แชร์

Chapter Three

ผู้เขียน: LichtAyuzawa
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2022-06-04 10:08:33

Nang makarating ako sa locker room ay mabilis kong pinagkukuha yung mga gamit ko.

Naabutan pa nga ako ni Mama Mosang na natataranta sa pag-aayos ng gamit ko.

Para akong tanga na bawat gamit kong mahawakan ko ay nababagsak, kaya naman nag-aalalang nagtanong si mama sa akin.

"Amara okay ka lang? Mukhang nagmamadali ka?" Magkasunod na tanong ni mama mosang.

Nakalimutan ko yatang ipakilala si mama mosang at ate Angelina sa inyo. Well sila yung pamilyang meron ako ngayon simula nung nawala ang tunay kong pamilya.

Inalagaan nila ako na para nilang tunay na anak at kapatid, at utang ko ang lahat sa kanila, nung dumating ako dito ay halos wala ako sa sarili, Sila lang yung nagtyaga sa akin, araw araw nila akong pinapasaya, kaya masuwerte ako na nakilala ko sila.

"Amara?" Takang tanong ni mama sa pagkakatulala ko.

"Si Luther po pinapauwi na ako" yun lang ang sinabi ko kay mama ay tumango na siya.

Kilala si Luther sa Crystal Bar dahil sila ang may-ari nito, iilan lang ang nakakaalam nito, Ako, si mama at yung ibang nasa taas pa.

After kong makuha yung mga gamit ko ay nagpaalam na ako kay mama. "Bye ma!"

Tuluyan na akong tumakbo papalabas ng bar, huli kong narinig ay ang sinigaw ni mama "mag-iingat ka!"

Nang makalabas ng bar ay dali dali akong pumara ng taxi.

No more bus muna, lalo na at tumawag si sir Luther, another thing ay ayaw niyang tinatawag siyang Luther lang kaya pag kaharap ko siya ay Sir ang tawag ko sa kanya pero pag wala siya ay Luther lang.

Kaya pag magkasama kami ni Castron ay Luther lang ang tawag ko.

Speaking of Castron napabuntong hininga nalang ako.

Nang makarating ako sa tapat ng  isa sa mga pinagkukutaan nila ay walang pagdadalawang isip akong pumasok.

Pagpasok na pagpasok ko ay naabutan ko si Luther at Castron na nag-uusap ng seryoso.

May naistorbo yata akong importanteng usapan dahil nakatingin sila sa akin ngayon ng seryoso.

"Ah-eh, b-babalik nalang ako." Tatalikod palang ako para umalis pero agad din akong napahinto ng marinig ko ang matalim na tinig ni Luther.

"Umakyat ka sa taas!"

Napatingin ako sa dalawa, tinanguan lang ako ni Castron habang si Luther ay matigas ang titig sa akin.

Yumuko lang ako at kaagad ng umakyat sa taas.

Pumasok ako sa isa sa mga Guest Room dahil sa totoo lang wala naman akong kwarto dito, "ay meron pala, sa bodega sa pinaka underground nitong malaking bahay, doon ako tumutuloy pag gusto akong saktan ni Luther dahil ayaw niyang madumihan ang mga kama."

Habang nakaupo sa kama at nagmumuni-muni ay biglang padarag na bumukas ang pinto ay umalingawngaw ang galit na boses ni Luther.

"BAKIT NGAYON KA LANG?!" Sigaw ni Luther sa galit na boses

"Na-na t..t..tra-traffic l-lang a...a..ko" hindi ko maiwasan ang kabahan dahil likas siyang nakakatakot.

Natatakot na napaatras ako sa kamang inuupuan ko nung makita ko siyang humakbang papunta sa kamang kinalalagyan ko. 

Pansamantala itong napahinto at nakakunot ang noo ng tanungin niya ako. "Natatakot ka ba sakin?"

Siguro ay nakita niya ang takot sa aking mga mata o baka dahil sa ginawa kong pag atras, alinman sa dalawa ay kailangan kong sumagot ng totoo.

Walang magagawa ang pagtatapang tapangan ko dahil lalo lang niya akong sasaktan.

"O-opo" napayuko ako habang nangingilid ang luha sa aking mga mata.

Segundo lang ang binilang, o baka nga wala pang segundo, sa sobrang bilis ay kumakabog nalang ng walang humpay ang dibdib ko habang tinititigan ang gray niyang mga mata at gwapo niyang mukha habang nakahawak ng mahigpit sa baba ko ang kanyang kamay at nakatingin sa akin ng mariin.

Nang bigla niyang halikan ng marahan ang labi ko na naging dahilan ng paglaki ng mga mata ko habang nakatingin sa kanya.

Ramdam ko ang labi niya sa labi ko, nakakaliyo ang klase ng paghalik niya iba ito alam ko dahil ramdam ko ang puso niya sa halik niya.

Mapapapikit na sana ako para damahin ang halik niya ng bigla siyang bumitaw sa halikan namin at binulungan ako nung bagay na nakapagpamanhid sa likod ko. "Mag hubad ka"

Matapos niyang sabihin iyon, na tuliro akong napatingin sa kanya.

"Huwag mong hintayin na ako maghubad sa iyo." Seryosong bulong nito,

Napatingin ako dito at nagmamakaawang nakiusap.

"L-Luther p-ple..ase, pa..parang awa mo na."

Hindi lang boses ko ang nanginginig kundi pati kalamnan ko.

Mas lalong sumama ang tingin nito ng marinig ang tinawag ko sa kanya, kaya naman bago pa siya magalit ng tuluyan ay dahan dahan ko ng inalis ang pang-itaas kong suot habang walang humpay ang luha at hikbi ko.

"S-sir p-please... sorry, I'm so-sorry," sumasakit yung dibdib ko habang paulit ulit akong humihingi ng pasensya kahit alam kong wala akong kasalanan.

Nang matanggal ko ang suot kong pang-itaas ay narinig ko na naman ang boses niyang kahit yata si Satanas ay kayang pasunurin. "Dumapa ka!"

Nang marinig ko iyon ay dahan dahan  na akong dumapa sa kama at napahawak sa bedsheet ng mahigpit habang kagat ang dulong bahagi ng unan, naghahanda sa pag-atake niya.

Ilang minuto muna niya akong tinitigan bago ko naramdaman ang magkasabay na pagkalas niya sa sinturon niya at pagunclasp niya sa suot kong bra.

The contact between his finger and my bare back sent shivers down to my spine, his hands are warm and soft, para itong bulak sa magaspang kong likod.

Maya maya ay bahagya siyang lumayo sa akin, na naging sanhi ng pagpikit ko.

"Ahmm!" Isang latay sa likod ang naging dahilan ng pagsigaw ko.

Magkakasunod na tumulo ang luha ko habang mahigpit na nakahawak ang mga kamay ko sa bedsheet.

Una palang, unang hampas palang pero parang hindi ko na kaya, mabilis at malalim na ang paghinga ko habang madiing nakakagat sa unan para mabigilan ang sigaw at hikbi na nais ng kumawala.

Muli niya akong hinampas ng malakas sa likod ko, this time I felt numb, pakiramdam ko naninigas na ang buong katawan ko, until I felt it....

Hindi ko alam kung dinadaya na ako ng isip ko pero ramdam ko yun, ramdam na ramdam ko yun, na sa bawat hampas niya ng malakas kasunod non ay mararahang damping halik sa aking likod.

Isang malakas na hampas pa sa aking likod ang naging dahilan ng pagkalas ng nakakagat kong ngipin sa unan at umalingawngaw sa buong silid ah hiyaw na kanina ko pa pinipigilan, "ahhh....!!"

Wala na akong marinig, tahimik na lamang ang buong silid kahit ang sarili kong hikbi ay hindi ko na marinig, wala ng sakit akong maramdaman, "ito na ba ang aking katapusan?" "Hanggang dito na lamang ba ako?" 

"Calm down now, matulog ka na babantayan kita" bulong, may naririnig akong bumubulong malapit sa tainga ko, but my eyes is too tired to open, this voice is familiar pero san ko nga ba ito narinig? Napakasarap sa pandinig ng boses niya para akong hinehele papapikit.

Bago ako tuluyang lamunin ng kadiliman ay may naramdaman akong malambot na dumampi sa aking likod.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • In the arms of The Syndicate Leader   Ending

    Amara POVOne year later.......In life hindi talaga maiiwasan na makagawa tayo ng kamalian, para man ito sa kapakanan ng iba o sa kapakanan ng mga mahal sa buhay hindi natin kailanman mababago na kamalian parin iyon, ang mahalaga ay sa bawat pagkakamali na nagagawa ay may kaakibat na aral kang natutunan para hindi ka lamunin at balikan ng nakaraan.Kagaya nalang ng nangyari sa akin, marami na akong napagdaanan mga masasakit na bagay, ilan pa nga doon ay kamalian pero hindi ko kailanman pinagsisihan ang mga iyon dahil sa karanasan na iyon ako nakatagpo ng tunay na pamilya at kaibigan.What happened a year ago ang nagturo sa akin na walang bagay sa mundong ito ang permanente lahat ay may hangganan, pero hindi ko akalain na yung akala kong hangganan ng taong mahal ko ay maaari pa palang madagdagan at yun ang isa sa pinagpapasalamat ko, kaya ako nakaupo ngayon dito sa loob ng simbahan sa harap ng panginoon na nagbigay ng buhay sa bawat isa."Magsitayo po tayong lahat!" Mula sa made-altar

  • In the arms of The Syndicate Leader   Chapter Twenty Eight: The broken friendship

    Castron POV"Nanay paano, nangyari na buhay ka, kitang-kita ng dalawang mata ko ng barilin ka." Puno ng pagtataka at kasiyahan na tanong ni Amara sa babaeng nasa malapit sakin.Lumakad si Crescent papunta sa tabi ko at umakbay bago ngumiti ng matamis at nagsalita, "dahil iyon sa tatay ng taong ito."Yes my father help her nung binaril siya ni Clinton, hindi ko alam ang eksaktong pangyayari pero mula noong araw na iyon ay dun na siya namalagi sa poder namin, at nung nawala ang parents ko ay siya na ang naging katulong ko para mas lumakas ang Raven Syndicate.Tinuruan niya ako sa pasikot-sikot sa negosyo, dahil yun lang daw ang maaari niyang maging kabayaran sa ginawang pagliligtas ng papa ko sa kanya."Bakit hindi ka bumalik, bakit hinayaan mo akong mag-isa?!" Dama ko ang hinanakit ni Amara pero walang puwang ang awa sa mundo na ginagalawan namin."Bakit ako babalik sa taong hindi naman sakin in the first place?!" Hindi ko alam kung nabingi lang ba ako oh ano kaya napatingin ako kay c

  • In the arms of The Syndicate Leader   Chapter Twenty Seven: Kidnapping Part Two (ang paghahanap)

    Luther's POV"Find her, do whatever it takes to find her!" I'm stressed out hindi ko alam kung saan ko hahanapin si Amara nahalughog ko na lahat ng alam kong kuta ng kalaban pero hanggang ngayon ay wala pa din akong lead kung nasaan siya."Dang it, hindi ko dapat siya iniwan, hindi ko dapat siya hinayaan mag-isa!" Napasabunot nalang ako sa sarili kong buhok dahil sa sobrang frustrationHindi ko maiwasan na sisihin ang sarili ko dahil sa nangyari kung sana ay nanatili nalang ako sa tabi niya baka nandito pa si amara ngayon masaya kasama ko."Walang magagawa ang frustration mo ngayon!" James suddenly told me out of nowhere And out of nowhere sumiklab ang galit sa kaloob-looban ko kaya nakapagbitaw ako ng mga salitang labis ko pagsisisihan, "Bakit mo hinayaan na mawala siya?!" I pointed my finger on him."Don't point a finger on me baka magsisi ka!" Galit na dinuro ako pabalik ni James"Pinabantayan ko siya sayo pero hindi mo nagawa ang trabaho mo!" Muli ay sigaw ko ditoMasamang tingin

  • In the arms of The Syndicate Leader   Chapter Twenty Six: Ang pag-iimbestiga

    Orlando FloridaLuther's POV"How's the investigation, it's been six months siguro naman ay meron ka ng idea kung sino yung kalaban natin." Napakamainipin din nitong tao na ito pero tama naman siya sa sinabi niyang six months na ang nakararaan mula ng gawin ko ang imbestigasyon ko at hindi naman nabalewala ang mga paghihirap ko dahil ngayon ay alam ko na kung sino ang kalaban ko."Forter!" Simpleng sambit ko na ikinalaki ng mata ng kaharap ko."Huwag mong sabihin na siya iyon?" Napangisi nalang ako sa tanong ni jake at lumagok sa bote ng alak na hawak ko."Anong plano mo ngayon?" Tanong ni Jake na kaagad kong sinagot ng tanong na alam kong magbibigay sakin ng tagumpay"Anong nangyari sa lakad mo?" Tanong ko at muling lumagok ng beer"Laganap sila sa buong mundo sobrang swerte ko nalang na nahanap ko ang bawat kuta nila they have the numbers but not the quality kaya madali lang mabuwag ang pundasyon!" Jake said overconfidentlyHindi talaga ako nagkamali kay James at Jake, kase hindi s

  • In the arms of The Syndicate Leader   Chapter Twenty Five: The Kidnapping Part One

    Amara's POV Maaga palang ay nag check out na kame sa hotel para magtungo sa airport dahil maaga ang flight namin pabalik ng pilipinas, as for Castel katulad namin ay bumiyahe na din siya pabalik ng France dahil may trabaho pa siyang dapat ayusin pero nangako siyang bibisita siya ng pilipinas.Kaya ngayon muli kaming nakasakay sa eroplano pero sa pagkakataong ito ay pabalik naman kami sa aming bayang sinilangan.Sa totoo lang hindi ko pa nais ang bumalik dahil baka sa muling pagbalik ko ay lungkot na naman ang sumalubong sa akin, hindi ko alam kung nakabalik na ba si Luther o tuluyan na siyang nawalan ng pakialam sa akin pero ganon pa man ay lihim pa din akong umaasa, pero sa ngayon kailangan ko lang muna sigurong masanay na mamuhay mag-isa.After awhile........Hindi ko alam kung ilang oras ang lumipas na nasa himpapawid kami, basta ang alam ko lang ay ginigising na ako ni mama mosang at bababa nadaw kami ng eroplano, nagmagdali ako sa pagkalas ng seatbelt ko na mukhang si mama din a

  • In the arms of The Syndicate Leader   Chapter Twenty Four: The Wedding Part Two

    Amara's POVAlas nueve palang ng umaga ay gising na ako hindi pa sana ako babangon kaso lang ay binubuliglig na kami ni Castel na gutom na gutom na daw.Kaya naman kahit sobrang sakit ng ulo ko ay wala akong magawa kundi ang bumangon at mag-ayos.Nang matapos kaming mag-ayos ay sabay-sabay na kaming nagpunta sa restaurant nitong hotel para mag-breakfast.Nang makarating kami sa restaurant at makaupo ay hindi na napigilan ni ate Angelina ang matawa sa amin, dahil siguro sa itsura namin, "HAHAHA sige inom pa"Lahat kami ay nagsiangil dahil sa sinabi niya.Gusto ko nalang ihiga ito pero dahil sa kasal ni ate mamaya ay kailangan na namin mag-madali para hindi kami ma-late.Natapos kaming kumain siguro ay nasa 11 am na kaya naman minadali na namin ang pag-akyat dahil sabi ni ate Angelina na malapit na din dumating yung mag-aayos sa amin.Nang makarating kami sa floor namin ay nagkanya kanya na kami ng pasok sa banyo para maligo dahil sa dalawa naman ang bathroom dito ay nauna na kami ni Ca

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status