“PAANO NA AKO NGAYON?” Iyon ang naging tanong ni Aiah habang tinutulungan siya ni Anne na ayusin ang mga gamit na dinala sa ospital. “Paano ko pakikisamahan si Raius?”
‘Suntok sa buwan’ ang pakiwari ni Aiah sa kaniyang gagawin. Kung ang pakisamahan nga ang VESTIGE at ang AL ay nahirapan siya at tumagal ng higit dalawang taon, paano pa kaya ang pakisamahan ang ngayon niya lang muling nakilala?
“Aiah, I am clueless as well, but knowing that Raius was your fiance, marami na kayong napagsamahan kaya mas magiging madaling maibalik ang dating kayo,” katuwiran nito nang mailagay ang huling gamit ni Aiah.
Napabuntong-hininga na lang siya habang pinapanood ang dalaga. Kung siya ang tatanungin, lalong mahirap ibalik ang nakaraan gayong masyado silang malapit sa isa’t isa noon. Their closeness doesn’t define how possible they could be together again.
“Hindi madali iyon, Anne,” malungkot niyang ani. “Being together again with someone I cannot remember is fixing m
Thank you very much for giving gems to my story!
HINDI INAKALA ni Aiah na tinabihan niya kagabi ang lalaking minsan na niyang minahal, sabi nila. Himala ring wala siyang napanaginipang masama kagabi o kahit anumang may kaugnayan kay Enie. Mabuting tao si Raius, gustuhin ng kababaihan kung tutuusin. His eyes are something that will definitely magnetize women. Marahil ito ang nagustuhan niya rito noon. Subalit may kulang sa kaniya na patuloy na hinahanap ni Aiah – ang pag-ibig. Hindi niya iyon makita sa mga mata ng binata. Aiah cannot imagine how she was able to love somebody like Raius. He is too perfect for her flawed love. Tila ang isang tulad ni Raius ay minsan lang magmamahal subalit ibinibigay ang lahat. She can clearly sense that the moment that their eyes met. Nakita niya rin iyon sa mga larawan nila noon. She just wishes that she will be able to give equal or more than what he can give to her. “You slept beside me last night.” It was nonchalant. “Hindi ko napansin na pumunta ka pala sa kwarto ko kaga
ISANG TASA NG KAPE ang kadaupang palad ni Aiah habang isang balot naman ng pan de sal ang hawak niya sa kabila. Hindi gaanong maayos ang tulog niya kagabi dahil magdamag niyang inisip ang mga nangyari sa pagitan nila ni Raius. Tuso ang kausap niya kahapon. Maingat ito at hindi basta-bastang namimigay ng sagot sa kaniyang mga katanungan. O baka talagang nasa harap na ni Aiah ang mga sagot at kailangan niya lang unawain at buksan ang kaniyang mga mata para makita ang katotohanang iyon. “Yes, Tita, I am trying my best to persuade her to accomplish it…” Aiah can clearly hear Raius talking over the phone. Naroon ulit siya sa hardin kung saan niya ito nakita kahapon, may kausap, at tila ba seryoso sa kaniyang tinuturan. “You can rely on me. I promise.” Pinagsawalang-bahala niya ang mga narinig. Saktong narating ni Aiah ang labas ng bahay nang matapos ang tawag ni Raius sa telepono. Agad itong napabaling sa kaniya at himalang nagliwanag ang mukha.
IT WAS ANOTHER MORNING for Aiah in de Villenas’ house. Wala naman siyang ibang ginagawa roon kundi ang matulog, gumising, kumain, maglakad-lakad sa buong bahay, at makipagbardagulan kay Raius. She is trying to be civil with him but it seems like he just gets deeper into her nerves. Bihira lang yata siya nitong hindi asarin. Maliban doon, na-receive niya na rin ang papeles tungkol sa pagkawala ni Elio Oliveria. Just like what other people tell her and just like what she believes, it is a hopeless case. Malinaw na nakasaad sa mga papeles kung paano ito namatay papunta sa isang kasal. The Oliverias were few of the guests and while in their way to the parking lot, they did not expect an ambush. Saglit lang na lumabas si Miss Jed ng kotse upang tingnan kung ligtas na makalalabas ang mga naak niya subalit inulan sila ng bala bago pa man makapunta sa kasal. Inilabas ni Miss Jed si Enie at nang si Elio na ang kukunin, biglang sumabog at nasunog ang sasakyan. Mainit
BUONG ARAW SIYANG PINAGSILBIHAN ni Raius kahapon. To her surprise, nagbago ang timpla nito matapos ang maliit nilang away noong umaga. Raius is becoming a little sweet to Aiah. Ramdam niya iyon. There are instances in her stay in his house that Raius will just make her feel special. Ngayon niya lang na-realize ang lahat ng iyon. On the other hand, hindi niya alam kung bakit kinakagat niya ang pa-sweet gestures in Raius. She caught herself cooking breakfast for him! Halos alas onse na rin ng umaga at hindi niya pa ito nakikitang bumaba para kumain. He just stays in his room so might as well be good to him and bring him some late breakfast and early lunch. “Knock, knock!” aniya habang sinusubukang ipangkatok ang kamay niyang may hawak na tray. “Raius?” Ilang segundo ang lumipas nang pagbuksan siya nito. He seemed surprised seeing Aiah holding a brunch for him. Nagkatinginan at napapikit-pikit pa silang dalawa. “I-I prepared som
WALANG NAKUHANG SAGOT si Aiah mula kay Raius. He didn’t even say ‘no’ to her. She didn’t even bother to ask again either. Basta, kuntento na siyang ganoon ang turing sa kaniya ng binata. She had no issues about it. Nagpaalam kanina si Raius na may pupuntahan na agad naman niyang hinayaan. He is free to do whatever he wants though. Ano namang karapatan niya maliban sa pagiging alleged fiancée nito? And it was seven in the evening when she decided to freshen up. Napapaltik na lang siya nang mapagtantong walang tubig na lumalabas mula sa gripo sa kusina. Gaya ng nabanggit ni Raius noong nakaraang linggo, madalas na mawalan ng tubig sa isla dahil hindi pa napapagawa ang bagong water supply system ng Nayon Kinahidlawan. She had to go upstairs, in Raius’ room. Ang banyo lang sa second floor ang sakop ng tanke ng tubig ng bahay at alam naman niyang maiintindihan naman nito kung makikiligo siya roon saglit. She better just be quick. Wala naman doon si Raius
WALA SI RAIUS sa kaniyang tabi paggising sa umaga. Parang ganito rin ang dinatnan niya noong unang beses na nagtabi sila subalit ngayon, tila may pakialam na ito sa kaniya. Kinumutan siya nito at pinaligiran ng mga unan. Hindi maiwasang mapangiti ni Aiah. She feels like Raius starts to care more about her. Gusto niya sanang simulant ang bawat umaga nang ganito. Indeed, a good way to start her morning. Tila biglang hinanap ng sistema niya si Raius kaya agad siyang bumangon at inayos ang higaan. Pagkabukas ng pinto, nabato na lang siya sa kinatatayuan nang tumambad doon ang binata. Halos bumangga pa siya sa d****b nito. Lalo siyang kinilabutan dahil wala itong pang-itaas at tanging cargo pants lang ang suot. Ayaw na lang niyang magkasala kaya hindi niya ito matingnan. “H-Hey,” nakatingala at ilang na bati niya rito. Tiningnan lang siya nito. Napakurap-kurap naman si Aiah. “H-How are–” Hindi na niya natapos ang sasabihin dahil agad siya n
HALOS ILANG ORAS na siyang namili ng tamang isusuot sa sayawan. She wanted to be pretty because surely, many girls will be there, ogling at Raius. Sino ba naman siya kundi ang fiancée lang naman nitong hindi makaalala. Napatingala na lang si Aiah sa mga bumbilyang nakasabit sa mga puno sa plaza. That was a different kind of enchantment seeing those lights like stars at a night sky. Tila may naaalala siya mula rito. Midnight skies, stars, moonlit and dreamy… It’s enchanting. Puno ng ingay ng mga tao ang paligid. Karamihan ay nagkukumustahan, nagtatawanan, at may pumapalakpak. May tugtugan din doon, may mga banda, at may karaoke. Iba-iba ang edad ng mga naroon – may bata, matanda, at maging kasing edad nila ni Raius. Ngayon na lang muling nakalabas si Aiah. Ngayon na lang ulit siyang nakadalo sa isang kasiyahan, maliban noong ipinaghanda siya ng welcome party ng Alpha Lohikal. Iba ang isang ito. Dito, hindi siya kilala ng mga tao. Dito, malaya siyang m
BUONG ARAW NA NAMANG wala si Raius. Sinusubukan niyang sanayin ang sarili na wala ang binata dahil kapag magkasama naman sila, hindi ito nagkukulang sa kaniya. Isa pa, mabuti na rin sigurong hindi sila masyadong nagkikita ngayon dahil sa nangyari noong isang gabi. Lumipas ang maghapon nang hindi nila iyon pinag-uusapan. At lilipas na naman ang maghapon ngayon araw nang hindi nila iyon pag-uusapan. Iniiwasan iyon ni Aiah. She cannot still believe how long she waited to kiss his lips just to feel something about him. Mabuti sa pakiramdam nang naglapat ang kanilang labi subalit hindi nito nalagpasan ang inaasahan ni Aiah. It felt… Basta kakaiba. Iba ang pakiramdam nito sa kaniya. Tila hindi maaari ang nangyaring iyon. Parang dapat, hindi niya hinayaang mangyari iyon. She stared at the ring on the fourth finger of her left hand. Hindi niya iyon inaalis simula nang ipasuot sa kaniya ni Miss Jed. Tanda raw iyon ng pagmamahal. Marahil, simb