3

3

Iah's POV

"Oh Inah anong masasabi mo sa itsura ko?" Singhal ko kay Inah na nasa salas. Pagkadating kase namin pagkagaling sa mall ay hindi na ako nagpahinga at pumili na ng damit na isusuot at ipapakita kay Inah.

"Uhm, ang cute mo ate. Para kang Kpop Idol." At sinundan niya pa ng mahinang halikhik. Lakas ding mang-inis nito ah.

"Yung seryoso kase! Mukha na ba akong lalaki? Or what?!" Tanong ko sa kaniya sabay irap. Labag man sa kagandahan ko ito pero ito lang ang naisip kong matinong paraan eh.

"Oo ate mukha ka nang lalaki, ang gwapo mo tapos ang cute pa!" Parang kinikilig na sambit niya pa. Sus, kailangan ba talaga detalyado ang pagtatanong para tama ang isagot niya sa akin? Ang slow naman nito ni Inah, hindi yan mana sa akin. Kanino kaya?

"Puro papuri ah? Pag ako talaga mukhang tanga may pektus ka saken!" Inis na sigaw ko sa kaniya. Ayaw kong tingnan ang itsura ko sa salamin. Baka magsisi lang ako.

Nagpa-gupit ako ng 'syete' ba tawag dun? Basta yung parang sa Kpop. Kaya siguro nagmukha akong Kpop idol kuno. Bukod sa medyo maliit at singkit ang mata ko maliit ang labi ko tapos maputi pa ako. Paano pa kaya pag nag-eye liner ako? Baka pagkaguluhan ako ng mga tao nito! Hahahahaha.

Tinanggal ko din yung hikaw ko na pang babae hahahaha tapos pinalitan ko ng parang pang-tomboy or adik? Hahahaha. Yung black na bilog, yung parang pamintang buo? Yung hindi pa nadudurog? Basta yung bilog.

Ang damit na pinamili ko pa eh yung malalaki talaga at loose. Tapos ang mga kulay lang eh black,white at gray. May mangilan-ngilan ding dark blue and maroon. Tapos yung mga pang-baba ko puro sweat pants at jogging pants lang. May uniform naman sila, bibili na lang ako. Tapos yung rubber shoes ko yung parang bangka sa laki? Kase diba ganun yung mga lalaki mahilig sa malalaking sapatos? Yung mga basketball shoes?

Nagawan ko na din ng paraan para maitago yung hindi naman kalakihan na hinaharap ko, tama lang. Yung mahabang tube ang lagi ko dapat suot pag nasa Heiberg na ako. Yung hanggang belly. Walang bra yun kaya medyo awkward pero makapal naman yung tube kaya no worries, magsasando din ako para mas sureness na safe.

"Ate achieve na achieve mo yung pag-disguise! Ang galing mo talaga!" Masayang sabi niya sakin.

"Syempre ako pa? Tss." Sabi ko tsaka nginisian siya.

Mamaya nga titingnan ko yung sarili ko sa salamin kahit labag sa kalooban ko para masigurado ko lang na hindi ako mukhang tanga. Kasi kung mukha akong tangahin sa itsura ko ngayon magba-back out talaga ako. Bahala na yung Ababa na yun.

"Oy Inah bukas na ako pupuntang Heiberg. Hindi muna ako magdadala ng gamit kase hindi pa naman sure na makakapasok nga ako o kung tatanggapin ako sa eskwelahan na yun." Seryosong sabi ko sa kaniya bago umupo sa katapat niyang sofa.

"Edi mag-isa lang pala ako dito ate?" Parang nalulungkot na sabi niya pa.

"Hindi ka naman mag-isa dito. May makakasama ka naman kapag umalis na ako." Paliwanag ko pa sa kaniya.

"Eh talaga ate? Edi buhay señorita pa rin ako dito?" Nakangiting sabi niya.

"Ano ka ba?! Mga multo makakasama mo dito huwag kang ano! Matuto ka ngang mag'isa. You're already on your legal age! You're eighteen already! Act like one. Magiging ina ka na after nine months so grow up!" Singhal ko sa kaniya.

"Ate naman eh" Nakangusong sabi niya sa akin.

"Huwag kang umasa sa mga katulong dahil hindi habang buhay mayaman tayo. Hindi natin alam baka mamaya biglang humina ang business natin edi nganga ka? Wala ka pang kaalam-alam sa mundo tapos may bubuhayin ka pa." Seryosong litanya ko sa kaniya.

"Oo ate. Hayst. Kung nag-isip lang sana ako nung mga oras na yun edi sana hindi ako namomroblema ngayon... edi sana wala ka ding iniisip na iba ate... at sana wala akong malaking responsibilidad ngayon..." Naluluhang sambit pa niya.

"May dahilan kung bakit nangyari yan. Pwedeng yan ang paraan ng Panginoon para pahalagahan mo kung anong meron ka o pwedeng yan din ang naging paraan ng Panginoon para magtanda ka at mag-matured na." Paliwanag ko sa kaniya. Tumungo lamang siya at magsimula nang lumuha. Hindi ko alam

"Kung titingnan ay ikaw ang may kasalanan dahil hindi mo napag-isipan ang mga gagawin mo pero kung titingnang maigi kami ang may kasalanan."  Napatunghay siya. Kinusot muna niya ang mga mata niya bago tumitig ng seryoso sakin.

"Hinayaan ka namin sa kung anong gusto mo. Masyado ka naming inispoiled kaya ka siguro naging ganiyan. Masyado kaming naging maluwag sa iyo. At higit sa lahat wala kami sa tabi mo. Hindi ka namin nabantayan, naalagaan at napagtuunan ng pansin. Wala kami sa tabi mo para tanungin ka o kamustahin ka. Pasensya ka na kung nagkulang kami sayo, lalo na ako bilang ate mo. Dahil mas pinili kong maging independent at bumukod." Malungkot na paliwanag ko.

Kahit naman paganto ganto ako syempre naiisip ko din naman ang kamalian ko. Feeling ko yun yung advantage ko sa ibang tao, kaya kong palawakin pa lalo yung isip ko at unawain ang mga bagay-bagay at alamin at tanggapin ang pagkakamali ko. O siguro kaya ganun na ang takbo ng isip ko kase tumatanda na nga ako?

"Pero ate, nandiyan ka ngayon kung kailan kailangan kita kaya thank you! I need to face the consequences of my actions. Ginawa ko to kaya kailangang panindigan ko." Nakangiting sabi niya habang nakatingin ng diretso sakin.

Lumapit ako sa kaniya at ginulo ang buhok niya.

"Parang nagmamature ka na ah? Napagsabihan lang mag-iba na ang takbo ng isipan?" Natatawa kong sabi habang nakatayo sa harapan niya.

"Hahahaha. Baka nga ate. Pero ate alam mo para tuloy akong nagka-kuya." Nakangiti niyang sabi sakin kaya agad ko siyang kinutusan kaya napa-aray naman siya.

"Anong kuya?!" Inis na sabi ko sa kaniya.

"Kase ate mukha kang lalaki dahil sa itsura mo ngayon tapos pinagsasabihan mo ako bilang nakakatandang kapatid. Para tuloy kitang kuya dahil sa itsura mo ngayon. Hahahahah." Tumawa pa siya ng sobrang lakas. Inirapan ko naman siya at naglakad na papunta sa kwarto ko. Sarap sabunutan. Buti nga kutos lang naabot niya sa akin eh. Kung hindi lang talaga siya buntis eh. Tsk.

Pero naaawa ako sa kaniya. Hindi naman niya ginusto ang nangyari sa kaniya eh. Ang bata niya pa para mabuntis at magkaroon ng sariling pamilya. Tsaka nag aaral pa siya. Mahihirapan tuloy siya kapag lumaki na ang tiyan niya. Hayst.

Ang plano kase naming dalawa eh habang hinahanap ko yung pesteng si Ababa eh dito muna siya sa condo ko titira pero hindi siya titigil sa pag-aaral. December na din naman kase. At hindi naman siguro malaking-malaki ang tiyan niya sa Graduation niya. Hihintayin niyang makapanganak siya bago ulit pumasok at sa panahong yun first year college na siya.

Psh. Ilang taon na kaya yung si Ababa na yun? Maybe first year or second year college? Hayst. Paano niya matutustusan ang pag-aaral ng kapatid ko at ang pangangailangan ng magiging kapatid ko kung nag-aaral din siya? Siguro iintayin na muna silang makatapos bago sila ipakasal? Pero baka ipakasal na din pero susustentuhan pa rin ng mga magulang. Pero kung ako ang tatanungin mas gusto kong sila ang maghirap para sa kinabukasan ng magiging pamilya nila hindi yung aasa sila sa mga magulang nila. Psh.

Pero paano kung dependent din yung si Ababa sa magulang niya? Paano na lang silang dalawa ni Inah non? Asa na lang? Mga kabataan talaga ngayon!

Inis akong humarap sa salamin matapos ang aking mahabang pag-iisip.

"Hmmm. Pede na. Ang gwapo ko nga. Salamat na lang at bagay sakin ang maging lalaki." Pagkausap ko pa sa aking sarili habang inaayos ang damit na suot ko sa harap ng salamin.

"Mukha nga talaga akong Koreano nito. Hahahaha." Natawa naman ako habang tinititigan pa rin ang itsura ko sa harap ng salamin ngunit nahinto ang pagtawa ko nang may pumasok sa isip ko.

"Sh*t!" Sabay tampal sa noo.

Paano ang boses ko? Ang kilos ko? Dapak men?

"Yung mga ginagamit kong salita parang sa babaeng balasubas na manalita. Ang boses ko matinis at hindi buo. Ang kilos ko babaeng babae pero hindi pan-dalagang Pilipina." Bulong ko sa aking sarili at nanghihinang napaupo sa paanan ng aking kama.

Kailangan kong limitahan ang bibig ko dahil wala tong filter. Parang ang hirap naman non? Kase may time na wala talagang tigil yung bibig ko sa pagsasalita.

Tapos yung boses ko paano kaya yun? Kapag paos lang ako tsaka buo yung boses ko, sa alangan namang magpakapaos ako para lang mabuo ang boses ko? Edi lagi kong pipigilan o sasadyaing buuin ang boses ko para magboses lalaki? Susme napaka-laking pahirap naman nito!

Hindi nga pandalagang Pilipina ang kilos ko pero pambabae pa rin. Hindi ako mahinhing kumilos katulad ni Inah. Basta na lang ako lagi pero kaya ko namang maging feminine pag may events pero paano ako magkikilos lalaki? Maybe I should practice later?

Tama! Tama! Magpapractice ako mamaya kung paano magsalita kung paano pabubuuin ang boses ko at paano ang magiging kilos ko! Konting tiis lang naman to!

Nagkaroon na naman ng panibagong dahilan para mas pagbutihan ko ang paghahanap kay Ababa. Madami akong isasakripisyo para dito at madami na din akong naisakripisyo.

"Phew" Sabay malalim na buntong-hininga.

Kailangan kong ipagupit ang buhok ko para dito. Itinigil ko din muna ang ipinapahid ko sa mukha ko pati makeups ko! Bye bye din muna ako sa mga magagandanh damit bags at shoes. Bye bye social life din muna ako. At lalong bye bye vacation muna ako!

I really need to find that Ababa as soon as possible. At dapat maging succesful din ang operation na to para hindi masayang ang sacrifices ko!

Ang swerte niyang si Inah noh! Bukod sa may maganda at mabait siyang ate, may ate siyang kayang magsakripisyo para sa kaniya! Pero mas maswerte para sa akin si Ababa, napakaganda ng maghahanap sa kaniya noh!

Byebye muna ako sa mga chuchuness ko sa buhay dahil bukas papasok na ako sa Heiberg University!

***

"Magandang araw ho Manong!" Mababang boses na bati ko kay manong guard. Kung hindi ako nakadisguise ngayon baka nahambiling ko na tong si manong gurad na to eh. Grabe yung tatag niya nung huli naming pagkikita.

"Oh iho anong kailangan mo?" Amba't bakit ang bait nito?! Baka bakla tong si manong guard?! Nung babae ang nagtanong akala mo may regla sa sobrang seryoso tapos ngayong lalaki akala mo Pasko sa sobrang bait eh.

"Mag-eenroll ho sana ako." Sana lumusot.

"Ha? Iho nasa kalagitnaan na ng pangalawang semester ah? Bakit ngayon ka lang mag-eenroll?" Malupet talaga tong guard na to. Grabe magtanong akala mo nasa interrogation! Nung nakaraan kaya hindi ako makapasok eh dahil sa babae ako at bukod doon hindi ako estudyante dito tapos ngayong mukha na akong lalaki tapos mag-eenroll na ako bakit nararamdaman kong hindi pa rin ako papapasukin ng lecheng guwardiyang to?!

"Ah kase ano po..." Porkchop na may breading hindi ko napaghandaan to!

Kring... Kring... Kring...

Nabaling ang atensyon ni manong dun sa teleponong tumunog. Buwahahahaha ang tadhana na ang gumagawa ng paraan para sakin!!!!

"Iho hintay lang ah? Sasagutin ko lang ang tawag" Sabi niya tsaka tumalikod.

Pagkatalikod ni manong guard ay agad akong pumasok sa maliit na bukas ng gate at kumakaway na tumakbo.

"Bye manong! Salamat!" Natatawang sambit ko pa at mas binilisan ang pagtakbo.

"Hoy Totoy ka bumalik ka dito!" Inis na sigaw sa akin ni manong kaya mas lalo akong natawa. Nakalayo na ako sa gate pero tumatakbo pa rin ako, huminto lang ako nang makalagpas ako sa parking lot.

Nakangiti kong pinagmasdan ang mga buildings ng Heiberg University tsaka huminga ng malalim.

"Finally, nakapasok din ako sa Heiberg University!"

***

This chapter is dedicated to Jela. Happy Birthday♥️

04-23-20

HOPE YOU ENJOY READING✌🏻