CHAPTER TWENTY ONE

MATABANG ang pakikiharap ni Lester kay Markus nang lapitan niya ito matapos siyang lumabas ng pribadong opisina ng asawa.

Si Lester ay ang kaibigan ni Markus sa kompanyang iyon. Sanggang dikit sila nito kumbaga. Sabay silang nag-apply dito at halos sabay ding natanggap. Nasa accounting department siya samantalang nasa marketing department naman ito.

“K-kumusta?” ani Markus na tinapik pa ang balikat ng kaibigan habang busy ito sa harap ng computer.

Umiwas si Lester. Tumayo ito at kunwa’y inabala ang sarili sa ibang bagay.

Alam ni Markus, masama ang loob sa kan’ya ng kaibigan. Halos lahat ng bagay kasi na may kinalaman sa kanilang mga buhay, mapa-personal man iyon o hindi ay napag-uusapan nila, pero hindi nga ang tungkol kay Helena. At isa pa, hindi niya na rin ito naabisuhan sa pagkamatay ng kan’yang ama dahil sa maraming kaguluhan ng isip na na-engkuwentro niya nang nagdaang mga araw.

“Tara sa canteen, pare. Magkape tayo.” anyaya dito ni Markus. “Maghuntahan tayo saglit.”

“Hindi pa or