Kabanata 3

“Kamusta ang paninirahan mo rito, Diana?”

Napalingon ako kay Simon nang tanungin niya ako pagkalabas ko ng banyo. Katatapos ko lang maligo at siya ay nakahiga sa kama.

Tipid akong ngumiti habang tinatanggal ang  tuwalya sa basa kong buhok. “Maayos naman, minsan lang ay wala akong maisip na gawin..”

Hindi siya nagsalita kaya tumingin ako sa kanya. Nakapikit lang pala siya, akala ko ay pinapanood niya ako.

Gideon looks a lot like him, only Gideon is taller and with a better body build. Siguro ay dahil matanda na siya. May iilang strands ng puting buhok sa kanyang ulo ngunit malakas pa siya. Kaya niya pa ngang magbuhat ng mga mabibigat.

Sa ilang linggo ko rito, hindi kami kailanman nagtabi sa higaan. Dito ako sa malapad na sofa natutulog, sapat na ito para sa’kin kumpara sa tinutulugan ko dati.

Simon is very respectful. Hindi niya ako kailanman hinawakan kapag kaming dalawa lang ang magkasama. Minsan ay kailangan niyang hawakan ang kamay ko, o kaya ay ako ang kakapit sa kanya tuwing may mga nakakakita. Kailangan naming paniwalain ang mga tao na nagmamahalan kami, pero iyon lang ‘yon.

Noong una, akala ko ay binili at pinakasalan niya ako dahil gusto niya ng batang asawa. Ngunit mukhang hindi iyon ang dahilan, siguro nga ay nagsasabi siya ng totoo nang sabihin niya sa’kin na kailangan niya lang ng magmamana ng mga negosyo niya. Parang naging formality lang ang kasal.

Umupo ako sa sofa at pinagmasdan siya. “Bakit hindi mo kay Gideon ipamana ang mga ari-arian mo?”

Umiling siya. “It doesn’t belong to him.”

“Pero siya ang anak mo..”

Ilang sandali siyang hindi sumagot, akala ko nga ay natapos na ang pag-uusap namin. Pero maya-maya ay bumuntong-hininga siya at nagsalita.

“I will tell you when the time comes, but I am telling you that this wealth is not meant for him.”

Tumango ako. “I trust you, because you are a kind man.”

Tumawa siya. “Hindi ako mabuting tao. I have done a lot of evil things, something that’s unforgivable. Matanda na ako, gusto ko na bago ako mamatay ay mawala ang lahat ng guilt sa’kin. Ngunit sa tingin ko ay imposible iyon…”

“Kaya ba ako ang pinili mo? Babaeng alipin at walang patutunguhan ang buhay, kaya ba ako ang pinili mo dahil naaawa ka sa’kin?”

This time, hindi na siya sumagot. Hinintay ko siyang magsalita ngunit narinig ko lang ang malalim niyang pag-hinga. Sumandal ako sa sofa at pumikit, gusto ko sanang gamitin ang blower ngunit maingay iyon.

Tumayo ako at kinuha ang blower, tinignan ko muna saglit si Simon bago ako tuluyang lumabas. Patay na ang halos lahat ng ilaw sa mansyon, pero may pailan-ilan na dim light.

Hindi na ako nag-abalang bumaba. Pumunta ako sa isang kwarto rito para gamitin ang banyo upang doon magpatuyo ng buhok.

Hindi ko na binuksan ang ilaw, dumiretso na ako sa banyo at ang ilaw doon ang binuksan ko. Sinaksak ko ang blower at nagsimulang magpatuyo ng buhok habang mahinang humuhuni ng kanta.

Halos mapatalon ako sa gulat nang gumalaw ang pinto ng banyo, iniwan ko talaga iyong nakabukas ng konti. Hinigpitan ko ang pagkakahawak sa blower at lumapit sa pinto.

Ngunit hindi pa ako nakakalapit ay maluwag na iyong bumukas. Nanlaki ng husto ang mga mata ko nang lumitaw doon sa Gideon.

“Oh my god!” pagtili ko dahil sa gulat.

Nakakunot ang noo niya habang pinagmamasdan ako, magulo pa ang buhok niya at tanging boxer shorts lang ang suot niya.

“I-ikaw pala, Gideon…” sambit ko at pilit na ngumiti. “Bakit nandito ka?”

Tumaas ang kilay niya habang pinapasadahan ng tingin ang katawan ko. Nag-init ang mukha ko sa isiping nakasuot lamang ako ng manipis na silk na pantulog, ni wala man lang akong suot na bra.

Pinahinga niya ang kaliwa niyang braso sa frame ng pinto habang nakahalukipkip.

“Bakit nandito ka sa kwarto ko?” he asked in a rough, deep voice.

Hindi ako nakasagot. Kwarto niya ito? Hindi ko alam! At hindi ko rin alam na nandito siya ngayon! Halos tatlong linggo siyang wala at ngayon ay magkikita kami ng ganito?

“Hindi ko alam na kwarto mo ito…” sabi ko at tinanggal ang pagkakasaksak ng blower. “Ayoko lang gawin ito sa kwarto namin ni Simon dahil natutulog na siya..”

“At ako ang pinili mong gambalain?”

Napanganga ako. “Sinabi ko na sayo, hindi ko alam na kwarto mo ito at hindi ko alam na nandito ka.”

He laughed sarcastically, a mocking one. “Hindi ka pa rin nagbabago, Isolde. You still can’t say sorry, huh?”

He called me by my real name… 

“My name is Diana,” apila ko. “Huwag mo akong tawagin ng ganyan at ‘wag kang magsalita na akala mo ay kilala mo ako.”

Dumaan ang galit sa mga mata niya. “Alam ba ng ama ko na hindi ‘yan ang tunay mong pangalan? What the fuçk did you do to him, Isolde?”

Kumabog ng malakas ang dibdib ko dahil sa takot at kaba.

“H-hindi ko alam ang sinasabi mo!” nilagpasan ko siya para makalabas ng banyo. “At ‘wag kang mag-imbento ng pangalan..”

Hinawakan niya ako sa braso kaya’t gulat na napalingon ako sa kanya. Galit na sinalubong niya ang mga mata ko, naamoy ko na medyo amoy alak siya.

“Kilalang-kilala kita, Isolde. I memorized and touched every part of you,” his jaw clenched. “You cannot deceive me.”

Naramdaman ko ang pag-iinit ng mga mata ko. Kinagat ko ang labi ko para pigilan ang maluha, tinulak ko siya ng buong lakas ngunit napaatras lamang siya ng konti.

“Mukhang nakainom ka,” sabi ko sa nanginginig na boses. “You must be mistaking me for someone else, go to sleep.”

Hindi ko na siya hinintay na makapagsalita. Nagmamadali akong lumabas ng kwarto niya at tumakbo papunta sa kwarto namin ni Simon, nang humiga ako sa sofa ay bumuhos ng tuluyan ang luha ko.

Tinakpan ko ang bibig ko upang hindi marinig ni Simon ang paghikbi ko. Hindi ko matanggap sa sarili ko na sa loob ng ilang taon ay hindi pa rin nagbabago ang nararamdaman ko sa kanya.

Heck! I miss him! At ang makita ang mga mata niyang gano’n kung tumingin sa’kin ay parang pinipiga ang puso ko. Halatang matindi ang galit at kung hindi ako nagkakamali ay may halong pandidiri.

When we were students, his eyes were always warm to me.

“Nagbabasa ka na naman?” tanong ko habang lumalapit sa kanya. Umupo ako sa lamesa niya kaya naupuan ko pati ang daliri niya at ang libro.

Nag-angat siya ng tingin sa’kin at inayos ang kanyang salamin upang makita ako ng maayos. Matamis akong ngumiti at hinawi ang hanggang bewang kong buhok.

“You’re sitting on my book, Isolde.”

“Oops!” sabi ko at inangat ang puwetan ko kaya’t tinanggal niya ang libro at kamay niya.

Mas inayos ko ang pagkakaupo ko ngayon, ang buong hita ko ay nasa lamesa na rin at ang paa ko ay hindi na umaabot sa sahig. Nakatagilid ako sa kanya. Mula sa mukha ko ay lumandas ang mga mata niya sa hita ko. Ang skirt ng uniporme namin ay hindi umaabot sa tuhod.

Nag-igting ang kanyang panga at umiwas ng tingin. Matipid akong ngumiti at tinagilid ang ulo habang nakatingin sa kanya.

“Hindi ka ba kakain?” tanong ko.

Ilang sandali siyang hindi sumagot habang pinagmamasdan ako. Tinitigan ko siya pabalik. His eyes looked warmer and softer somehow.

I smiled. “You’re falling for me, aren’t you?”

Marahan siyang tumawa habang mabagal na umiiling. Tumayo siya kaya’t ako naman ang napatingala sa kanya.

“I want to eat,” sabi niya at lumabas na kaya sinundan ko siya.

Sa kaka-usap ko sa kanya ay hindi ko na namalayan kung saan kami nagpunta. I thought we were going to the cafeteria but I was wrong! Nandito kami ngayon sa stockroom.

I was about to ask him when he suddenly grabbed my face with both of his hands and kissed me. Agad akong napapikit at ginantihan ang mapusok niyang halik.

Pinadulas ko ang kamay ko sa kanyang batok.  Tinulak ko siya palapit at sa’kin habang nakasabunot sa kanyang buhok. Isinandal niya ako sa pinto at dinikit ang katawan sa’kin habang bumaba ang halik niya sa aking panga.

I gasped for air, my eyes closed. Pinapakiramdaman ang paglandas ng mga palad niya sa bawat parte ng katawan ko.

“G-Gideon.. I thought you wanted to eat?” hinihingal kong tanong.

“Yes, Isolde,” he breathed in my ear. “And it’s you that I wanted to eat.”

My face flushed, and my body felt hot. Napaungol ako nang marahan niyang kagatin ang aking balikat. Pumasok ang dalawa niyang kamay sa loob ng aking uniporme, walang paliguy-ligoy ay nilusot niya ang mga iyon sa ilalim ng aking bra.

He squeezed both of my breasts and massaged them. Pinadaan niya ang daliri niya sa tuktok at pinisil iyon, mahina akong napamura habang naghahabol ng  hininga.

“Gideon…”

Nag-angat siya ng tingin sa’kin. I could see hunger and lust in his eyes. Bumaba ang kanyang halik hanggang sa parang nakaluhod na siya sa harapan ko.

Nanlaki ang mata ko nang mapagtanto ang balak niyang gawin. He slips a finger through my panties, and without a word his mouth was on me and a cry escaped me. Mula roon ay naramdaman ko ang pag-agos ng kiliti papunta sa buo kong katawan.

Tinakpan ko aking bibig upang hindi makagawa ng ingay, ang isang kamay ay  napasabunot kay Gideon. Inangat niya ang isa kong hita para ipatong sa balikat niya.

His tongue expertly swirled softly into my clit, as if teasing, then a deeper exploration. Umangat ang likod ko dahil sa kiliti nang ipasok niya ang isang daliri.

Nanlambot ang mga tuhod ko kaya’t hinawakan niya ang hita ko upang alalayan. He thrusted his finger in and out while sucking my clit. Hindi ko malaman kung saan ipapaling ang ulo ko.

I can’t moan loud, scared that someone might hear me. He adds another finger and I moan under my breath.

Naglabas-masok ang dalawa niyang daliri habang walang tigil ang kanyang dila sa ginagawa. I want to scream, gasp, and moan so loud I will lose my voice.

Every touch makes me dizzy, every flick of his tongue sets my body on fire. Nakagat ko ang labi ko nang maramdaman ang pamumuo ng init sa aking loob. Tumayo siya ngunit hindi tumigil ang daliri niya habang pinagmamasdan ako.

“Gideon!” I moaned as I started shaking and writing. Nanginig ang mga binti ko nang maabot ko ang sukdulan.

Nawalan ako ng lakas at bumigay ang katawan ko sa dibdib niya habang naghahabol ng hininga. Pinulupot niya ang braso niya sa bewang ko, ang isa ay hinawi ang buhok na nakakalat sa aking mukha.

He kissed my cheek so softly that I wanted to cry.

“You can get anyone you want, Isolde,” malambing niyang sabi sa tenga ko. “Every man will fall for a beauty like you, and I am no exception.”

That was how he confessed his love for me.