แชร์

CHAPTER 3

ผู้เขียน: dyowanabi
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-02 22:50:37

"K-kuya... hindi pwede ito... hindi mo ako girlfriend. S-saka tomboy ako, di ba?" paliwanag niya.

Sinabi niya iyon para tumigil ito sa ginagawa sa kanya, pero sa sarili niya mismo ay hindi niya din makumbinsi kung tomboy nga ba siya. Alam niya sa sarili na na-excited din siya sa maaari pang gawin ni Hunter sa kanya.

"Do you still believe na tomboy ka, hmm, Yassi?" nakangiting wika nito. "Kung tomboy ka, hindi mo magugustuhan ang mga halik ko sa'yo..." halos pabulong na wika nito... agad cyang namula.

Muli siya nitong hinalikan sa labi... nagpaubaya na siya. Total, sabi naman ni Hunter ay ito ang bahala sa kanya... lubos ang tiwala niya dito.

His kiss is so passionate and addicting, nakakabaliw sa sarap! Para tuloy siyang nawala sa kanyang sarili.

Habang patuloy ito sa pagroromansa sa kanya ay naramdaman niya ang umbok ng pagkalal*ki nito na tumatama sa bandang puson niya. Muli na naman siyang natakot!

Kumalas si Hunter sa kanya at naghubad ng sariling damit. Napakabilis ng pangyayari na hindi na niya nagawang tumayo. May parte pa rin sa utak niya na nagsasabing hindi tama iyon at hindi pa iyon ang tamang panahon!

Pero andito na siya!... at kahit ayaw pa ng isip niya ay komokontra naman ang puso niyang mapusok.

Pasimple nyang pinasadahan ng tingin ang katawan nito habang naghuhubad sa harap nya. Tila napakatigas ng muscles ni Hunter... mukhang batak sa gym at masarap siguro iyong hawakan.

Dumapo din ang mga mata nya sa naghuhumindig na pagkalal*ki nito. Bigla cyang napapikit ng makita iyon. First time nyang makakita ng ari ng isang lalaki. Ganito ba talaga iyon katigas at kahaba? Nakakatakot naman! wika nya sa isip.

Nang mahubad na nito ang lahat na saplot sa katawan ay muli cya nitong dinaganan. Nakatingin ito sa kanya habang tinututok ang pagkalal*ki sa hiwa nya...

"Don't be scared, baby, ako ang bahala sayo..." He said those reassuring words habang namumungay ang mga mata dahil na din sa dami ng nainum nila. Naamoy at nalasahan nya ang alak sa pamamagitan ng mga halik nito.

Then he started to insert his manhood into her slit....

“Ahhh….K-uya masakit!…” naluluhang wika nya habang dahan-dahang pinapasok ni Hunter ang pagkalal*ki nito sa makipot nyang kweba.

“W-wag na kaya natin ituloy? Baka hindi ko kaya…” humihikbing wika nya. Di nya akalain na napakasakit pala nun!

Nilapat nito ang labi sa labi nya… Hindi nya nagawang pumalag dahil sa bilis ng mga pangyayari. At ang nagawa lang nya ay kumapit sa batok nito at damhin ang halik. Natuon doon ang atensyon nya kaya kahit papaano ay nawala ang takot at sakit na nararamdaman nya.

Pero panandalian lang pala iyon... nang umpisahan na naman nitong gumalaw sa ibabaw nya ay napahiyaw na naman sya.

"Aaagghhhh!..." Pilit na pinapasok muli ni Hunter ang pagkalal*ki nito sa kaselanan nya. Napadiin ang pagkapit nya dito at bumitaw sa halik. Aksidente nyang nakagat ang labi nito dahil sa sakit.

Napangiwi ito at nasugatan sa labi. Nakita nyang may pulang likido na lumabas mula doon pero hindi nito ininda.

"Kuyaaa!!!... Ang sakit, ayaw ko na please... huhuhuh!!!..." parang bata cya kung umiiyak. Well bata pa naman talaga cya. Yun sana ang araw na pagiging ganap nyang dalaga dahil 18th birthday nya iyon.

"Hindi ko na pwedeng hugutin, naipasok ko na ang kalahati.. ahhhh!… ang sikip kasi…" Hunter also stugggled on top of her. 

"Ouuuch!.. ang sakit talaga huhuhuh..." iyak nya sabay tulak kay Hunter. Natauhan ito at napahiga sa kama sa tabi nya, natahimik ito at natulala na nakatingin sa kisame.

Humihikbi pa din cya... kinuha nya ang kumot at tinakip iyon sa hubad nyang katawan. Ang init na naramdaman nya kanina ay napalitan ng lamig dulot ng aircon na nakaharap sa kanila. 

Humugot muna si Hunter ng malalim na hininga bago humarap sa kanya… "Sorry, bunso... di ko na itutuloy, pero promise, akin ka na ha?... Hihintayin kita. Wag kang magnobyo ng iba sa Manila... Akin ka lang." wika ni Hunter habang hinahaplos ang mukha niya. Pinunasan din nito ang mga luhang lumabas mula sa kanyang mga mata.

Gabi ng debut party niya iyon... iyon ang araw na pagtungtong niya sa pagiging lubos na dalaga... at iyon din ang gabi ng pagkawasak ng pagkabab*e niya.

Hindi niya alam kung nawasak na siya ng lubusan dahil hindi naman naituloy ni Hunter. Pero alam niyang wala na siyang maitatago dito dahil nakita na nito ang lahat sa kanya. Hindi niya alam kung dapat ba siyang magsaya o magalit... halo-halo na ang emosyon sa puso niya. Muli na naman siyang naiyak.

"Sorry na bunso. Shhh... don’t cry, baby... I will take care of you. Promise me, akin ka na ha?… papanagutan kita sa pagdating ng panahon. From now on, you're mine..." maamong wika nito. "Happy birthday, my love..." Hinahaplos nito ang mukha niya. Parang lumambot ang puso niya sa sinabi nito... he already owned her.

Mahal din ba ako ni Kuya Hunter? Pero imposible yun dahil kapatid lang ang turing niya sa akin! wika niya sa sarili.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
ความคิดเห็น (8)
goodnovel comment avatar
Cesar Belloza
entertaining
goodnovel comment avatar
Shena J. Serra
markado kana yas.....
goodnovel comment avatar
Fame Yael
next chapter
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 370

    Maaga pa lang ay ginising na siya ni Fern. Halos hindi pa nga siya nakabawi sa jetlag pero kailangan niyang bumangon. First day sa bagong trabaho, first day din sa bagong buhay.Agad siyang naligo at nagsuot ng kanyang ternong beige pants and blazer. Dapat ay pormal ang kanyang suot sa unang araw sa trabaho. Kailangan niyang magpakitang-gilas. Naglagay siya ng manipis na make-up, ayaw naman niyang maging yagit tingnan ng kanyang mga co-teachers at estudyante. She wants to be confident sa harap ng mga ito.“Ready ka na?” tanong ni Fern na naka-formal na attire dinMedyo kabado siyang tumango. “Oo, friend. Pero kinakabahan ako. Baka hindi nila ako magustuhan.”Ngumiti si Fern at tinapik siya sa balikat. “Don’t worry, mababait ang mga co-teachers natin dito. At saka, trust me, masasanay ka rin.”Pagdating nila sa school ay agad siyang namangha. Ang building ay parang luma pero elegante. Pagpasok nila ay sinalubong sila ng principal, isang matandang Italyana na mukhang strikta pero maba

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 369

    "Alam mo naman na pupunta na ako dito, di ba? Saka kung kelan naman kasi na aalis ako ay saka siya ang magpo-propose! 31 na ako, Fern! Kung nag-propose sana siya noong mga 25 o 28 ako, di sana wala ako dito ngayon! Kung saan-saan pa kasi siya naghahanap ng girlfriend eh nasa tabi lang naman niya ako!" May halong inis at lungkot ang boses nya. “Yun ba ang dahilan mo? Nagtatampo ka dahil ngayon ka lang niya napansin?” Tiningnan niya ito ng masama at sinamangutan. “Exactly! Alam niyang may gusto ako sa kanya, matagal na, pero binabalewala niya lang ako. Ngayon siya na ang naghahabol sa akin at ako naman ang bumabalewala sa kanya!" “Ngayon, ang tanong... masaya ka ba? Masaya ka ba dahil nasaktan mo si Liam? Eh sa tingin ko nasasaktan ka din eh.” “Shut up, Fern!” “Hahaha.. haay naku. Tagu-taguan kayo ng feelings.” “S-sinabi ko sa kanya na hintayin niya ako pero hindi siya pumayag. It’s now or never daw.” “Well, kung baka hindi kayo para sa isa’t isa. Baka dito ka makahanap ng "The

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 368

    ALMIRA'S POV: Kakadating lang niya sa Leonardo da Vinci International Airport. Pagod na pagod siya. Almost twenty hours din ang flight niya from Manila to Rome, Italy. Nag stop-over pa kasi ang eroplano sa Dubai bago makarating sa Rome, Italy. Now that she is here ay wala na talagang atrasan pa. Palibot-libot ang mata niya sa paligid. Hindi niya masyadong naiintindihan ang mga tao dahil Italian ang gamit nitong wika. Pero may iba din namang nag-e-English. Habang hinihintay ang kanyang bagahe ay tahimik lang siya doon sa tabi. Susunduin siya ng kanyang kaibigan na si Fern pero hindi niya alam kung andoon na ito sa labas. Ito ang co-teacher niya na pamangkin ng kanilang principal at nag-aya sa kanyang pumunta doon. Si Fern din ang nag-asikaso ng mga papeles niya para mapabilis ang kanyang pag-alis. Habang nakatayo lang siya doon ay namamangha siya sa mga Italyanong mga gwapo at magaganda. Unang punta niya sa ibang bansa kaya medyo aanga-anga pa siya. Maging sa eroplano nga ay fir

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 367

    LIAM'S POV:“Uhmmm… Almira…”Mahimbing pa rin ang tulog niya, pero unti-unti nang sumasakit ang kanyang ulo sa sobrang kalasingan. Mabigat ang mga talukap ng mata niya, parang binibiyak ang kanyang sentido.Pagdilat niya ay napabalikwas siya, putlang-putla sa nakita. Wala siyang suot na t-shirt, bukas ang pantalon niya at wala siya sa kanyang bahay!Nilibot niya ang tingin sa paligid. Nasa sala siya ni Celeste! Agad siyang napa-upo at inayos ang suot."What the hell happened?"Kinapa niya ang sarili, mabilis ang tibok ng puso. Wala siyang maalala, maliban sa nagpapakalasing siya sa bar at dumating si Celeste.“Celeste?!” malakas niyang tawag, nanginginig ang boses. Pero walang sumagot.Maya-maya ay nakita niya ang babae na pababa sa hagdan na nakasuot ng silk na robe at mukhang nang-aakit.“Damn it…” bulong niya, halos mapamura sa galit. May pakiramdam siyang masamang balita ang sasabihin nito sa kanya.“Ano ‘tong kalokohan mo, Celeste?”“Kalokohan? Babe, you were here… with me. All n

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 366

    CELESTE POV:"Now you’re mine, Liam..." Nakangising sabi niya habang nakatingin sa dating boyfriend na walang malay sa kanyang couch. Matagal na niyang alam na may gusto ito sa bestfriend na maestrang Almira na yun. Ano ba ang nakita ni Liam eh wala namang special sa babaeng yun... She is so ordinary!"Pero ngayon, wala nang hahadlang sa atin."Dali-dali niyang hinubad ang pantalon ni Liam at nilabas ang alaga nito.“Hmmm... I miss you, babe...” sambit niya habang hinihimas ang alaga nito.“Ahhh... Almira... Almiraaa...”Naningkit ang kanyang kilay ng si Almira ang sinasambit ni Liam habang pinapaligaya niya ito. "Ang sarap sampalin!" asik niya sa sarili.Pero hindi... kailangan niyang maging pasensyosa kung gusto nyang balikan siya ni Liam.“Shit!” usal niya. Napagod na ang kamay niya sa kaka-jak*l kay Liam pero hindi pa din ito tumatayo. Paano niya ngayon magagawa ang kanyang plano?Kailangan may mangyari sa kanila sa gabing iyon kung hindi ay wala na siyang tsansa.Muli niyang nila

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 365

    LIAM'S POV:Kasalukuyan siyang nasa bar, nagpapakalasing. Kanina pa siya doon at halos di na siya makatayo. Kanina pa din umalis si Almira. Napakasakit dahil hindi talaga niya napigilan ang pag-alis nito. Kahit pa nag-propose na siya ay hindi man lang nito nabigyan ng importansya. Pakiramdam niya ay naibigay naman niya ang lahat ng posibleng magpapatigil kay Almira na huwag umalis, pero hindi talaga tinanggap ng dalaga. So I guess hindi talaga siya importante.Tumungga siya at inubos ang whisky na nasa baso niya, napangiwi siya sa pait. Siguradong bagsak siya mamaya dahil hindi na kaya ng katawan niya.“Waiter, bigyan mo pa ako dito!” halos hindi na niya masambit ang kanyang sinasabi.“Ah kasi, Consi, sobrang lasing mo na. Baka di mo na kayang umuwi...”“Wala kang pakialam! Basta bigyan mo pa ako dito ng whisky!”“Y-yes po, Consi...” Napakamot na lang ng ulo ang waiter.Kulang pa, nararamdaman pa rin niya ang sakit sa puso niya, kaya kailangan pa niyang uminom. Titigil lang siya kung

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status