Lunes ng hapon at si Bea na lang ang naiwan sa loob ng classroom. Nagsipag-uwian na ang lahat ng mga estudyante, at dahil sasabay siya sa akin sa pag-uwi, hinintay niya ako hanggang mag 4:30. Just to kill the time, nagkwentuhan muna kami ng kung anu-anong topic na maisipan. "May jowa ka ba ngayon nak?", tanong ko sa kanya. "Meron po ma'am. Nasa kabilang section po. Pero hindi naman kami laging magkasama ma'am. Ayoko ko munang magseryoso sa mga bagay na 'yan", nakangiting wika nito. "Tama 'yon nak, napakabata mo pa. Dapat ang pag-aaral muna ang bigyan ng top priority". "Uhm, may best friend ka bang lalaki nak?" "Ah, wala po ma'am. Close friends na lalaki lang pero boy bestfriend, wala po." "Okay lang po ba ma'am magkaroon ng boy bestfriend?", tanong nito. "Oo naman nak." "By the way nak, do you believe in reincarnation?" "Aba opo ma'am", nakangiti nitong sabi. "Mahilig po kasi akong manood ng mga paranormal na movie ma'am." Bigla naman akong nagkainteres sa sinasabi niya, a
Hindi ko pinansin ang chat ni Chris kinagabihan. Medyo sumama lang ang loob ko dahil sa sinabi niyang "bahala ka dyan". Feel ko wala na siyang pakialam sa akin. "Ma'am, kumain ka na ba? Ba't di ka nagreply?", muling tanong nito. "Eh di ba, sabi mo bahala na ako? Bakit nak, kasi bumalik na ang bestfriend mo kaya sinabi mo 'yon?" Nag-react siya ng sad emoji sa chat ko. "Hindi naman sa ganu'n ma'am, at saka hindi ko naman bestfriends si Naomi eh! Friend ko lang naman siya noon hanggang sa naging kami." "Oy sorry na. Ikaw lang naman ang bestfriend ko eh, at kahit nagkaayos na kami ni Naomi, magiging mag bestfriends pa rin naman tayo." Binabasa ko lang ang mga chat ni Chris at hindi ako nagrereply. Kaya nagsend na naman ulit siya ng message. "Remember ma'am, you will always be my bestfriend, my superhero and my mother" Okay na sana 'yon, nilagyan nga lang ng 'mother' sa dulo. Pero okay lang naman, para din naman akong ina niya kasi 'nak' naman ang tawag ko sa kanya. "Mama, h'wag ka
Nagpatuloy ang pagiging malapit namin sa isa't isa ni Chris. Palagi siyang nakikipagkwentuhan sa akin kapag vacant time. Kung anu-ano na lang ang topic namin at minsan nagbibiruan kaming dalawa. Pero hindi lang naman ako sa kanya nakikipag-usap kundi sa lahat ng mga estudyante ko. Ayaw ko rin namang sabihin nilang may favoritism ako. "Buds, talaga bang may jowa na si Naomi?", tanong ni Chris sa akin sa chat. Katatapos ko lang magligpit ng pinagkainan namin ni Tess, at heto na naman siya at nagcha-chat sa akin. Routine na kasi talaga namin na mag-uusap sa messenger tuwing gabi. Hindi rin naman kami nagvi-video call kasi mahina daw ang signal sa kanila kaya hanggang chat lang kami. "Oo, estudyante ko before ang jowa niya ngayon, at ito mismo nagsabi sa akin na sila na raw ni Naomi", sagot ko sa kanya. "Uhm, bakit buds, nagseselos ka ba?" "Hindi naman buds", agad na reply niya. "Mas mabuti na rin buds na may jowa na siya. Kasi sa totoo lang hindi ko naman talaga siya gusto para sa i
Maaga akong pumunta ng school kasi Third Parents' Day namin ngayon. Malayo pa lang natanaw ko na si Chris at ibang mga kaklase niya na nakatayo malapit sa may pintuan ng classroom. Ngunit nang makita niya ako, agad naman siyang pumasok sa loob. Binati ako ng mga aking mga estudyante ngunit si Chris ay nakaupo lamang sa isang tabi habang abala sa cellphone niya. Nanatili lang siyang walang imik at nakapakaseryoso ng mukha niya. "Ma'am okay lang po ba kayo?", tanong ni Bea sa akin sa chat. "Okay lang naman ako nak" "Parang hindi kasi ma'am eh!" Alam kong nag-alala ito sa akin. Ganito naman siya lagi, kapag nakikita niyang nakasimangot ako, kaagad naman itong magte-text sa akin at magtatanong kung okay lang ba ako. "Ma'am, hindi pa ba kayo nagkaayos ni Chris?", tanong niya. "Hindi pa nak. Galit yata sa akin. In fact, he unfriended me on f******k. Hindi rin siya nagrereply sa mga chat ko, ni hindi nga binabasa eh" "Oy, talaga lang ha, kapal naman ng mukha. Siya naman itong may k
Hindi ko napigilang umiyak nang mag-usap kami ni Chris. Ewan, mababaw lang talaga ang luha ko kapag kaibigan ang pinag-uusapan. "Sssh..h'wag kang umiyak", saway ni Chris sa akin. Nakita kong nakatingin si Bea sa amin kaya agad akong nagpahid ng luha baka makahalata na rin 'yong iba. Tiningnan niya ng masama si Chris na parang tinatanong nito, "Oh napa'no 'yan si ma'am? Ba't umiiyak" "Sorry na, kung hindi man ako nagreply sa chat mo. Masama lang talaga ang loob ko sa 'yo. Pero okay na ako ngayon", mahinang wika ni Chris. "So, why did you unfriend me on F******k? At bakit binura mo 'yong nickname na naka-set doon sa messenger?" "Hindi ko alam kung bakit. Nabigla lang kasi ako nu'ng time na nagalit ka. Kasi sabi mo, pinutol mo na ang connection mo sa akin" "Nope. I was referring to all of you, kasi syempre galit ako that time. But it doesn't mean na kung galit ako, mawawala na rin 'yong friendship natin. When I'm talking in the front, hindi lang sa isang tao ako nakikipag-usap, kund
Kahit masakit sa loob ko, kailangan ko na lang tanggapin na 'cold' na ang pakikitungo ni Chris sa akin. Lalo na't sa tingin ko nagkakamabutihan na sila ni Rhona, Pero nagcha-chat pa naman kami minsan, hindi na nga lang gaya ng dati. "Buds, masyado ka na yatang inlove dyan kay Rhona! Alam mo hindi ko siya gusto para sa iyo. May nalaman ako tungkol sa kanya. Kung ayaw mong makinig, bahala ka", sabi ko sa kanya sa chat, kinagabihan pagkatapos kong maghapunan. Masyado lang kasi talaga akong maprangka dahil unang-una kaibigan ko si Chris at ayaw kong masaktan siya. Kaya sinasabi ko talaga kapag ayaw ko sa isang tao para sa kanya. Wala naman akong problema sa personality ni Rhona. Maganda naman ito at medyo mahinhin. Kaya lang, may naoobserbahan kasi akong hindi tama. Ayaw ko sanang sabihin 'yon kay Chris, baka sabihin niyang pakialamera ako. Pero mas nangingibaw naman ang pagiging adviser ko sa kanya at pangalawang nanay niya sa school. Ganito din naman ako sa ibang mga estudyante, nakiki
Mabilis na nagdaan ang mga araw at palapit ng palapit na ang araw ng completion ceremony. Excited na rin ang mga estudyante na makakapagtapos na ng Junior High School. Magkahalong saya at lungkot ang aking nadarama kasi malapit ng matatapos ang school year at bakasyon na naman. But at the same time, I also feel sad dahil hindi ko na palaging makikita si Chris sa school. Kahit naman kasi nagbago na siya sa akin, at hindi na kami nagcha-chat gaya ng dati, kaibigan pa rin naman ang turing ko sa kanya. Hindi naman mawawala 'yon. At kahit sabihin man nating the reincarnation is over, but I couldn't deny the fact na may pinagsamahan din kami dahil estudyante ko naman siya at naging bahagi na ng buhay ko bilang guro. Pero ang hindi ko lang maintindihan kung bakit nasasaktan ako, kapag nakikita ko silang dalawa ni Rhona na magkasama? Hindi pa naman daw sila magkasintahan pero ba't parang nagseselos ako sa closeness nilang dalawa? Hindi naman tama 'tong nararamdaman ko. Hindi na siya bahagi
Napagkasunduan ng lahat ng mga grade 10 advisers na ire-release ang mga documents ng mga estudyante a day after the completion para wala na kaming iisipin pa. Kaya alas otso pa lamang ng umaga ay nagsipagdatingan na ang iilang mga estudyante para kumuha ng card at good moral. "Ma'am, kailan pa nga po 'yong bonding natin? Next week?", tanong sa akin ni Bea. "Siguro nak. 'Yon naman kasi ang napagkasunduan ng mga kaklase mo di ba?" "Pero sasama po kayo ma'am?" "Hindi ako sure nak, kasi may mahalaga akong lalakarin next week. Basta ngayong linggo lang ako libre", sagot ko. "Eh di bukas nalang ma'am para makakasama po talaga kayo!", sabay-sabay na sambit ng iilan. "Pwede naman nak. 'Yon, kung okay lang sa inyong lahat" "Oh sige po ma'am, magsend ako sa gc natin. Kung sino lang ang sasama basta't ang importante makakasama po kayo ma'am", wika ni Bea. Tumango lang ako at ngumiti sa kanya. Maya't maya'y dumating sina Chris at si CJ. Akala ko, magmamano siya sa akin kasi iniisip ko, a