Lahat ng Kabanata ng LOVE BEYOND TRADE: Kabanata 1 - Kabanata 10

My eyes were bloodshot. Umaakyat sa ulo ang inis at kakaibang galit. “Anong kapalit ng pera ay ang kapatid ko? Saan nila dadalhin si Celine, dad?!” sigaw ko, hindi na mapigilan pa ang emosyon. I glanced at Celine who’s now focused on her tablet. Nang matapos sabihin iyon noong lalaki— nag-iwan lang ito ng contact number at address, kung saan iiwan iyong isang daang milyon. Isang daang milyon, tangina. “I used Celine as the collateral, Claire.” nakayuko nyang sagot. Hindi ko maintindihan kung nahihiya ba sya o natatakot— o, sadyang hindi ko dama iyong pag-aalala niya para sa kapatid ko. “Collateral?! Para saan, para sa pera na inutang mo?” hindi makapaniwalang singhal ko. “Pati anak mo, dad! Pati si Celine— nagawa mong idamay sa kalokohan mo?!” Nagsusuntukan ang kilay ko sa galit. Hindi ko na alam kung ano at paano tumatakbo ang isip niya! Naninikip ang dibdib ko sa mga nalaman ko. Saan ako kukuha ng isang daang milyon?! He already spent my savings! Magagamit ko sana i

Ano ‘yon? Apat na araw na simula nang dalhin ako ni Javier sa bahay niya pero hindi ko siya nakikita. Mas madalas ko pa makita ang mga bodyguards nila! Inis akong bumangon mula sa higaan at binato ng unan ang salamin. Hindi ko pa rin makalimutan— ang paglapat ng labi niya sa labi ko. That was my first kiss! How dare he? “Pero ang lambot..” bulong ko at sinampal ang pisngi ko. “Guni guni mo lang ‘yan, Claire. Guni guni mo lang ‘yan!” When I went down, nakahain na sa kusina ang breakfast ko. Palaging ganito ang set up nitong mga nakaraang araw— lahat ng kailangan ko, pagkain o’ kung ano, nakahanda na kaagad sa harap ko. Kulang na lang ay gawin akong imbalido! But I appreciate the efforts, kaya hindi na rin masama. Mabilis kong naubos ang pagkain ko at pagtapos, umakyat na rin ulit ako sa kwarto ko. Syempre, nakasunod ang bantay ko. Kahit saan ako magpunta ay nakasunod ang guard na iniwan ni Javi. Iniisip siguro ni niya ay tatakasan ko siya? As if I have the guts! Bak

And why would I do that? Umirap ako at pilit na inaalis ang kamay niya bewang ko pero masyado iyong mahigpit. Hinapit niya ulit ito, mas pinagdidikit ang katawan namin pareho. Sa marahan na paraan ay hinawakan niya ang kamay ko na hawak pa rin ang baril at walang tinamaan kahit isa sa target! “I think I am not cut out for this, siguro ay tatakbo na lang ako?” biro ko pero ako lang din ang tumawa doon. Hindi siya kumibo at iniayos ang kamay ko sa tamang pwesto. Kahit hindi ko ito i-double check ay alam ko na tatama sa target 'yon. Gano'n ako kabilib sa skills ni Javi. “Try firing it, I’ll support your hand,” bulong niya at napalunok ako. Itong si Javi at ang husky voice niya! Hindi nakakatuwa— kinikilabutan ako. Sa isip ko ay gusto ko na syang iwan dito sa bundok at bumalik sa resthouse pero hindi ko pwedeng gawin iyon. Bukod sa wala akong rights, delikado ang buhay ko kaya sinunod ko ang gusto niya. Because of the gun’s weight, medyo nanginginig ang kamay ko kaya tinatag

Javi scoffed and pulled me away from his brother. Mukhang natauhan din ito at binitawan ang kamay ko. “I’m sorry! Masakit ba? Na-excite yata ako masyado..” paumanhin ng kapatid ni Javi at ngumiti lang ako. Na-excite? Grabe namang excitement iyon, kulang na lang ay durugin niya na ang kamay ko. Palihim na tinignan ni Javi ang kamay ko at kitang kita ko kung paano nagsalubong ang kilay niya. Napansin ang pamumula ng kamay ko, bakas kung gaano kahigpit ang pagkakapisil ng kapatid niya dito. Huminga ng malalim si Javi at nilingon ang kapatid. “What business do you have here, anyway?” “Direct to the point, huh?” Umangat ang kilay noong Alejandro at may kinuha doon sa likod niya. Apat na paper bags 'yon na mukhang may laman na pagkain. Iniangat niya ito at nagtungo sa kusina. “Hindi ba pwedeng kumain muna tayo? Let's catch up, Jav!” Nagsimula nang maghain sa mesa iyong kapatid niya. Nilingon ko si Javi at tinignan ang kanyang reaction, as usual blangko lang iyon. Hindi siya m

“Wait— Javi!” Mahina kong tinapik ang dibdib niya. Hindi ako makahinga! Halos hindi niya na bitawan ang labi ko. Tuwing aatras ako ay agad niya itong susundan, hahabulin, at sisiilin ng malalim na halik. Hindi ko alam kung ano ang ginawa ko para manggigil siya ng ganito. Nag suntukan lang naman kami! Ano ang kahalik-halik doon? Lumayo sa akin ang bahagya si Javi at kunot-noo akong tinitigan. “What?” tanong niya. Bumaba ang tingin sa labi ko. "I want.. more,” bulong niya. More? More?! Kulang na lang ay kainin niya ang bibig ko! Umalis ako sa kandungan niya at tumayo. Pakiramdam ko ay kinalabutan ako sa sinabi nyang iyon. Ang mainit nyang hininga ay tumatama sa leeg ko, nawawala ako sa wisyo at kapag nanatili pa ako sa tabi niya ay baka hindi ko na rin mapigilan pa ang sarili ko. Get a grip, Claire! Tukso lang 'yan, tukso lang 'yan! “Bakit ba bigla-bigla ka nalang nanghahalik?” nakasimangot na tanong ko. Hindi naman talaga ako galit at.. na-enjoy ko rin iyon pero ayok