แชร์

Chapter 2

ผู้เขียน: LostWatermelon
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2021-07-14 12:20:25

Halos bumaliktad na ang mata ko sa kakairap sa dalawang taong nasa harapan ko ngayon. Mga walang respeto sa hapag kainan.

"Oh come on Dad! May balak ka bang patayin yang mate mo?" I cleared my throat saka nag abot ng isang baso ng tubig kay Mom. Nabilaukan na nga yung tao tatawanan pa.

Muling humagalpak si Dad ng tawa. I admit it was funny seeing Mom's face go red and stuff but the part na nag sitalsikan lahat ng kanin mula sa bunganga niya paunta sa mga ulam at plato ko? Definitely not funny.

"You idiot! Do you want me to die?! And who gave you the permission to laugh?" Malakas na hinampas ni Mom ang leeg ni Dad. Pft that must hurt.

"I love you" Dad exclaimed saka biglang tumahimik ang paligid. Nagpatuloy ako sa pagkain and after few minutes, I heard a few smooches getting louder and louder, Oh God not again.

"I love you too"

"Can you two get a room already? I can't believe you guys. Daig niyo pa mga teenagers sa kalandian" I facepalmed. They were always like this so... off-putting.

"Asus bitter ka lang na bata ka. Go find your mate already" Mom wiggled her brows. Come on she knows I'm a bit sensitive when it comes to this kind of topic. Why do they need to rub it on my face?

I saw Dad quietly moved away from us. Hmm someone must be talking to him through mind link. Mindlink is somewhat similar to telepathy. And it is one of our abilities. Regalo it mula sa Bathala ng buwan.

"What was it again this time?" Lumapit si Mom at nag aalalang yumakap kay Dad. Dad's role in the pack is really important and it involves a lot of dangerous work so alam ko naman kung saan humuhugot si Mom. "Nagpatawag ng patitipon and Alpha and we need you there so you are coming with me, honey"

That's fascinating, they never call Mom on meetings unless they need someone dangerous to track. Mom was the best assassin in the pack, that was until she met Dad. She became dumb after falling in love lmao.

 "And you young lady, take care of yourself" Humalik si Dad sa noo ko at saka mabilis na tumakbo. "Dad for the nth time! young man po!" Wtf old man? He always annoy me every time.

Nang makaalis silang dalawa ay agad na akong nagligpit ng pinagkainan, saka nagpunta sa pinto ng bahay para magpahangin. 

I really can't go far and wonder in the forest without Dad and especially in broad daylight like this. Someone might see me. and I might encounter some dispersers in the woods.  Dispersers are also known as lone wolfs and they can be very dangerous.

"Yeah like duh Rhoegene you know that stories for dispersers were only used to scare 7 years old kids so that they won't wander in the woods."

"You don't understand Monique, I'm more scared of being seen than confronting a rogue." Napayakap ako sa sarili ko dahil sa lamig. It's really cold today.

"Can't I run kahit saglit lang? Rhoegene please we haven't run with the sun for a very long time. Sana naman maintindihan mo din ang nararamdaman ko" Nang marinig ko and sanabi ni Monique, I felt really ashamed. I have deprived her with something she really love to do and I felt really guilty.

"Okay pero saglit lang tayo okay? When yo--"

"When I sense someone we will run, got it!" Pft she really sounded excited.

Naglakad na ako papunta sa puno ng mangga at nag hubad, wala naman siguro makakakita sakin no? I shifted to my wolf form.

Monique is a real beauty, she is as big as an Alpha's. It's nothing biggie dahil may alpha bloodline si Mom and Dad.

We run as fast as we could at pinakiramdaman and bawat hagod ng hanging sa muka ko. "Wooooohh this is really great Rhoegene!" sigaw ni Monique saka binilisan pa and pagtakbo. "Tsk so noisy" 

"Wag kang KJ limang taon na simula ng huli tayong tumakbo sa araw"

We stop running at uminom sa sapa. Pinakiramdaman and pag agos ng malamig na tubig sa aking lalamunan. Tama si Monique, matagal na simula ng huli namin tong ginawa.

"Please Rhoegene no more hiding, ano bang kinakatakot mo? You are strong ad you have me"

"You know what I am afraid of Monique, and as for your request, I'll think about it" Nahiga kami sa damuhan at nagpahinga ng ilang minuto.

Nagising ako mula sa mga kaluskos na narinig ko di kalayuan mula sa kinaroroonan namin. Wtf Monique we overslept!  Napatingin ako sa paligid dahil magtatanghali na.

Mas lalo akong naalarma ng isang malaking aso-- este lobo ang umatake sakin na agad ko namang naiwasa. "O my god Monque thank God! Thank God!"

"Thank God what?!" 

"Thank God that's not our mate! I mean look at him! Malaking payatot at mukang may galis!" Garalgal ko dahil sa kaba. Di naman ako judgemental or tumitingin sa panlabas na anyo pero pag kayo ang nasa kinatatayuan ko ngayon ay mag aalanganin din kayo.

Muli siyang tumakbo at akmang kakagatin ako ngunit malakas ko siyang sinipa dahilan para mapunta ito sa tubig at malamang mabasa.

"What does a skinny deserter doing in our pack?" I smirk at him.

"Hehehe sa katawan mong yan mukang mag masisisyahan ako sayo binibini" He licked his lips ugh disgusting. I got goosebumps from what he said.

"Binibini ey? You'll regret calling me that" I run as fast as I can at kinagat ito ng mariin sa leeg. Iwinasiwas ko ito ng paulit-ulit hanggang sa magutay gutay ang hangal. "Weakling" I spat on his cold corpse saka umalis bago pa man may kakakita saamin. This is not good.

--

Sa kabilang banda, sila Sebastian at Sarah naman ay abala sa pag iisip ng solusyon mula sa tanong ng Alpha. Ito na ata ang pinaka mahirap sa lahat ng pinagawa nito sa kanilang dalawa.

"Wala? Walang suggestion para sa theme ng 788th anniversary ng pack?" Napakamot ng ulo si Sebastian, to ba ang sinasabi niyang emergency?

"Oddie-- I mean Alpha Oddie alam mo naman na puro basag ulo lang ang alam naming lahat na nandito" Oddie and Sebastian were bestfriends since they were kids.

"It would be better to let the youths do these kind of works you know" sumbat ng isa pa sa mga nakatatanda sa pack at ang lahat naman ay sumang ayon.

Naabala ang lahat ng sunod sunod na katok sa pinto ang umalingaw ngaw sa loob ng kwarto.  "Alpha there's a rampaging deserter that passed through the boundaries in the north part of the pack's territory" 

Agad pumasok sa isip ng mag asawa ang kanilang anak. "Honey, it's Rhoegene she's not answering any of my mind links." Nag aalalang sabi ni Sarah.

"Hayst! Prepare your men!" Agad nag punta ang lahat sa lokasyon at nabutan nila ang isang puting lobo. Kitang kita rin ng mga ito kuna papaano durugin nito ang isang deserter na kadalang pinapatumba ng limang normal na taong lobo.

I know my daughter is special! Excited na bulong nito sa sarili. Agad naman siuang pinigilan ang mga tauhan ni Mel, ang leader ng mga nag roronda sa pack.

Finally you've made a very good decision to come out from your comfort zone Rhoegene. I'm so proud of you. The only thing that's been bothering him was the size of her daughter's wolf. He hates to admit it but her daughter really looked like a man.

"This kid, do you know him? He is so good at fighting!" Di mapigilang sabi ni Mel. Maybe I should invite him to the patrol group, sabi nito sa isip.

"Correction, she's good"

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
CoinMachine
hahaha ewan ko sayo...
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • Is That The Alpha's Mate   Chapter 33

    Anim na buwan na ang nakalilipas simula ng umalis ako sa mundo ng mga lobo at nanirahan kasama ang mga mortal. Mabuti na lamang at walang nakasunod saaking mga bampira. Tahimik ang naging pananalagi ko sa lungga ni Czarina. Hinaplos ko ang umbok ng tiyan kong ngayon ay malaki na. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin matanggap ang mga bagay na nangyari saakin. Sa totoo lang hindi ko din alam ang gagawin ko paglabas ng nasa sinapupunan ko. Napahawak ako sa dibdib ko ng biglang bumalot nanaman sa katawan ko ang pamilyar sakit. Tila sinusunog ang laman ko at tila tinutusok ng libo-libong karayom ang puso ko. Inalalayan ako ni Miguel at pinaupo sa hapag kainan. Ito na ang kinaugalian namin tuwing umaga. Almusal, training, dinner, tulog. Sa apat na aktibidad lang na ito umikot ang mundo ko. "Rhoegene, when we have the time samahan mo akong bisitahin ang walang kwenta mong mate at tuturuan ko ng leksyong hindi niya makakalimutan." Gigil at madiin na sabi

  • Is That The Alpha's Mate   Chapter 32

    "Bumangon ka na diyan Rhoegene!" Halos sirain na ni Czarina ang pinto para lang gising ako. Alam naman niya kung paano ako nahirapan kagabi eh, alam kong pinapanood niya ako magdamag at paniguradong alam na din niya na I got rejected already. So why is she still being harsh on me? "Rhoegene!" Binuksan ko ang pinto at imbes na ang pinto, ang muka ko ang tinamaan ng kamao ni Czarina. Walang buhay ko siyang tinignan, kahit kailan talaga Czarina. Hindi ko alam kung aksidente yon o pasadya na. "Hindi ka ba nagsasawa sa paulit ulit mong pananamit? Seryoso ka you're wearing a hoodie and a sun glasses inside the house?" "Not now Czarina mas marami kang pwedeng problemahin bukod sa klase ng pananamit ko." Wala akong ganang makipag bangayan sakanya ngayon. Dinala ako ni Czarina sa basement ng bahay saka kami pumasok sa isang underground tunnel. Maluwang ang tunnel at mukang matibay ang pagkakagawa nito. Yun nga lang hindi kaaya-aya ang amoy ng lugar dahil

  • Is That The Alpha's Mate   Chapter 31

    Tinignan ko muli ang address na ibinigay ni Mom at eto na nga yon. Sitio Nuris? The heck I didn't know this place even existed I mean nababasa ko lang ito sa mga story book ng mga bata. This is the place where the werewolves and vampire's war ended "Looking for me?" napalayo ako at napatakip ng ilong damn this woman smells like corpse. "Your father told me everything" "Dad did?" "Yes come on follow me" Sinundan ko naman siya. Paano nalaman ni Dad? Akala ko ba nasa misyon siya sa malayong lugar? "Rhoegene why are they looking on us?'" Monique Oo nga kanina ko pa napapansin bakit nila ako tinitignan na para akong hayop sa loob ng zoo? Lahat ng taong nadaraanan naming ay may hindi maipaliwanag reaksyon mula sa mga muka nila. "Where are we going?" I asked, damn this place is giving me creeps. Hindi lang ang lugar ang nakakatakot, maging ang mga tao sa paligid. "Dora's house!" What did she say? Hindi ko nain

  • Is That The Alpha's Mate   Chapter 30

    "Nagtago ako ng ilang taon para maiwasan itong pangyayari pero sa huli nangyari pa rin ang pinakatatakutan ko Monique. Ihinanda ko na ang sarili ko para sa mga oras na ito, akala ko kaya ko na, pero it hurts a thousand more than what I expected it to be." Para akong tinanggalan ng kalahati ng kalulwa ko. Ayaw tumigil ni Monique sa pagwawala sa loob ko. Galit, inis, pagkasuklam daig pa namin ang namatayan dahil sa nangyari. Pakiramdam ko aya nawalan na ng saysay ang buhay ko. Sinubukan ko siyang pakalmahin pero hindi ko siya maabot, ayaw niya akong kausapin. Tinalon ko ang bintana ng kwarto ko to enter my room dahil ayaw kong pumasok sa pinto. Siguradong si Mom and Dad ang bubungad saakin doon. "Rhoegene saan ka naggaling?! Hinanap kita sa academy!" "What the fuck?!" Halos lumundag ang puso ko dahil pagkatapak ko sa bintana ay bumungad saakin ang muka ni Mom. "I kept on mind linking you pero hindi kita makausap anong problema mo?" Palakas ng pa

  • Is That The Alpha's Mate   Chapter 29

    "Tanggalin mo na kasi yang hood at shades mo ilang beses pa ba kitang pagsasabihan para ka namang baliw eh!" Tuloy tuloy na akong pinapagalitan ni Calton habang pinapaypayan ako. Pagpasok ko ng academy hindi ko lubos inakala na ang bubungad saakin ay si Lance at Crystallene. They invited me to their office at doon ako pinagsabihan tungkol sa mga bagay na hindi ko maintindihan. Hindi ko alam kung saan galing ang mga sinsabi nila saakin. They are acusing me of things that I didn't do. Halatang halatang nagsisinungaling si Crystallene kay Lance pero hindi bakti hindi niya ito makita? What the fuck anong klaseng alpha ito? Kayang kaya siyang paikutin ng isang lobo na mas mababa ang uri sakanya. Hindi ko kinaya ang sama ng loob ko and the sight of those two being intimate to each other made me feel really bitter and hurt. Laking pasalamat ko talaga dahil sumunod si Calton saamin at siya ang tumulong saakin ng mawalan ako ng malay. "Is this your

  • Is That The Alpha's Mate   Chapter 28

    Ang lahat ay muling nagbigay galang sa bagong pares ng mamumuno sakanila sa pack. Napatingin naman si Calton kay Rhogene dahil para itong natuod sa kinatatayuan niya. MAging pagbigay galang o saludo man lang sa Alpha at Luna ng pack ay hindi niya ginawa. Masama ang tingin nito sa dalawa at patuloy na nag mamantra ng kung anu-ano. Hindi nito maintindihan ang mga binubulong ng dalaga kaya hindi nalang nito pinag tuunan ng pansin. Well di mo siya masisis kasi hindi naman talaga maganda ang relasyon niyalang dalawa ni ma'am Crystallene, lalong lalo na sa huling alitan nila. Nagkibit balikat nalang si Calton at ipinagpatuloy ang pagyuko. Bigla nalang itong umalis sa lugar. Ilang beses siyang tinawag nila Brody at Jeyden ngunit nag dire-diretyo lang ito ng lakas at hindi na muling nilingon ang mga kaibigan. What's her problem? Matapos magsalita ni Lance, di nagtagal ay agad ding natapos ang maikling programa. "Lance dito!" Kinawayan nila Calton ang

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status