แชร์

CHAPTER 4

ผู้เขียน: dyowanabi
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-02 23:01:38

Nauna na itong tumayo at nagsuot ng damit. Nang matapos ito ay pumunta ito sa closet niya at kinuhaan siya ng pamalit na damit... ito na mismo ang nagsuot ng damit sa kanya.

"Let's go bunso, baka hinahanap na tayo doon sa labas." sambit nito sa kanya.

Tumayo naman siya sa kama, pinahid muna nito ang mga luha niya saka inayos ang buhok niyang nakakalat sa mukha niya at inipit iyon sa likod ng tenga niya.

Kung makatingin ito sa kanya ay parang gusto niyang maniwala na may pagtingin din ito sa kanya, pero iwinaksi niya iyon dahil ayaw niyang umasa. Sino ba naman siya kumpara sa mga babaeng nakapaligid dito na ubod ng ganda? Hindi nga siya marunong pumorma ng pambabae!... Titibo-tibo kasi siya!

Inakbayan siya nito saka sabay na silang lumabas ng kwarto. Medyo kumikirot ang pagitan ng hita niya kaya paika-ika siya.

"Masakit ba? Sorry ha..." wika nito saka siya hinalikan sa ulo. Mas matangkad ito sa kanya at hanggang balikat lang siya nito.

Hindi na niya nagawang sumagot dahil malayo pa lang ay sinasalubong na sila ng mga kaibigan nila, kasama na doon ang kuya niyang si Caleb.

Bigla siyang kinabahan, pero hinawakan siya ni Hunter nang mahigpit, as if to let her know na wala siyang dapat ikatakot. Kahit papaano ay nakahinga naman siya ng maluwag.

"Saan ba kayo pumunta, bro? Bakit ang tagal niyo?" tanong ni Kuya Caleb sa kanila.

"Sinamahan ko lang si bunso magpalit ng gown niya, hindi daw siya komportable." pagsisinungaling ni Hunter sa kuya niya. Normal lang nitong sinabi iyon, pero siya ay parang halos mamamatay na sa takot.

"Bakit may sugat yang labi mo?" Napansin ni Caleb na namumula ang labi ni Hunter. Nagpalipat-lipat ito ng tingin sa kanilang dalawa. Napayuko siya, ayaw niyang salubungin ang tingin ni Kuya Caleb. Natatakot siya sa kapatid.

"I was so drunk that I slipped in the bathroom, bro. Tumama ang labi ko sa sink kaya nasugatan ako." pagsisinungaling ni Hunter. Nagulat pa siya nang muling pasimpleng pinisil nito ang balikat niya.

Muling nagpalipat-lipat ng tingin si Kuya sa kanila, parang nag-iisip kung ang sasabi si Hunter ng totoo o hindi. 

Sa huli ay tumango-tango lang ito at nagpatiuna na sa paglakad. Nakahinga siya ng maluwag nang hindi na ito nagtanong pa.

Pasimpleng hinawakan siya ni Hunter sa bewang, napaigtad siya. Hindi siya sanay na may humahawak sa kanya doon lalo pa’t lalaki... at si Hunter pa! Ang secret love niya simula ng bata pa siya.

Nagkunwari siyang hindi apektado sa magkahawak nito at sumunod na kay Kuya Caleb. Ang kamay nito ay muling lumipat sa balikat niya at inakbayan siya. Muli siyang pinisil doon habang naka-akbay sa kanya... para tuloy cyang nanghina.

Lagi naman siyang inaakbayan nito dati, pero bakit ngayon ay iba na? Parang may halo na itong malisya.

"Hey, boyfriend!" sigaw ni Tricia ng padating na sila ni Hunter sa bulwagan. Nabaling ang atensyon nila dito.

Napasimangot siya! Bakit andito ang babaeng ito? Hindi ko maalala na inimbitahan ko siya sa birthday ko? Nakaismid siya... nilalandi na naman nito si Hunter.

Pasimple niyang tiningnan si Hunter... humalik pa si Tricia sa pisngi nito pero hindi man lang ito sinaway! Kumukulo ang dugo niya. Pagkatapos ng nangyari sa kanila sa kwarto kanina ay makikipaglandian na agad ito sa iba?

"Happy birthday, Yassy! Sorry, I crashed your party ha. Hindi mo ako inimbitahan pero si Hunter ang nag-invite sa akin, that's why I'm here." nakangising wika nito.

Tiningnan niya ng masama si Hunter. Tila umiiwas ito ng tingin. Gusto niyang malaman kung ito nga ang nag-imbita kay Tricia.

Hindi pa man nya nakuha ang sagot na gusto nya ay hinatak na nito si Hunter at pina-upo sa tabi nito. Naiwan siya doon na nakatanga.

Nakasimangot na umupo sya sa tabi ni Kuya Caleb. Nakaharap cya kay Hunter at Tricia. Todo landi ni Tricia kay Hunter pero wala namang ginagawa si Hunter para pigilin ang babae. Parang gusto pa nga nito ang ginagawa ng dalaga.

Maya-maya ay  may binulong si Tricia kay Hunter at sabay na tumayo ang dalawa. Gusto nyang sundan kung saan pupunta ang mga ito pero baka mahalata cya.

Napasulyap pa si Hunter sa kanya bago ito tuluuyang tumalikod at sinundan si Tricia.

Napasimangot siya... She feels like she's a jealous girlfriend, and she doesn't like the feeling! Nalungkot siya bigla, tumayo siya mula sa kinauupuan.

"Where are you going, bunso?" tanong ni Kuya Caleb.

"Sa CR lang, kuya." paalam niya. Parang mahapdi pa din kasi ang kaselanan niya at hindi siya komportable... parang naiihi siya palagi.

Nalulungkot pa din cya habang naglalakad. hindI nya alam kung saan pumunta si Hunter at Tricia. mag trenta minutos Na ang dalawang hindi nakabalik sa kanilang lamesa.

Saan kaya nagpunta ang dalawa? tanong nya sa sarili.

Pagdating niya sa CR ay akmang bubuksan nya iyon ng may narinig cyang hilinghing ng isang babae... bigla siyang natigilan.

Dahan-dahan niyang nilapit ang tenga sa pinto, gusto niyang malaman kung sino ang andoon.

"Ohhhh... Hunter... yeahhh... come fuck me, baby!..."

Parang nagpanting ang mga tenga niya sa narinig... It's Hunter and Tricia!

Napahawak siya sa kanyang bibig. Gusto niyang umiyak pero ayaw niyang makagawa ng anumang tunog at mahuli ng dalawa na abala sa pagkakantut*n sa loob ng CR.

"Get off me, Tricia!" wika ni Hunter saka binuksan ang pinto. Nagulat ito ng makita siya doon... nagkagulatan sila.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
ความคิดเห็น (3)
goodnovel comment avatar
Emily Sabuya
so nice and very suductive moment,I love it
goodnovel comment avatar
Cesar Belloza
entertaining
goodnovel comment avatar
Anita Valde
thanks Author sa update
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 370

    Maaga pa lang ay ginising na siya ni Fern. Halos hindi pa nga siya nakabawi sa jetlag pero kailangan niyang bumangon. First day sa bagong trabaho, first day din sa bagong buhay.Agad siyang naligo at nagsuot ng kanyang ternong beige pants and blazer. Dapat ay pormal ang kanyang suot sa unang araw sa trabaho. Kailangan niyang magpakitang-gilas. Naglagay siya ng manipis na make-up, ayaw naman niyang maging yagit tingnan ng kanyang mga co-teachers at estudyante. She wants to be confident sa harap ng mga ito.“Ready ka na?” tanong ni Fern na naka-formal na attire dinMedyo kabado siyang tumango. “Oo, friend. Pero kinakabahan ako. Baka hindi nila ako magustuhan.”Ngumiti si Fern at tinapik siya sa balikat. “Don’t worry, mababait ang mga co-teachers natin dito. At saka, trust me, masasanay ka rin.”Pagdating nila sa school ay agad siyang namangha. Ang building ay parang luma pero elegante. Pagpasok nila ay sinalubong sila ng principal, isang matandang Italyana na mukhang strikta pero maba

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 369

    "Alam mo naman na pupunta na ako dito, di ba? Saka kung kelan naman kasi na aalis ako ay saka siya ang magpo-propose! 31 na ako, Fern! Kung nag-propose sana siya noong mga 25 o 28 ako, di sana wala ako dito ngayon! Kung saan-saan pa kasi siya naghahanap ng girlfriend eh nasa tabi lang naman niya ako!" May halong inis at lungkot ang boses nya. “Yun ba ang dahilan mo? Nagtatampo ka dahil ngayon ka lang niya napansin?” Tiningnan niya ito ng masama at sinamangutan. “Exactly! Alam niyang may gusto ako sa kanya, matagal na, pero binabalewala niya lang ako. Ngayon siya na ang naghahabol sa akin at ako naman ang bumabalewala sa kanya!" “Ngayon, ang tanong... masaya ka ba? Masaya ka ba dahil nasaktan mo si Liam? Eh sa tingin ko nasasaktan ka din eh.” “Shut up, Fern!” “Hahaha.. haay naku. Tagu-taguan kayo ng feelings.” “S-sinabi ko sa kanya na hintayin niya ako pero hindi siya pumayag. It’s now or never daw.” “Well, kung baka hindi kayo para sa isa’t isa. Baka dito ka makahanap ng "The

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 368

    ALMIRA'S POV: Kakadating lang niya sa Leonardo da Vinci International Airport. Pagod na pagod siya. Almost twenty hours din ang flight niya from Manila to Rome, Italy. Nag stop-over pa kasi ang eroplano sa Dubai bago makarating sa Rome, Italy. Now that she is here ay wala na talagang atrasan pa. Palibot-libot ang mata niya sa paligid. Hindi niya masyadong naiintindihan ang mga tao dahil Italian ang gamit nitong wika. Pero may iba din namang nag-e-English. Habang hinihintay ang kanyang bagahe ay tahimik lang siya doon sa tabi. Susunduin siya ng kanyang kaibigan na si Fern pero hindi niya alam kung andoon na ito sa labas. Ito ang co-teacher niya na pamangkin ng kanilang principal at nag-aya sa kanyang pumunta doon. Si Fern din ang nag-asikaso ng mga papeles niya para mapabilis ang kanyang pag-alis. Habang nakatayo lang siya doon ay namamangha siya sa mga Italyanong mga gwapo at magaganda. Unang punta niya sa ibang bansa kaya medyo aanga-anga pa siya. Maging sa eroplano nga ay fir

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 367

    LIAM'S POV:“Uhmmm… Almira…”Mahimbing pa rin ang tulog niya, pero unti-unti nang sumasakit ang kanyang ulo sa sobrang kalasingan. Mabigat ang mga talukap ng mata niya, parang binibiyak ang kanyang sentido.Pagdilat niya ay napabalikwas siya, putlang-putla sa nakita. Wala siyang suot na t-shirt, bukas ang pantalon niya at wala siya sa kanyang bahay!Nilibot niya ang tingin sa paligid. Nasa sala siya ni Celeste! Agad siyang napa-upo at inayos ang suot."What the hell happened?"Kinapa niya ang sarili, mabilis ang tibok ng puso. Wala siyang maalala, maliban sa nagpapakalasing siya sa bar at dumating si Celeste.“Celeste?!” malakas niyang tawag, nanginginig ang boses. Pero walang sumagot.Maya-maya ay nakita niya ang babae na pababa sa hagdan na nakasuot ng silk na robe at mukhang nang-aakit.“Damn it…” bulong niya, halos mapamura sa galit. May pakiramdam siyang masamang balita ang sasabihin nito sa kanya.“Ano ‘tong kalokohan mo, Celeste?”“Kalokohan? Babe, you were here… with me. All n

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 366

    CELESTE POV:"Now you’re mine, Liam..." Nakangising sabi niya habang nakatingin sa dating boyfriend na walang malay sa kanyang couch. Matagal na niyang alam na may gusto ito sa bestfriend na maestrang Almira na yun. Ano ba ang nakita ni Liam eh wala namang special sa babaeng yun... She is so ordinary!"Pero ngayon, wala nang hahadlang sa atin."Dali-dali niyang hinubad ang pantalon ni Liam at nilabas ang alaga nito.“Hmmm... I miss you, babe...” sambit niya habang hinihimas ang alaga nito.“Ahhh... Almira... Almiraaa...”Naningkit ang kanyang kilay ng si Almira ang sinasambit ni Liam habang pinapaligaya niya ito. "Ang sarap sampalin!" asik niya sa sarili.Pero hindi... kailangan niyang maging pasensyosa kung gusto nyang balikan siya ni Liam.“Shit!” usal niya. Napagod na ang kamay niya sa kaka-jak*l kay Liam pero hindi pa din ito tumatayo. Paano niya ngayon magagawa ang kanyang plano?Kailangan may mangyari sa kanila sa gabing iyon kung hindi ay wala na siyang tsansa.Muli niyang nila

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 365

    LIAM'S POV:Kasalukuyan siyang nasa bar, nagpapakalasing. Kanina pa siya doon at halos di na siya makatayo. Kanina pa din umalis si Almira. Napakasakit dahil hindi talaga niya napigilan ang pag-alis nito. Kahit pa nag-propose na siya ay hindi man lang nito nabigyan ng importansya. Pakiramdam niya ay naibigay naman niya ang lahat ng posibleng magpapatigil kay Almira na huwag umalis, pero hindi talaga tinanggap ng dalaga. So I guess hindi talaga siya importante.Tumungga siya at inubos ang whisky na nasa baso niya, napangiwi siya sa pait. Siguradong bagsak siya mamaya dahil hindi na kaya ng katawan niya.“Waiter, bigyan mo pa ako dito!” halos hindi na niya masambit ang kanyang sinasabi.“Ah kasi, Consi, sobrang lasing mo na. Baka di mo na kayang umuwi...”“Wala kang pakialam! Basta bigyan mo pa ako dito ng whisky!”“Y-yes po, Consi...” Napakamot na lang ng ulo ang waiter.Kulang pa, nararamdaman pa rin niya ang sakit sa puso niya, kaya kailangan pa niyang uminom. Titigil lang siya kung

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status