**************CLARK'S POV:"Bitch!" sigaw niya saka tinapon ang mga papel sa desk niya. Tina-try talaga ni Cindy ang pasensya niya! Paano nito nalaman na babalik na si Fe sa condo? May sumusunod ba sa kanya? Andun din ba ito kanina nang hinatid niya si Fe? Ibig bang sabihin, alam na din nito ang bahay niya sa Tagaytay?"Ginagalit mo talaga ako, Cindy. Wag mo lang kantiin si Fe dahil hindi ako mangingiming saktan ka!"Kinuha niya ang cellphone at tinawagan si Fe. Di siya mapakali habang hindi pa nito sinasagot ang tawag niya. Pakiramdam niya ay may nangyari nang masama. Napa-praning na siya."Hello, Clark?"Nakahinga siya ng maluwag nang sa wakas ay sinagot na nito ang tawag niya."Hello, Fe. Galing ba si Cindy diyan?""Ah, y-yes... Di ko nga alam kung bakit niya nalaman ang condo ko. Pagdating ko dito ay naghihintay na siya sa akin sa lobby.""That bitch!" muling mura niya."Baka nakita ka din niya kanina... Nabanggit niya kasi ang kotse mo.""Wag ka munang lumabas ng condo mo, ha? B
"Ayaw mang sabihin ng pangalan, Mam eh. Pero wala ka naman dito at di naman namin alam kung kailan ang balik mo galing London, kaya umalis na lang sila.""Sila?" ibig sabihin madami?"Nagtaka siya kung sino-sino ang mga taong yun. Imposible namang ang mga kaibigan nila dahil alam naman ng mga ito kung nasaan siya.Sandaling natigil ang pag-iisip niya nang tinawag na siya ng guard na dumating na ang taxi na pinapahanap niya.Nagpaalam na siya sa front desk saka sumakay ng taxi. Habang nasa biyahe ay tinatawagan niya si Clark pero ring nang ring lang ang telepono nito.Baka nagda-drive, sa isip niya. Medyo malapit lang ang coffee shop na pagtatagpuan nila sa condo niya kaya agad siyang nakarating doon. Pagpasok ay nagulat siya nang wala pa si Clark doon pero naroon si Cindy! Bigla na naman siyang kinabahan."Hi, Fe!" Nakangiting kumakaway pa ito nang makita siya. Nag-aalangan siyang lumapit pero ito na din siguro ang pagkakataon na makausap niya si Cindy regarding sa kanila ni Clark."H
*************** CLARK'S POV: Sa wakas, natapos din ang groundbreaking ceremony ng public hospital na ipapatayo niya sa lungsod nila. Pinush niya talaga ang project na 'yon kahit pa patapos na ang term niya. Project na 'yon para sa mga mahihirap na nasasakupan niya para hindi na pupunta pa ang mga ito sa malalayong lugar sakaling magkasakit sila. At ang kagandahan ng ospital na iyon ay libre para sa mga mahihirap. Present sa event na yun si Gov. Juan Santiago, kasama ang daddy niya- na dating mayor ng kanilang lungsod. Nandoon din ang mga councilors niya at iba pang opisyales. Napakunot ang noo niya nang makita si Bryan. Kahit anong pilit niyang balewalain ang presensya nito ay umiinit pa rin ang ulo niya tuwing makikita ang walang hiyang pagmumukha nito. Kumaway at ngumiti pa ito sa kanya. Sa likod ng mga ngiting iyon, alam niyang may iniisip ito laban sa kanya. Ang mukhang iyon ay hindi dapat pagkatiwalaan. Kaya nga pinipilit niyang manalo sa pagka-gobernador dahil magiging kawa
Kinuha niya ang cellphone sa bulsa. Simula nang magsimula ang groundbreaking, hindi pa niya iyon nasilip. Naka-silent kasi ang phone niya. Napangiwi siya nang makita niyang marami na pala siyang missed calls galing kay Fe. Napangiti siya. Baka na-miss na ako ng dalaga. Pero nagtaka siya sa natanggap niyang message galing dito: "Huwag ka munang pumunta dito sa coffee shop. Andito din si Cindy." Yun ang text na natanggap niya na ipinagtataka niya. Para ba sa kanya talaga ang text na 'yon o baka nag-wrong send lang si Fe? At bakit magkasama sila ni Cindy? Bigla siyang kinabahan. Hindi niya alam kung ano ang gagawin. Agad niyang tinawagan ang cellphone ni Fe... kailangan niyang kumpirmahin ang iniisip niya. May ginawa ba si Cindy kaya sila magkasama ngayon? That bitch! Fe is not answering her phone, naka-patay ito. Lalo siyang kinabahan. Sa condo tayo ni Fe. utos nya sa driver. Kahit nagtataka ay sinunod cya ng driver. Naka convoy sila ng iba pang mga bodyguard nya. "Sana ay safe k
Pagdating niya ng opisina ay agad siyang pumasok. Nagulat pa siya nang makita si Franco na nasa desk niya at mukhang may hinahanap doon. Maging ito ay nagulat din. Tumaas ang kilay niya."M-Mayor! Andito ka na pala... Tapos na ba ang groundbreaking?""Yes, tapos na. Ano ang ginagawa mo diyan?""Ah eh... wala po, hinahanap ko lang ang papeles na binigay ko sa’yo na hindi mo pa napirmahan. Kailangan ko na kasi iyon..." wika nito.Sa pagka alaala nya ay wala siyang papeles na hindi pa napirmahan. Sigurado siya roon dahil kada bigay nito sa kanya ay inaasikaso niya agad at pinipirmahan kung kinakailangan. Hindi siya nag-iipon ng papeles sa lamesa niya.Pero mamaya na niya iintindihin si Franco. May mas importanteng problema siyang kailangang harapin ngayon.Paroo't-parito siyang naglalakad sa kanyang opisina, tinatawagan niya si Gov. Ipinapaalam niya ang nangyari kay Cindy para matulungan siya sa paghahanap sa dalawang babae.Hindi pa man nakakasagot si Gov ay may biglang pumasok. Sa pagk
*******************FE'S POV:Nanginginig sila sa takot ni Cindy habang nasa iisang kama. Dinala sila ng kidnapper doon sa isang malaking bahay. Hindi niya alam kung kaninong bahay yun, pero nakasisigurado siyang makapangyarihan ang may-ari nun dahil sa laki at elegante ng paligid."Where are we, Cindy?" umiiyak na tanong niya. Mabuti na lang at hindi sila tinali doon. Malaya silang nakakagalaw."I-I don't know, huhuhuh..." sagot nito, pero pakiramdam niya ay may tinatago ito sa kanya. Ang akala niya noong una ay si Cindy ang nagpakidnap sa kanya, pero nagulat siya nang pati ito ay kasama sa pagdukot sa kanya.Sino naman ang may posibilidad na gumawa nun sa kanya? Wala na siyang maalala na gagawa nun kundi si Cindy lang. Kay Cindy lang naman siya pinag-iingat ni Clark dahil ito lang naman ang may motibo na gawan siya ng masama.Maya-maya ay bumukas ang pinto at pumasok doon.... walang iba kundi si Councilor Bryan at si Franco, ang assistant ni Clark."Councilor Bryan, Franco! Salamat
"Good girl, Cindy. Hahaha... 'Yan ang pinakatamang desisyon na nagawa mo sa buong buhay mo. Tandaan mo, huwag kang magkamali na isumbong ako dahil isang pindot ko lang sa cellphone ko ay masisira ka sa buong mundo!"Hindi nya man naiintindihan ang sinasabi ni Bryan ky Cindy pero sigurado siyang mabigat ang hawak nitong panakot dahil napapasunod nito si Cindy. Lalo tuloy siyang nawawalan ng pag-asa. Naawa siya kay Clark... wala pa man pero wala siyang magawa para tulungan ito."Kunin niyo siya!" utos ni Bryan sa mga tauhan. "Ihatid niyo siya sa munisipyo kung nasaan si Bryan. Dapat maraming makakita sa kanya at maraming makasaksi sa sasabihin ni Cindy. Galingan mo ang pag-acting, sweetheart, hahaha!" wika nito kay Ciindy"Oh God, no! Please don't do it, Cindy... maawa ka kay Clark. Wala siyang kasalanan dito!" nagmamakaawang sambit niya habang hawak ang kamay nito pero kinuha nito ang pagkakahawak niya."Kailangan ko itong gawin, Fe... kung hindi ay ako ang masisira..." matigas na wika
Hindi nagsalita si Cindy at nanatili lang itong nakayuko at umiiyak."What is happening here?" Isa pang dumating ay si Bryan na hindi niya alam kung saan nanggaling. Bilib talaga siya sa radar nito. Kada may nagaganap ay always present ito.Napansin niyang lalong kinabahan si Cindy sa pagdating ni Bryan. Nanginginig ito sa takot."Oh my God, Cindy! What happened to you? Bakit ganyan ang itsura mo?" nag-aalalang tanong ni Bryan."Who did this to you, iha?" muling tanong ni Gov saka niyakap ang anak."Dad... huhuhuh... kinidnap ako. Mabuti na lang at nakatakas ako... huhuhu..." hagulgol ni Cindy. Halos hindi na ito makapagsalita ng maayos dahil sa kakaiyak."Oh God! Sinasabi ko na nga ba! Sino ang gumawa niyan sa'yo, Cindy? Sabihin mo para managot ang walang awang gumawa niyan sa'yo!" sabat ni Clark na parang mas apektado pa kaysa kay Gov Santiago.Sandaling natahimik si Cindy at mukhang nag-iisip."Cindy!"Napaigtad si Cindy sa sigaw ni Bryan. "Sino ang gumawa niyan sa'yo?!" muling tan
Nagmamadali siyang umakyat ng pangalawang palapag para pumunta sa kwarto ni Lilly. Nakapantulog na siya para diretso tulog na lang sila mamaya.Kumatok siya ng mahina saka pumasok. Hindi na niya ito hinintay na sumagot. Alam niyang kanina pa ito naghihintay. Pero nagulat siya pagpasok niya at andoon din si Gray sa kwarto, nakahiga ito sa kama ni Lilly at naglalaro ng bola. Mukhang bagong ligo na din ito dahil naka-sando na puti at shorts na lang ito.Si Lilly naman ay nakaupo sa sahig kasama ang mga paper bag na pinamili nila."Ate, what took you so long? Kanina pa kita hinihintay.""Huh... ah eh, naligo pa kasi ako...""Bakit pala andito ka din, Kuya Gray?" nagtatakang tanong niya sa lalaki. Hindi naman ito pumupunta doon dati."Makikitambay lang ako dito. Masama ba?" wika nito saka siya nginitian ng pagkatamis at kinindatan. Hindi iyon nakita ni Lilly dahil abala ito sa pagbukas ng mga paper bag.Muntik na siyang tumalon sa kilig. Buti na lang ay napigilan niya at naalalang nasa kwa
"Napaka-swerte mo naman talaga, Rosabel. Ang kapal ng mukha mo ha… porket magiliw sa'yo ang mga Enriquez ay ganyan ka na kung umasta dito?"Nagulat siya sa komento ni Mila sa kanya.“Ano ang pinagsasabi mo, Mila?”“Nakatikim ka lang ng atensyon ng mga Enriquez ay akala mo kung sino ka na? Tandaan mo, anak ka lang ng katulong dito… ilagay mo sa lugar ang sarili mo.”Tinaasan niya ito ng kilay. Hindi niya maintindihan ang pinupuntok ng butsi nito.“Mila, hindi ko alam ang pinagsasabi mo.”“Akala mo ba hindi ko nahahalata na nagpapacute ka kay Sir Gray? Ang akala mo ba ay papatulan ka niya? Baka paglaruan pwede!”Lalong nag-init ang tenga niya sa sinabi nito. Sasagutin sana niya si Mila nang dumating ang nanay niya.“Magdala ka nga ng malamig na tubig sa lamesa, anak…” utos ng nanay niya.“O-opo, 'Nay…” wika niya saka muling tumingin kay Mila. Muli cya nitong tinaasan ng kilay.Napailing na lang siya sa lakas ng inggit nito sa katawan. Matagal na si Mila doon nagtatrabaho, at sa kada bis
Nakarating lang sila ng bahay nang magulo ang isip niya. Palaisipan sa kanya ang sinabi ni Gray... Bakit siya nito titikman? Ano ang ibig sabihin nun?Oo nga’t virgin siya pero hindi naman siya inosente sa mga gano'ng bagay.“We're here... anunsyo nito.”Nauna itong bumaba saka inalalayan si Lilly na makababa. Sumunod siya, hinawakan siya nito sa braso para alalayan. Sandali siyang napaigtad, parang napaso siya sa mga hawak ni Gray. Oo nga’t dati pa niya naramdaman 'yon pero ngayon ay mas lalong pinaigting ang kanyang damdamin sa lalaki. Nagkaroon siya ng malisya bigla kay Gray, lalo pa nang makababa na siya at hindi pa nito binitawan agad ang kamay niya. Ang lapit ng katawan nila sa isa’t isa na napakalapit na ng ilong niya sa katawan nito at naamoy niya ang mamahaling pabango ng binata.“Hey guys!” masayang salubong ni Ma'am Jonie sa kanila. Nakasunod dito ang asawang si Sir Ken. Agad siyang binitawan ni Gray at umikot sa compartment para kunin ang mga pinamili.“Hey mom! We're here
Halos dalawang oras din silang tumagal doon sa parlor. Nagpagupit sila ng buhok ni Lilly. Ang boring na mahaba at unat na unat niyang buhok ay pinagupitan at nilagyan ng kulay na ash blond. Si Lilly ang nag-decide ng lahat para sa kanya. Bagay daw 'yun sa morena skin niya.Napapangiti na lang siya minsan sa pagka pala-desisyon ni Lilly sa buhay niya, pero aaminin niyang nagugustuhan nya rin dahil kung siya lang ay wala naman siyang alam sa pagpapaganda.Palihim niyang tinitingnan si Gray mula sa salamin na nakaupo sa waiting area. Ni hindi man lang niya ito nakikitaan ng pagkabagot. Mukhang may nilalaro ito sa cellphone at mukhang aliw na aliw."Ate, ang ganda mo!" Eksaheradong sigaw ni Lilly nang makitang tapos na siyang ayusan.Napayuko siya dahil tumingin din si Gray sa kanya at tila namalikmata."Ano ka ba, Lilly, ang ingay mo, nakakahiya dito sa parlor.""I'm just telling the truth! Di ba, Ate?" tanong ni Lilly sa bakla na nag-ayos sa kanya."Yes ma'am, Lilly, ang ganda niya. Ang
ROSIE'S POV:Bigla siyang natakot nang pagsulpot si Bianca sa restaurant na kinakainan nila. Wala naman siyang ginagawang masama, pero bakit parang guilty siya? Masama ang tingin nito sa kanya na halos kainin siya ng buhay at gusto siyang saktan anumang oras."Pinagtutulungan niyo ba akong magkapatid?" napalakas ang boses ni Bianca kaya natuon ang atensyon ng mga customer sa kanila."You're making a scene, Bianca. Ang mabuti pa ay umalis ka na. Sinasira mo ang pagkain namin dito." pagtaboy ni Gray"You!" sigaw nito sabay turo sa kanya. "Hindi mo alam ang pinapasok mo. Hindi ako pwedeng ipagpalit ni Gray ng ganon-ganon lang!"Nakita niya ang sobrang selos sa mga mata nito. Bakit nga ba sinabi ni Lilly na siya ang bagong nobya ni Gray?!"Wala tayong relasyon, Bianca, kaya pwede akong mag-girlfriend kung sino ang gusto ko." wika ni Gray."You can't do this to me, Gray! Magsisisi ka!" nanlisik ang mata nito saka nagmartsa palabas ng restaurant. Natahimik silang lahat."Lilly, bakit mo nam
"I'm done!" nakangiting wika ni Lilly habang papalapit sa kanila na dala-dala ang mga pinamili."Ang dami naman niyan, Lilly!" reklamo niya."Para sa amin ni Ate Rosabel 'to, kuya! Alam ko kasi ayaw niyang magpabili, kaya binilhan ko na siya.""Ano ka ba, Lilly... Ayaw ko niyan, magagalit sa akin si Nanay!" si Rosie naman ang nagsalita."Hindi 'yun magagalit. Sabihin ko binigay ko sa'yo. Ikaw nga may pasalubong sa akin galing Baguio eh. Dapat meron din akong exchange na bigay sa'yo.""500 pesos lang yung bag na 'yun! Grabe naman ang kapalit ng bigay ko. 50k ata ang price ng balik mo?!" reklamo ni Rosie."Wag ka nang magreklamo, Ate. Nakakainis ka naman eh! Ikaw na nga ang binibigyan eh... hmp!"Nagkatinginan sila ni Rosie at nagngitian. Wala talaga silang panalo kapag si Lilly ang nagdedesisyon. 'Yun ang isa sa ayaw niya sa kapatid, matigas ang ulo nito... lahat ng gusto nito ay ginagawa.Pero ngayong dalawa na sila ni Rosie ang umiintindi kay Lilly kaya ini-enjoy na lang niya ang kat
Nagising siya kinaumagahan na masaya. Ang sarap ng tulog niya. Agad siyang naghilamos at nag-toothbrush. Lumabas agad siya ng kwarto para makita ang dahilan kung bakit siya masaya.Paglabas niya ng kwarto ay narinig niyang maingay sa kwarto ni Lilly. Hindi iyon nakasara kaya sumilip siya. Nandoon si Lilly kasama si Rosie. Masaya ang mga itong nagkukwentuhan. Binigay na ni Rosie ang pasalubong nito sa kapatid niya at tuwang-tuwa ito."Good morning, girls!" bati niya nang tuluyang buksan ang pinto. Nagulat pa ang dalawa sa pagsulpot niya."Kuya, andito ka pala. Ano ang pasalubong mo sa akin from Baguio?"Napakamot siya ng ulo."Pasensya na, Lillyt. Wala akong pasalubong.""Ano ka ba naman, Kuya, bakit wala? Si Ate Rosabel nga merong pasalubong sa akin eh!""Ah eh... 'yan na nga ang pasalubong namin sa’yo. Kami ang bumili niyan na dalawa."Agad na sabat ni Rosie sa pagta-tantrums na naman ni Lilly."Bakit, mag-jowa ba kayo na iisa lang ang pasalubong niyo sa akin?"Napatingin siya kay Ro
GRAY'S POV:Nakangiti siyang pumasok sa kanyang kwarto. Hindi niya alam kung bakit... dahil siguro sa saya na dala ni Rosie sa kanya.Pabagsak siyang humiga sa kama. Malayo ang dri-nive niya pero hindi siya napagod dahil masaya kasama si Rosie. Aaminin niyang kanina ay masama ang loob niya. Pero naramdaman niyang pilit pinapagaan ni Rosie ang loob niya.Nabaling ang atensyon niya sa pinto nang may kumatok. Ang daddy niya ang pumasok."Hi, Dad... May kailangan ka?"Tumayo lang ito sa harap niya na parang binabasa ang kanyang mga mata."Do you like Rosabel, anak?" diretsahang tanong nito."A-ano ka ba, Dad... parang kapatid ko na siya!" agad na sagot niya. Nahihiya siyang aminin sa daddy niya na may special siyang pagtingin kay Rosabel."Hindi ako tutol kung gusto mo siya, iho. Ang sa akin lang ay magtapos ka muna ng pag-aaral, at ganoon din si Rosie. Patapusin mo siya ng pag-aaral. 'Yun lang hinihingi ng nanay niya.""D-Dad, what are you talking about? Akala mo ba sa akin tirador ng ba
ROSIE'S POV:Wala na naman silang pansinan sa biyahe, hapon na sila umalis sa resort at mukhang gagabihin sila pagdating sa Manila..Lihim siyang napahinga ng maluwag nang nagdesisyon si Gray na uuwi na sila. Hanggang ngayon kasi ay iniisip pa din niya kung paano sila mamayang gabi. Iisa lang ang kama at dalawa lang sila doon. Hindi imposibleng may mangyari sa kanila at ayaw niyang mangyari yun.Oo, may gusto siya kay Gray, pero hindi pa siya handa. Madami pa siyang plano sa buhay."Huuuuy... bakit tahimik ka jan, kuya?" Siya na ang naunang pumansin dito, ayaw niyang magkasamaan sila ng loob hanggang sa pagdating nila sa Manila."Pansinin mo naman ako..." wika niya. "Galit ka ba sakin? Sorry na... gusto ko na kasing umuwi eh.""It's okay... hindi ako galit." tipid nitong sagot"Hindi daw pero hindi naman namamansin!? Pilit niyang pinapagaan ang kanilang conversation. Ayaw niyang maging awkward sila sa isa't isa."Paandarin mo lang ang audio... gusto ko ng sounds!" utos niya. Sinunod n