Chapter 5: Meeting My New Professor
Skye's POV"Mommy, I'm already late! Ihahatid mo ba ako o hindi?" I dash down the stairs. Muli kong inayos ang uniform ko. I'm dressed in a blue long-sleeved blouse with a red scarf as a necktie, a grey blazer, a grey skirt above my knees, and black shoes with an inch heel.She came down after a minute and checked me from head to toe. "ID mo?""Oh, shoot!" I dash upstairs to look for my ID. "Where is it, where is it?" Natataranta kong sabi habang hinahanap ang ID ko. Kung saan-saan ako naghanap. Sa mga drawer, study table, and bedside table, ngunit hindi ko pa rin iyon mahanap. Pumadyak ako sa carpeted floor. "Nasaan ka na ba?""It's hanging near your life-size mirror!" Mommy shouted downstairs.I paused to see if it was really there.I smiled seeing it really hanging beside the mirror. Muli kong sinipat ang sarili ko sa salamin. Perfect! You're really stunning, myself!"Mommy, I'm really late this time. Hindi na ako makakapasok sa first subject ko," sabi ko habang nagmamadaling bumaba.I saw her sigh while going out of our house. Sinundan ko siya hanggang sa garage. "I've already told you to learn to drive, but you're too lazy. 'Yong ibang kaibigan mo, they're already driving on their own.Lumabi ako dahil alam naman niya ang dahilan kung bakit ayaw kong matuto."I'll schedule you for a driving lesson. I can't always send you to your class, lalo na't dumarami na ang mga customer sa restaurant. Also, I need to train the new staff."Hindi ako sumagot dahil ka-chat ko ang mga kaibigan ko. They were already bugging me about being late for class.From: Cattleya MirandaYou're already running late. It's best not to come to class.From: Penelope ZamoraOh my goodness! We've got a hot professor!From: Marie Jane PayadonAng guwapo niya, as in! Tapos ang mga mata, nakakalunod! Akin siya, ha, guys?From: Cattleya MirandaFirst Come, First served! Ako ang naunang nakakita sa kanya, kaya sa akin siya! Gidili ang mangingilog! (Bawal ang mang-aagaw!)I smiled at their antics. Kapag talaga guwapong lalake, ang bibilis nila. Basta ako, loyal ako kay Anton ko. Sa kanya lang ang atensiyon ko, pasasaan ba't magugustuhan din niya ako. Kaunting push na lang. I giggled quietly as I imagined him smiling at me.Half an hour later, Mom parked her car in front of Lyceum University. Hindi ko na napasalamatan si mommy, basta na lang akong lumabas ng kotse at kumaripas ng takbo habang hawak sa kamay ko ang aking shoulder bag."Could you please refrain from running? Hindi ka na bata, June Skye!" sigaw ni mommy. Nang lumingon ako sa kanya ay nakadungaw siya sa bintana.Nakangiti akong kumaway sa kanya. "Thank you, mom! I really have to go!" Muli akong tumakboBut I stopped running when I reached our building. Nakalimutan kong itanong kung saan ang room namin. Hinihingal ako habang nagtatype nang message ko sa grupo.From: Skye TorresAno nga ulit ang room number natin?From: Cattleya MirandaSecret.From: Marie Jane PayadonHuwag ka nang mag-aral, Skye.From: Penelope ZamoraEstudyante ka niyan? Hindi mo alam ang classroom number mo?I groaned out of annoyance. Umupo ako sa bench sa silong ng kaimito at hinanap ang class schedule ko. "Where are you?" Tanong ko habang hinahanap iyon. Inilabas ko ang lahat ng laman ng shoulder bag ko. Inisa-isa ko pang binuklat ang mga binder ko. "I found you!" I smiled and returned everything to my bag.Room 403.Sa likod ako dumaan para hindi ako mapansin ng aming professor. She doesn't comment on latecomers. Basta papasok ka sa klase niya.Nakayuko ako, yakap ang shoulder bag ko habang tila mananakaw na dahan-dahang pumapasok ng klase."Class 2A! "A strong masculine voice rang out in the classroom. "Could someone please tell me the University's tardiness policy?I gradually straightened my back and turned to face the person speaking in front of the class.My gaze was drawn to his deep blue eyes, which widened in surprise as he saw me!Namilog ang mga mata ko sa nakita ko!I an now a bit flustered. I tried to focus on the questions running through my head: What brings him here? Is he supposed to be at his mansion? Is he a guest? A student who sits in? Or perhaps a teaching assistant?My questions were answered when I looked at the blackboard and saw his name written there: Professor Hugh McConaughey."Oh, so that's his name," I thought, realizing that despite having been to his house several times, I had never bothered to ask his name before."Miss Payadon," he called out my friend's name. "Can you please state what is the policy regarding the tardiness of a student?"Mabilis namang tumayo ang kaibigan ko habang may nakatagong ngiti sa kaniyang labi. "Section V of the Lyceum University policy states that students must attend class on time. Three counts of tardiness shall be counted as one absence. Under certain conditions, tardiness may be excused," Marie Jane explained.Professor McConaughey lowered his eyes, pushed down the rimless glasses on the bridge of his nose, and raised his icy eyes to look at me. "In this class, I do not tolerate latecomers. If you can't make it on time, just don't show up. You're already wasting our time, Miss." He flipped through his journal. "Miss Torres," he said sternly. "Be a responsible student."I felt a shiver run down my spine as I heard his words. "I'm sorry for being late, Sir," I said softly, trying to sound apologetic.Nakita ko ang mga blockmates kong nangingiti. Ang iba sa kanila ay nagtatakip ng libro sa mukha."Umupo ka na, bilis!" anas ng president ng class namin. Agad naman akong umupo sa tabi niya."Miss Torres, did I already give you permission to sit?"Napapikit ako sa kahihiyan. This is starting to feel like hell for him. Humugot ako ng malalim na hininga bago ako muling tumayo."What is your excuse for being late, Miss?" Inalis niya ang suot niyang salamin. Ipinatong niya sa tabi ng laptop. Then he rolled his sleeves up to his elbow.Is he really like this? Cold and always angry?"I waited for my mom, Sir. She drives for me," I honestly replied."Hindi ba uso ang commute sa 'yo?" He handed a set of handouts to the class while still staring at me. Tahimik naman nilang ipinasa ang mga handouts."I'm not used to commuting, sir," sagot ko.His brow rose. "What do you think, class? Is it a valid reason?" Tumingin siya sa mga blockmates ko. "To those who think that it is valid, please raise your hand."Isa-isa naman silang nagtaas ng mga kamay. Alam kasi nila ang reason kung bakit hindi ako marunong magcommute. I am caged by my father's love. He always showers me with attention. He always sends me to and picks me up from school. Lahat ng activities ko as I grow up, kasama ang daddy ko. Kaya nang mawala siya last month ay parang gumuho ang mundo ko.People perceive me as a cheerful girl, but I am hollow on the inside.Chapter 6: Hell SubjectSkye's POVNakahinga ako ng maluwag nang pinaupo na niya ako. I can hardly look at him. Even when he started talking to the class, hindi na ako nakapagconcentrate. I looked around, and everyone was paying close attention to the person speaking in front of them, na himalang mangyari dahil maiingay ang blockmates kong 'to. I noticed Cattleya, who is dreamily looking at the guy whose sleeves are now rolled up. He's tall, probably six feet or more. He had dark hair, deep icy blue eyes, a strong jawline, and full lips. Shit! Ngayon ko lang siya natitigan ng ganito katagal! Mas matagal pa kesa sa lantaran kong pagtitig kay Anton ko. And he's hotter than Anton! How on earth? Shit! No! Dapat loyal ako sa crush ko. Dapat kay Anton lang ang pagtingin ko. Anton is my childhood crush kaya dapat sa kanya lang ako. "Miss Torres? Miss Torres?" I heard him call my name again.Mabilis akong tumayo. "Po?" I'm fidgeting with the hem of my blazer a little."You appear to be
Chapter 7: Uncrushing Anton"Uncrush ko na 'tong si Professor Hugh, trenta na pala siya. Yuck!" sabi ni Marie Jane habang may tinitingnan sa isa niyang phone. Katatapos lang naming magreview at naisipan naming mag-group call. Bumangon si Cattleya at may itinayp sa isang phone niya. "Nasa trenta kaya ang true love. Ano ka ba? 'Yang mga edad na 'yan ang pagod nang maglaro. Kumbaga, seryoso na sila. Nasa marrying stage na kasi." "Kaya nga! Baka kapag niligawan ako ni Prof, hingiin agad ang kamay ko—" "Napakailusyunada mo talaga!" sigaw agad ni Cattleya kay MJ. Maging si Penelope ay nagsearch din yata. Namamangha niyang tinitigan ang kung ano mang naroon sa kabilang phone niya. "Na-post na sa website ng LU ang credentials niya! Wait, ha? Ako na ang magbabasa," prisinta niya. ""Hugh McConaughey earned his PhD in International Management from Harvard Business School in Boston, Massachusetts, USA. He earned his MAB at the University of the Philippines and his BS Business Administration
Chapter 8: Talk With Him "Women does truly have that talent," Professor Hugh said, nodding slightly and looking at me with an odd expression. He turned away from me and grabbed the food I had brought for him.Naguluhan ako sa sinabi niya kaya sinundan ko siya hanggang sa kusina. "What do you mean? He can't see my worth, so I need to move on!" galit na pagrarason ko. "I saw him pleasuring another girl, anong gusto mong gawin ko? Magpakatanga?" Nagsimula nang mangilid ang luha sa gilid ng mga mata ko. Masakit sa pakiramdam but I'm not going to show my weakness to him or anyone else.Tiningnan niya ako habang inililipat niya sa plato ang dala kong ulam. "Wala akong sinabing magpakatanga ka. In general, I'm learning that women have the ability to move on that fast.""O-of course, we know our worth. I know... I can... I can still find a guy who sees my worth."He stared at me with an amused expression in his face. "Yeah, you can. But you won't be able to found him if you continue being a
Chapter 9: Mr. PresidentWhen I arrive on campus, I quickly exit Anton's porshe car after thanking him. Kumaway pa ako sa kanya pagkatapos kong bumaba. "I'll be moving on from you," nakangiti kong sabi na ikinatawa niya."Yes, you will," he said then nag-drive na siya papunta sa hotel resort na pinangangasiwaan niya.Pag-ikot ko ay nagtama ang paningin namin ni Professor McConaughey. Nasa lilim na siya ng puno ng kaimito at malapit na siya sa building namin. He smirked and walked towards the building.7:56 na! May four minutes na lang ako para makarating sa room namin kaya hinawakan ko ng mahigpit ang shoulder bag ko at tumakbo ng mabilis. Dadaigin ko na si Road Runner sa bilis o kaya si Usain Bolt. Hindi ako dumaan sa main entrance kundi sa fire exit. Dali-dali ko ring tinakbo ang hagdanan roon kaya 7:59 na ako nakarating sa room namin."Oh! Bakit doon ka dumaan?" tanong sa akin ni Mr. President nang tumabi ako sa kanya.Sumenyas ako ng "wait lang" habang hinihingal ako. Binigyan niy
Chapter 10: Try Me, Miss Torres Angelo held my hand when the jeepney started to go. Napansin ko ang paghubad niya sa suot niyang blazer at ipinatong niya iyon sa hita ko dahil nakalilis ang suot kong skirt sa pag-upo ko. "How much is the fare for Santander?" bulong ko sa kanya. "Ha?" sabi niya. Inilapit niya ang tenga niya sa akin. "Magkano ang fare?" Umiling siya. "Ako na ang bahala. Mura lang iyon." He held my hand the entire time we were on the road."Thank you for keeping me calm!" Medyo nilakasan ko ang boses ko dahil ang bilis ng pagpapatakbo ng driver sa jeep. Habang umaandar iyon ay parang nagrarambulan ang puso ko sa kaba. "Normal lang ang nararamdaman mo ngayon. Kapag maraming beses ka ng experience sa pag-cocommute, masasanay ka na!" sigaw din niya. Nagprinsinta pa siyang bababa para i-check daw niya kung maayos akong makakapasok ngunit tumanggi na ako. Masyado na akong nakaabala. "Mag-iwan ka lang ng mensahe sa akin bago matulog para masundo kita kapag abala ang mom
Chapter 11: Symposium I awoke earlier than usual because I set six alarms just to get up. It's still five thirty in the morning, so I washed my face and brushed my teeth before tying my shoulder-length hair in a messy bun. For starters, I prepare breakfast for Mom. Mom usually wants a hearty breakfast because she doesn't have time to eat much later in the day.Nagulat si Mommy pagbaba niya dahil handa na ang fried rice, chorizo de cebu at egg omelette with spring onions and baked chicken breast. Good for two servings. She smiled as she dragged the chair for her to sit in. "Anong nakain mo? May kailangan ka 'no?" pigil ang ngiti niya na nanunudyo.I laughed a bit. "Wala po. Maaga din naman akong gumigising kapag trip ko at isa ang araw na iyon kaya kumain ka na lang diyan, Mom," sabi ko habang inilalagay na sa dishwasher machine ang mga binanlawan kong mga kitchen utensils na ginamit ko."Really?" Hindi kumbinsido niyang tanong.Tumango ako. "Wala po akong kailangan. I simply wish to
Chapter 12: His Stare"I had a rift with Jigs after we had sex at his place."Naubo ako sa narinig ko mula kay Penelope. Sinusubo ko pa naman ang kabibili kong chocolate ice bar. Ngumiwi ako at kinuha mula sa bag ko ang aking panyo. I wipe my mouth and set the ice cream aside. Nawalan na ako ng gana, ang sarap pa naman ng tinda nilang ice cream dito sa cafeteria. "Akala ko ba wala na kayo?" tanong ni Cattleya habang ngumunguya siya ng ulam niyang beefsteak. "Wala na nga," sagot ng isa. "So bakit may ganoong kaganapan?" "Bakit kailangan bang in a relationship kapag magsesex ang dalawang tao?" tanong pabalik ni Penelope. "Hay nako! Easy to get ka talaga! Pinayuhan ka na namin, sige ka pa rin sa balik sa kanya." Umikot ang mata ni Marie Jane at inilayo sa kanya ang platong nasa harap niya. "We needed to release the—alam niyo na 'yon. Di na kayo mga bata," sabi ni Penelope. "Huwag kang iiyak-iyak ulit kapag binalikan mo na naman 'yan," itinuro pa siya ni Cattleya. Natatawa na lang
Chapter 13: Last Warning It's Saturday, and I noticed a large truck with the print name "Santander Pet Services" in front of Professor McConaughey's house.Limang tao ang nakita kong palabas-masok sa bahay nila at marami silang buhat na materyales sa loob ng bahay. Gusto ko sanang makiusyoso ngunit pinigilan ko ang sarili ko.I still had to do all of our weekly laundry. Isinuot ko ang paborito kong pambahay na butas-butas na lumang spongebob t-shirt at dolphin shorts. Then I'm good to do all the household chores. Sinong nagsabing hindi marunong maglinis ng bahay ang mga mayayaman? Daddy taught me how to do all of this.I put on my airpods and start listening to music. Isinalang ko muna ang mga labahan sa washing machine then I vacuumed upstairs and downstairs. Nag-mop rin ako. At hindi ko na nagawang maglinis ng banyo dahil napagod na ako. Bukas na ko na lang iyon lilinisan, tutal ay malinis naman iyon lagi.After bathing and dressing, I exited and went to my Professor's house. Only t