Amara's POV Maaga palang ay nag check out na kame sa hotel para magtungo sa airport dahil maaga ang flight namin pabalik ng pilipinas, as for Castel katulad namin ay bumiyahe na din siya pabalik ng France dahil may trabaho pa siyang dapat ayusin pero nangako siyang bibisita siya ng pilipinas.Kaya ngayon muli kaming nakasakay sa eroplano pero sa pagkakataong ito ay pabalik naman kami sa aming bayang sinilangan.Sa totoo lang hindi ko pa nais ang bumalik dahil baka sa muling pagbalik ko ay lungkot na naman ang sumalubong sa akin, hindi ko alam kung nakabalik na ba si Luther o tuluyan na siyang nawalan ng pakialam sa akin pero ganon pa man ay lihim pa din akong umaasa, pero sa ngayon kailangan ko lang muna sigurong masanay na mamuhay mag-isa.After awhile........Hindi ko alam kung ilang oras ang lumipas na nasa himpapawid kami, basta ang alam ko lang ay ginigising na ako ni mama mosang at bababa nadaw kami ng eroplano, nagmagdali ako sa pagkalas ng seatbelt ko na mukhang si mama din a
Orlando FloridaLuther's POV"How's the investigation, it's been six months siguro naman ay meron ka ng idea kung sino yung kalaban natin." Napakamainipin din nitong tao na ito pero tama naman siya sa sinabi niyang six months na ang nakararaan mula ng gawin ko ang imbestigasyon ko at hindi naman nabalewala ang mga paghihirap ko dahil ngayon ay alam ko na kung sino ang kalaban ko."Forter!" Simpleng sambit ko na ikinalaki ng mata ng kaharap ko."Huwag mong sabihin na siya iyon?" Napangisi nalang ako sa tanong ni jake at lumagok sa bote ng alak na hawak ko."Anong plano mo ngayon?" Tanong ni Jake na kaagad kong sinagot ng tanong na alam kong magbibigay sakin ng tagumpay"Anong nangyari sa lakad mo?" Tanong ko at muling lumagok ng beer"Laganap sila sa buong mundo sobrang swerte ko nalang na nahanap ko ang bawat kuta nila they have the numbers but not the quality kaya madali lang mabuwag ang pundasyon!" Jake said overconfidentlyHindi talaga ako nagkamali kay James at Jake, kase hindi s
Luther's POV"Find her, do whatever it takes to find her!" I'm stressed out hindi ko alam kung saan ko hahanapin si Amara nahalughog ko na lahat ng alam kong kuta ng kalaban pero hanggang ngayon ay wala pa din akong lead kung nasaan siya."Dang it, hindi ko dapat siya iniwan, hindi ko dapat siya hinayaan mag-isa!" Napasabunot nalang ako sa sarili kong buhok dahil sa sobrang frustrationHindi ko maiwasan na sisihin ang sarili ko dahil sa nangyari kung sana ay nanatili nalang ako sa tabi niya baka nandito pa si amara ngayon masaya kasama ko."Walang magagawa ang frustration mo ngayon!" James suddenly told me out of nowhere And out of nowhere sumiklab ang galit sa kaloob-looban ko kaya nakapagbitaw ako ng mga salitang labis ko pagsisisihan, "Bakit mo hinayaan na mawala siya?!" I pointed my finger on him."Don't point a finger on me baka magsisi ka!" Galit na dinuro ako pabalik ni James"Pinabantayan ko siya sayo pero hindi mo nagawa ang trabaho mo!" Muli ay sigaw ko ditoMasamang tingin
Castron POV"Nanay paano, nangyari na buhay ka, kitang-kita ng dalawang mata ko ng barilin ka." Puno ng pagtataka at kasiyahan na tanong ni Amara sa babaeng nasa malapit sakin.Lumakad si Crescent papunta sa tabi ko at umakbay bago ngumiti ng matamis at nagsalita, "dahil iyon sa tatay ng taong ito."Yes my father help her nung binaril siya ni Clinton, hindi ko alam ang eksaktong pangyayari pero mula noong araw na iyon ay dun na siya namalagi sa poder namin, at nung nawala ang parents ko ay siya na ang naging katulong ko para mas lumakas ang Raven Syndicate.Tinuruan niya ako sa pasikot-sikot sa negosyo, dahil yun lang daw ang maaari niyang maging kabayaran sa ginawang pagliligtas ng papa ko sa kanya."Bakit hindi ka bumalik, bakit hinayaan mo akong mag-isa?!" Dama ko ang hinanakit ni Amara pero walang puwang ang awa sa mundo na ginagalawan namin."Bakit ako babalik sa taong hindi naman sakin in the first place?!" Hindi ko alam kung nabingi lang ba ako oh ano kaya napatingin ako kay c
Amara POVOne year later.......In life hindi talaga maiiwasan na makagawa tayo ng kamalian, para man ito sa kapakanan ng iba o sa kapakanan ng mga mahal sa buhay hindi natin kailanman mababago na kamalian parin iyon, ang mahalaga ay sa bawat pagkakamali na nagagawa ay may kaakibat na aral kang natutunan para hindi ka lamunin at balikan ng nakaraan.Kagaya nalang ng nangyari sa akin, marami na akong napagdaanan mga masasakit na bagay, ilan pa nga doon ay kamalian pero hindi ko kailanman pinagsisihan ang mga iyon dahil sa karanasan na iyon ako nakatagpo ng tunay na pamilya at kaibigan.What happened a year ago ang nagturo sa akin na walang bagay sa mundong ito ang permanente lahat ay may hangganan, pero hindi ko akalain na yung akala kong hangganan ng taong mahal ko ay maaari pa palang madagdagan at yun ang isa sa pinagpapasalamat ko, kaya ako nakaupo ngayon dito sa loob ng simbahan sa harap ng panginoon na nagbigay ng buhay sa bawat isa."Magsitayo po tayong lahat!" Mula sa made-altar
There are three words to described Amara's world, FEAR, SADNESS and HURT.Sa mura niyang edad ay namulat na siya na ang kasiyahan ay hindi para sa lahat at ang kaligtasan ay pili lamang ang nakakalasap.And then she met the handsome but ruthless Luther Gray, the man who changed her life completely.Will Amara can changed her fate/destiny?OrShe will let Luther do that for her.Luther Gray the handsome but ruthless syndicate leader na magpapahirap at mananakit kay amara.Paano kung ang taong sinasaktan mo ay matututunan mong mahalin ng totoo?Gagawin ba ni Luther ang tama at mamahalin si Amara or kagaya ng ama niya ay mananatili siyang matigas.THIS STORY CONTAINS VIOLENT AND MATURE CONTENTSSTRONG MIND IS NEEDEDTHIS STORY IS THE BOOK 2 OF STRIPPER SERIES, THE TITLE MAY NOT BE RELATED TO STRIPPER BUT THE CHARACTER IS.
FlashbackSa kahabaan ng eskinita sa ermita manila.....Tumatakbo akong lumapit kay nanay na abala sa pag-aayos nung karton na gagamitin namin bilang pansamantalang higaan "Nanay! Nanay! Tignan mo oh meron akong perang napalimusan, meron na tayong pambili ng pagkain." Nakangiti ako kay nanay habang masayang pinapakita ang baryang nalimos ko sa kalsada."Anak anong (cough) sabi ko sayo?" Maamo ang boses ni nanay kaya gustong gusto ko pag siya ay nagsasalita."Huwag pong nagpapakalat kalat sa kalsada." Nakayuko ako ng sumagot ako sa kanya."Sinunod mo ba yung bilin ni Nanay?" Muli ay nagtanong siya na tinugon ko ng pag-iling."Ang sabi ni nanay ay siya ang magtatrabaho para sa atin, hindi ba?" Tanong ni nanay, walang magawang napatango ako.Tumingin ako kay nanay at nagsalita, "pero nanay pag hindi po ako namalimos wala po tayong pambili ng pagkain." Pangangatwiran ko sa kanya."Ana-" Hindi naituloy ni nanay yung sasabihin niya dahil agad ko siyang pinutol."Nanay, lagi ka ng nagkakasak
"Ahhh" nagising ako sa isang masamang panaginip. Iminulat ko ang nanlalabo kong mga mata at napabuntong hininga ng makita kung nasaan ako."Hoi, hoi, sa tingin ko hindi ito ang oras para managinip ka, Amara!" Nakangisi ang taong nasa harapan ko.Halatang tuwang tuwa sa kalagayan ko, nagngingitngit ang ngipin habang nanlilisik ang mga matang nakatingin ako sa demonyong nasa harapan ko.Luther Gray, sir Clinton's son, a man who doesn't know the word love, siya ay kabaligtaran ng magandang bagay, isa siyang taong halang ang kaluluwa. A gray eyed man na walang buhay ang mga mata.Itong lalaki na ito ang dahilan kung bakit ako naghihirap ngayon."Hahaha!" Tumawa ito na parang baliw kasabay ng sigaw ko."AHHH!!" Isang malakas na latay ang naging dahilan ng pagsigaw ko."Ganyan nga sumigaw ka pa Amara!" Muli ako nitong hinampas ng sinturon sa aking likod."Ugh! T-tama na pakiusap." Hindi ko na napigilan ang magmakaawa dahil hindi ko na kaya pa. Pero kagaya ng unang nakiusap ako dito ay hin