Share

Chapter 29

Author: SKYGOODNOVEL
last update Last Updated: 2025-09-01 18:27:45

Chapter 29

Nene POV

Nais ko sanang batukan itong tao na ’to, pero syempre kinilig din naman ako. Kilig na may kasamang libog! Pero hindi ko pinahalata, baka lalo pa siyang umepal at isipin niyang may pag-asa siya.

“Hoy, Carlo, baka nakakalimutan mo—whisk lang ang hawak ko, pero kaya kong ipalo ’to sa mukha mo hanggang maging pancake ka,” biro ko sabay hampas ng mahina sa balikat niya.

Ngumisi siya, yung tipong ngisi na parang gusto mong dakmain ng rolling pin at ipalo sa ulo niya. “Sige lang, babe… basta ikaw ang gagawa sa’kin ng pancake, ready akong iprito anytime.”

Pucha, eto na naman. Ang dumi ng utak ng gagong ’to. Napakagat-labi ako para pigilan ang tawa ko. Pero imbes na matahimik, lalo siyang lumapit. Amoy na amoy ko yung aftershave niya na parang galing pa sa commercial ng pogi pero pilyo edition.

“Alam mo, Nens,” bulong niya habang nilalaro yung icing sa daliri niya, “masarap sigurong ipahid ’to sa labi mo, tapos…” bigla niyang dinilaan yung daliri niya.

Tangina, Carlo! Ang u
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Ariahfaith Segotier
wow carlo and nene next.........
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • Isang Mainit Na Gabi (SSPG)   Chapter 47

    Chapter 47Don Ernesto POVNapangisi ako ng lihim sa sinagot ng aking apo. Ayun! Kumagat ka rin, Alessandro.Sa totoo lang, wala naman akong iniindang sakit. Oo, medyo sumasakit ang mga buto ko paminsan-minsan, pero hindi pa ako tatapusin ng langit! Hindi ako basta-bastang matitibag ng simpleng hika-hika. Pero, syempre, kailangan ng konting drama para gumana ang plano.“Ahhh… hindi ako makahinga…” sabi ko kanina. Kung nakita mo lang ang mukha ng apo ko—para siyang batang nawalan ng kendi! Kung hindi lang seryoso ang sitwasyon, baka natawa na ako nang malakas.Pero seryoso ako sa isang bagay: kailangan na niyang tumino. Kailangan niyang makita kung ano ang tunay na halaga ng buhay—hindi puro negosyo, hindi puro babae, at lalong hindi puro pride.At ano ang pinakamabisang paraan? Simple. Itulak siya sa direksyon na hindi niya inaasahan. Si Solidad.Alam kong magagalit siya, baka nga kamuhian pa ako. Pero ayos lang. Ang galit ay lumilipas, pero ang leksyon… nananatili.Napatingin ako sa

  • Isang Mainit Na Gabi (SSPG)   Chapter 46

    Chapter 46Solidad POV“Don Ernesto, sigurado po ba kayo sa ginagawa ninyong pagkukunwaring may sakit?” ani ko, halos pabulong, habang nililinisan ng nars ang swero niya. Kinakabahan ako, dahil alam kong kapag nalaman ni Alessandro ang totoo… ako ang unang pagbubuntunan niya ng galit. “Baka po ako ang pag-initan ng apo ninyo.”Mahina pero malinaw ang tawa ni Don Ernesto. “Hija, sanay na ako sa kanyang galit. At kung sakaling ikaw ang pag-initan niya, mas mabuti iyon… dahil mas matututo siyang pahalagahan ka.”Napakurap ako. Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa o lalong kabahan. “Pero Don Ernesto, paano kung hindi siya mahulog sa akin… paano kung lalo lang niya akong kamuhian?”Ngumiti si Don Ernesto, mahina ngunit matalim ang kanyang mga mata, puno ng tiwala. “Hindi lahat ng sugat ay nakikita, hija. Ang puso ng apo ko ay sugatan na matagal na. At ikaw lang ang nakikita kong may kakayahang magpagaling.”Natigilan ako. Ako? Isang babaeng alipin sa mansyong ito?“Basta tandaan mo,” d

  • Isang Mainit Na Gabi (SSPG)   Chapter 45

    Chapter 45 Alessandro POVNagpatuloy si Lolo, malamig ang tinig ngunit matalim. “Sa loob ng isang linggo, kung hindi mawawala ang ugaling iyon na parang hayop sa loob mo…” tumigil siya saglit at tumingin kay Solidad, “…ibibigay ko sa babaeng ito ang lahat ng taglay ng Villaceran.”Napakuyom ko ang kamao, ramdam ko ang tensyon sa aking panga na halos mabasag sa gigil.“Grandpa!” halos pasigaw kong sambit. “Hindi mo alam ang sinasabi mo!”Ngunit si Lolo ay hindi natinag. Diretso pa rin ang kanyang titig, parang kutsilyong tumatarak sa dibdib ko. “Alam na alam ko, apo. At mas kilala ko ang sarili kong dugo kaysa sa iyo. Kaya simula ngayon, titignan ko kung mas mahalaga ba sa’yo ang kapangyarihan… o ang babae.”Nanigas ako. Hindi ako makapagsalita. Hindi ko inaakala na hahantong ito sa ganitong pagbabanta.Hanggang bigla na lang niyang hinawakan ang kanyang dibdib, nanlalaki ang mga mata. Nataranta ako.“Grandpa!” sigaw ko.“Hi-hindi ako makahinga…” halos pabulong niyang wika, namumutla

  • Isang Mainit Na Gabi (SSPG)   Chapter 44

    Chapter 44“Grandpa!” biglang sambit ni Alessandro sa taong kakarating lang. Kita sa mga mata niya ang tuwa na parang bata ulit. “Ang aga mong nagising,” dagdag pa niya, mahinahon ang tinig.Kaya tumalikod agad ako upang tapusin ang ginagawa ko. Ayaw kong makita pa ako ng lolo niya nang mas matagal, lalo na’t halata ang ayos kong pambahay.“Ah, you know naman, apo, na maaga akong nagigising. At isa pa…” tumigil sandali si Don Ernesto, at ramdam kong nakatuon na sa akin ang kanyang tingin.Pinilit kong ipagpatuloy ang paghiwa ng gulay, pero nang magsalita siya muli, parang tumigil ang oras.“Sinong binibini ito? Bakit ganyan ang kanyang suot? Kung nabubuhay pa ang lola mo, siguradong pinalo ka na.”Halos mahulog ang kutsilyo sa aking kamay. Hindi ko alam kung magpaliwanag ba ako, o hayaan na si Alessandro ang sumagot.Natahimik si Alessandro nang ilang segundo, bago siya marahang lumapit sa likuran ko. Naroon ang bigat ng kanyang presensya—mainit, nakakasakal.“She’s… mine,” mariin niy

  • Isang Mainit Na Gabi (SSPG)   Chapter 43

    Chapter 43Dahil sa sobrang pagod—pisikal man o emosyonal—hindi ko na namalayan ang bigat ng aking mga talukap. Ang sakit ng katawan ko mula sa paulit-ulit na pahirap niya, at ang bigat ng dibdib ko sa pag-aalala para kay Julie, ay nagsanib na tila isang matinding lason na unti-unting sumisipsip ng lakas ko.Mabilis akong nilamon ng dilim. Ni hindi ko na nagawang labanan pa ang antok. At sa huling sandaling gising pa ako, iisang pangako lang ang paulit-ulit na umuukit sa aking isipan:“Kailangan kong maging matatag. Kailangan kong makaligtas… para sa anak ko.”At tuluyan na akong nilamon ng katahimikan ng pagtulog.KinabukasanAlas-kwatro pa lang ng umaga ay agad akong nagising. Hindi dahil sa maayos ang pahinga ko, kundi dahil sa bigat ng pakiramdam na tila may nakadagan sa dibdib ko buong gabi.Dahan-dahan akong bumangon mula sa maids’ quarter—isang maliit at masikip na silid na halos wala nang mapwestuhan kundi kama at maliit na aparador. Mabilis kong ginawa ang aking morning routi

  • Isang Mainit Na Gabi (SSPG)   Chapter 42

    Chapter 42Pagkatapos kong magbihis ay naupo ako sa kama—ang parehong kama kung saan paulit-ulit niya akong inaangkin, walang awa, walang init ng pagmamahal. Ang malamig na kutson na tila ba naging saksi sa bawat gabi ng aking kahihiyan at pagluha.Nakatitig lang ako sa kisame, pilit pinapakalma ang aking sarili. Pero sa bawat pagpikit ng aking mata, ang mukha ni Julie ang bumabalik."Baby Julie, anak…" mahina kong bulong, halos pabulong sa hangin. "Namimiss kita sobra. Sana hindi ka pinabayaan ng Tita Nene mo. Sana… yakap-yakap ka pa rin nila sa tuwing gabi, dahil dito, wala akong magawa kundi umiyak."Ramdam ko ang bigat ng dibdib ko habang dahan-dahang gumulong ang mga luha mula sa aking mga mata. Ang bawat patak ay parang kasabay na rin ng pangako ko—na balang araw, makakabalik ako sa piling niya.Sa katahimikan ng silid, tanging mga hikbi ko lang ang maririnig. At sa ilalim ng anino ng dilim, pinanghawakan ko ang tanging bagay na hindi kailanman kayang agawin sa akin ni Alessandr

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status