Marami na akong narinig at nakita sa telebisyon tungkol sa mga alaala ng isang tao. Ngunit hindi ko pa rin maintindihan kung ano 'yong lumabas sa isipan ko. Alaala ko ba iyon? Bakit hindi pamilyar sa akin? At sino ang mag-inang 'yon? Napahawak ako sa aking ulo nang makaramdam ako ng hilo at konting kirot doon. Isang linggo na ang lumipas nang mangyari ang muntikang aksidente namin ni Papa. Ngunit hanggang ngayon, bumabagabag pa rin sa isipan ko ang alaalang nakita ko. Hindi ko naman masabi-sabi ito kina Mama't Papa at baka mag-alala pa sila. Hindi ko napigilang mapatili nang biglaang huminto ang Jeep na sinasakyan ko. Muntikan akong mapasubsob subalit hindi 'yon natuloy nang may mga kamay ang humawak sa braso ko. Bumaling ako sa taong 'yon at sana'y magpapasalamat. Ngunit nanlaki na lamang ang mga mata ko nang makitang malapit sa mukha ko ang mukha ng gwapong anghel mula sa panaginip ko. Impit akong napaaray nang bigla niya akong bitawan pagkatapos niya akong makita. Masama ko itong
CHRISTINE RITZ POV"What's wrong, Almera girl? Are you okay?" I step closer to her when she's still looking at me and Giovanni."S-Siya... Siya ang lalaking nasa panaginip ko," wala sa sariling wika niya. Giovanni and I looked at each other, both surprised by Almhera's act. What does she mean? Ang lalaking kasama ng crush ni Giovanni ay napanaginipan niya? Napasinghap ako at mabilis hinawakan sa magkabilang balikat si Almhera. "What do you mean, Almera girl? May hindi ka ba sinasabi sa amin ni Giovanni?" I asked.She looked at me. "Ang lalaking kamukha ng gwapong anghel sa panaginip ko. Ang lalaking nakaharap ko sa National Book Store. At ang lalaking nakatabi ko sa Jeep... iisang paaralan lang pala kami pinapasukan?" 'di makapaniwalang sabi niya."Hoy bruha, umayos ka nga. Anong pinagsasabi mo riyan? May something ba sa inyo ng Clinthon Lance Montanari na 'to ha?" Giovanni asked Almhera after he steps closer to us.Pakamot-kamot sa ulong bumuntong-hininga si Almhera. Naguguluhan ko
ALMHERA'S POVNaalimpungatan ako sa tunog ng cellphone ko. Kusot-kusot ang mga mata kong kinuha ito mula sa ibabaw ng side table. Papikit-pikit kong sinagot ang tawag nang makitang si Christine ang tumatawag sa akin. "H-Hello?" humihikab kong sabi. ["Hello, Almhera girl!" ]Nailayo ko bigla ang cellphone sa tainga ko nang malakas na tugtog at lasing na boses ni Christine ang tumugon sa kabilang linya. "Christine?! Lasing ka ba? Nasaan ka?" Napatayo ako mula sa pagkakaupo sa aking kama dahil sa pag-alala sa kaniya. ["W-What? M-Me? L-Lasing? No way!" ]Napatampal ako sa aking noo nang marinig kong muli ang lasing niyang boses. "Nasaan ka ngayon, Christine? Pupuntahan kita," ani ko sabay kuha ng jacket mula sa cabinet ko. Alas onse ng gabi nang tingnan ko ang oras sa orasang nakasabit sa pader ng kuwarto ko. Mabilis kong sinuot ang kulay abo kong jacket. ["I-I'm in my condo... r-right now... A-Almhera girl. C-Can you join me?" ] sumisinghot niyang wika sa kabilang linya. "Sige, pu
ALMHERA'S POV"Almhera! Gising!"Bigla akong napaupo mula sa himbing kong pagtutulog nang biglang may humila ng kanang tainga ko. Sinamaan ko ng tingin si Giovanni nang makitang hawak-hawak ako sa tainga. Ang bakla, naka-topless pa sa harap ko at ibinalandara pa ang anim niyang pandesal sa mukha ko. "Ano ba naman, Giovanni! Alas nuebe pa kaya ang pasok natin ngayon! Ba't mo ko ginising? Tingnan mo ang oras, o? Alas singko y medya pa lang ng umaga," asar kong sabi pagkatapos kong makita ang oras. "Si Tita Amanda tumatawag at ikaw ang hinahanap," walang gana niyang sabi sabay bigay ang sarili niyang cellphone sa akin. Bumalik ito muli sa paghiga sa malaking sofa rito sa kuwarto ni Christine. Napatingin naman ako sa katabi kong si Christine na ang himbing pa rin ng tulog. Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa kama at dahan-dahang lumabas ng kuwarto. Nanginginig kong itinapat sa tainga ang cellphone ni Giovanni nang tuluyan na akong lumabas . Ba't kaya tumawag si Mama ng ganito ka aga? May p
CLINTHON'S POVPasipol-sipol akong pumasok sa Training Room namin ng mga judo athletes. Sumilay ang ngisi sa aking labi nang maalala ang mukha no'ng pangit. Almhera pala ang pangalan no'n? Tsk. Sayang talaga ang magandang pangalan, napunta pa sa pangit na tao. "Ganda ng araw natin, Bro a. Siguro may ka-date kang chicks kagabi. Kaya ganyan na lang kaganda ang ngiti mo."Bigla akong sumeryoso nang bumungad ang pagmumukha ng baliw kong kaibigan na si Andrew. Ang loko, parang timang kong makangiti sa harap ko. "Alam mong hindi ko hilig ang makipag-date, 'di tulad mo Andrew," walang gana kong sabi at nilagpasan ito. Dumeretso ako sa aming locker at iniligay roon ang dala kong bag. Ang loko kong kaibigan nakasunod naman sa likod ko."Alam ko naman 'yon, Bro—" napatingin ako sa kaniya nang bigla itong natigilan sa pagsasalita. "Anong nangyari riyan sa kamay mo? Ba't may benda 'yan? Napaaway ka ba?" nag-alala niyang tanong sabay kuha ng kaliwang kamay ko. "Hindi ako nakipag-away, Andrew. K
ALMHERA'S POVHumuhuni akong nag-aayos ng gamit, hanggang sa pagligo at pagbihis ng damit. Hindi ko mapigilang mapangiti sa harap ng salamin. Sinisipat ang sariling nakasuot ng kulay-abong T-shirt na may kaunting disenyo, denim jeans, at kulay itim na rubber shoes. Hindi pa rin ako makapaniwala sa isiping kolehiyo na ako sa susunod na pagbukas ng klase. Napatingin ako sa pintuan ng aking kuwarto nang may kumatok doon. "Almhera, tapos ka na ba riyan sa pag-aayos? Nandito na sina Christine at Giovanni sa sala, sinusundo ka," ani Mama mula sa labas ng kuwarto. "Opo ma, lalabas na rin po ako," tugon ko. Hindi na nagsalita pa si Mama at narinig ko na lang ang yabag niyang papalayo sa kuwarto ko. Kinuha ko ang bag kong nakapatong sa kama at agad nang lumabas. "Magandang umaga mga bestfriend ko!" nakangiti kong bati kina Giovanni at Christine sabay yakap sa kanilang dalawa. "Good morning, Almhera girl," sabi ni Christine."Good morning, Almhera," sabi naman ni Giovanni. Nakatingala kon
Lumabas ang kulay asul niyang braces nang ito'y nahihiyang ngumiti habang patuloy pa ring nakalahad ang kamay niya sa harap ko. Nakangiti ko namang inabot ang kamay niya at nakipagkamayan."Ikinagagalak kong makilala ka, Sedrick. Ako naman si Almhera. Almhera Isabelle Dela Vega," pagpakilala ko sa sarili. Nahihiya itong napakamot ng ulo pagkatapos naming magkamayan. "I'm sorry if I didn't recognize you, Almhera. Many years had passed, mas lalong ka pang gumanda ngayon."Nawala ang ngiti sa labi ko at nakakunot-noo ko siyang tiningnan. "Ha? Anong ibig mong sabihin, Sedrick? Nagkita na ba tayo noon?" Tulad ko, nawala rin ang ngiti sa labi niya at napalitan ito ng gulat. "W-What? I-I'm sorry, may kilala kasi akong Almhera rin ang pangalan. I thought it was you. I'm sorry for my mistake," napapahiya niyang sabi at sabay iwas ito ng tingin sa akin. Natawa naman ako sabay birong hinampas ang braso niya. "Naku naman, kanina ka pa riyan humihingi ng paumanhin. Ayos lang 'yon, Sedrick. Nagul
ALMHERA'S POVMaingay na paligid ang kumuha ng atensyon ko. Anong nangyayari? Bakit ang ingay nila? May masama bang nangyari?Bigla akong napamulat nang maalala ang nangyari sa akin mula sa mga kamay ng FoxyLuscious Group. Subalit napapikit ako muli nang nakakasilaw na ilaw ang bumungad sa aking mga mata. "OH MY GOSH! ALMHERA GIRL IS ALREADY AWAKE!" rinig kong sigaw ni Christine. Unting-unti kong minulat ang aking mga mata at napahinga na lang ako nang makitang wala na ang nakakasilaw na ilaw. Kulay puting kisame ang nakita ko. Nasaan ako? Ano na ang nangyari sa akin?Napangiwi ako nang pilit kong igalaw ang buong kong katawan. Masakit… salitang nasabi ko sa aking sarili dahil sa nararamdaman ko."Almhera girl, how's your feeling? That freaking b!t**** FoxyLuscious Group! They all pay for this!" namumula ang mukha at salubong ang mga kilay na wika ni Christine. Narinig ko ang mga yabag papalapit sa hinihigaan ko. Sumalubong ang nag-alalang tingin nina Mama't Papa, Giovanni, at ang g