Chapter 4: Sunshine
The next day, rays of sunlight woke me up. I had to get up quickly because I had to go to university today. After I finished my morning routine in the bathroom, I went to the balcony and did my morning stretching. But as I stretched my shoulder, I noticed someone inside my yard. Pinaliit ko ang aking mga mata dahil hindi ko maaninag ang taong iyon sa sobrang tindi ng sikat ng araw. Si Skye! "Hi! Maayong buntag!" she yelled, waving her hands while swinging on an old tyre hung from a narra tree. "Come out! Please push me! I'm with your baby!" Pinaliit kong muli ang mga mata ko habang nakalagay ang kamay ko sa noo ko. She's wearing a facemask; my cat is on her lap; and he's wearing a... A facemask?! What the hell! "Can you fucking take off his facemask?" Galit na sigaw ko. Ang aga-aga, hina-highblood niya ako. Mabigat ang mga hakbang kong bumaba sa spiral staircase na nakakonekta dito sa taas at sa malawak na bakuran. Nag-iinit ang ulo ko habang lumalapit ako sa kanya. As I approached her, the sunrays hit her white flowy dress, causing her to shine brightly like the sun. Nanaginip ba ako? Bakit kumikinang siya sa sikat ng araw? Naglakad ako palapit sa kanya. Salubong ang kilay kong inagaw mula sa kanya ang aking pusa at inalis. "What do you need this time? Ang aga-aga narito ka na naman!" "I'm swinging," she laughed, saddling up from the floor and swinging the old tyre. "Umuwi ka na nga! Ang sakit mo sa mata!" "Napakadamot mo naman. Nakikiswing lang, e! I turned my back on her, and she quickly followed me until I entered my own house. Napaatras siya nang muli ko siyang harapin. Napahawak siya sa dibdib niya habang malaki ang mga matang nakatingin sa akin. "Sinisira mo ang araw ko, sa totoo lang." Inis akong tumalikod muli. Inilapag ko si Skye sa kaniyang kama at nilagyan ng bagong tubig at canned tuna ang dalawang feeding bowls niya. "I got him a toy," she said, pointing at the sofa. It's a cat toy fishing pole. "I heard from a friend that cats like to play with that, just in case he wants to play while you're busy with something else." Tiningnan ko lang iyon. I didn't say anything. Kahit noong pumunta ako sa kusina ay sumunod pa rin siya. "What exactly do you want?" I snarled at her. "Wala. Nakikikapitbahay lang," she smiled cutely. Napailing na lang ako. I poured myself a glass of warm milk and drank it right away. Inilabas ko rin ang karne ng baboy para i-thaw ko for my lunch. Ang inihanda ko naman para sa breakfast ay itlog at vegetable salad. I don't eat rice in the morning. "What?!" I yelled at her again, stopping myself from chewing the lettuce. Tahimik niya kasi akong pinapanood habang kumakain ako, and it makes me uncomfortable. Seryoso siyang nangalumbaba sa harap ko gamit ang dalawa niyang kamay. "Alam mo ba—" "Ayaw kong malaman," putol ko. She laughed, and those little giggles tickled my ear. Muli ko siyang kinunotan ng noo. "Sige na kasi. Nagkukuwento ako, e!" She pouted, which made her adorable. I churned out that concept. She's not cute; she's an annoyance! Tumahimik ako at ipinagpatuloy ang pagkuha ng fresh tomatoes sa salad ko. "Alam mo ba? I used to come here when I was younger, mga grade school ganun." My brow rose. "Dati may matandang lalakeng nakatira rito. I used to sleep pa nga noon here, e. Then I would swing over there!" Maliwanag ang mukha niyang itinuro ang kinaroroonan ng duyan. "Tapos kapag pinagagalitan ako ni mommy, I would run over here. Then kapag nakatulog na ako, lolo would carry me home, sleeping in his shoulder. Kaso bigla siyang nawala. Ni hindi nagpaalam sa akin," she pouted. Pero ngumiti ulit. "Kaya alam ko kung saan tinatago ni Lolo ang susi ng bahay na 'to. Kaya ako nakapasok kanina," pagmamalaki pa niya. "Did you know I could sue you for trespassing?" Siya naman ang nagtaas ng kilay. "Okay. Sue me." Tila nanghahamon niyang sabi. Ipinikit ko ang aking mga mata ng ilang segundo at huminga ng malalim, calming my inner self. "That old man you're talking about died in the States, and he's my grandfather." Her eyes were slightly sad. "When I was young, mommy also told me that he died na nga. Kaya pala magkahawig kayo, pareho ding blue ang mga mata ninyo." She leaned in close, putting her hands on the table, exposing her cleavage, and damn! She had nice, round melons. Pumikit ako. "Please go home," I said coldly to her. Baka kapag hindi ko ito sinungitan, buong araw niya akong bubulabugin. "Hmp! Parehas kayo ni lolo noong unang dating niya dito. Masungit din pero napaamo ko." Tumayo siya at itinulak papasok sa mesa ang inupuan niya. "Babalik ako rito... Bleeh!" she said, sticking her tongue out to mock me and storming away. Eighteen na siya niyan? After eating my lunch, I took a shower, changed into my business suit, and drove all the way to the University around two o'clock in the afternoon. "We're delighted to have you here, Professor McConaughey. Let's go this way; I'll introduce you to the faculty members." Mr. Liberato, the Interim President of the University, assisted me. We then went to the Faculty of Business Administration. Ipinakilala niya ako sa kanila, and I shake hands with each of them. I am very aware of my good looks and well-built physique, so I am already accustomed to the stares that they are giving me. Then we went on a campus tour. He showed me the cafeteria, laboratory, auditorium, recreation area, and library. "So, I'll see you on Monday?" "I'm looking forward to it, sir," I respectfully stated before we parted ways. When I got home, I prepared some lectures for my students a day and a week ahead of time. This will make me feel more prepared and in control as I embark on my new adventure in Santander.Chapter 5: Meeting My New ProfessorSkye's POV"Mommy, I'm already late! Ihahatid mo ba ako o hindi?" I dash down the stairs. Muli kong inayos ang uniform ko. I'm dressed in a blue long-sleeved blouse with a red scarf as a necktie, a grey blazer, a grey skirt above my knees, and black shoes with an inch heel.She came down after a minute and checked me from head to toe. "ID mo?""Oh, shoot!" I dash upstairs to look for my ID. "Where is it, where is it?" Natataranta kong sabi habang hinahanap ang ID ko. Kung saan-saan ako naghanap. Sa mga drawer, study table, and bedside table, ngunit hindi ko pa rin iyon mahanap. Pumadyak ako sa carpeted floor. "Nasaan ka na ba?" "It's hanging near your life-size mirror!" Mommy shouted downstairs.I paused to see if it was really there.I smiled seeing it really hanging beside the mirror. Muli kong sinipat ang sarili ko sa salamin. Perfect! You're really stunning, myself!"Mommy, I'm really late this time. Hindi na ako makakapasok sa first subject ko
Chapter 6: Hell SubjectSkye's POVNakahinga ako ng maluwag nang pinaupo na niya ako. I can hardly look at him. Even when he started talking to the class, hindi na ako nakapagconcentrate. I looked around, and everyone was paying close attention to the person speaking in front of them, na himalang mangyari dahil maiingay ang blockmates kong 'to. I noticed Cattleya, who is dreamily looking at the guy whose sleeves are now rolled up. He's tall, probably six feet or more. He had dark hair, deep icy blue eyes, a strong jawline, and full lips. Shit! Ngayon ko lang siya natitigan ng ganito katagal! Mas matagal pa kesa sa lantaran kong pagtitig kay Anton ko. And he's hotter than Anton! How on earth? Shit! No! Dapat loyal ako sa crush ko. Dapat kay Anton lang ang pagtingin ko. Anton is my childhood crush kaya dapat sa kanya lang ako. "Miss Torres? Miss Torres?" I heard him call my name again.Mabilis akong tumayo. "Po?" I'm fidgeting with the hem of my blazer a little."You appear to be
Chapter 7: Uncrushing Anton"Uncrush ko na 'tong si Professor Hugh, trenta na pala siya. Yuck!" sabi ni Marie Jane habang may tinitingnan sa isa niyang phone. Katatapos lang naming magreview at naisipan naming mag-group call. Bumangon si Cattleya at may itinayp sa isang phone niya. "Nasa trenta kaya ang true love. Ano ka ba? 'Yang mga edad na 'yan ang pagod nang maglaro. Kumbaga, seryoso na sila. Nasa marrying stage na kasi." "Kaya nga! Baka kapag niligawan ako ni Prof, hingiin agad ang kamay ko—" "Napakailusyunada mo talaga!" sigaw agad ni Cattleya kay MJ. Maging si Penelope ay nagsearch din yata. Namamangha niyang tinitigan ang kung ano mang naroon sa kabilang phone niya. "Na-post na sa website ng LU ang credentials niya! Wait, ha? Ako na ang magbabasa," prisinta niya. ""Hugh McConaughey earned his PhD in International Management from Harvard Business School in Boston, Massachusetts, USA. He earned his MAB at the University of the Philippines and his BS Business Administration
Chapter 8: Talk With Him "Women does truly have that talent," Professor Hugh said, nodding slightly and looking at me with an odd expression. He turned away from me and grabbed the food I had brought for him.Naguluhan ako sa sinabi niya kaya sinundan ko siya hanggang sa kusina. "What do you mean? He can't see my worth, so I need to move on!" galit na pagrarason ko. "I saw him pleasuring another girl, anong gusto mong gawin ko? Magpakatanga?" Nagsimula nang mangilid ang luha sa gilid ng mga mata ko. Masakit sa pakiramdam but I'm not going to show my weakness to him or anyone else.Tiningnan niya ako habang inililipat niya sa plato ang dala kong ulam. "Wala akong sinabing magpakatanga ka. In general, I'm learning that women have the ability to move on that fast.""O-of course, we know our worth. I know... I can... I can still find a guy who sees my worth."He stared at me with an amused expression in his face. "Yeah, you can. But you won't be able to found him if you continue being a
Chapter 9: Mr. PresidentWhen I arrive on campus, I quickly exit Anton's porshe car after thanking him. Kumaway pa ako sa kanya pagkatapos kong bumaba. "I'll be moving on from you," nakangiti kong sabi na ikinatawa niya."Yes, you will," he said then nag-drive na siya papunta sa hotel resort na pinangangasiwaan niya.Pag-ikot ko ay nagtama ang paningin namin ni Professor McConaughey. Nasa lilim na siya ng puno ng kaimito at malapit na siya sa building namin. He smirked and walked towards the building.7:56 na! May four minutes na lang ako para makarating sa room namin kaya hinawakan ko ng mahigpit ang shoulder bag ko at tumakbo ng mabilis. Dadaigin ko na si Road Runner sa bilis o kaya si Usain Bolt. Hindi ako dumaan sa main entrance kundi sa fire exit. Dali-dali ko ring tinakbo ang hagdanan roon kaya 7:59 na ako nakarating sa room namin."Oh! Bakit doon ka dumaan?" tanong sa akin ni Mr. President nang tumabi ako sa kanya.Sumenyas ako ng "wait lang" habang hinihingal ako. Binigyan niy
Chapter 10: Try Me, Miss Torres Angelo held my hand when the jeepney started to go. Napansin ko ang paghubad niya sa suot niyang blazer at ipinatong niya iyon sa hita ko dahil nakalilis ang suot kong skirt sa pag-upo ko. "How much is the fare for Santander?" bulong ko sa kanya. "Ha?" sabi niya. Inilapit niya ang tenga niya sa akin. "Magkano ang fare?" Umiling siya. "Ako na ang bahala. Mura lang iyon." He held my hand the entire time we were on the road."Thank you for keeping me calm!" Medyo nilakasan ko ang boses ko dahil ang bilis ng pagpapatakbo ng driver sa jeep. Habang umaandar iyon ay parang nagrarambulan ang puso ko sa kaba. "Normal lang ang nararamdaman mo ngayon. Kapag maraming beses ka ng experience sa pag-cocommute, masasanay ka na!" sigaw din niya. Nagprinsinta pa siyang bababa para i-check daw niya kung maayos akong makakapasok ngunit tumanggi na ako. Masyado na akong nakaabala. "Mag-iwan ka lang ng mensahe sa akin bago matulog para masundo kita kapag abala ang mom
Chapter 11: Symposium I awoke earlier than usual because I set six alarms just to get up. It's still five thirty in the morning, so I washed my face and brushed my teeth before tying my shoulder-length hair in a messy bun. For starters, I prepare breakfast for Mom. Mom usually wants a hearty breakfast because she doesn't have time to eat much later in the day.Nagulat si Mommy pagbaba niya dahil handa na ang fried rice, chorizo de cebu at egg omelette with spring onions and baked chicken breast. Good for two servings. She smiled as she dragged the chair for her to sit in. "Anong nakain mo? May kailangan ka 'no?" pigil ang ngiti niya na nanunudyo.I laughed a bit. "Wala po. Maaga din naman akong gumigising kapag trip ko at isa ang araw na iyon kaya kumain ka na lang diyan, Mom," sabi ko habang inilalagay na sa dishwasher machine ang mga binanlawan kong mga kitchen utensils na ginamit ko."Really?" Hindi kumbinsido niyang tanong.Tumango ako. "Wala po akong kailangan. I simply wish to
Chapter 12: His Stare"I had a rift with Jigs after we had sex at his place."Naubo ako sa narinig ko mula kay Penelope. Sinusubo ko pa naman ang kabibili kong chocolate ice bar. Ngumiwi ako at kinuha mula sa bag ko ang aking panyo. I wipe my mouth and set the ice cream aside. Nawalan na ako ng gana, ang sarap pa naman ng tinda nilang ice cream dito sa cafeteria. "Akala ko ba wala na kayo?" tanong ni Cattleya habang ngumunguya siya ng ulam niyang beefsteak. "Wala na nga," sagot ng isa. "So bakit may ganoong kaganapan?" "Bakit kailangan bang in a relationship kapag magsesex ang dalawang tao?" tanong pabalik ni Penelope. "Hay nako! Easy to get ka talaga! Pinayuhan ka na namin, sige ka pa rin sa balik sa kanya." Umikot ang mata ni Marie Jane at inilayo sa kanya ang platong nasa harap niya. "We needed to release the—alam niyo na 'yon. Di na kayo mga bata," sabi ni Penelope. "Huwag kang iiyak-iyak ulit kapag binalikan mo na naman 'yan," itinuro pa siya ni Cattleya. Natatawa na lang