Chapter 21

NANG makarinig ng pagbagsak ng pintuan si Taphney ay dali-dali siyang naglakad patungo sa pinto ng banyong kinaroroonan niya at nilapat ang tenga roon. Sinisigurado niya kung wala na ba talaga si Ashton sa loob ng kwarto. Pinalipas na muna niya ang limang minuto at dahan-dahan nang pinihit ang seradura ng pinto.

“Wala naman na siguro ang damuhong pinsan ni Lucifer na iyon-”

“And who is the person you are pertaining with those words?”

Literal na nanlaki ang mga mata ng dalaga nang sa paglingon niya ay bumungad sa kanyang paningin ang binatang si Ashton na prenteng nakaupo sa gilid ng kanyang malaking kama. Agad na kumunot ang kanyang noo at hindi makapaniwalang tinitigan ito.

“A-akala ko... akala ko umalis kana?!” hindi na niya napansin na medyo napalakas na pala ang boses ng pagkakatanong niya.

Isang pilyong ngiti ang agad na rumehistro sa mga labi ng binata. Taphney can’t believe this man! Buong akala niya kasi ay nilisan na nito ang kwarto noong narinig niya ang pagbagsak ng pin