*******************FE'S POV:Nanginginig sila sa takot ni Cindy habang nasa iisang kama. Dinala sila ng kidnapper doon sa isang malaking bahay. Hindi niya alam kung kaninong bahay yun, pero nakasisigurado siyang makapangyarihan ang may-ari nun dahil sa laki at elegante ng paligid."Where are we, Cindy?" umiiyak na tanong niya. Mabuti na lang at hindi sila tinali doon. Malaya silang nakakagalaw."I-I don't know, huhuhuh..." sagot nito, pero pakiramdam niya ay may tinatago ito sa kanya. Ang akala niya noong una ay si Cindy ang nagpakidnap sa kanya, pero nagulat siya nang pati ito ay kasama sa pagdukot sa kanya.Sino naman ang may posibilidad na gumawa nun sa kanya? Wala na siyang maalala na gagawa nun kundi si Cindy lang. Kay Cindy lang naman siya pinag-iingat ni Clark dahil ito lang naman ang may motibo na gawan siya ng masama.Maya-maya ay bumukas ang pinto at pumasok doon.... walang iba kundi si Councilor Bryan at si Franco, ang assistant ni Clark."Councilor Bryan, Franco! Salamat
"Good girl, Cindy. Hahaha... 'Yan ang pinakatamang desisyon na nagawa mo sa buong buhay mo. Tandaan mo, huwag kang magkamali na isumbong ako dahil isang pindot ko lang sa cellphone ko ay masisira ka sa buong mundo!"Hindi nya man naiintindihan ang sinasabi ni Bryan ky Cindy pero sigurado siyang mabigat ang hawak nitong panakot dahil napapasunod nito si Cindy. Lalo tuloy siyang nawawalan ng pag-asa. Naawa siya kay Clark... wala pa man pero wala siyang magawa para tulungan ito."Kunin niyo siya!" utos ni Bryan sa mga tauhan. "Ihatid niyo siya sa munisipyo kung nasaan si Bryan. Dapat maraming makakita sa kanya at maraming makasaksi sa sasabihin ni Cindy. Galingan mo ang pag-acting, sweetheart, hahaha!" wika nito kay Ciindy"Oh God, no! Please don't do it, Cindy... maawa ka kay Clark. Wala siyang kasalanan dito!" nagmamakaawang sambit niya habang hawak ang kamay nito pero kinuha nito ang pagkakahawak niya."Kailangan ko itong gawin, Fe... kung hindi ay ako ang masisira..." matigas na wika
Hindi nagsalita si Cindy at nanatili lang itong nakayuko at umiiyak."What is happening here?" Isa pang dumating ay si Bryan na hindi niya alam kung saan nanggaling. Bilib talaga siya sa radar nito. Kada may nagaganap ay always present ito.Napansin niyang lalong kinabahan si Cindy sa pagdating ni Bryan. Nanginginig ito sa takot."Oh my God, Cindy! What happened to you? Bakit ganyan ang itsura mo?" nag-aalalang tanong ni Bryan."Who did this to you, iha?" muling tanong ni Gov saka niyakap ang anak."Dad... huhuhuh... kinidnap ako. Mabuti na lang at nakatakas ako... huhuhu..." hagulgol ni Cindy. Halos hindi na ito makapagsalita ng maayos dahil sa kakaiyak."Oh God! Sinasabi ko na nga ba! Sino ang gumawa niyan sa'yo, Cindy? Sabihin mo para managot ang walang awang gumawa niyan sa'yo!" sabat ni Clark na parang mas apektado pa kaysa kay Gov Santiago.Sandaling natahimik si Cindy at mukhang nag-iisip."Cindy!"Napaigtad si Cindy sa sigaw ni Bryan. "Sino ang gumawa niyan sa'yo?!" muling tan
*******************CINDY'S POV:"Bitawan mo ako, Bryan!" sigaw ni Cindy nang pilit siyang sinasakay nito sa kotse."Good job, Cindy... Ngayon ay sirang-sira na si Clark.... Hahahaha!""Napaka-hayop mo! Ikaw dapat ang makulong at hindi si Bryan!""Tumahimik ka!""Saan mo 'ko dadalhin?""Sa ospital, saan pa? Ano akala mo sa 'kin, tanga? Hindi na kita pwedeng ibalik sa bahay dahil hahanapin ka ng ama mo sa akin. Eh di malalaman nila na tinatago kita doon ni Fe? Hindi ako tulad n’yo. Maging ang mayor n'yo ay tanga! Pinapaikot ko lang kayong lahat sa palad ko. Hahaha..." Nanlisik ang mga mata niya sa pagtitig dito.Nakahinga siya ng maluwag nang hindi na siya ibabalik sa bahay nito. Pero ang inaalala niya ay si Fe. Siguradong pagsasamantalahan din ito ng walang hiyang si Bryan!Naawa siya kay Clark na siya rin ang may kagagawan. Aaminin niyang mainit man ang dugo ni Clark sa kanya ay dahil din iyon sa mga kagagawan niya. Hindi man sila nagkakasundo ni Clark, pero alam niyang mabuti itong
Tinitingnan niya lang si Bryan habang papalayo sa kanya at nililinis ang mga sugat niya. Pinagkaguluhan ito ng mga tao dahil hero ang tingin kay Bryan. Ito ngayon ang mabango sa mga tao. Ang hindi alam ng mga ito ay bulok ang pagkatao nito.Natakot siya bigla nang maalala ang sinabi ni Bryan na uuwi ito para kay Fe. Natakot siya para sa dalaga. Oo nga’t karibal niya ito kay Clark, pero hindi naman siya masama katulad ni Bryan para pabayaan ito. Kailangan may gawin siya para hindi matuloy ang pinaplano ni Bryan kay Fe.Tumingin muna siya sa paligid. Nag-iwan ng tatlong tauhan doon si Bryan para daw bantayan siya na walang masamang mangyayari sa kanya... pero ang totoo ay sinisigurado lang nito na hindi siya makakatakas."Nurse…" tawag niya sa umaasikasong nurse sa kanya. "P-pwede bang pahiram ng cellphone mo? Tatawagan ko lang daddy ko? Kailangan ko siyang makausap..." Mabuti na lang at kabisado niya ang number ng daddy niya."Mam Cindy, kabilin-bilinan po ni Consi na hindi ka pwedeng
"Hayup ka! Dapat hindi na lang ako sumama sa'yo! Dapat nanatili na lang ako sa ospital!""Para ano!? Para makasumbong ka sa daddy mo? Napakatigas talaga ng ulo mo. Sabi ko wag kang magsumbong, 'di ba???" napangiwi sya sa sakit dahil sinabunutan cya nito sa buhok."Ginagalit mo talaga ako, ha!" sigaw nito saka kinuha ang cellphone. Hinanap nito ang sex video niya. Akmang ipo-post nito nang pinigilan niya ang kamay nito."NO!...." sigaw niya saka inaagaw ang cellphone. Nag-aagawan sila sa loob ng kotse hanggang sa tinulak siya nito at tumama ang ulo niya sa pinto ng kotse, napangiwi siya sa sakit.Nakita na lang niya na ngumisi si Bryan habang nakatingin sa cellphone. Napapikit na lang siya at tumulo ang mga luha dahil alam niyang pinost na nito ang video niya sa social media."Madami pa 'yan... Isa pa lang ang pi-nost ko. Subukan mo pa akong suwayin ulit at hindi lang 'yan ang matitikman mo!"Wala na siyang nagawa kundi humagulgol.**************CLARK'S POV: Kasalukuyan siyang nasa p
***************CINDY'S POV:"Baba!" sigaw ni Bryan sa kanya nang makarating na sila sa bahay nito. Dali-dali siyang bumaba. Ayaw niyang muling magalit ito sa kanya.Hindi pa man siya nakababa nang tuluyan ay hinawakan siya nito nang mahigpit sa braso at kinaladkad paakyat sa kwarto.Nakita niyang gulat na gulat si Fe nang biglang bumukas ang pinto at pumasok sila. Tinulak siya ni Bryan sa kama. Napangiwi siya sa sakit."Are you okay, Cindy? Saan kayo nanggaling?" nag-alalang tanong ni Fe."Fe... huhuhuh..."Wika niya na parang kumukuha ng simpatiya sa dalaga. Silang dalawa lang ang magkakampi sa mga oras na yun."What did you do to Cindy, Bryan?" galit na sigaw ni Fe sa halimaw na si Bryan."Oh, I just gave her a dose of her own medicine... hahaha...""Fe... pinakalat ni Bryan ang sex video namin, huhuhuh..." sumbong niya."What? Napakawalang hiya mo talaga, Bryan! Hinding-hindi ka makakatakas sa mga kasalanan mo. Tandaan mo yan!""Oh, fierce! Hahaha..." wika nitong nakatitig kay Fe
*************** CLARK'S POV: "Cindy, anak, okay ka lang ba? Tumawag kayo ng ambulansya!" sigaw ni Gov nang makitang may tama ng bala ang anak. "Dad..." humihikbing wika ni Cindy. "I'm sorry..." "Wala kang kasalanan, anak. Kasalanan lahat ni Bryan ito. Kung hindi ka nag-message sa akin, hindi natin siya mahuhuli. You did a great job, anak..." "But... but the video... huhuhu... Tinurukan ako ng drugs ni Bryan para maging sexually active ako at pinagsamantalahan ako habang vine-video... Hindi ko hawak ang katawan at utak ko, Dad. Huhuhu..." "Shhh... Don't worry, anak. Everything's gonna be okay. Pagagawan natin ng paraan 'yan sa NBI." Naawa siya sa kwento ni Cindy. Hindi niya alam na ganoon karumal-dumal ang naranasan nito sa kamay ni Bryan..... Si Fe kaya? nalala nya ang dalaga.. Agad niyang pinuntahan si Fe na walang malay habang yakap ni Cindy. "Fe... Fe, wake up! Bakit walang malay si Fe, Cindy? Anong ginawa ni Bryan sa kanya?" nag-aalalang tanong niya. "T-Tinurukan
Nagising siya kinaumagahan na masaya. Ang sarap ng tulog niya. Agad siyang naghilamos at nag-toothbrush. Lumabas agad siya ng kwarto para makita ang dahilan kung bakit siya masaya.Paglabas niya ng kwarto ay narinig niyang maingay sa kwarto ni Lilly. Hindi iyon nakasara kaya sumilip siya. Nandoon si Lilly kasama si Rosie. Masaya ang mga itong nagkukwentuhan. Binigay na ni Rosie ang pasalubong nito sa kapatid niya at tuwang-tuwa ito."Good morning, girls!" bati niya nang tuluyang buksan ang pinto. Nagulat pa ang dalawa sa pagsulpot niya."Kuya, andito ka pala. Ano ang pasalubong mo sa akin from Baguio?"Napakamot siya ng ulo."Pasensya na, Lillyt. Wala akong pasalubong.""Ano ka ba naman, Kuya, bakit wala? Si Ate Rosabel nga merong pasalubong sa akin eh!""Ah eh... 'yan na nga ang pasalubong namin sa’yo. Kami ang bumili niyan na dalawa."Agad na sabat ni Rosie sa pagta-tantrums na naman ni Lilly."Bakit, mag-jowa ba kayo na iisa lang ang pasalubong niyo sa akin?"Napatingin siya kay Ro
GRAY'S POV:Nakangiti siyang pumasok sa kanyang kwarto. Hindi niya alam kung bakit... dahil siguro sa saya na dala ni Rosie sa kanya.Pabagsak siyang humiga sa kama. Malayo ang dri-nive niya pero hindi siya napagod dahil masaya kasama si Rosie. Aaminin niyang kanina ay masama ang loob niya. Pero naramdaman niyang pilit pinapagaan ni Rosie ang loob niya.Nabaling ang atensyon niya sa pinto nang may kumatok. Ang daddy niya ang pumasok."Hi, Dad... May kailangan ka?"Tumayo lang ito sa harap niya na parang binabasa ang kanyang mga mata."Do you like Rosabel, anak?" diretsahang tanong nito."A-ano ka ba, Dad... parang kapatid ko na siya!" agad na sagot niya. Nahihiya siyang aminin sa daddy niya na may special siyang pagtingin kay Rosabel."Hindi ako tutol kung gusto mo siya, iho. Ang sa akin lang ay magtapos ka muna ng pag-aaral, at ganoon din si Rosie. Patapusin mo siya ng pag-aaral. 'Yun lang hinihingi ng nanay niya.""D-Dad, what are you talking about? Akala mo ba sa akin tirador ng ba
ROSIE'S POV:Wala na naman silang pansinan sa biyahe, hapon na sila umalis sa resort at mukhang gagabihin sila pagdating sa Manila..Lihim siyang napahinga ng maluwag nang nagdesisyon si Gray na uuwi na sila. Hanggang ngayon kasi ay iniisip pa din niya kung paano sila mamayang gabi. Iisa lang ang kama at dalawa lang sila doon. Hindi imposibleng may mangyari sa kanila at ayaw niyang mangyari yun.Oo, may gusto siya kay Gray, pero hindi pa siya handa. Madami pa siyang plano sa buhay."Huuuuy... bakit tahimik ka jan, kuya?" Siya na ang naunang pumansin dito, ayaw niyang magkasamaan sila ng loob hanggang sa pagdating nila sa Manila."Pansinin mo naman ako..." wika niya. "Galit ka ba sakin? Sorry na... gusto ko na kasing umuwi eh.""It's okay... hindi ako galit." tipid nitong sagot"Hindi daw pero hindi naman namamansin!? Pilit niyang pinapagaan ang kanilang conversation. Ayaw niyang maging awkward sila sa isa't isa."Paandarin mo lang ang audio... gusto ko ng sounds!" utos niya. Sinunod n
Hindi siya napansin ng babae. Patuloy lang ito sa paglangoy paroo’t parito sa pool, at mukhang nag-e-enjoy.Hindi niya maalis ang mga mata sa dalaga. Lalong nag-init ang katawan niya, para siyang manyak na naninilip kay Rosie na walang kaalam-alam na andoon na siya. Naramdaman niyang gusto nang kumawala ang junior niya.“Fuck! Ano ang gagawin ko?” Hindi siya pwedeng magpakita kay Rosie nang nasa ganoong sitwasyon. Hindi rin pwedeng hindi niya ito mailabas dahil sasakit ang kanyang puson! Pwede din siyang lumabas, hanapin si Samantha at yayain ito dahil mukhang game naman ang dalaga... pero ayaw niya.Pumasok siya sa CR. Hindi pa rin siya nakita ni Rosie dahil may glass door na nakapagitan sa kuwarto at sa swimming pool area.Pagpasok niya sa banyo ay dali-dali siyang naghubad ng damit at binuksan ang shower. Kahit doon man lang ay maibsan ang init ng katawan niya. Pero parang hindi sapat ang pagligo lang...Wala sa sariling kinapa niya ang kanyang alaga. Matigas na ito sa galit... gan
GRAY'S POV:Hindi siya papayag na umuwi sila ng Manila na hindi matikman ang labi ni Rosabel. Ang akala niya kagabi ay 'yun na 'yun... pero napurnada pa.Kung magiging first kiss siya ni Rosie, ay ganoon din naman siya. He never kissed a girl on the lips before... ayaw niya. Ang gusto niya, kapag gustong-gusto na niya ang babae, ay 'yun ang magiging first kiss niya. Si Rosabel na ba 'yon? tanong niya sa sarili.Alam niyang bad move 'yong desisyon niyang mag stop-over sila roon dahil sarili lang din niya ang pahihirapan niya. Ilang libong pagtitimpi ang inipon niya na walang gagawin kay Rosie. Ginagalang niya ang babae at ayaw niyang pagsamantalahan ito.Pero kung ibang babae lang iyon, ay baka naikama na niya ito. He's in heat, malibog siyang lalaki, at hindi uso sa kanya ang nagtitimpi.Inaamin niyang inaakit niya si Rosie sa pamamagitan ng paghuhubad sa harap ng dalaga, sa pasimpleng pagdadantay ng katawan niya sa katawan nito. Lalaki pa rin siya at hindi santo. Umaasa siyang bibig
Nag-drive na ito pabalik sa Manila... Wala na naman silang pansinan. Hindi man lang nito pinaandar ang audio para sana may konting ingay sa loob ng kotse. Pumikit na lang sya para kunyaring natutulog. Ayaw naman niyang mag-open ng conversation, hindi niya alam kung gusto din ni Gray na kausapin niya. Hihintayin na lang niyang kausapin siya nito. Ang pagtulog-tulogan niya ay natuluyan. Dahil na din siguro sa antok at sa sarap ng aircon kaya mahimbing siyang nakatulog sa passenger's seat.Nang maalimpungatan ay napansin niyang nakatigil ang kotse. Pagmulat niya ng mata ay nakita niyang nasa isang beach resort sila. "Where are we?" "Mag-stop over muna tayo dito... Pagod na akong mag-drive eh." Napatingin siya ng diretso dito. Ngayon pa ito nagreklamong pagod mag-drive samantalang nakapagpahinga naman ito sa bahay nila!?Hindi na siya nakapagreklamo ng nauna na itong bumaba ng kotse. Bumaba na din siya at sumunod sa likod nito, pumunta ito sa front desk."1 room, please." "Overnight
"Stop what, baby?...." pabulong na na tanong ni Gray. Ang hininga nito ay tumatama sa leeg at tenga niya."Alam mo bang hindi ako nakatulog kagabi? Iniisip ko 'yung naantala nating kiss.... Puwede ba nating ituloy?"Napapikit siya. There's a part of her na nadedemonyo at gustong pagbigyan si Gray pero after that kiss, anong mangyayari sa kanya? Aasa ang puso niya at masasaktan siya? Alam niyang laro lang ang lahat ng ito kay Gray.... Papayag ba siyang paglaruan lang siya nito?"Stop it, kuya… Let go of me..." mahinang pakiusap niya. "Anak ka ng amo ng nanay ko… Anak ako ng katulong niyo… Tigilan mo na ang paglalandi sa akin, please... Sa iba mo na lang gawin 'yan…”Pabulong niyang sabi habang nakayuko... Hindi niya alam kung saan siya kumuha ng lakas ng loob na masambit ang lahat ng katagang iyon pero 'yon ang dapat. Ayaw niyang tuluyang mahulog ang loob niya kay Gray dahil sa patuloy nitong paglalandi sa kanya. Wala pa siyang karanasan sa pag-ibig at siguradong masasaktan lang siya s
Maaga siyang nagising para mag-prepare ng breakfast. Nagsasangag siya ng kanin, itlog at hotdog naman ang ulam na niluluto niya. Nag-iinit na din siya ng tubig para ready na mamaya sa kape nila.Tulog pa ang lahat maliban sa kanya. Di rin siya nakatulog masyado dahil sa hilik ng lolo at lola niya. Marahil ay sanay na ang mga ito sa ingay ng isa’t isa kaya mahimbing pa din ang tulog ng mga abuelo. Tila nag-uusap pa din ang dalawang matanda sa pamamagitan ng kanilang paghihilik. Natatawa na lang siya.Naalala niya ang kanyang bisita na si Gray. Kamusta na kaya ito sa kwarto niya? Komportable ba siya? Nakatulog ba siya ng maayos? Bigla siyang kinilig nang maalalang kamuntikan na siyang magpahalik kay Gray. Kung hindi lang sila kinatok ng lolo niya kagabi, malamang mararanasan na sana niya ang kanyang "first kiss"!Hindi niya alam kung bakit kapag andyan si Gray ay naiilang siya. Ang lakas kasi ng dating ng lalaki na parang hinihigop nito ang lakas niya, para siyang nahihipnotismo. Iyon s
"D-doon ka na lang sa kwarto ko. Iyon lang kasi ang may aircon. Doon na lang ako matutulog sa kwarto ni Lolo at Lola." "H-hindi... nakakahiya naman. Aagawan pa kita ng room. We can share room if you want." "Huh?.... Ah eh..." "Don't worry, wala akong gagawin sa'yo...." "Huh? Parang tanga 'to! Di ko iniisip 'yan noh... Paano mo naman nasabi 'yan?" Agad na sagot niya pero ang totoo ay naliing na siya. "Where's your room? Antok at pagod na din kasi ako..." "Huh? Ah eh, dito..." Agad siyang nagpauna sa kwarto niya at binuksan iyon. Malaki naman ang kwarto niya. Dalawa kasi sila ng nanay niya doon kapag umuuwi ito sa Baguio. "Dito na lang ako sa floor. Ikaw na d'yan sa kama." sabi nito "Sure ka ba, kuya?... Baka hindi ka sanay?" "I'm gonna be okay..." "S-Sige... Nasa labas pala ang banyo kung gusto mong maligo muna." Kumuha siya ng malinis na tuwalya sa cabinet niya at ibinigay kay Gray. "Thanks, Rosie..." wika nito saka pumunta sa banyo. Nakahinga siya ng maluwag nang siya na