Ilaria POVPagbukas ko ng pinto ng guest room, halos napanganga ako sa nadatnan ko. Ang buong kuwarto ay maingay, puno ng tawanan, kuwentuhan at amoy ng hair spray na halatang abala ang glam team sa pag-aayos sa tatlong pinakamalalapit kong kaibigan.Si Golda, nakaupo sa isang swivel chair habang inaayusan ang buhok, half up, half down na may maliliit na bulaklak na ididikit daw para mas mukhang pang-sagala. Si Charitie naman, hawak-hawak ang cellphone at panay selfie habang inaayos pa lang ang foundation niya. Habang si Jopay, abot-tenga ang ngiti, paulit-ulit na sinasabi sa makeup artist na gawing parang artista lang ang peg niya. Lumalabas ang pagiging makukulit, mabuti na lang at nakikisabay sa kanila ang buong glam team.Nakatawa tuloy ako sa eksena nila. Maya maya, napunta ang tingin ko sa mga gown na nakasabit sa gilid ng kuwarto. Mga kulay pastel lahat, bawat isa ay parang mahal ang pagkakagawa. Tiyak na mahal ang bili ni Sir Keilys sa gown ng mga gaga. Hindi ko tuloy mapigila
Ilaria POVAng pinakamatinding nangyari ay ‘yung hapon na. Dumating ang mga barangay staff para mag-ayos ng mga upuan at lamesa sa garden. Isa doon, si Jun, ay dati ko nang kakilalang tanod. Barkada siya dati ni Golda, ngayon ay hindi na, ewan ko, parang nagkaroon ng issue, parang utang ata na hindi na nabayaran ni Jun.Kaya natural lang na lumapit siya para makipag-usap kasi magkakilala naman kami.“Ilaria! Kumusta ka na? Grabe, hindi ako makapaniwala na ikaw pala ‘yung nasa pinaka-huling karosa ng parada kahapon, sobrang ganda mo pala,” sabi niya, habang natatawa.Ngumiti ako. “Hay naku, Jun, dati naman na akong maganda, hindi niyo lang masyadong napapansin.”“Aba, totoo naman ‘yun, sadyang iba kasi nung bigla kang naayusan at nakasuot ng magandang gown! Lahat kami ay tuwang-tuwa. Nakaka-proud isipin na iba pa rin talaga kapag naayusan ang taga probinsya, nailabas mo ang totoong ganda mo. Nakisabay ka sa mga dayong pinarada rin kahapon.”Iyon din ang madalas kong marinig. Sa dami ka
Ilaria POVSimula kahapon matapos ang parada, pakiramdam ko parang may malaking nagbago sa paligid ko. Kahit hindi ako nakaayos ngayon, walang makeup, simpleng shirt lang at palda, ramdam ko na may mga matang sumusunod-sunod sa akin. Hindi ko alam kung dahil lang sa imahinasyon ko, pero halata masyado, e.Kung dati, kahit maglakad ako sa kumpulan ng tao o tambay sa kalsada, ni isang tingin o ngiti ay wala akong natatanggap, pero ngayon, iba na.Kanina lang, habang kausap ko ang isang staff ng catering para sa dagdag na food, may tatlong tambay na nakatambay sa isang lamesa, mga nakiki-fiesta o nakikingay na rito sa villa. Nang makita ako, bigla silang natahimik tapos sabay-sabay ngumiti. ‘Yung tipong awkward, pero halata namang ako ang dahilan ng biglang katahimikan nila. Parang mga nahiya pa dahil ang aga-aga nilang nagkakangay dito sa hermano mayor.“Happy fiesta, Miss Ilaria!” matapang na bati sa akin ng isa. Napatitig pa ako sa kaniya. Natatandaan ko siya. Parang siya ‘yung taga d
Ilaria POV“Ilaria, ikaw na ang magdala ng pagkain kay Toph sa ospital. Kawawa naman, fiesta ngayon pero nandoon lang siya, mag-isa. At saka, kapag malakas pa rin ang hang-over mo at ayaw mawala, magpatanong ka sa doctor kung anong dapat gawin para mawala. Hindi puwedeng mawala ka sa sagala mamaya, sayang ang napakagandang kubol para sa ‘yong reyna elena.”Agad akong tumango at ngumiti. “Sige po, Manang. Ako na po ang bahala.” tamang-tama, kailangan ko munang umiwas kay Sir Keilys, kaya mainam na lumabas muna ako.Mabuti nga at wala pa siya nung lumabas ako. Parang nasa kuwarto pa rin, nakahiga at nag-iisip for sure nang ginawa ko sa kaniya kagabi. Buwisit, nakakahiya talaga, para akong bakla kagabi. Bakit ko ginawa iyon? Iba talaga ang tama ng alak sa akin.Isa-isa ko nang inayos ang mga dala kong ulam sa malaking basket. May kare-kare, menudo, hamunadong manok, litson, pancit na pang-long life daw, saka kung anu-ano pang luto ng catering. Dinagdagan pa ni Manang ng leche flan at fr
Ilaria POVPagdilat pa lang ng mga mata ko, ramdam ko na agad ang bigat ng ulo ko. Para bang pinupukpok ng martilyo ang sentido ko sa sobrang sakit. Ngayon ko na lang ulit ito naramdaman. Napasinghap ako at napapikit muli, umaasang baka kapag ipinikit ko pa ng kaunti ang mata ko ay mawala ang sakit ng ulo ko. Pero hindi, mas lalo pa atang lumala ang kirot.Ito na nga ‘yung ayaw kong maramdaman. Ang hang-over na sobrang lala sa pakiramdam. Pakiramdam ko rin ay parang tuyot na tuyot ang lalamunan ko.Paglingon ko sa gilid ng kama, nandoon si Manang Lumen, nakaupo sa maliit na silya habang hawak ang isang tray. Muntik pa akong masigaw sa gulat. May nakahain na mainit na sopas, may kasamang tasa ng kape at tatlong piraso ng gamot. Hindi ko alam kung nakaramdam ako ng hiya o ng tuwa.“Ayan, gising na ang lasing kagabi,” nakangiting bati ni Manang Lumen, sabay lapit ng tray sa akin. “Sabi ko na nga ba, babangon ka rin bago sumapit ang alas otso.”Napangiwi ako. “Manang.”“Ano?” natatawa niy
Ilaria POVLUMAPIT AKO SA KANIYA. Ang laki talaga kahit makailang beses ko nang nakita ang titë niya.“Lasing ka ‘no?” tanong pa niya nung hawakan ko na ang matigas ng katawan ng pagkalalakë niya. Ang ugat nito, parang puputok na sa sobrang maga.“Hindi ko naman gagawin ito kung normal ako,” matapang kong sagot. Bago pa mawala ang tama ng alak, ginawa ko na ang gusto kong gawin. Kapagdaka, sinubo ko ang titë niya.“Shit, Ilaria, ginawa mo nga,” nagulat niyang sabi. Parang nakiliti pa siya nung nasa loob na ng bibig ko ang mainit-init ng ulo ng presa niya. Kahit ako, kahit lasing, hindi rin makapaniwalang magagawa ko ito. Nasimulan ko naman na, kaya tinuloy-tuloy ko na. Kung ano ‘yung nangyayari sa mga napanuod kong XXX video, ganoon ang ginawa ko. Dahan-dahan kong parang ni-lollipop ang titë niya, mula sa ulo, hanggang sa katawan nito. Kung saan lang kaya ng bibig ko ang haba nito, hanggang doon lang. Pakiramdam ko kasi ay masusuka ako kapag tinodo ko ang pasok ng kaniya sa lalamunan