เข้าสู่ระบบNext Ciaran Rodriguez “Kakayanin mo kaya, Anne? Kakayanin mo kaya kung ako mismo ang papatay sayo?” ulit kong tanong kay Anne. Matiim ko siyang tinitigan at ilang segundo na nagtagpo ang mata namin bago ito ang unang umiwas. There was a sheen of tears in her eyes, making my heart sting.“Ang tanong ay kung kaya mo ba akong patayin, Ciaran? Sabi mo ay mahal mo ako. At tanggap ko kung anong pagkatao mayroon ka. Kaya ko kahit na sinasaktan mo ako. Hindi ba 't ilang ulit mo nang ginawa 'yon sa akin? Pero hanggang doon lang ‘di ba? You can hurt me again and again. I won’t complain. Pero alam ko na hindi mo ako kayang patayin.” Tumaas ang sulok ng aking labi at madilim ang mukhang nilapitan ko ang babaeng mahal ko. Marahan kong hinaplos ang kanyang pisngi na puno ng pagmamahal. “Dahil hindi mo alam, Anne. Hindi mo alam kung gaano kahirap para sa akin na pigilan ang sarili ko para lang hindi kitlin ang buhay mo. Madali para sa akin kunin ang buhay mo tulad ng ibang babaeng dumaan sa kamay
Next:Anne Joy Del MundoItinulak ko palayo si Ciaran at matalim itong tinitigan. “Alam mo ba kung gaano ko ginusto na mamatay na lang dahil wala ka na? Tapos ito ang malalaman ko? Na buhay ka? Yes, alam kong may dahilan bakit mo ito ginawa, Ciaran. Pero masakit para sa akin na tanggapin na pinaglaruan mo ako nang matindi!” Nag-unahan sa pagpatak ang aking luha at hinayaan ko iyon para kahit papaano ay gumaan ang nararamdaman ko. Kahit masakit at puno ng panunumbat ang lumalabas sa akin bibig, kabaliktaran niyon ang nararamdaman ko. Labis na tuwa at saya ang siyang umiiral sa akin ngayon pero gusto ko munang panagutan ni Ciaran ang paglaro niya sa damdamin ko.“Anne…hindi ko sinasadyang saktan ka…” Sinubukan niya muling lumapit, but I held my hand in front of him to stop him from moving. “Diyan ka lang! Huwag kang lalapit.” Umupo ako sa sofa dahil sa naghihina kong katawan saka tahimik na umiyak. Ang totoo ay gustong-gusto ko siyang yakapin pero hindi kaya ng aking puso ang sakit ng
Next:Anne Joy Del MundoOur eyes met, and I stood rooted on the ground without any words on the tip of my tongue. My brain went blank. What the hell am I seeing right now?Hindi ako nakapagsalita hanggang lumapit sa akin ang lalaki at akmang hahawakan ako sa kamay pero mabilis ko iyong iwinaksi. “Anne, baby…” “Buhay ka. Hah!” I scoffed. “You are alive all this time and watching me on the sideline, Ciaran?” My voice was filled with bewilderment. Hindi pa rin ako makapaniwala sa nakikita ko. Yes! Ciaran was alive, and he was standing in front of me. Habol pa nito ang hininga na tila tinakbo ang pagitan ng lugar kung saan man ito naroon upang makabalik kaagad dahil natuklasan ko ang underground basement niya. “Anne…” He called my name again, a face filled with expression that I couldn’t fathom.Hindi ko mapigilan ang lumuha. I felt betrayed and glad at the same time. Tama ang hinala ko noon pa man. “Why, Ciaran?” Nilapitan ko siya at sinuntok sa dibdib at hinayaan lang niya ako. “Wh
Next:Anne Joy Del MundoLumapit ako sa pinto at mataman kong pinagmasdan ang pader sa gilid ng pasilyo gamit ang flashlight mula sa aking cellphone. I was looking for a mechanism to see if there was a secret door behind. Imposibleng bigla na lang nawala ang taong sinusundan ko. Sigurado akong hindi ako basta namamalikmata lang dahil alam ko na bulto iyon ng tao. Hindi ko akalain na may nabuhay na pag-asa sa aking puso pero may kasama iyong galit at pangamba. Paano kung hindi naman pala tama ang hinala ko? Paasahin ko na naman ba ang sarili ko? I stopped my movements and went back to the kitchen to pour myself a glass of water. After gulping it all down, I made my way back to my room—no. Dumiretso ako sa kuwarto namin ni Ciaran at hindi na muling dinalaw ng antok. I was actually waiting for Walch to call me, but my phone was silent the whole time. Hindi ko namalayang nakatulog ako bandang alas-kuwatro ng madaling-araw sa higaan namin ni Ciaran. Nang magising ako ay himalang walang
Next: Anne Joy Del Mundo Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako sa kuwarto namin ni Ciaran matapos ang ilang ulit kong pagpapaligaya sa aking sarili habang kausap sa cellphone si Walch. Nagising na lamang ako nang bigla akong kinatok ng aking ina. Dali-dali akong bumangon at nagbihis saka malalaki ang hakbang na lumabas habang sinusuklay ng daliri ang aking buhok.“Anne, iha. Akala ko ba hindi ka na natutulog sa kwarto mo na ito? Hindi mo ba alam kanina pa naghahanap sa ‘yo ang anak mo?” bungad na tanong sa akin ang aking ina nang pagbuksan ko siya ng pinto. Napakamot ako sa aking batok at agad na isinarado ang pinto sa aking likuran bago pa sumilip sa loob ang aking ina. I left the bed messy with my cum and it smelled awful. Nakita ko si Ciarrane na buhat-buhat ng aking ama at nang makita niya ako ay agad itong pumalahaw ng iyak. Iniumang ko ang aking braso para kunin siya pero hindi pa rin ito tumigil sa kakaiyak kahit karga ko na.“Daddy! I want Daddy!” Labis na nangunot
NEXT:Anne Joy Del MundoIlang segundo akong natigilan bago ko nahamig ang sarili at pinulot ang nahulog na cellphone. “Ano’ng gusto mong gawin, Walch?” mapait na tanong ko. Nakatutok ang aking mata sa kama at naalala na naman ang masasayang sandali namin ni Ciaran.“Why, Anne? Are you still reminiscing? That man died long ago. Wala na siyang magagawa kung maghanap ka man ng iba.”Nakagat ko ang pang-ibabang labi at hindi mapigilan ang luha na tumulo sa aking pisngi. “No, you are wrong. Kahit wala na siya ay hindi ko pa rin siya ipagpapalit sa iba.” Bagama’t mahina lang ang aking boses ay alam kong naririnig iyon ni Walch sa kabilang linya. “That’s good then. Bakit hindi mo sundin ang utos ko? Take your clothes off.”Luhaan kong sinunod ang utos niya matapos ilapag sa kama ang cellphone. Gusto kong tumakbo palabas at puntahan si Keyller para humingi ng tulong pero paulit-ulit na bumalik sa isip ko ang sinabi ni Walch na walang silbi kung hihingi ako ng tulong sa iba. ‘But what? Hah







