CHRISTEPHARIE
"Aray! Para saan yun?"
''Here." Malamig niyang sabi nang hindi tumitingin sa akin.
"Ano yan?" Kunot noo ko namang tanong.
Hindi siya sumagot. Hinila niya lang ang kamay ko at isinabit doon ang plastic na hawak niya.
"Meds from the nurse." Tipid niyang sabi. "You're okay now, right?"
''I-I'm O-Okay.''
Tipid na tango lang ang isinagot niya bago ako tinalikuran. Gusto ko siyang tawagin. Marami akong gustong itanong pero hindi mahanap ng dila ko ang eksaktong salitang dapat nitong banggitin kaya ang ending, nakatitig lang ako sa kanya.
Akmang sasakay na siya ng sasakyan niya nang bigla siyang huminto tsaka humarap sa akin.
"Hey, can I hug you?" Otomatikong kumunot ang noo ko sa tanong na iyon.
"Nababaliw ka na b-" Hindi niya pinatapos ang sasabihin ko. Mabilis siyang naglakad papalapit sa akin tsaka ako mahigpit na niyakap.
Habang naka-palupot sakin yung matitigas niyang braso, narinig ko siyang bumulong, "I don't want you to get into my life further. Let's forget that we ever known each other. I'll set things back to how it used to be."
Matapos iyon, tinalikuran na niya ako tsaka siya sumakay sa kotse niya at pinaharurot iyon palayo.
****
Aish! Napa-upo ako at napa-sabunot sa ulo ko. Hanggang ngayon, gumugulo padin sa utak ko si Joshua ! Dagdag mo pa si James! Ang sakit sa bangs eh!
Kinuha ko nalang yung cellphone ko at nag-browse sa Website ng school. Halos malaglag ako sa kama nang mabasa ko ang pinaka-trending na balita dun.
Our strongest basketball player Joshua Tolentino didn't attend the Regional Championship today. The first time Taerang High lost.
OMG ! Hindi siya pumunta sa game at natalo ang school namin? Oh no!Should I text him? Of course I should!To:Joshua Unggoy
Joshua! Tulog ka na?-----------From:Joshua Unggoy
Zzzzzzz----
To:Joshua Unggoy
Naman eh !-_--------
From:Joshua UnggoyWhat?-------
To:Joshua UnggoyBa't di ka lumaban sa championship game kanina?------
From:Joshua UnggoySaw u with James so I followed. TULOG NA KO!WHAT THE?! ASDFGHKL ! Ang tanga tanga mo Steff!!! Aish weyt? Ba't ko ba pino-problema yung unggoy na yun? Eh wala namang ginawa yun kundi awayin at sungitan ako. Tama! Don't be affected Steff!
****
''Hmmmm...'' Agad akong napa-dilat nang may humila ng kumot at unan ko.
''Kuya Toffy?'' Tawag ko sa kanya habang nagku-kusot ng mata at nag-hihikab pa.
''Magbihis at kumain ka na. Anjan na yung sundo mo.'' sabi niya at kumindat. Agad namang nanlaki ang mata ko at dali-dali akong tumakbo papuntang CR. Mabilis akong naligo at nag-bihis at tumakbo pababa.
''Baby girl mahulog ka! Dahan dahan.''narinig kong sabi ni kuya Toffer at nadatnan ko naman naglalaro siya ng Xbox kasama si ....
James!"Morning my Princess." naka-ngiting bati ni James at napa-tungo naman ako. Syete! Masyado akong affected sa pag-tawag niya ng 'My Princess' sakin.
''James, dito ka na mag-breakfast.'' aya ni Kuya Toffer kaya napa-nganga ako.
''Cristopher Tan! Totoo ba to? Inaaya mo ang isang lalaking sumusundo sa kapatid mong bunso na magbreakfast sa bahay mo?'' Di maka-paniwala kong sabi habang naka-tulala kay kuya Toffer.
''Well... Yeah mabait naman si James ah?'' Sagot nya at inakbayan si James. Omg! Nananaginip pa yata ako!
''Breakfast is ready!'' Sigaw ni Kuya Toffy mula sa kusina. Sumunod naman si Kuya Toffer at sinabayan ako ni James.
''Ginayuma mo ba si Kuya?'' Bulong ko habang papunta kaming kusina.
Nagkibit-balikat lang naman ang loko.
''Hoy kayong dalawa jan! Food first!'' Sigaw ni Kuya Toffy kaya agad akong napa-takbo papunta sa kanila.
''Wow! Carbonara!'' masigla kong sabi pagka-kita ng naka-hain sa mesa.
''Upo ka na James,'' aya naman ni Kuya Toffy kaya umupo na siya sa tabi ko. Di ko sila pinansin at kumain lang ako. Basta carbonara ang pagkain, wala akong paki sa mundo.
''So boyfriend ka ng bunso namin?'' agad akong nabulunan sa biglang tanong ni Kuya Toffer. Jusmiyo! Anong klaseng tanong ba yun?
Inabutan naman ako ni Kuya Toffy ng tubig habang tinatapik ni James yung likod ko.
''Ok ka lang?'' Sabay sabay nilang tanong at tumango naman ako.
''Hindi po. Manli-ligaw palang po,'' sagot ni James kaya nanlaki ang mata kong napa-tingin sa kanya.
''Manliligaw? Ba't di ko alam?''
''Ssssh Baby Girl manahimik!'' singit ni Kuya Toffer kaya napa-kagat ako ng labi.
''It's a good decision na samin mo muna ipa-alam bago sa kanya. But still, you must prove yourself to us pero pinagkaka-tiwala naman namin si Cristepharie sayo.'' sabi ni Kuya Toffy. Grabe! Ikaw na talaga James Rivera! Dalawang kapatid ko ang napa-oo mo? Unbelievable!
''Oh, dalian nyo na kumain malapit na mag-8,'' sambit ni Kuya Toffer kaya nag-madali na kong kumain. Kailangan ko nang makalayas ng bahay para maka-usap si James. Napaka-clueless ko sa mga nang-yayari.
****
''Did you slept well?'' Napa-tingin ako sa kanya at tumango.
''Good''
''Ikaw?''
''I didn't had a good sleep'' napa-kunot naman ang noo ko sa sinabi nya.
''Why?''
''Buong gabi ka kasing tumatakbo sa utak ko.'' automatic akong napa-ngiti dun. Syete nangangamatis na ata yung mukha ko!
''L-last mo na yan ha?'' Ngumiti lang siya at pinisil yung pisngi ko.
Pagdating namin ng school, nauna syang bumaba at pinag-buksan ako ng pinto. Maingat din nyang hinawakan ang kamay ko para alalayan ako makalabas.
''Omg! It's James!'' sigaw nung isang girl at nag-umpisa nang magkumpulan yung mga babae.
'Who's that girl with him?'
'Dito ba sya nag-aaral?'
'Is she a transferee?'
'How dare her be with James!'
'Ang pangit nya'
Parang gusto kong tumakbo palayo ng mga oras na yun pero hinawakan ni James ang kamay ko at nginitian ako.
''All of the students around me, this girl is the woman I treasure the most so watch your words,'' sigaw nya bago hinawakan yung kamay ko and intertwined his fingers with mine. Pwede bang kiligin? Kashi nemen eh!
Sabay kaming pumasok pero humiwalay ako sa kanya dahil dumaan pa ko ng locker ko.
Pagka-bukas ko ng locker, may isang heart shaped box dun at may naka-sulat na pangalan ko. Pag-bukas ko,
chocolates! Kay James kaya to galing? Mamaya ko nalang kakainin. Pagka-sara ko ng locker ko, saktong palapit si Joshua na naka-tingin sakin. Sesermunan ko pa nga pala tong unggoy na to.
''Joshu-----aray'' daing ko nang ma-bangga nya ko kaya napa-upo ako sa sahig.
Napatingala ako pero blanko ang ekspresyon nyang naka-tingin sakin. Mas nanlaki ang mata ko nang magsalita siya .
"Kanina ka pa ba jan? Sorry hindi kita napansin"
TO BE CONTINUED
Halloooo! This will be a short notice. I'm so sorry for not updating the past days. So we just lost our internet connection and when I said lost, we like have 'em completely cut off cause the services has been really bad. We're still waiting for a new provider and I just can't afford paying for mobile data everytime so I'm so sorry. Yet, I will still.be updating everytime I can. I'll try to update as well later once I overcome author's block. I've been going through a lot lately that affects my writing. I hope you understand and still thank you so much for supporting the story. Again, I will still be updating with the best that I can. Constant updates will begin once everything's better. Thank you so much and Have a great day!
NASHThe sunlight gently waving from the curtain gap fetched me from dreamland. I tried to sit up put an extreme pain hammering my head stopped me from doing so.Napa-pikit ako sa sakit habang naka-sabunot sa sarili kong buhok. I'll never drink again, I swear never!"Are you finally awake?" A familiar voice caught my attention.Dahan-dahan kong idinilat ang mata ko. My eyes was still half closed and so I tried my best to recognize the person instead.James was standing right beside my door, a tray held by his hands."Oh, I didn't know you're there." I groaned before trying my best to sit up.Lumapit siya sa akin tsaka siya umupo sa gilid ko. Naglagay din siya ng foldable table sa harap ko tsaka inilagay yung laman ng tray doon.Nagulat nalang ako nang hawakan niya yung noo ko.
CRISTEPHARIEStaring at the school's secret garden bring back memories. Na-realize ko lang na ang dami ko palang naging alaala dito sa mga nakalipas na buwan.Hindi ko maiwasang malungkot habang iniisip na hindi kami katulad ng dati. Everyone has already been minding their own businesses and we rarely see each other already.Also, Joshua is still nowhere to be found. Hindi ko alam kung tama pa ba yung naging desisyon kong pakawalan ng ganun ganun nalang si Axel. I should've just killed him or tried to extract any information from him.The worst of all is... I got mad at Joshua for being a gangster, a ruthless killer but what am I doing?
CRISTEPHARIE"Okay so again, class all you need to do is to write a sample script with a minimum of 30,000 words. Please include the synopsis of your movie and take note that the genre should be under psychological thriller." Professor Alvarez explained while the class doesn't even seem to be listening.Maging ako walang ganang makinig. School doesn't feel right anymore... Mayroong kulang. I took a deep sigh as I stared at that one empty seat inside the class. Miss na miss na kita."Miss mo na no?" Muntik na akong makapasak nang biglang may tumapik sa balikat ko. Paningkitan ko ng mata si Jinn na
CRISTEPHARIE"Blossom Hope?" Ikinunot ko ang noo ko habang pilit hinahalukay ang utak ko. May kyuryosidad sa mga mata din namang tumingin sa akin si Ate Den bago niya isinara yung laptop niya."Familiar ba sayo?"Sandali akong tumahimik habang nag-iisip. Familiar yung pangalan ng lugar pero hindi ko alam kung saan o kailan ko na nga ba yun narinig."Oo pero hindi ko maalala kung saan ko siya narinig."Ate Den took a deep breath before standing up, "Then pumunta nalang tayo doon."Dahil don, kinunutan ko siya ng noo bago ako tumitig sa kanya, "Wouldn't it be dangerous?"Baka mamaya trap pala yun or baka mamaya may naka-abang pala sa amin dun. Or paano kung abandoned place na pala yun? Ang creepy kaya! Wala pa ako dun kinikilabutan na ako."Do you want to save your prince charming or not?" P
NASHAldren isn't joking when he said that Steff is here because right now I can see her right before my eyes. She looks fine, she looks alright and she's the same old Steff that we had before.It's already lunch break kaya napag-pasyahan na naming kumain. Sakto, naabutan nga namin si Steff na kasama si Tasha. "Swaaaaannnnn!" Sigaw ko pa kasabay ng pagtakbo papunta sa kanya at mabilis na pagkapit sa braso niya, "I missed youuuu! Ang tagal nating hindi nagkita."Naiiling niyang ginulo yung buhok ko bago ako sinundot-sundot sa tagiliran, "Ikaw nga yon eh! Isang buwan mahigit yata kayong nawala. Noong una hinihintay ko lang matapos mga gawain niyo para makabalik kayo dito ta