CLARK'S POV:"Damn!" sigaw niya nang pumasok sa opisina. Kakagaling lang niya sa ospital kung saan si Fe na-confine, pero nakalabas na daw ang dalaga kahapon pa.Saan niya ngayon hahanapin si Fe? Pinuntahan niya rin sa condo nito. Wala na rin ang dalaga doon at nagpaalam na sa front desk na ipaparenta ang unit nito."Damn Fe, where are you?..."Pumasok ang sekretarya niyang si Hazel. Matandang dalaga ang bago niyang sekretarya. Pinaalis niya na si Franco nang malamang pinagtaksilan siya nito dahil ito pala ang nagfe-feed ng impormasyon kay Bryan tungkol sa lahat ng kilos niya. Kaya pala bigla-bigla na lang sumusulpot si Bryan sa tuwing nasa alanganing sitwasyon siya.Nanghihinayang siya kay Franco, Kaibigan na ang turing niya sa lalaki at magaling din ito sa trabaho. Kung hindi lang ito nasilaw sa pera ay may maayos pa sana itong trabaho hanggang ngayon. Nagmamadali kasing yumaman agad, kaya ayun, sa kulungan din ang bagsak kasama ang boss nitong si Bryan."Sir, tumawag ang abogado ni
"What are you doing here, Cindy?" walang ganang tanong nya. Lalo lang nito pinaiinit ang ulo nya."Wala lang... Andito ako para bantayan ka. Baka kung saan ka na naman pupunta." wika nito.Tumigas ang bagang niya. Noong isang araw na binisita niya si Fe, nagulat siya nang bigla itong sumunod sa kanya. Wala siyang kaalam-alam na sinundan siya nito sa ospital. And she saw the hurt in Fe's face ng makitang magkasama sila. Di nya alam kung paano ipapaliwanag kay Fe pero mukhang wala na din namang silbi iyon... si Cindy ang pinili nya at hinid si Fe. "Wala akong pupuntahan. Dito lang ako sa opisina ko at tumunganga." pilosopong sagot nya. "Pinapatanong pala ni Dad kung ready na daw ang kasal natin. Its next month kkaya dapat ay okay na ang lahat. Are you excited?"Muli siyang napasimangot. Sa isang buwan na ang kasal nila. Nabalita na iyon sa lahat ng telebisyon at social media. Actually, hati ang pananaw ng mga tao sa magiging kasal nila ni Cindy. Ang iba, hero ang turing sa kanya da
"Good morning, Mayor..." bati ng mga nakasalubong niyang empleyado nina Ken at Jonie. Nasasanay na ang mga ito na pumupunta siya doon, pero lately ay hindi na siya nakakatapak doon dahil wala si Fe.Pagdating niya sa palapag kung saan ang opisina ni Fe ay doon siya dumiretso. Agad siyang pumasok nang hindi man lang kumatok.Nagulat siya sa nakita nang pumasok... maging ang mga tao doon ay nagulat din sa kanya.... Sina Jonie at Ken ay naroon, kasama ang isang empleyado na hindi niya kilala.Sa tagal niyang pumupunta doon ay halos kilala niya ang lahat, at sigurado siyang bago ang empleyado na kasama ng mag-asawa."Mayor Clark... Andito ka pala. Di ka man lang nag-abiso na pupunta ka!" masayang bati ni Ken at nilapitan siya. Inakbayan siya ng kaibigan at iginiya papasok ng opisina. Sabay silang umupo sa sofa, nakatingin lang nang matalim si Jonie sa kanya. Hindi siya nito pinapansin."What brings you here, Mayor?" tanong ni Ken."Ahm... nothing. Na-miss ko lang kayo, guys..." pagsisinun
Isang buwan na siyang nasa Iloilo. Halos araw-araw ay tumatawag si Jonie sa kanya tungkol sa itatayo nilang beach resort doon, pero hindi ito nagbabanggit tungkol kay Clark. Gusto sana niyang magtanong tungkol sa binata, pero mukhang hindi siya sasagutin ni Jonie.Balita niya ay tuloy na tuloy na ang kasal ni Clark at Cindy. Nakikita niya rin sa social media. Napapangiti na lang siya ng pait kapag nakikitang masaya ang dalawa sa mga litrato, samantalang siya ay ayun, nagmumukmok sa probinsya."Ate!" tawag ni Lerie sa kanya habang kumakatok sa kwarto niya. Andoon lang siya, nagpapahinga. Medyo masama kasi ang pakiramdam niya lately... parang may nakain siyang hindi maganda na gusto niyang laging masuka.Dahan-dahan siyang bumangon sa kama para pagbuksan ang kapatid. Muntik pa siyang matumba dahil sa pagkahilo."Ate... mag-ayos ka na. Graduation ko na!" nakangiting wika ni Lerie. Araw ng graduation ng kapatid niya at pupunta sila sa university."Oo nga pala!" Actually, nakalimutan niya.
"Tara na at baka ma-late pa tayo, anak!" aya ng tatay nila. Hinawakan siya ni Callum sa bisig para alalayan. Hinayaan niya na lang ito, total nagpapaka-gentleman lang naman ang binata.Simula nang nag-usap sila tungkol sa panliligaw nito sa kanya, hindi na ito muling nagbanggit tungkol doon. Pero wala naman itong mintis sa pagbisita sa bahay nila. Ayaw naman niyang ipagtulakan dahil mabait naman si Callum, kaya hinayaan niya na lang.Iisang sasakyan lang ang ginamit nila. Si Callum ang nag-drive ng Montero nila, ang tatay niya naman sa front seat. Tatlo sila ni Lerrie at nanay niya sa gitna, samantalang si Toto naman sa likod."Anak, salamat at pinagtapos mo ng pag-aaral ang mga kapatid mo, ha. Kung kami lang ng tatay mo, baka hindi talaga namin kakayanin." madamdaming wika ng nanay niya habang magkahawak sila ng kamay."Syempre, Nay! Alangan namang pabayaan ko sila!" aniyang nakangiti para hindi malungkot ang nanay niya. Lagi itong nagdadrama na wala man lang daw naiambag sa pag-aara
Muling nagpaalam ang mga propesor sa kanya dahil mag-start na ang programa. Hinanap na rin nila ang kanilang designated seats.Nilibot niya ang tingin sa paligid. Everybody is happy and proud sa kani-kanilang mga anak na ga-graduate. Para din siyang nanay ni Lerie na proud parent.Isa-isa nang tinatawag ang mga estudyanteng ga-graduate sa araw na iyon, at laking gulat niya nang tawagin ang pangalan ni Lerie bilang isang cum laude. Hindi man lang sinabi nito sa kanya?Maluha-luha siya habang paakyat silang dalawa ni Lerie. "Cum laude ka? Bakit di mo man lang sinabi sa akin?""Surprise ko sa'yo ito, Ate. Sinekreto ko talaga para ma-surprise ka! Nagulat ka ba, Ate?" Ang laki ng ngisi ng kapatid niya, naiinis na natutuwa siya dito."Yes, I'm so proud of you, Lerie… I'm so proud of you.""Salamat sa pagsasakripisyo mo para sa pamilya natin. Kaya siguro wala ka pang boyfriend dahil puro ka na lang work. This time, ako naman, Ate..." Na-touch siya sa sinabi ng kapatid.Natuon lang ang atensy
Pagdating niya sa bahay, andoon na ang pamilya niya, nag-uumpisahan na rin ang party ni Lerie."Anak, andito ka na pala. Kamusta naman ang pagpapacheck-up mo? Ano ang sabi ng doktor?" tanong ng nanay niya nang sinalubong siya."Ahm, wala naman po, Nay… Stress lang daw. Magpapahinga lang muna ako sa taas..." pagsisinungaling niya. Tiningnan lang siya ng ina na parang hindi naniniwala sa sinabi niya, pero hinayaan siyang umakyat sa kwarto niya.Marami pa silang bisita, at hindi niya pwedeng sabihin doon na buntis siya. Baka machismis siya sa buong barangay na nabuntis pero walang ama."Shit, ano ang gagawin ko?" lihim siyang tumatangis sa kanyang isip."Fe…" tawag ni Callum sa kanya bago pa siya makaakyat. Doon niya lang naalala na kasama pala niya si Callum.Tumingin siya rito na walang emosyon ang mukha."Aalis na muna ako. Babalik na lang ako some other time..." paalam nito. Tumango lang siya. Naiintindihan niya kung hindi na babalik si Callum.... sino ba namang matutuwa na ang nilil
******************CLARK'S POV:Araw ng kasal nila ni Cindy. Nasa hotel room siya at naghihintay ng oras ng kasal nila.... or should I say, araw ng "sakal" niya. Sinasakal siya ni Gov at ni Cindy. Minamadali ng mga ito ang kasal nila.Nagising na ang daddy niya, pero hindi pa rin niya ito makausap nang maayos. Naparalisa ang kalahati ng katawan nito at hindi maintindihan ang mga sinasabi. Nakaupo lang din ito sa wheelchair na parang lantang gulay.Every time na bibisitahin niya ito sa bahay nila, palagi itong umiiyak kapag nakikita siya. Parang may gusto itong sabihin na hindi magawa.Simula nang nangyari sa kanila ni Fe, hindi na siya umuuwi sa bahay nila. Sa condo niya siya tumitira. Hindi pa rin sila nagpapansinan ng mommy at ni Rosie. Iniisip kasi ng mga ito na pinili niya si Cindy over Fe.Hindi ba maintindihan ng mga ito na wala siyang choice? Napapagitna siya! Iniisip din ng mga ito na pinili niya si Cindy para sa political career niya.But no! Ang daddy niya ang dahilan kaya n
Nagmamadali siyang umakyat ng pangalawang palapag para pumunta sa kwarto ni Lilly. Nakapantulog na siya para diretso tulog na lang sila mamaya.Kumatok siya ng mahina saka pumasok. Hindi na niya ito hinintay na sumagot. Alam niyang kanina pa ito naghihintay. Pero nagulat siya pagpasok niya at andoon din si Gray sa kwarto, nakahiga ito sa kama ni Lilly at naglalaro ng bola. Mukhang bagong ligo na din ito dahil naka-sando na puti at shorts na lang ito.Si Lilly naman ay nakaupo sa sahig kasama ang mga paper bag na pinamili nila."Ate, what took you so long? Kanina pa kita hinihintay.""Huh... ah eh, naligo pa kasi ako...""Bakit pala andito ka din, Kuya Gray?" nagtatakang tanong niya sa lalaki. Hindi naman ito pumupunta doon dati."Makikitambay lang ako dito. Masama ba?" wika nito saka siya nginitian ng pagkatamis at kinindatan. Hindi iyon nakita ni Lilly dahil abala ito sa pagbukas ng mga paper bag.Muntik na siyang tumalon sa kilig. Buti na lang ay napigilan niya at naalalang nasa kwa
"Napaka-swerte mo naman talaga, Rosabel. Ang kapal ng mukha mo ha… porket magiliw sa'yo ang mga Enriquez ay ganyan ka na kung umasta dito?"Nagulat siya sa komento ni Mila sa kanya.“Ano ang pinagsasabi mo, Mila?”“Nakatikim ka lang ng atensyon ng mga Enriquez ay akala mo kung sino ka na? Tandaan mo, anak ka lang ng katulong dito… ilagay mo sa lugar ang sarili mo.”Tinaasan niya ito ng kilay. Hindi niya maintindihan ang pinupuntok ng butsi nito.“Mila, hindi ko alam ang pinagsasabi mo.”“Akala mo ba hindi ko nahahalata na nagpapacute ka kay Sir Gray? Ang akala mo ba ay papatulan ka niya? Baka paglaruan pwede!”Lalong nag-init ang tenga niya sa sinabi nito. Sasagutin sana niya si Mila nang dumating ang nanay niya.“Magdala ka nga ng malamig na tubig sa lamesa, anak…” utos ng nanay niya.“O-opo, 'Nay…” wika niya saka muling tumingin kay Mila. Muli cya nitong tinaasan ng kilay.Napailing na lang siya sa lakas ng inggit nito sa katawan. Matagal na si Mila doon nagtatrabaho, at sa kada bis
Nakarating lang sila ng bahay nang magulo ang isip niya. Palaisipan sa kanya ang sinabi ni Gray... Bakit siya nito titikman? Ano ang ibig sabihin nun?Oo nga’t virgin siya pero hindi naman siya inosente sa mga gano'ng bagay.“We're here... anunsyo nito.”Nauna itong bumaba saka inalalayan si Lilly na makababa. Sumunod siya, hinawakan siya nito sa braso para alalayan. Sandali siyang napaigtad, parang napaso siya sa mga hawak ni Gray. Oo nga’t dati pa niya naramdaman 'yon pero ngayon ay mas lalong pinaigting ang kanyang damdamin sa lalaki. Nagkaroon siya ng malisya bigla kay Gray, lalo pa nang makababa na siya at hindi pa nito binitawan agad ang kamay niya. Ang lapit ng katawan nila sa isa’t isa na napakalapit na ng ilong niya sa katawan nito at naamoy niya ang mamahaling pabango ng binata.“Hey guys!” masayang salubong ni Ma'am Jonie sa kanila. Nakasunod dito ang asawang si Sir Ken. Agad siyang binitawan ni Gray at umikot sa compartment para kunin ang mga pinamili.“Hey mom! We're here
Halos dalawang oras din silang tumagal doon sa parlor. Nagpagupit sila ng buhok ni Lilly. Ang boring na mahaba at unat na unat niyang buhok ay pinagupitan at nilagyan ng kulay na ash blond. Si Lilly ang nag-decide ng lahat para sa kanya. Bagay daw 'yun sa morena skin niya.Napapangiti na lang siya minsan sa pagka pala-desisyon ni Lilly sa buhay niya, pero aaminin niyang nagugustuhan nya rin dahil kung siya lang ay wala naman siyang alam sa pagpapaganda.Palihim niyang tinitingnan si Gray mula sa salamin na nakaupo sa waiting area. Ni hindi man lang niya ito nakikitaan ng pagkabagot. Mukhang may nilalaro ito sa cellphone at mukhang aliw na aliw."Ate, ang ganda mo!" Eksaheradong sigaw ni Lilly nang makitang tapos na siyang ayusan.Napayuko siya dahil tumingin din si Gray sa kanya at tila namalikmata."Ano ka ba, Lilly, ang ingay mo, nakakahiya dito sa parlor.""I'm just telling the truth! Di ba, Ate?" tanong ni Lilly sa bakla na nag-ayos sa kanya."Yes ma'am, Lilly, ang ganda niya. Ang
ROSIE'S POV:Bigla siyang natakot nang pagsulpot si Bianca sa restaurant na kinakainan nila. Wala naman siyang ginagawang masama, pero bakit parang guilty siya? Masama ang tingin nito sa kanya na halos kainin siya ng buhay at gusto siyang saktan anumang oras."Pinagtutulungan niyo ba akong magkapatid?" napalakas ang boses ni Bianca kaya natuon ang atensyon ng mga customer sa kanila."You're making a scene, Bianca. Ang mabuti pa ay umalis ka na. Sinasira mo ang pagkain namin dito." pagtaboy ni Gray"You!" sigaw nito sabay turo sa kanya. "Hindi mo alam ang pinapasok mo. Hindi ako pwedeng ipagpalit ni Gray ng ganon-ganon lang!"Nakita niya ang sobrang selos sa mga mata nito. Bakit nga ba sinabi ni Lilly na siya ang bagong nobya ni Gray?!"Wala tayong relasyon, Bianca, kaya pwede akong mag-girlfriend kung sino ang gusto ko." wika ni Gray."You can't do this to me, Gray! Magsisisi ka!" nanlisik ang mata nito saka nagmartsa palabas ng restaurant. Natahimik silang lahat."Lilly, bakit mo nam
"I'm done!" nakangiting wika ni Lilly habang papalapit sa kanila na dala-dala ang mga pinamili."Ang dami naman niyan, Lilly!" reklamo niya."Para sa amin ni Ate Rosabel 'to, kuya! Alam ko kasi ayaw niyang magpabili, kaya binilhan ko na siya.""Ano ka ba, Lilly... Ayaw ko niyan, magagalit sa akin si Nanay!" si Rosie naman ang nagsalita."Hindi 'yun magagalit. Sabihin ko binigay ko sa'yo. Ikaw nga may pasalubong sa akin galing Baguio eh. Dapat meron din akong exchange na bigay sa'yo.""500 pesos lang yung bag na 'yun! Grabe naman ang kapalit ng bigay ko. 50k ata ang price ng balik mo?!" reklamo ni Rosie."Wag ka nang magreklamo, Ate. Nakakainis ka naman eh! Ikaw na nga ang binibigyan eh... hmp!"Nagkatinginan sila ni Rosie at nagngitian. Wala talaga silang panalo kapag si Lilly ang nagdedesisyon. 'Yun ang isa sa ayaw niya sa kapatid, matigas ang ulo nito... lahat ng gusto nito ay ginagawa.Pero ngayong dalawa na sila ni Rosie ang umiintindi kay Lilly kaya ini-enjoy na lang niya ang kat
Nagising siya kinaumagahan na masaya. Ang sarap ng tulog niya. Agad siyang naghilamos at nag-toothbrush. Lumabas agad siya ng kwarto para makita ang dahilan kung bakit siya masaya.Paglabas niya ng kwarto ay narinig niyang maingay sa kwarto ni Lilly. Hindi iyon nakasara kaya sumilip siya. Nandoon si Lilly kasama si Rosie. Masaya ang mga itong nagkukwentuhan. Binigay na ni Rosie ang pasalubong nito sa kapatid niya at tuwang-tuwa ito."Good morning, girls!" bati niya nang tuluyang buksan ang pinto. Nagulat pa ang dalawa sa pagsulpot niya."Kuya, andito ka pala. Ano ang pasalubong mo sa akin from Baguio?"Napakamot siya ng ulo."Pasensya na, Lillyt. Wala akong pasalubong.""Ano ka ba naman, Kuya, bakit wala? Si Ate Rosabel nga merong pasalubong sa akin eh!""Ah eh... 'yan na nga ang pasalubong namin sa’yo. Kami ang bumili niyan na dalawa."Agad na sabat ni Rosie sa pagta-tantrums na naman ni Lilly."Bakit, mag-jowa ba kayo na iisa lang ang pasalubong niyo sa akin?"Napatingin siya kay Ro
GRAY'S POV:Nakangiti siyang pumasok sa kanyang kwarto. Hindi niya alam kung bakit... dahil siguro sa saya na dala ni Rosie sa kanya.Pabagsak siyang humiga sa kama. Malayo ang dri-nive niya pero hindi siya napagod dahil masaya kasama si Rosie. Aaminin niyang kanina ay masama ang loob niya. Pero naramdaman niyang pilit pinapagaan ni Rosie ang loob niya.Nabaling ang atensyon niya sa pinto nang may kumatok. Ang daddy niya ang pumasok."Hi, Dad... May kailangan ka?"Tumayo lang ito sa harap niya na parang binabasa ang kanyang mga mata."Do you like Rosabel, anak?" diretsahang tanong nito."A-ano ka ba, Dad... parang kapatid ko na siya!" agad na sagot niya. Nahihiya siyang aminin sa daddy niya na may special siyang pagtingin kay Rosabel."Hindi ako tutol kung gusto mo siya, iho. Ang sa akin lang ay magtapos ka muna ng pag-aaral, at ganoon din si Rosie. Patapusin mo siya ng pag-aaral. 'Yun lang hinihingi ng nanay niya.""D-Dad, what are you talking about? Akala mo ba sa akin tirador ng ba
ROSIE'S POV:Wala na naman silang pansinan sa biyahe, hapon na sila umalis sa resort at mukhang gagabihin sila pagdating sa Manila..Lihim siyang napahinga ng maluwag nang nagdesisyon si Gray na uuwi na sila. Hanggang ngayon kasi ay iniisip pa din niya kung paano sila mamayang gabi. Iisa lang ang kama at dalawa lang sila doon. Hindi imposibleng may mangyari sa kanila at ayaw niyang mangyari yun.Oo, may gusto siya kay Gray, pero hindi pa siya handa. Madami pa siyang plano sa buhay."Huuuuy... bakit tahimik ka jan, kuya?" Siya na ang naunang pumansin dito, ayaw niyang magkasamaan sila ng loob hanggang sa pagdating nila sa Manila."Pansinin mo naman ako..." wika niya. "Galit ka ba sakin? Sorry na... gusto ko na kasing umuwi eh.""It's okay... hindi ako galit." tipid nitong sagot"Hindi daw pero hindi naman namamansin!? Pilit niyang pinapagaan ang kanilang conversation. Ayaw niyang maging awkward sila sa isa't isa."Paandarin mo lang ang audio... gusto ko ng sounds!" utos niya. Sinunod n