Share
CHAPTER SEVEN
Napatawa ako ng pagak. Ano na naman kaya ang pumasok sa utak nitong antipatikong 'to at naisipan niya akong i-add sa facebook.
A smirk painted my face when an idea popped in my head.
"Hmmm... Manigas ka r'yan dahil gagawin kitang follower. Asa ka namang i-a-accept ko ang friend request mo 'no! No freakin' way!"
I put my phone at the bedside table and stood up to take a bath even if I really wanted to lay down. Mas masarap naman kasi talaga matulog kapag bagong ligo... Fresh.
***** "Ma, I have to go. I'm late," sabi ko pagkababa ko ng hagdan.Naabutan ko siyang inilalapag ang isang bandehado ng garlic rice sa dining table at nakakunut-noong bumaling sa akin.
"How about breakfast?"
"Sa school na lang p
Related chapters
IF I FALL CHAPTER EIGHT
I don't know what I should feel when we entered the classroom. Lahat ng mga mata'y nakatuon sa akin. Nakapanliliit. Itinuon ko na lamang ang atensiyon ko sa daanan saka dumiretso sa upuan ko. Pagkaupo ko'y sinulyapan ko sila Kath at Ciara na parehong nakatingin sa akin. Para kaming nag-uusap sa mga isip namin. Marahil ay alam nilang dahil sa issue sa social media ang rason kung bakit halos lahat sila'y nakatingin sa akin... Ng matalim at tila ba nang-uuyam. I didn't do anything wrong. Ako pa nga ang na-agrabyado tapos ako pa itong magiging laman ng usapan? Ako pa 'tong machi-chismis sa isang bagay na wala namang katotohanan. Saka asa pa silang mangyayari 'yon! No way! Ni madikit lang ang balat ko sa kanya'y hindi ko na gusto, ang halikan pa kaya siya? Nakakasuka! "Ah, talaga ba?" Nanlaki ang mga mata ko nang maramdaman ko ang paghinga niya sa bandang leeg ko. Nakakakiliti— no! Hindi puwede!&
IF I FALL CHAPTER NINE
We were both seated inside a fine-dining restaurant. Nanatili lamang akong nakatingin sa kaniya. Naghihintay sa anumang sasabihin niya. Prente lang siyang nakaupo habang pumipili ng kakainin niya... Nakaupo na para bang maayos kaming dalawa... That I already forgiven him when the truth is this is the last thing that I will do — to be left with him alone. He looks fine. Hindi siya 'yong tipo ng tao na may konsensiya. He didn't even say sorry to me. Hindi ko lang alam kay Mama but sa 'kin? Never kong narinig ang salitang 'yon sa kaniya. Well, kahit naman sabihin niya iyon ay hindi ko pa rin siya mapapatawad. He must pay for what he had done to us. Pero parang wala lang naman sa kaniya. Pagkatapos niyang um-order ay tuwid siyang naupo habang ang magkasalikop niyang mga kamay ay nakapatong sa lamesa. He looked straight to me and gave a smile. Napairap ako sa kawalan saka mahinang napabuga ng hangin. "So, why did yo
IF I FALL CHAPTER TEN
"Susunod na lang ako. Maaga pa naman," sagot niya sa damuhong si Mr. Antipatiko. Small world, isn't it? Who would have thought that Jacob is a friend of Cherro? "Sige na. Mukhang may lakad pa yata kayo ng mga barkada mo," ani ko saka palihim na napairap. "It's okay. I can't leave you here alone in that state. Baka maging cargo de konsensiya pa kita mamaya. Sabi ko naman kasi sa 'yo, ihahatid na lang kita e." "Thanks but I can manage," I smiled at him para malaman niyang ayos lang ako. "H'wag ka nang makulit. If you really want me to go, then sumabay ka na lang sa 'kin para maihatid na kita," pangungulit niya. "Hmmm... O-okay. Looks like I have no choice, do I?" "Okay. Wait for me here. Kunin ko lang si Alex," aniya saka mabilis na lumakad patungo sa mga naka-park na sasakyan. "Alex? Who is that?" napatanong ako sa sarili ko ng wala sa oras. M
IF I FALL CHAPTER ELEVEN
"Happy Birthday!" they all shouted in unison — Mama, my best friends, and the man I left from the restaurant earlier. Naramdaman ko na lang ang pagpatak ng luha sa aking mga mata. I can't explain what I am feeling right now. Masaya? Malungkot? Hindi ko na alam kung ano ba'ng dapat kong maramdaman. Naghalu-halo na ang mga emosyon sa dibdib ko. Ni hindi ko na nga naalalang birthday ko pala ngayon, but here they are. Gumawa pa talaga sila ng surprise party para sa 'kin. "I guess I need to go—" "No. Stay here," pigil ko sa kaniya. Hindi siya umimik ngunit natigilan siya nang tignan niya ang luhaan kong mga mata. I felt his hand pressed mine. Hindi ko napansin na magkahawak-kamay pa rin kaming dalawa. I turned my gaze into them and I saw that they are also looking at our intertwined hands. I felt my cheeks heated. "Baby! We've been waiting for you. Mabuti naman nandito ka na. Happy
IF I FALL CHAPTER TWELVE
The rays of the sun hitting my skin woke me up. Unti-unti akong nagmulat ng mga mata hanggang sa maging malinaw na ang paningin ko at bumungad sa akin ang kulay asul na kisame. My eyes are still swollen because of crying last night that's why I can't open my eyes wide. Napabuntonghininga na lamang ako bago tuluyang tumayo. Ngunit halos mapatalon ako dahil sa gulat nang makita ko ang repleksiyon ko sa salamin. I panicked when I realized where I am. This is not my room! Sinipat ko ang aking katawan at nakitang iba na ang suot ko. I was now wearing a pair of baby pink pajamas with hello kitty prints on it — my favorite. Inilibot ko ang mga mata ko sa loob ng kuwarto. It was a combination of white and blue. A few paintings were hung on the walls. Ngunit napako ang tingin ko sa isang malaking portrait na nasa bandang itaas na kaliwa ng salamin. It was a little girl. She looks familiar kahit na naka-side view siya. H
IF I FALL CHAPTER THIRTEEN
Nakapagtatakang lahat ng mga mata'y nakatuon sa 'kin pagpasok ko sa Academy. May nagbubulungan habang nakatingin sa akin. Ang iba nama'y tinapunan ako ng mga nakamamatay na tingin. Weird! "Ouch!" Napasigaw ako nang maramdaman kong may bumato sa 'kin ng kung ano. Kay aga-aga, kumukulo na ka'gad ang dugo ko. Bakit biglang may nambabato? This is the first time na may bumato sa 'kin dito sa Academy. Tahimik ang buhay ko bilang isang mag-aaral for the past years tapos bigla na lang, magiging gan'to ang mararanasan ko? Maya-maya pa'y may biglang humatak sa buhok ko. Someone grabbed a fistful of my hair and forcefully dragged me into the stage. Nasa bandang likuran lang kasi kami kanina dahil dito ang daanan papuntang room ko. Nagpumiglas ako pero mahigpit ang pagkakasabunot niya sa 'kin. Hinawakan ko ang kamay niya para hindi niya masyadong mahatak ang buhok ko dahil parang hihiwalay na ang anit ko sa ulo ko. Gusto kong maiyak s
IF I FALL CHAPTER FOURTEEN
"Ang kapal naman talaga ng mukha niya! Lahat na lang inaakit niya, akala mo naman kung sinong maganda," bulong ni Cindy sa katabi niyang si Jasmine — kung bulong pa ba iyong matatawag dahil sa lakas ng boses niya. "Magtataka ka pa ba? Sa'n pa ba siya nagmana?" Pagkatapos niyang sabihin iyon ay sabay silang nagtawanang dalawa. Nagpanting ang tainga ko nang dahil doon. Ibang usapan na kapag nadamay ang Mama ko! Padabog akong tumayo saka pumunta sa kinauupuan nila. A smirk was painted on their lips as they stare at me walking towards them. "Ulitin niyo nga ang sinabi niyo!" Pilit kong pinipigilan ang sarili kong h'wag silang saktan kaya naikuyom ko na lang ang dalawa kong kamay. "What? 'Di ba totoo naman? Na may pinagmanahan ka niyang kalandian mo," patuyang sabi ni Jasmine. I was flabbergasted with what they've said. Pakiramdam ko'y umaapoy na ang mga mata ko habang
IF I FALL CHAPTER FIFTEEN
It's been a long and tiring day for me. Nakaka-drain ng energy ang humarap sa mga taong makikitid ang utak at kulang sa pansin. Mga walang magawa sa buhay. Gano'n na ba sila ka-bored sa buhay nila kaya nagagawa nilang bantayan at pakialaman ang buhay ng iba? Tsk! Poor people. I immediately lay down when I arrived home. Sumalampak ako sa sofa na nasa sala dahil sobrang napagod ako. "O, how's your day? How's school?" nakangiting tanong sa 'kin ni Mama na kalalabas lang mula sa kusina. Nakatingin lang ako sa kaniya habang inilalapag niya ang mangkok na naglalaman ng ulam sa mesa. Tipid ko siyang nginitian. "Okay lang po." "Hmmm... Sandali na lang 'to, kakain na tayo. Bakit 'di ka muna magpalit ng damit mo," rinig kong sabi niya saka ako tinapunan ng tingin bago muling pumasok sa kusina. Hindi ako sumagot. Napatingala na lang ako sa kisame saka bumuga ng isang
Latest chapter
