Everyone was having fun. Justine and his friends made a bonfire, while Ayesha, Lenny and I prepared our food.
"Anong paborito ni Justine Zafy?" Ayesha asked while she make some egg sandwich."Hindi ko alam eh," sagot ko naman. Noong namasukan kasi akong katulong sa kaniya dati, palagi siyang galit at pinupuna niya lahat ng inihahanda ko para sa kaniya."Nako dapat alamin mo! Alam mo bang isa sa mga natutunan ko simula ng ikasal kami ni Janrick, hindi ka lang dapat magaling sa kama kun'di marunong din sa kusina. Kaya naman ayon, pinraktis ko talaga ang adobong baboy na paborito niya." mahabang sambit niya. Hindi naman kasi talaga ako marunong mag luto, dahil may taga luto kami. Isa pa'y ayaw ni Justine na mag luto ako. Pero kailangan ba dapat na magaling sa kama?
"Required ba dapat na magaling sa ano... S-sa ano-"
"Sa kama?" pag tatapos niya sa tanong ko. Nahihiyang tumango na lang ako dahiR-18Mula rito sa kinalulugaran ko'y kitang kita ko sina Zafy at Nico na nag-uusap ng masinsinan. Hindi naman sa nag seselos ako o kung ano man, sadyang nakakainis lang isipin na si Nico ang ex fiancee niya. Kaibigan ko pa talaga! Halos kapatid ko na ang mga kupal na narito ngayon, lalo na ang chismosong Nico na yan. Pinapanood ko lang silang mag usap hanggang sa matapos sila at muling bumalik sa tabi ko si Zafy. Pagka upo niya'y kaagad siyang yumakap sa akin. "Its cold," she said. Niyakap ko rin siya ng mahigpit pabalik, umaasang sa pamamagitan no'n ay maibsan ang lamig na nadarama niya. "Gusto mo na bang matulog?" I asked then kiss the top of her head. Tumango naman siya bilang tugon, kung kayat nag paalam na ako sa mga kaibigan namin. Umani n
"Hala, mukhang lantang gulay pa rin siya!""Malamang 'to nadiligan ng bongga kagabi!""Halaman lang?!"Kanina ko pa naririnig ang mga nag-uusap na 'yon. Gusto ko pa sanang matulog at mag pahinga ng matagal, dahil sa sobrang pagod na nararamdaman ko gawa ng nangyari kagabi. Pati ang buong katawan ko ay masakit, pakiramdam ko nga ay magkakasakit ako."Daming marka ni ateng."Kinurap ko ang mata ko at dahan-dahang idinilat. Ngunit ganoon na lang ang pagsakit ng ulo ko ng tumama sa akin ang sikat ng araw."Hoy Seniorita! Aba tanghaling tapat na! Ano? May balak ka pa bang bumangon riyan o wala na?" Tinakip ko ang unan sa mukha ko ng marinig ko ang napakatinis na boses ni Lenny.Sa totoo lang hindi siya nakakatuwang pakinggan sa umaga. Daig niya pa ang palakang hindi ma ire sa kabubunganga!"Langya Zafy! Nakaila
Days had gone fast, sa sobrang bilis ng araw ay hindi na namin namamalayan na malapit na pala akong manganak. Ngayon ay nasa pitong buwan na ang tiyan ko. Dalawang buwan na lang ay isisilang ko na ang unang anak namin ni Justine.Dito na rin kami namamalagi sa MGS, sa kagustuhan na rin ni Justine. Hindi pa kami pwedeng magpakasal pero naayos na namin ang lahat ng papel. Mula sa damit na gagamitin, sa mga iimbitahin, pagkain na ihahanda at pati na rin kaliit liitang ditalye ay ayos na. Kaming dalawa na lang talaga ni Justine ang hindi pa ayos.Matapos kong amoyin ang niluluto kong paksiw na bangus ay pinatay ko na rin ang kalan. Mukha namang masarap at maayos ang pagkakaluto. Tulad nga ng sinabi ni Ayesha, kailangan kong matutunan ang ibat ibang putahe, bago ako maging putahe sa gabi!"Love, tikman mo na ang niluto ko
"Oh I remember, Mom gave this picture to me before." Lahat ng iniisip koy parang nag laho bigla ng sabihin niya iyon. "Nakalimutan ko na kung kailan, pero matagal na panahon na rin ng bigay niya sa akin 'to. Bakit ba? Sa iyo na lang gusto mo?" giit niya pa. Umiling na lang ako ng iniaabot niya sa akin 'yon. Siguro ay may larawan si tita Carmelita no'n dahil hinahanap niya rin ang kapatid kong nawawala. After all she was my father's only sister. Napabuntong hiningang niyaya ko na siya upang bumaba para kumain na rin. "Love!" sigaw ko habang pababa ng hagdan. Tinikman niya kaya ang niluto ko? "Justine nasaan ka?" muli ko pang sigaw. "Zafy 'wag kang sumigaw! I can hear you." sagot niya naman mula sa kusina. Nang makalapit kami roon ni Lenny ay kaagad na nag paalam sa amin si Lenny.
It was the most happiest moment that happened to my life. Ang makita ang anak ko. Mahawakan ang munti niyang mga kamay. Masilayan ang ngiti sa kaniyang labi. Ang lahat ay nakuha sa akin ng anak ko maliban sa mata niyang kakulay ng kay Justine."Jaira Mejia Cortes. My first born. A beautiful baby girl." bulong ko bago gawaran ng halik ang anak ko.Lahat ng sakit na nadarama ko kanina ay kaagad na nag laho. Ngunit... Nasaan ba si Justine?Nang nilipat ako sa private room, halos lahat ay narito na. Ngunit kanina ko pa napapansin na wala si Justine. Nasaan ang hudas na iyon? Mukhang pinabayaan na yata kami ng anak niya rito!"Where's Justine?" kuryosong tanong ko kay Blue. Wala rin si Lenny, ngunit narito ang mga magiging byanan ko."Iyong tukmol mong hilaw na asawa?" ngingisi-ngising balik tanong sa akin ni Blue. "Naroon sa emergency room. Hinimatay ang gago!" giit niya pa bago tumawa
Mabilis na lumipas ang araw ang dating isang buwan ay naging dalawa hanggang sa ngayon ay tatlo na. Masaya, kuntento at simple lang ang pamumuhay namin dito sa Rancho. Dahil tulad ng napag-usapan namin ni Justine, dito kami sa Rancho Mejia tutuloy.Wala rin naman naging problema sa pamilya niya. He can also work from home. Habang ako naman ay heto, nagmamaganda biro lang! Kung abala ang lahat, syempre abala rin ako. Tinututukan kong muli ang koprahan. Tinutulungan ko rin si Justine sa Import and Export, at higit sa lahat ay ang kasal namin.Ilang araw na lang ang bibilangin at magiging ganap na kaming mag-asawa ni Justine. Nakakakaba, nakakasabik at nakakatuwa rin. Halo-halo ang emosyong nadarama ko sa nalalapit naming pag-iisa."Ano ba?! Diba sabi ko bumaba ka?! Napakamulala mo talagang tukmol ka!"Dinig ko ang malakas na sigaw ni Justine habang nakahiga siya at nakadapa naman ang
Tatlong buwan bago ang araw ng kasal namin ni Zafy ay personal naming i-pinamahagi ang lahat ng imbitasyon para sa aming kasal. I also send an e-mail to Pau about my wedding day. It wasn't a big deal for me at all since I already get over with her. But still, I'am looking forward to see her again and personally talk to her. I know Zafy will understand because I never miss a single details that she need's to know about me and Pau. And now the long wait is over. Because I'am here standing in the middle of the aisle while waiting for Zafy na dahan dahang nag lalakad patungo sa akin. "Dont you dare look at her as if you're the groom! Kahit pangarapin o isipin man lang yan wala kang karapatan." Pabulong ngunit may diin kong singhal kay Nico. Nico is my best man since Blue can't go on time. Sa kinakaharap na
Nairaos namin ng maayos at matiwasay ang aming kasal. Ngunit ang hindi ko napaghandaan ay ang honeymoon! Putakte bakit ba nawala sa isip ko na may honeymoon nga pala pagkatapos ng kasal?!"Love ready ka na ba?" Kulang na lang ay umatras ako ng marinig ko ang boses ni Justine sa likod ko.Hindi namin napag-usapan ni Justine ang honeymoon matapos ang kasal namin. Ngunit ngayon ay papunta kami sa isang island dito sa Zambales, na kung tawagin ay Anawangin Cove. Naiwan na muna ang anak namin na si Jaira sa pangangalaga ng pinsan ni Justine na si Blue."Bakit hindi natin isinama ang mga kaibigan mo dito?" balik tanong ko naman sa kaniya, habang lulan kami ng bangka.Mula kasi sa Pundaquit na siyang pinaka lugar ay sasakay ng bangka upang makarating sa Anawangin Cove. Ng