NATASHA'S POV MARAHAN na tapik sa aking balikat ang nag-pagising sa akin. Dahan-dahan kong minulat ang mga mata at bigla akong napa-ayos ng upo ng mapagtantong nasa kotse pa pala ako. Nakatigil na ang kotse namin at taimtim naman na nakatingin sa akin si Giovanni. “We're here." sambit niya bago umayos ng upo. Pasimple ko namang kinapa ang gilid ng aking labi dahil baka may natuyong laway! Nakakahiya dahil ginising pa ako ni Giovanni at nakatingin siya sa akin kanina! Inayos ko rin ang sarili. Hindi ko namalayan na nakatulog na ako sa biyahe dahil sa pagod na rin ngayong araw. Hindi ko rin kasi alam kung saan kami pupunta, ayaw ko naman tanungin kanina si Giovanni dahil mainit ang ulo, baka sa akin pa mabaling ang galit niya kaya mas minabuti kong manahimik na lang. “Nasaan tayo?" Tanong ko habang tinitignan ang labas. Magagandang ilaw sa paligid ang bumungad sa akin, Nakaparada din ang kotse sa gilid ng isang puno at harap ng dagat? “Subic..sa Silvestre Beachfron
Nang makapag shower at bihis na ako gumaan na ang pakiramdam ko. Bago lumabas napatingin muna ako sa salamin. Halos umabot na sa tuhod ko ang damit ni Giovanni sa akin. Ngayon ko napatunayan na maliit nga talaga akong babae. Kaya tinatawag niya akong shorty ‘e. Saka kapag kinakausap ko siya kailangan ko pang tumingala. Pag labas ko sa kwarto nakakahalimuyak na amoy ng pagkain ang sumalubong sa akin. Biglang tumunog ang tiyan ko, bigla akong natakam at nagutom! Hindi ako nakakain kanina ng maayos sa reception kahit ang sasarap ng pagkain na nakahain sa table namin ni Giovanni. Naiilang ako dahil sa dami ng tao kaya patikim-tikim lang ang ginawa ko. Naglakad ako patungo sa kitchen pero natigilan din dahil nakita kong nakatalikod si Giovanni sa akin habang abala sa pagluluto. Naka-apron pa ito. Hindi ko maiwasan na hindi mamangha, marunong pala siyang magluto? At sa amoy pa lang nito mukhang masarap na! Pinag-patuloy ko ang paglalakad at tumikhim para kunin ang kanyang atensy
Dahan dahan akong lumapit para kunin sa kanyang kamay ang remote at patayin ang TV. Pigil na pigil ko ang aking paghinga habang kinukuha ang remote at inayos ang kamay niyang nakalaylay. Aalis na sana ako para kumuha ng kumot sa aming kwarto ng mapatigil din ng bahagyang gumalaw ito. Akala ko ay magigising na siya pero hindi. Nakahinga ako ng maluwag dahil don, akala ko ay makikita niya akong ganito kalapit sa kanya. Baka iba pa ang maisip nito. Napangiti ako ng mapag-masdan ang payapang mukha nito. Napaka-gwapo pala talaga niya lalo na kapag malapitan. Bakit napaka perpekto ng lalaking ito? Ang haba ng pilikmata na naka pilintik na. akala mo ay ginamitan ng eye curler. At ang makakapal naman niyang kilay na naka-korte na. Wala sa hulog na napahawak tuloy ako sa aking kilay na naging maayos lang kanina dahil inayusan ako. Nakaka inggit naman ang lalaki ito! Bumaba ang tingin ko sa natural niyang mapulang labi. Para siyang naka liptint! Pati ang matangos niyang ilong
HABANG kumakain kami ng almusal ay tahimik lang ako. Ewan ko ba bigla na lang akong nailang sa presensya ni Giovanni lalo't pa pasulyap-sulyap siya sa akin. Bahagya akong nakayuko ngayon dahil naiilang talaga ako. Isusubo ko na sana ang bacon ng biglang magsalita si Giovanni. “Are you alright? Kanina ko pa napapansin ang katahimikan mo. Naiilang ka ba sa akin?" Nanlaki ang mga mata ko at agad nag-angat ng tingin sa kanya. “H-huh? A-ah hindi! A-ano hindi ko lan—” “Dahil ba sa ginawa ko kanina kaya ka nag-kaka ganyan?” Napalunok ako ng makitang sumeryoso ang mukha nito. Binaba na rin niya ang hawak na kutsara't tinidor tapos nag punas ng tissue sa kanyang labi. “H-hindi ah! ano kasi, naninibago lang ako. Oo, ayon naninibago lang." Jeez, Natasha! anong klaseng alibay ‘yon? Tumaas ang isang kilay ni Giovanni halatang hindi naniniwala sa sinabi ko. “Finished your food then let's talk." ’Yun lang ang sinabi niya bago pinag patuloy ang pagkain. Oh my! ano naman k
NATASHA'S POV Naging maganda ang maghapon namin ni Giovanni. Katulad ng sinabi niya pinakilala niya ako sa mga staff ng resort nila. Inilibot niya rin ako sa buong resort ng bandang hapon ng makapag pahinga kami galing mall. Hindi siya umalis sa tabi ko at matiyaga niya akong sinamahan sa lahat ng gusto kong puntahan dito sa kanilang resort. Grabe! Sobrang laki pala talaga ng resort nila, meron silang massage and spa dito, Gym, Meron rin silang cafe, souvenir store, restaurants, at BAR. Kumpleto rekado ang resort kung tutuuusin. Tapos malapit pa sa talipapa na puro seafoods ang binebenta. Habang magkasama kami ni Giovanni hindi ko maiwasan na hindi kiligin. Sobrang, sweet, caring niya. Sobrang nakakapanibago but at the same time ang sarap sa pakiramdam. Sa isang iglap nawala 'yung moody na Giovanni. KINAGABIHAN nanood kami ng movie sa Netflix. Noong una tinatanong pa niya ako, ano 'yung netflix. Iyon pala walang hilig manood ng movie ang asawa ko at ngayon niya lang na
NATASHA'S POV TAHIMIK lang ako habang nakatingin sa labas ng bintana ng kotse ni Giovanni. Pabalik na kami ng Manila ngayon. Pagkatapos na pagkatapos kumain, pinag-asikaso na niya agad ako. Mabilisan kong inayos ang mga gamit namin at pinaglalagay sa maleta. Hindi ko na nga nagawang tiklupin ‘yon dahil sa pagmamadali. Simula ng makausap ng asawa ko si Kiel naging seryoso na ito at hindi umiimik. Tila rin malalim ang iniisip. Kaya mas minabuti ko na lang na manahimik at hayaan siya. Baka sa akin pa ibuntong ang galit, mahirap na. Mukhang may problema ata kaya napatawag si Kiel. Sa totoo lang medyo nalungkot ako dahil hindi pa nga namin na eenjoy ang bakasyon na antala na agad. Pero ayos lang mas importante na makabalik na kami sa manila para maayos na ni Giovanni kung ano man iyong problema. Hanggang sa makarating kami sa mansyon. Finally! Kulang na lang matuyuan ako ng laway dahil apa't na oras din ang naging biyahe namin. Hindi niya talaga ako kinausap. Pagkaparada
GIOVANNI'S POV Napabuntong hininga ako ng makapasok sa opisina ni grandpa. Hindi mawaglit sa aking isipan ang itsura ni Natasha ng sabihin kong uuwi na kami. I know she is dissapointed dahil sa biglaan naming pag uwi. Kitang kita ko ang pagbabago ng kanyang itsura kanina. Tsk! Nangako pa naman ako sa kanya na mag swi-swimming kami. Damn! lahat ng plano ko nasira dahil sa tanginang problema ng branch ng kompanya sa malaysia. Isabay pa ang sinabi ni Kiel sa akin kanina. Actually, tumawag si Vasquez dahil sa utos ni grandpa na pauwiin ako. Nag boluntaryo siya para masabi na rin sa akin ang isa pang problema. Iniisip ko pa lang na matagal akong mawawalay sa asawa ko ay gusto ko ng pumatay ng tao! Shit! I don't know what is happening to me. Basta ang gusto ko lang nasa tabi ko si Natasha, Ayoko siyang malayo sa akin. Isa pa gusto ko siyang pinagsisilbihan, lutuan at makatabi sa kama at mayakap. Pabaksak akong naupo sa single sofa at sumandal doon. Habang nasa biyah
NATASHA'S POV “What?!” Hindi makapaniwalang sambit ko. Ako ang maghahandle ng kompanya? Bakit ako? Bumuntong hininga naman siya. “I'm sorry Wife, I don't want to, but you are my wife and you will be the one in charge of everything. Don't worry Lolo J, Larry and Kiel will accompany you and guide you to the company." Kinabahan tuloy ako, anong alam ko sa pag papatakbo ng isang kompanya? Ays! Hindi lang basta basta isang kompanya ha! Pinaka malaki at sikat pa. Ano na lang iisipin ng mga tao o empleyado nila? Hindi ako tapos ng pag aaral. “Sigurado ba kayo na ako? Baka pwedeng si Kuya Larry na lang o kaya si Kiel?” Umiling naman siya kaya mas lalo akong nanghina. “Like I said, only you can handle the company because your my wife. Alam mo namang hindi pwede si Old man dahil sa kalagayan niya. Bawal siyang ma-stressed. Isa pa hindi ko pwede ipag katiwala kung kanino na lang ang kompanya. H'wag kang mag-alala hindi ka pababayaan ni old man. He will teach you wh