ka nakatapos. Napabuntong hininga nalang ako bago tumingin sa mga sasakyan na dumadaan. Nagiisip kung saan ba ako pwedeng makahanap ng trabaho. Kahit ano ok lang papatusin ko, basta magkaroon lang ako ng pera. Hindi ako pwedeng nakatengga lang sa bahay dahil puro sermon na naman ni Tiya Marites ang maririnig ko. Paniguradong susumbatan na naman niya kaming nakikitira lang at palamunin. Kung may iba lang sana kaming kamag-anak hindi kami magtitiis sa poder ng i
“I know what you're thinking, Iha. The way you look at the restaurant and at yourself, I know you're thinking you can't go inside dressed like that, Am I right?..Iha, our restaurant is open to everyone. Okay? Come on. Join me. Don't be shy ok?” Woah! ang galing naman ni Lolo, na-gets niya agad ang kinababahala ko. Pero, siya sige na nga. Papayag na ako sa alok ni lolo. Nagugutom na talaga ako. Mahirap tanggihan ang grasya ng pagkain. “Sige po, lolo.” “Great! Follow me, Iha.” Tumango naman ako bago siya sinundan. Pumasok kami sa loob ng restaurant. Grabe! ang bango bango ng loob! Halatang pang-mayayaman! Manghang mangha ako habang nililibot ang tingin sa paligid. Iba pala kapag nandito ka sa loob. Tumigil kami sa isang table. Naunang na-upo si Lolo tapos ay nakangiti siyang nag-angat ng tingin sa akin. “Sit down, Iha.” Sumunod naman agad ako at na-upo sa katapat na silya. “Ito ang menu, bilang pambawi ko sa ‘yo, pumili ka ng pag-kain na gusto mo. okay?”