All Chapters of ILLICIT AFFAIR: Chapter 1 - Chapter 6

Abot langit ang kaba ko habang pinakikiramdaman ang pag-andar ng sasakyan na sinasakyan ko. Ilang taon na mula nang makita ko ang mundo sa labas ng farm kung saan ako nanirahan ng ilang taon. I was in second year college when a group of men entered our home. Binawian nila ng buhay ang mga magulang ko tapos ay kinuha ako, mula noon ay doon na ako sa farm na iyon nanirahan. Maraming naninirahan roon. Ang ilan ay halos ka-edad ko, karamihan ay mas bata pa sa’kin, bihira ang mga mas matanda sa’kin. Ang sabi nila ay dinala sila sa lugar na iyon dahil wala silang tirahan, hindi ko masabi na dinala ako roon matapos ang ginawa nila sa mga magulang ko. Pumikit ako ng mariin. Parang dinudurog pa rin ang puso ko tuwing naaalala ang mga nangyari ng gabing iyon. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang motibo ng gumawa niyon sa pamilya namin, at ang dahilan kung bakit binuhay nila ako at dinala sa farm na iyon para maging alipin. Kasama ang mga iba pa. Somehow, I think it’s all because of o

“Kamusta ang paninirahan mo rito, Diana?” Napalingon ako kay Simon nang tanungin niya ako pagkalabas ko ng banyo. Katatapos ko lang maligo at siya ay nakahiga sa kama. Tipid akong ngumiti habang tinatanggal ang tuwalya sa basa kong buhok. “Maayos naman, minsan lang ay wala akong maisip na gawin..” Hindi siya nagsalita kaya tumingin ako sa kanya. Nakapikit lang pala siya, akala ko ay pinapanood niya ako. Gideon looks a lot like him, only Gideon is taller and with a better body build. Siguro ay dahil matanda na siya. May iilang strands ng puting buhok sa kanyang ulo ngunit malakas pa siya. Kaya niya pa ngang magbuhat ng mga mabibigat. Sa ilang linggo ko rito, hindi kami kailanman nagtabi sa higaan. Dito ako sa malapad na sofa natutulog, sapat na ito para sa’kin kumpara sa tinutulugan ko dati. Simon is very respectful. Hindi niya ako kailanman hinawakan kapag kaming dalawa lang ang magkasama. Minsan ay kailangan niyang hawakan ang kamay ko, o kaya ay ako ang kakapit sa kanya tuwing

Mula sa binabasang libro ay umangat ang tingin ko nang tawagin ako ni Simon. Nandito kami ngayon sa library sa mansyon, nang dumating siya kanina ay dito kami dumiretso. Sinabi niya na aalis din agad siya at may kukunin lamang.“Bakit?”“Mayroon bang naghihinala?”Kumunot ang noo ko. “Saan?”“Sa kasal natin.”Hindi agad ako nakasagot. Isinara ko ang libro at ipinatong iyon sa lamesa, dahil sa tagal kong sumagot ay lumingon siya sa’kin.Matagal ko siyang pinagmasdan. Simon reminds me of that actor Keanu Reeves. Hindi dahil sa magkamukha sila, kundi dahil sa kabila ng edad ay malakas pa rin at maganda pa rin ang pangangatawan. Naikuwento sa’kin ni Belinda na marami pa rin ang humahanga sa Don.He is sixty-three, and looks as if he is in his forties. Parang siya ‘yung mga napapanood sa telebisyon. A handsome distinguished gentleman, that you couldn’t help but respect.“Si Gideon…” sagot ko pagkaraan.Tumawa siya. “Naiintindihan ko ang paghihinala niya, Diana. Mula nang mamatay ang kanya