Chapter 5.5

Bago pa man magising si Lia nakarating na ako ng office. Ibubuhos ko na lang sa ibang bagay ang pilit kong binabalewala.

Mas madaling iwasan siya kaysa ang magpanggap sa harapan niya.

Mahal ko siya pero mahal ko din ang kapatid ko. Para ko ng trinaydor si Natalie kung iibig ako sa kadugo ng taong sumira sa kanya.

"Sir Morgan bumalik po yung babaeng naghahanap sa inyo kahapon.." sambit ng assistant ko. Hindi na dapat siya nagpunta pa rito. Naghahanap talaga siya ng ikakasama ng kalooban niya.

"Carrie I have a favor to ask.." pahayag ko saking assistant.

"Walang hiya kayo! Ito ba ang dahilan kung bakit ka nanlamig sakin??" hinila ni Lia ang buhok ng babaeng kahalikan ko which is Carrie my assistant.

"Sabi ko na nga ba at may babae ka. Yun lang naman ang pwedeng maging dahillan ng pagbabago ng isang lalaki." Galit na galit ito.

"Tumigil ka na, Jade.. Now you know.. Malaya kang umalis kung gusto mo.. I'm not stopping you.."

Nagitlag ito sa sinabi ko sa hindi pagka paniwala. Tumulo ang luha niya.

That very moment my heart melted away. It pains me seeing her hurt this much. It was a torture from my end.

"Tinanggap ko lahat ng cold treatment mo! Isinantabi ko ang hinala ko! Mas pinanghawakan ko ang tiwala at pagmamahal ko sayo, Kurt!"

Patuloy siya sa pag iyak habang ako nakatayong tila matutumba na pero tinatagan ko ang sariling wag bumigay.

"This is what you waited for, Kurt Morgan. Aren't you happy? Satisfied?" Ito ang mga katagang namutawi sa utak ko pero kabaliktaran sa puso ko.

I know she's gonna leave me now.

"Fine, Kurt Morgan. Aalis ako sa buhay mo pero magtatrabaho ako sa kumpanya ko. Hindi lang ito sayo. Wala akong ma alala pero hindi ako papayag na tanggalan mo ako pati ng karapatan ko."

Matapang itong ipinalandakan ang karapatan niya bilang asawa ko.

"Fine, gusto mong magtrabaho dito?! Sige. Madali akong kausap, Jade.."

Namumuhi siyang umalis at wala ng salitang binitawan pa.

I asked Carrie what she needed to do. Naiwan ako sa opisina kong tila lantang gulay.

Halamang wala ng pag asa dahil patay na lahat ng dahon at sanga.

Makalipas ang ilang oras na nasa swivel chair ko lang ako sa hindi namalayan kung gaano na katagal saka lang ako gumalaw ng tumunog ang phone ko.

"What did you do to her??" Ang galit na boses agad ni Mom ang bumungad sakin—Napangiwi pa ako dahil nasaktan ang tenga ko sa lakas ng sigaw niya.

I know nagsumbong sa kanya si Lia. Close sila ni Mom ng nasa Pinas pa lang kami.

Marahil nakuha ni Lia ang loob ni Mom ng ganun kabilis dahil hindi naman talaga mahirap mahulog sa kanya.

Lahat ng katangian ng isang babae na gugustuhin ng isang lalaki ay nasa kanya na. Tingin ko din back then Mom saw or remember Natalie to Lia.

They were almost the same. Lia was like Natalie, the way she talked, act or move parang iisang tao lang sila. Mukha nga lang ang nagkaiba.

She's so sweet, innocent and adorable. All the good qualities. Sinong hindi lalambot sa isang babaeng katulad niya??

"I didn't do anything she doesn't deserve, Mom." Mariing hayag ko. Mom knows everything.

"Kurt, son, please. Stop this. Tigilan mo na ito. This was all wrong. Kasalanan ko to dahil hinayaan kita pero Kurt... Lia doesn't deserved any drop of your sick revenge. Wala siyang kasalanan sa pagpapakamatay ng kapatid mo."

PARANG gumuho ang mundo ko pag alis ni Lia. But I don't have any choice. I'm doing this for my sister. Ang hirap pero hindi ko kayang mawala siya sakin at ngayon iiwan niya na ko.

Iniwan niya na ako dahil wala na siya ng makauwi ako ng Mansion.

PREVIOUSLY>>>

"Sir Morgan bumalik po yung babaeng naghahanap sa inyo kahapon.." sambit ng assistant ko. Hindi na dapat siya bumalik pa rito. Naghahanap talaga siya ng ikakasama ng kalooban niya.

"Carrie I have a favor to ask.." pahayag ko saking assistant.

"But sir!!" tutol niya matapos ang binulong ko.

"Gagawin mo ba o tatanggalan kita ng trabaho? Napaka simple ng pinapagawa ko. Maghahalikan lang tayo sa harapan niya. You don't need to say anything."

"Hindi pa ho ako nasasaktan physically sa tanan ng buhay ko.."

"I know at babayaran kita para duon. Sapat na ba ang 50 thousand pesos?"

END>>>