Chapter Five

Honeymoon, my ass!

I can’t believe I got ahead of myself and thought we were gonna do what I anticipated he would do.

Noong pumasok siya sa kwarto ay kinabahan ako— I prepared my body for anything worse, pero hindi niya ako ginalaw.

Nang lumapat ang likod niya sa higaan ay natulog na rin siya agad.

He looked so defenseless in his sleep, I almost forgot how good he is at fighting and that.. he is a criminal.

Our companies were once affiliated, so I guess that makes me one too.

Nakatulog ako sa pag-iisip at pagtitig sa mukha niya at nang magising, wala na siya sa tabi ko. Kinuha ko ang phone ko at inis na pinatay ang alarm no'n.

I forgot to turn off my alarm at four, kaya gising na agad ako!

Ganitong oras kasi.. nag-p-plano kami tumakas ni Celine noon, kaya nakaset na ang oras sa phone ko. Nawala na ang antok ko at lumabas ako ng kwarto, at nakita si Javier doon sa veranda.

Nakapamulsa at naninigarilyo.

“Good, you're up early,” bati niya at napansin na nakatingin ako sa yosi niya. “Gusto mo?”

Kamumulat lang at wala pa sa sarili— lumapit ako at pinanood syang humipak doon. He puffed his cigarette more than twice, bago hinawakan ang pisngi ko.

Nang maramdaman ko ang palad niya sa balat ko ay doon lang ako natauhan.

Humipak siya ng isang beses at hindi binuga ang usok. Sa halip ay pinagparte niya ang mga labi ko gamit ang daliri niya at sinunggaban ako.

Nanindig ang mga balahibo ko nang matikman ang menthol na flavor ng sigarilyo niya.

Did we just.. did.. a shotgun kiss?

Anong pumasok sa isipan mo, Claire, at pumayag ka?!

“N-Nakakadalawa ka na!” giit ko at umatras ng isang baitang, dinuduro siya.

Hindi ko alam kung saan ako dapat tumingin sa hiya. Sigurado akong pulado na ang mukha ko ngayon— parang hinog na kamatis!

“You taste good though,” nakangising sagot niya at tinalikuran ako para manigarilyo.

Did he.. oh my God!

Tinignan ko ang sarili ko at tinakpan ang dibdib ko.

“Manyak!” sigaw ko.

Hindi niya ako nilingon pero kitang kita ko ang pag-angat ng labi at balikat niya, pinagtatawanan ako.

Bahagya kong sinipa ang likod ng tuhod niya at iritado na bumalik sa kwarto ko.

I know he didn't touch me— but it's not.. that I would really mind.. even if he did. Napatayo ako sa pumasok sa isip ko.

“Hormones! This is my hormones acting up, siguro ay ovulation period ko!” kumbinsi ko sa sarili ko.

I had my fair share of sensual fun, casual making out and such— pero iba ang bagay na 'to. Lahat ng 'yon ay stranger or a friend of a friend in college.

Si Javi, he’s my husband in contract.

Huminga ako ng malalim at tumitig sa ceiling fan. Hanggang ngayon, naaalala ko ang nakahandusay na katawan nang magkita kami ni Javier.

Kahit pa i-n-assure niya ako na buhay lahat ng mga 'to, sa tingin ko ay nag-iwan 'yon ng malaking impact sa akin.

Lalo na at hindi ko alam kung ano ng nangyari kay daddy.

Hanggang ngayon ay wala akong balita tungkol sa kaniya. Nang umalis siya, hindi ko na nabalitaan na umuwi ito. Wala rin namang nababanggit si tita at Celine.

Bumigat ang dibdib ko ro'n ngunit napawi ito agad nang pumasok sa kwarto si Javi, may bitbit na itim na duffle bag at naupo sa gilid ng kama— sa tabi ko.

“Para saan 'yan?” masungit na tanong ko. Hindi ko naman napansin 'yon na bitbit niya kahapon.

Ang naaalala ko, ako ang may bitbit na bag at sobrang liit pa no'n dahil hindi ako prepared. I only brought necessities for a short period of time.

Who would have thought na sa rest house ang punta namin at mag-s-stay kami dito?

Hindi ako ready. Wala tuloy akong swimsuit!

“Mag-h-hiking tayo..” bigla ay sabi niya. Napabalikwas ako ng bangon.

“Are you crazy? Wala akong damit!” reklamo ko.

I know he's weird but not this weird! He must be really out of his mind. Bakit niya naisipan na mamundok?

Paano naman ako ro'n? I'm new to this, paano kung iwan niya ako o 'di kaya.. paano kung plano niya talaga ito?

I-Is he going to..

'Wag naman! Ang bata bata ko pa!

“Hindi, ayoko! Kung gusto mo ay ikaw mag isa ang mamundok!” pag tanggi ko at babalik na dapat sa higaan pero binuhat niya ako at itinayo.

In the end— I accompanied him sa trip niya na pamumundok.

Parang bibigay na ang tuhod ko sa taas ng inakyat ko! Never ko pa yata naranasan ang ganon karaming steps, hindi ko na yata kaya bumaba ulit.

“Ano ba kasi ang gagawin natin dito?” Hinahabol ang hininga na saad ko, hinahapo ako sa init at pagod.

Hindi siya sumagot at tinignan lang ako, bago naupo doon sa tuktok ng mataas na bato— sakto sa sikat ng araw.

Ang ganda ng bukang liwayway..

Tumatama ang sikat nito sa buhay kaya’t kitang kita ko ang reflection nito. Pati ang mga mata niya, kumikislap.

My mouth gaped open with how breathtaking he looked— nang bigla ay lagyan niya ng siopao ang bibig ko.

“Marunong ka bumaril?” sabay tanong niya at nangunot ang noo ko. “Kung hindi ay tuturuan kita dito..”

Nabitawan ko ang kagat kagat kong siopao at hindi makapaniwalang tinignan siya.

Binabalak niya ba talaga na patayin ako?

I saw him opened the duffle bag and took out a short gun. Pinanood ko syang lagyan ito ng bala at kabado na kinakapa ang kinikilos niya.

I can’t believe that at this exact moment, nagagawa ko pa bumilib sa bilis nyang magkalas at mag-ayos ng baril.

Survival instinct? Definitely zero!

“Tignan mo kung paano i-assemble,” mahinahong utos niya at tumango ako.

Matapos nyang lagyan kanina, inalis nya ulit ang mga bala nito. Ibig sabihin ay safe pa ako! Kahit na mag init ang ulo niya sa akin ay wala 'yong laman.

“Try loading the gun, i-g-guide kita,” aniya.

He placed the gun on the top of my hand at muntikan ko pa 'yong mabitawan! Hindi ko inaasahan na mabigat ito.

Just as he said, he guided my hand. Step by step nyang sinasabi sa akin kung paano ang gagawin at ano ang uunahin ko. We tried doing it a few times bago ko nakuha kung paano gawin ng tama.

It was a big help, indeed. In case of emergency— I at least have an idea how to load a gun with bullets.

Bagay na bagay sa akin 'to at hindi healthy ang life style ng asawa ko.

After loading the gun, pumwesto si Javier sa likod ko— hinawakan ang kamay ko at itinutok ang baril sa may puno.

Ngayon ko lang napansin na may target board pala ito, a self-made target board.

But I couldn’t care less. Javier fired the first bullet and it hit through the middle of its forehead.

Napabilib niya ako do'n!

Nakangiti ko syang nilingon at sinubukan na gayahim ang ginawa niya. Kaso, hindi ito tumama sa kahit saang parte ng target kung hindi sa sanga ng puno.

Sinubukan ko ulit pero hindi talaga ito tumatama sa target board.

“Don't get disheartened, you need to learn the basics..” bulong ni Javi at niyakap niya gamit ang isang braso ang katawan ko.

“Take it easy and focus— to save yourself and stay safe for me,” he muttered.