chapter 23

Lumipas pa ang isang linggo pamamalagi namin sa farm. Ngayon ay babalik na kami ni William, sa Lucena kung saan kami nakatira, naging masaya ang aming bakasyon sa farm nito.

"Mamimiss ko po kayo 'Nay Helen at 'Tay Roberto, at lalo ka na Brenda mamimiss ko ang kakulitan mo!" Aniya sa mga ito. Pagkatapos ay niyakap niya ang mga oto ng isa-isa.

"Ikaw rin hija, mamimiss ka rin namin!" Saad naman ni 'Nay Helen sa akin.

"Oo nga ate, babalik ka rito 'ah," singit naman ni Brenda. At sa susunod mamasyal na tayo sa talon sigurado magugustuhan mo doon ate." Sabi pa ng dalagita sa kanya.

"Oo naman, babalik ako rito! Masaya niyang wika at mahigpit na niyakap ang dalagita.

Mabilis lang silang nagkapalagayan ng loob, at ang tingin niya sa dalagita ay parang isang kapatid. Solong anak lang kasi siya kaya siguro madali niyang nakapalagayan ng loob si Brenda bukod kasi masayahin ito ay sobrang bait pa.

"Alis na po kami, 'Nay Helen ingat po kayo rito. Mamimiss ko po ang mga masasarap ninyong nilu