Nauna siyang maglakad. Nasa likod niya si Kevin. Medyo masakit pa ang mga sugat niya kaya pasimpleng napapangiwi siya kapag nasagi iyon. Hindi siya nagpapahalata na may iniinda siyang sakit.Kumatok muna siya sa opisina ni Clark.“Come in!” sigaw nito mula sa loob."Dito ka lang magbantay sa labas ng kwarto, ako na lang ang papasok." utos niya kay Kevin. Tumango naman ito sa kanya. She composed herself saka pumasok.“Hey, babe! Kamusta ka na? Long time no see ah!” Pilit niyang ngumiti. Isang linggo din siyang hindi nagpakita kay Clark. Nagpagaling pa kasi siya ng mga sugat niya. Hindi rin siya umuwi sa bahay nila, sa condo lang siya nagpapahinga. Sinabi niya lang sa daddy niya na out of town siya. Hindi naman ito nagtanong pa.“Saan ka nga ba galing? Ang tagal mong hindi nagpakita ah… Akala ko ay patay ka na!” inis na wika ni Clark. Mukhang bad trip ito.“Hahaha… Gusto mo bang mamatay na ang fiancée mo?” biro niya dito. Tiningnan na lang siya nito ng masamang tingin.“By the way, nagk
**************CLARK'S POV:"Bitch!" sigaw niya saka tinapon ang mga papel sa desk niya. Tina-try talaga ni Cindy ang pasensya niya! Paano nito nalaman na babalik na si Fe sa condo? May sumusunod ba sa kanya? Andun din ba ito kanina nang hinatid niya si Fe? Ibig bang sabihin, alam na din nito ang bahay niya sa Tagaytay?"Ginagalit mo talaga ako, Cindy. Wag mo lang kantiin si Fe dahil hindi ako mangingiming saktan ka!"Kinuha niya ang cellphone at tinawagan si Fe. Di siya mapakali habang hindi pa nito sinasagot ang tawag niya. Pakiramdam niya ay may nangyari nang masama. Napa-praning na siya."Hello, Clark?"Nakahinga siya ng maluwag nang sa wakas ay sinagot na nito ang tawag niya."Hello, Fe. Galing ba si Cindy diyan?""Ah, y-yes... Di ko nga alam kung bakit niya nalaman ang condo ko. Pagdating ko dito ay naghihintay na siya sa akin sa lobby.""That bitch!" muling mura niya."Baka nakita ka din niya kanina... Nabanggit niya kasi ang kotse mo.""Wag ka munang lumabas ng condo mo, ha? B
"Ayaw mang sabihin ng pangalan, Mam eh. Pero wala ka naman dito at di naman namin alam kung kailan ang balik mo galing London, kaya umalis na lang sila.""Sila?" ibig sabihin madami?"Nagtaka siya kung sino-sino ang mga taong yun. Imposible namang ang mga kaibigan nila dahil alam naman ng mga ito kung nasaan siya.Sandaling natigil ang pag-iisip niya nang tinawag na siya ng guard na dumating na ang taxi na pinapahanap niya.Nagpaalam na siya sa front desk saka sumakay ng taxi. Habang nasa biyahe ay tinatawagan niya si Clark pero ring nang ring lang ang telepono nito.Baka nagda-drive, sa isip niya. Medyo malapit lang ang coffee shop na pagtatagpuan nila sa condo niya kaya agad siyang nakarating doon. Pagpasok ay nagulat siya nang wala pa si Clark doon pero naroon si Cindy! Bigla na naman siyang kinabahan."Hi, Fe!" Nakangiting kumakaway pa ito nang makita siya. Nag-aalangan siyang lumapit pero ito na din siguro ang pagkakataon na makausap niya si Cindy regarding sa kanila ni Clark."H
*************** CLARK'S POV: Sa wakas, natapos din ang groundbreaking ceremony ng public hospital na ipapatayo niya sa lungsod nila. Pinush niya talaga ang project na 'yon kahit pa patapos na ang term niya. Project na 'yon para sa mga mahihirap na nasasakupan niya para hindi na pupunta pa ang mga ito sa malalayong lugar sakaling magkasakit sila. At ang kagandahan ng ospital na iyon ay libre para sa mga mahihirap. Present sa event na yun si Gov. Juan Santiago, kasama ang daddy niya- na dating mayor ng kanilang lungsod. Nandoon din ang mga councilors niya at iba pang opisyales. Napakunot ang noo niya nang makita si Bryan. Kahit anong pilit niyang balewalain ang presensya nito ay umiinit pa rin ang ulo niya tuwing makikita ang walang hiyang pagmumukha nito. Kumaway at ngumiti pa ito sa kanya. Sa likod ng mga ngiting iyon, alam niyang may iniisip ito laban sa kanya. Ang mukhang iyon ay hindi dapat pagkatiwalaan. Kaya nga pinipilit niyang manalo sa pagka-gobernador dahil magiging kawa
Kinuha niya ang cellphone sa bulsa. Simula nang magsimula ang groundbreaking, hindi pa niya iyon nasilip. Naka-silent kasi ang phone niya. Napangiwi siya nang makita niyang marami na pala siyang missed calls galing kay Fe. Napangiti siya. Baka na-miss na ako ng dalaga. Pero nagtaka siya sa natanggap niyang message galing dito: "Huwag ka munang pumunta dito sa coffee shop. Andito din si Cindy." Yun ang text na natanggap niya na ipinagtataka niya. Para ba sa kanya talaga ang text na 'yon o baka nag-wrong send lang si Fe? At bakit magkasama sila ni Cindy? Bigla siyang kinabahan. Hindi niya alam kung ano ang gagawin. Agad niyang tinawagan ang cellphone ni Fe... kailangan niyang kumpirmahin ang iniisip niya. May ginawa ba si Cindy kaya sila magkasama ngayon? That bitch! Fe is not answering her phone, naka-patay ito. Lalo siyang kinabahan. Sa condo tayo ni Fe. utos nya sa driver. Kahit nagtataka ay sinunod cya ng driver. Naka convoy sila ng iba pang mga bodyguard nya. "Sana ay safe k
Pagdating niya ng opisina ay agad siyang pumasok. Nagulat pa siya nang makita si Franco na nasa desk niya at mukhang may hinahanap doon. Maging ito ay nagulat din. Tumaas ang kilay niya."M-Mayor! Andito ka na pala... Tapos na ba ang groundbreaking?""Yes, tapos na. Ano ang ginagawa mo diyan?""Ah eh... wala po, hinahanap ko lang ang papeles na binigay ko sa’yo na hindi mo pa napirmahan. Kailangan ko na kasi iyon..." wika nito.Sa pagka alaala nya ay wala siyang papeles na hindi pa napirmahan. Sigurado siya roon dahil kada bigay nito sa kanya ay inaasikaso niya agad at pinipirmahan kung kinakailangan. Hindi siya nag-iipon ng papeles sa lamesa niya.Pero mamaya na niya iintindihin si Franco. May mas importanteng problema siyang kailangang harapin ngayon.Paroo't-parito siyang naglalakad sa kanyang opisina, tinatawagan niya si Gov. Ipinapaalam niya ang nangyari kay Cindy para matulungan siya sa paghahanap sa dalawang babae.Hindi pa man nakakasagot si Gov ay may biglang pumasok. Sa pagk
*******************FE'S POV:Nanginginig sila sa takot ni Cindy habang nasa iisang kama. Dinala sila ng kidnapper doon sa isang malaking bahay. Hindi niya alam kung kaninong bahay yun, pero nakasisigurado siyang makapangyarihan ang may-ari nun dahil sa laki at elegante ng paligid."Where are we, Cindy?" umiiyak na tanong niya. Mabuti na lang at hindi sila tinali doon. Malaya silang nakakagalaw."I-I don't know, huhuhuh..." sagot nito, pero pakiramdam niya ay may tinatago ito sa kanya. Ang akala niya noong una ay si Cindy ang nagpakidnap sa kanya, pero nagulat siya nang pati ito ay kasama sa pagdukot sa kanya.Sino naman ang may posibilidad na gumawa nun sa kanya? Wala na siyang maalala na gagawa nun kundi si Cindy lang. Kay Cindy lang naman siya pinag-iingat ni Clark dahil ito lang naman ang may motibo na gawan siya ng masama.Maya-maya ay bumukas ang pinto at pumasok doon.... walang iba kundi si Councilor Bryan at si Franco, ang assistant ni Clark."Councilor Bryan, Franco! Salamat
"Good girl, Cindy. Hahaha... 'Yan ang pinakatamang desisyon na nagawa mo sa buong buhay mo. Tandaan mo, huwag kang magkamali na isumbong ako dahil isang pindot ko lang sa cellphone ko ay masisira ka sa buong mundo!"Hindi nya man naiintindihan ang sinasabi ni Bryan ky Cindy pero sigurado siyang mabigat ang hawak nitong panakot dahil napapasunod nito si Cindy. Lalo tuloy siyang nawawalan ng pag-asa. Naawa siya kay Clark... wala pa man pero wala siyang magawa para tulungan ito."Kunin niyo siya!" utos ni Bryan sa mga tauhan. "Ihatid niyo siya sa munisipyo kung nasaan si Bryan. Dapat maraming makakita sa kanya at maraming makasaksi sa sasabihin ni Cindy. Galingan mo ang pag-acting, sweetheart, hahaha!" wika nito kay Ciindy"Oh God, no! Please don't do it, Cindy... maawa ka kay Clark. Wala siyang kasalanan dito!" nagmamakaawang sambit niya habang hawak ang kamay nito pero kinuha nito ang pagkakahawak niya."Kailangan ko itong gawin, Fe... kung hindi ay ako ang masisira..." matigas na wika
Nagising siya kinaumagahan na masaya. Ang sarap ng tulog niya. Agad siyang naghilamos at nag-toothbrush. Lumabas agad siya ng kwarto para makita ang dahilan kung bakit siya masaya.Paglabas niya ng kwarto ay narinig niyang maingay sa kwarto ni Lilly. Hindi iyon nakasara kaya sumilip siya. Nandoon si Lilly kasama si Rosie. Masaya ang mga itong nagkukwentuhan. Binigay na ni Rosie ang pasalubong nito sa kapatid niya at tuwang-tuwa ito."Good morning, girls!" bati niya nang tuluyang buksan ang pinto. Nagulat pa ang dalawa sa pagsulpot niya."Kuya, andito ka pala. Ano ang pasalubong mo sa akin from Baguio?"Napakamot siya ng ulo."Pasensya na, Lillyt. Wala akong pasalubong.""Ano ka ba naman, Kuya, bakit wala? Si Ate Rosabel nga merong pasalubong sa akin eh!""Ah eh... 'yan na nga ang pasalubong namin sa’yo. Kami ang bumili niyan na dalawa."Agad na sabat ni Rosie sa pagta-tantrums na naman ni Lilly."Bakit, mag-jowa ba kayo na iisa lang ang pasalubong niyo sa akin?"Napatingin siya kay Ro
GRAY'S POV:Nakangiti siyang pumasok sa kanyang kwarto. Hindi niya alam kung bakit... dahil siguro sa saya na dala ni Rosie sa kanya.Pabagsak siyang humiga sa kama. Malayo ang dri-nive niya pero hindi siya napagod dahil masaya kasama si Rosie. Aaminin niyang kanina ay masama ang loob niya. Pero naramdaman niyang pilit pinapagaan ni Rosie ang loob niya.Nabaling ang atensyon niya sa pinto nang may kumatok. Ang daddy niya ang pumasok."Hi, Dad... May kailangan ka?"Tumayo lang ito sa harap niya na parang binabasa ang kanyang mga mata."Do you like Rosabel, anak?" diretsahang tanong nito."A-ano ka ba, Dad... parang kapatid ko na siya!" agad na sagot niya. Nahihiya siyang aminin sa daddy niya na may special siyang pagtingin kay Rosabel."Hindi ako tutol kung gusto mo siya, iho. Ang sa akin lang ay magtapos ka muna ng pag-aaral, at ganoon din si Rosie. Patapusin mo siya ng pag-aaral. 'Yun lang hinihingi ng nanay niya.""D-Dad, what are you talking about? Akala mo ba sa akin tirador ng ba
ROSIE'S POV:Wala na naman silang pansinan sa biyahe, hapon na sila umalis sa resort at mukhang gagabihin sila pagdating sa Manila..Lihim siyang napahinga ng maluwag nang nagdesisyon si Gray na uuwi na sila. Hanggang ngayon kasi ay iniisip pa din niya kung paano sila mamayang gabi. Iisa lang ang kama at dalawa lang sila doon. Hindi imposibleng may mangyari sa kanila at ayaw niyang mangyari yun.Oo, may gusto siya kay Gray, pero hindi pa siya handa. Madami pa siyang plano sa buhay."Huuuuy... bakit tahimik ka jan, kuya?" Siya na ang naunang pumansin dito, ayaw niyang magkasamaan sila ng loob hanggang sa pagdating nila sa Manila."Pansinin mo naman ako..." wika niya. "Galit ka ba sakin? Sorry na... gusto ko na kasing umuwi eh.""It's okay... hindi ako galit." tipid nitong sagot"Hindi daw pero hindi naman namamansin!? Pilit niyang pinapagaan ang kanilang conversation. Ayaw niyang maging awkward sila sa isa't isa."Paandarin mo lang ang audio... gusto ko ng sounds!" utos niya. Sinunod n
Hindi siya napansin ng babae. Patuloy lang ito sa paglangoy paroo’t parito sa pool, at mukhang nag-e-enjoy.Hindi niya maalis ang mga mata sa dalaga. Lalong nag-init ang katawan niya, para siyang manyak na naninilip kay Rosie na walang kaalam-alam na andoon na siya. Naramdaman niyang gusto nang kumawala ang junior niya.“Fuck! Ano ang gagawin ko?” Hindi siya pwedeng magpakita kay Rosie nang nasa ganoong sitwasyon. Hindi rin pwedeng hindi niya ito mailabas dahil sasakit ang kanyang puson! Pwede din siyang lumabas, hanapin si Samantha at yayain ito dahil mukhang game naman ang dalaga... pero ayaw niya.Pumasok siya sa CR. Hindi pa rin siya nakita ni Rosie dahil may glass door na nakapagitan sa kuwarto at sa swimming pool area.Pagpasok niya sa banyo ay dali-dali siyang naghubad ng damit at binuksan ang shower. Kahit doon man lang ay maibsan ang init ng katawan niya. Pero parang hindi sapat ang pagligo lang...Wala sa sariling kinapa niya ang kanyang alaga. Matigas na ito sa galit... gan
GRAY'S POV:Hindi siya papayag na umuwi sila ng Manila na hindi matikman ang labi ni Rosabel. Ang akala niya kagabi ay 'yun na 'yun... pero napurnada pa.Kung magiging first kiss siya ni Rosie, ay ganoon din naman siya. He never kissed a girl on the lips before... ayaw niya. Ang gusto niya, kapag gustong-gusto na niya ang babae, ay 'yun ang magiging first kiss niya. Si Rosabel na ba 'yon? tanong niya sa sarili.Alam niyang bad move 'yong desisyon niyang mag stop-over sila roon dahil sarili lang din niya ang pahihirapan niya. Ilang libong pagtitimpi ang inipon niya na walang gagawin kay Rosie. Ginagalang niya ang babae at ayaw niyang pagsamantalahan ito.Pero kung ibang babae lang iyon, ay baka naikama na niya ito. He's in heat, malibog siyang lalaki, at hindi uso sa kanya ang nagtitimpi.Inaamin niyang inaakit niya si Rosie sa pamamagitan ng paghuhubad sa harap ng dalaga, sa pasimpleng pagdadantay ng katawan niya sa katawan nito. Lalaki pa rin siya at hindi santo. Umaasa siyang bibig
Nag-drive na ito pabalik sa Manila... Wala na naman silang pansinan. Hindi man lang nito pinaandar ang audio para sana may konting ingay sa loob ng kotse. Pumikit na lang sya para kunyaring natutulog. Ayaw naman niyang mag-open ng conversation, hindi niya alam kung gusto din ni Gray na kausapin niya. Hihintayin na lang niyang kausapin siya nito. Ang pagtulog-tulogan niya ay natuluyan. Dahil na din siguro sa antok at sa sarap ng aircon kaya mahimbing siyang nakatulog sa passenger's seat.Nang maalimpungatan ay napansin niyang nakatigil ang kotse. Pagmulat niya ng mata ay nakita niyang nasa isang beach resort sila. "Where are we?" "Mag-stop over muna tayo dito... Pagod na akong mag-drive eh." Napatingin siya ng diretso dito. Ngayon pa ito nagreklamong pagod mag-drive samantalang nakapagpahinga naman ito sa bahay nila!?Hindi na siya nakapagreklamo ng nauna na itong bumaba ng kotse. Bumaba na din siya at sumunod sa likod nito, pumunta ito sa front desk."1 room, please." "Overnight
"Stop what, baby?...." pabulong na na tanong ni Gray. Ang hininga nito ay tumatama sa leeg at tenga niya."Alam mo bang hindi ako nakatulog kagabi? Iniisip ko 'yung naantala nating kiss.... Puwede ba nating ituloy?"Napapikit siya. There's a part of her na nadedemonyo at gustong pagbigyan si Gray pero after that kiss, anong mangyayari sa kanya? Aasa ang puso niya at masasaktan siya? Alam niyang laro lang ang lahat ng ito kay Gray.... Papayag ba siyang paglaruan lang siya nito?"Stop it, kuya… Let go of me..." mahinang pakiusap niya. "Anak ka ng amo ng nanay ko… Anak ako ng katulong niyo… Tigilan mo na ang paglalandi sa akin, please... Sa iba mo na lang gawin 'yan…”Pabulong niyang sabi habang nakayuko... Hindi niya alam kung saan siya kumuha ng lakas ng loob na masambit ang lahat ng katagang iyon pero 'yon ang dapat. Ayaw niyang tuluyang mahulog ang loob niya kay Gray dahil sa patuloy nitong paglalandi sa kanya. Wala pa siyang karanasan sa pag-ibig at siguradong masasaktan lang siya s
Maaga siyang nagising para mag-prepare ng breakfast. Nagsasangag siya ng kanin, itlog at hotdog naman ang ulam na niluluto niya. Nag-iinit na din siya ng tubig para ready na mamaya sa kape nila.Tulog pa ang lahat maliban sa kanya. Di rin siya nakatulog masyado dahil sa hilik ng lolo at lola niya. Marahil ay sanay na ang mga ito sa ingay ng isa’t isa kaya mahimbing pa din ang tulog ng mga abuelo. Tila nag-uusap pa din ang dalawang matanda sa pamamagitan ng kanilang paghihilik. Natatawa na lang siya.Naalala niya ang kanyang bisita na si Gray. Kamusta na kaya ito sa kwarto niya? Komportable ba siya? Nakatulog ba siya ng maayos? Bigla siyang kinilig nang maalalang kamuntikan na siyang magpahalik kay Gray. Kung hindi lang sila kinatok ng lolo niya kagabi, malamang mararanasan na sana niya ang kanyang "first kiss"!Hindi niya alam kung bakit kapag andyan si Gray ay naiilang siya. Ang lakas kasi ng dating ng lalaki na parang hinihigop nito ang lakas niya, para siyang nahihipnotismo. Iyon s
"D-doon ka na lang sa kwarto ko. Iyon lang kasi ang may aircon. Doon na lang ako matutulog sa kwarto ni Lolo at Lola." "H-hindi... nakakahiya naman. Aagawan pa kita ng room. We can share room if you want." "Huh?.... Ah eh..." "Don't worry, wala akong gagawin sa'yo...." "Huh? Parang tanga 'to! Di ko iniisip 'yan noh... Paano mo naman nasabi 'yan?" Agad na sagot niya pero ang totoo ay naliing na siya. "Where's your room? Antok at pagod na din kasi ako..." "Huh? Ah eh, dito..." Agad siyang nagpauna sa kwarto niya at binuksan iyon. Malaki naman ang kwarto niya. Dalawa kasi sila ng nanay niya doon kapag umuuwi ito sa Baguio. "Dito na lang ako sa floor. Ikaw na d'yan sa kama." sabi nito "Sure ka ba, kuya?... Baka hindi ka sanay?" "I'm gonna be okay..." "S-Sige... Nasa labas pala ang banyo kung gusto mong maligo muna." Kumuha siya ng malinis na tuwalya sa cabinet niya at ibinigay kay Gray. "Thanks, Rosie..." wika nito saka pumunta sa banyo. Nakahinga siya ng maluwag nang siya na