Tiningnan nya ito ng masama at tinaasan ng kilay. "Bakit mo ba pinipilit na ma-iinlove ako ky Boss???" Naiinis na tanong nya.
"Eh kasi nga ikaw nalang ang hindi pa nagkaka crush sa Boss natin! Lahat ng babae dito ay laglag panty kapag dumaan si Boss pero ikaw ay parang wala lang sayo... to think na ikaw pa ang pinakamalapit kay Boss! Pwedeng-pwede mo cyang akitin kung kelan mo gusto and I'm sure kakagat yun kapag inakit mo! Tingnan mo naman ang isang Maria Leonora Gomez oh... Paaak!... Sexy na..... maganda na.... at matalino pa!" Mala-baklang wika nito sa kanya. "Bakit ko naman gagawin yun? Sisirain ko ang buhay ko? Ang focus ko ay pagbutihin ang pagtrabaho ng sa ganun ay mapagamot ko mama ko.... ang mahal kaya ng maintenance nya!" May breast cancer ang mama nya, kailangan nya ng malaking halaga para mapa-opera ito. Malala na kasi kaya kailangan nya maka-ipon sa lalong madaling panahon. "Puro ka kasi work and no play! Maglibang-libang ka din paminsan minsan!" wika nito sa kanya. "Ayoko! Mas gugustuhin ko pang matulog kesa maglibang na sinasabi mo!" Hindi talaga cya ma-gimik na babae. Gastos lang yun.. Mas gugustuhin pa nyang mag luto at mag benta ng ulam doon sa bahay nila kesa makipag gimikan. Kapag wala cyang trabaho ay nagluluto cya ng mga ulam. Binibenta iyon ng isa nyang kapitbahay na si Elsa sa opisina nito. Tinutubuan nalang nito ang benta nya. Kung baga cya ang taga luto tapos ito naman ang tagalako. Minsan nga ay nagrereklamo na ito dahil hindi na cya nakakapag luto. Hinahanap hanap na daw ng mga ka-officemate nito ang luto nya. Busy kasi cya sa Mama nya sa ospital. Sa kakadaldal nila ni Fe ay hindi nila namalayan na nakarating na sila ng cafeteria. Mabuti naman at konti nalang ang tao na naroon. Ala-una na din kasi. Tapos na ang lunchtime ng mga empleyado. Dalawang set ang binili nyang lunch, ang isa ay para sa kanya at ang isa naman ay para sa Boss nya. 3 cups of rice ang binili nya, isa para sa kanya at dalawa para sa Boss nya. Alam nyang kulang ang 1 cup of rice dito dahil nakipag bakbakan ito kanina. Beef broccoli naman ulam na pinili nya. Bumili na din cya ng dalawang leche flan para panghimagas nila. Hindi nya alam kung mahilig ang Boss nya sa sweets pero kasi cya ay parang hindi kompleto ang pagkain kapag walang dessert. Mabuti nga at hindi naman cya tumataba dahil sa katakawan nya sa sweets. After nyang bumili ng lunch para sa kanila ay bumalik na cya ng office. Iniwan na nya si Fe doon, sa cafeteria na ito kakain. Nang makarating na cya sa opisina ay pinatong muna ang pagkain nya sa table nya saka pumunta sa opisina ng boss nya dala-dala ang pagkain na binili nya para dito. Kumatok muna cya bago pumasok.... mahirap na baka may makita na naman cya. "Pasok!" sigaw ng boss nya mula sa loob. Binuksan nya ang pinto at pumasok. Naka tutuk pa din ito sa laptop. "Sir binilhan na kita ng lunch.... nakalimutan mo ata kumain." Nag angat ito ng tingin... tiningnan muna cya nito mula ulo hanggang paa.. nahiya cya bigla, baka my dumi sya sa mukha. "Sir?...." pukaw nya dito. "Thank you Jonie... nakalimutan ko nga 1 PM na pala.... kaya pala masakit na ang tyan ko. I was about to go out para mag lunch pero dahil binilhan mo na ako ay di nako lalabas... thank you." wika nito sa kanya saka inabot ang pagkain. Seryoso pa din ang mukha ng boss nya. Ewan ba nya bakit nagkaka-crush ang mga babae dito eh parang dragon kaya ito kung magalit!... Or baka sa kanya lang. Lumabas na cya ng office pagkatapos nyang maibigay ang food. Haaay hindi talaga cya makahinga ng tama kapag nasa loob ng office ng boss nya o kapag malapit ito sa kanya... parang hinihigop kasi nito ang lahat ng oxygen. Napatalon cya ng biglang nagring ang intercom nya. "Sir, may ipag-uutos po ba kayo?" sagot nya.... ito lang naman ang naka connect sa intercom nya. "Dito ka na kumain sa loob wala ako kasama eh. nakaka-bored kumain mag-isa..." wika nito sa kanya. "Ah eh.... wag na ho, madami pa kasi akong trabaho dito sa desk ko." pagdadahilan nya. "Di ba nga lunch time? After lunch mo na gawin yan, and thats an order!" "O-ok sir...." wala na cyang magawa. That's an order daw eh! Dala-dala nya ang lunch na binili saka pumasok sa loob ng office. Gusto nyang magreklamo pero wala naman cyang magagawa. Umupo sya sa coffee table. May pangdalawahang chair doon... doon nalang cya kakain para medyo malayo sa boss nya, nakaupo kasi ito sa desk nito at nag sisimula ng kumain. Binuksan na nya ang pagkain nya at magsisimula na dapat kumain ng biglang lumapit ito sa kanya dala-dala din ang lunch nito saka umupo sa tabi nya. Hindi na naman cya makahinga... Nawawalan na naman cya ng oxygen. Di kaya may hika cya? Pa-check-up na kaya cya? "Dito nalang din ako kakain.... Pinapasok nga kita dito para may kasabayan ako eh... tapos ang layo naman ng upuan mo sa akin!" Reklamo nito sa kanya. "Sorry po...." Yun lang ang tanging nasambit nya. Pinag patuloy na nito ang pagkain. Sya naman ay hindi pa nakasubo kahit isa.... nahihiya kasi cya. "Nahihiya ka ba sa akin Jonie? O natatakot?" "Ahm... hindi naman Sir.... naiilang lang cyempre boss po kita..." "Kumain ka na kung hindi ay ubusin ko yang pagkain mo....gutom pa naman ako!" Naubos na nito ang isang cup ng rice.. Mabuti pala at 2 cups ang binili nya dito kung hindi ay mabibitin talaga ito. "Ah eh... gusto mo Sir sayo na lang? Hindi naman kasi talaga ako gutom...." pagsisinungaling nya. "I'm just joking... kain ka na!" simpleng sambit nito sa kanya.Kahit nahihiya ay pinilit na din nyang kumain. Kinuha nya ang kutsara at tinidor. Dahan-dahan nyang hinihiwa ang beef pero hindi kaya iyon kapag dadahan-dahanin nya. Sinulyapan nya ang Boss... walang tigil ito sa kakakain. Parang wala naman ito pakialam sa kanya kaya kumain na din cya. Kanina pa din kasi talaga cya gutom.
Kahit hindi masyadong masarap ang luto sa cafeteria ay nagiging masarap na iyon sa panlasa nya lalo na't gutom cya. Pero mas masarap pa din ang luto nya kesa sa cafeteria. Sa isip nya.“Napa-paraning ka na, girlfriend!” natatawang sabi ni Finn saka hinawakan ang kamay niya at marahan itong pinisil. “Hindi kami na inlove ni Precious sa isa’t isa dahil iisang babae lang ang mahal ko simula noon hanggang ngayon…” Lihim siyang kinilig sa sinabi ni Finn. Siya ba ang tinutukoy nito? “’Di ba sabi ko noon, hindi pa man kita kilala bilang isang Enriquez ay crush na kita? Palagi kitang inaabangan sa school. Alam ko lahat ng schedule ng klase mo hanggang sa pagdating mo galing school at pag-uwi mo. Hindi mo lang alam pero andoon ako, watching you from afar. Masaya na akong makikita ka kahit hindi tayo magkakilala. Takot akong makipagkilala sa’yo dahil alam kong basted agad ako… alam kong alam mo na ang reputasyon ko sa school at alam kong hindi ka kabilang sa mga babaeng nagka-crush sa akin. Sa katunayan, kapag nakikita mo ako noon ay napapasimangot ka.” mahabang kwento ni Finn “Ahaha… totoo ba? Sabagay, naaalala ko kasi kada kita ko sa’yo iba-ibang babae ang kasama mo.”
Hindi pa man sila tapos ng pagkain ay dumating si Precious. "Hi!" dire-diretsong pasok nito sa bahay. "Late na ba ako sa dinner?" tanong nito saka umupo sa isang bakanteng upuan doon. "Kumain ka na diyan, iha," sabi naman ni General kay Precious. Mukhang palagi si Precious doon, naiinggit siya dahil sanay na sanay na ito doon samantalang siya ay nangangapa pa. "Boss, dala ko na ang mga gamit mo. Kung kulang pa, sabihin mo lang ha, ikuha pa kita," sambit nito habang nagsasalitang puno ang bunganga. "Precious, stop talking when your mouth is full! Gano’n ka pa din simula noong college niyo?" inis na sabi ni Tita Celeste. "Sorry, Tita. Ang sarap kasi ng ulam niyo. Pwede bang dito na din ako makitira? Makalibre man lang ako ng gastusin sa pagkain, hihihi." "Ahm, palagi ka dito, Precious?" tanong niya sa kaibigan. "Oo, palagi ako dito noong college, Boss." Lalo siyang nagselos. Di kaya nagka-inlaban na din ang dalawa dahil palagi itong magkasama? Kung totoo ang hinala niya, kaya b
Hindi pa man sila tapos ng pagkain ay dumating si Precious. "Hi!" dire-diretsong pasok nito sa bahay. "Late na ba ako sa dinner?" tanong nito saka umupo sa isang bakanteng upuan doon. "Kumain ka na diyan, iha," sabi naman ni General kay Precious. Mukhang palagi si Precious doon, naiinggit siya dahil sanay na sanay na ito doon samantalang siya ay nangangapa pa. "Boss, dala ko na ang mga gamit mo. Kung kulang pa, sabihin mo lang ha, ikuha pa kita," sambit nito habang nagsasalitang puno ang bunganga. "Precious, stop talking when your mouth is full! Gano’n ka pa din simula noong college niyo?" inis na sabi ni Tita Celeste. "Sorry, Tita. Ang sarap kasi ng ulam niyo. Pwede bang dito na din ako makitira? Makalibre man lang ako ng gastusin sa pagkain, hihihi." "Ahm, palagi ka dito, Precious?" tanong niya sa kaibigan. "Oo, palagi ako dito noong college, Boss." Lalo siyang nagselos. Di kaya nagka-inlaban na din ang dalawa dahil palagi itong magkasama? Kung totoo ang hinala niya, kaya b
Nang maayos na ang lahat ni General ang dapat ayusin sa ospital, ay nag-ready na sila para umuwi sa bahay nina Finn.“Boss, ako na lang ang kukuha ng mga gamit mo sa bahay n’yo tapos ihahatid ko sa bahay nina Finn,” pagpresinta ni Precious.“Salamat, Precious. Isa ka talagang tunay na kaibigan,” natatawang biro ni Finn.Sumakay na sila sa kotse ni Finn, sa likod silang dalawa. Ang driver at ang isang bodyguard naman ang nasa harap. Naka-convoy sila ng kotse nina General at ang iba pa nilang bodyguard. Para silang politiko sa dami ng bodyguards nila.Tahimik lang siya habang nakatingin sa labas ng bintana. Ramdam niya ang kakaibang kabog ng dibdib niya sa bawat minutong lumalapit sila sa bahay nina Finn. Hinawakan siya nito sa kamay at pinisil iyon.Pagdating nila, bumungad sa kanya ang malaking gate at malawak na hardin na parang galing sa magazine. First time niya makapunta sa bahay ni Finn. Bago pa man siya makababa, bumukas ang pintuan at sinalubong sila ng mga kasambay na may mala
"Lilly, kung ayaw mong matulad sa akin ay huwag mong pakasalan itong anak kong matigas ang ulo!" baling ng mommy ni Finn sa kanya."Mom! bakit naman ganun? Ang tagal kong hinintay si Lilly tapos i-didiscourage mo lang?" inis na sabi ni Finn sa ina saka sya binalingan. "Love, huwag kang maniwala kay Mommy ha.""Celeste, hayaan mo na ang mga bata. Sabat naman ni General saka siya binalingan. "Huwag kang maniwala kay Tita Celeste mo, iha. Magaling yang anak ko, mana sa akin kaya hindi ka mababalo agad, iha." biro nito. Hindi niya alam kung matatawa o malulungkot sa joke ni General."Bueno, iho. Gusto mo na bang umuwi at doon na lang magpagaling? Mukhang madami ang naghahabol sa’yo. Mas safe ka sa bahay.""Sige, Dad. Sa bahay na lang ako magpapagaling.""Bueno, ipapaayos ko na ang paglabas mo.""Pero kaya mo na ba? Baka hindi mo pa kaya?" sabat nya sa usapan ng mag-ama"Hindi ko pa kaya... kaya gusto ko sana na doon ka muna sa bahay para bantayan ako. Kailangan ko ng nurse na maganda.""A
It’s been two days pero hindi pa rin nagigising si Finn. Halos doon na siya natutulog sa ospital sa pagbabantay, kasama niya si Precious. Nagpapasalamat siya sa kaibigan dahil hindi rin siya iniwan nito. Ang mga bodyguards niya ay todo-bantay din sa kanya.Galing din doon ang mommy at daddy ni Finn, pero siya ang nagprisinta na bantayan ang binata. Mabuti at pinagbigyan naman siya ng mga ito, at nagpapasalamat siya dahil pinagkatiwalaan siya na alagaan si Finn.Nandoon lang siya sa tabi ni Finn, hawak ang kamay nito. May benda ito sa dibdib dahil sa saksak na ginawa ni Vanessa. Nasa private room na sila, at doon nagpapahinga si Finn.Maya-maya, dumating si Precious galing sa labas, may dalang kape para sa kanila. Kasama na rin niya si Inspector Bert.“Boss, nakita ko si Inspector na papunta dito kaya sinabayan ko na siya,” sambit ni Precious saka iniabot ang kape.“Salamat, Precious… Inspector, kumusta na po ang kaso ni Vanessa? Nahuli na ba siya?”“Inimbitahan na siya for questioning