"What did you say kumpadre?" Muling tanong ni Gilbert sa kaibigan. "You heard it right... she is my long lost daughter. Mamaya ko pa sana ipakilala ang anak ko pero bakit parang may kumpulan dito and this girl is making a scene?" Tiningnan nito si Ava na puno ng awtoridad. Biglang nanliit si Ava, hindi ito makatingin ng diritso sa Papa nya. "And who are you calling my daughter a whore? Are you invited here?" Tanong ni Gregore kay Ava. Hiyang-hiya si Ava dahil ito naman ang pinagtitinginan ng mga tao. "Ahm Sir Gregore, sya po ang model sa ads natin..." Sagot ni Fe sa tanong ng Papa nya. "I've seen the ads pero hindi ko naman cya nakita doon!" Muling tanong ulit ni Gregore. "Ahm Sir... maliit lang po ang part nya doon sa ads kaya baka hindi mo cya napansin." Nakangising paliwanag ni Fe saka tiningnan si Ava. Muli naman napahiya ang dalaga. Pakiramdam tuloy ni Fe ay nakapag higanti na din sya kay Ava. "Maliit lang pala na part... so bakit ganun nalang cya kung panlait sa anak
"Hi wifey..." Nagulat si Jonie ng makita syang naghihintay sa labas ng CR. Malamang hindi sya inaasahan nito doon. "Who are you?" maang-maangang tanong ni Jonie... ngumiti cya ng nakakaloko. "Ako lang naman ang asawa mo na tinakbuhan mo." "Why? do you think I love to stay?" Pilospong ding sagot nito. Nakikipagtigasan na ito sa kanya. Hindi na ito ang Jonie na submissive sa kanya...napakataas na nito. Lumambot ang mukha nya... "Wifey, please can we talk in private?" "Don't call me that Ken! Matagal na tayong wala kaya wala kang karapatan na tawagin akong ganyan!... Baka may makarinig sayo!" "Hindi pa tayo naghiwalay.. nilayasan mo lang ako kaya hindi ako nakapag paliwanag sayo." "That is because pinili mo si Ava over me! Alangan naman na mag stay ako! You don't deserve my love Ken! I gave you everything pero sinayang mo lang! Now that I've moved-on sana ay mag move-on ka na din." Mahina pero may diin na wika ni Jonie sa kanya. "I'm sorry for the the things I've said... na
"Clark... can you remind Jonie here na kasal kami!" Biglang singit niya sa usapan ng tatlo. Hindi na nya matiis ang pambabalewala nito sa kanya. "Ken!.. why are you being a jerk?" Saway ni Clark. "Kakakita nyo palang... pwede bang ipagpaliban nyo muna yan? Pwede bang magsaya muna tayo ngayon?" saway ni Clark. "No, Mayor its ok..." singit ni Jonie sa sinasabi ni Clark. "Pakisabi na din sa kaibigan mo na ang pinakasalan nyang si Maria Leonora Gomez, no longer exist dahil ako na si Maria Leonora Miller. Pinalitan na ng Papa ko ang apelyedo ko sa America so techically I'm not married to him... and hindi nya na ako hawak sa leeg na katulad ng sinasabi nya na bayad nya ang pagkatao ko... I paid him already before I went to the US. I deposited 10 million pesos to his account. PLease do check!.." wika ni Jonie, hindi cya direktang kinausap nito pero nilalakasan nito ang boses para marinig nya. Hindi cya nakasagot sa sinabi nito. Totoo ba ito? Hindi pa man cya nahuma ay tinalikuran na ulit
**************** JONIE: SHIT! Sigaw nya sa isip nya. Eto na nga ba ang kinakatakot nya... ang muling pagkikita nila ni Ken. For almost a year ay hindi pa din sya lubusang naka move-on dito. Akala nya ay okay na cya, akala nya ay kaya na nya.... hindi pa din pala. Pigil nya ang luha... Pinilit nyang maglakad ng diritso pero pakiramdam nya ay matutumba na cya. Nawawalan na cya ng lakas dahil kanina pa sya hinang-hina sa paulit ulit na pagtatagpo nila ni Ken. Bakit kasi lagi itong nakabuntot sa kanya? Hindi ba nito naramdaman na ayaw na nya ito makita? Di ba nito alam na sa tuwing lalapit ito sa kanya ay lalo cyang nasasaktan? Bakit kasi hindi nalang cya haayan at mag move-on na sila ng matiwasay?Sa pagkakaalam nya ay ang mga kaibigan nitong si James at Clark lang ang nakaka alam ng kasal nila, at ganun din sa kanya... si Fe at Bebe lang ang pinagsabihan nya. Madali lang mag move-on kung wala masyadong nakakaalam ng tunay na relasyon nila. Ano ba kasi ang ibig nitong patunayan? na k
Nang dumating na sila sa 8th floor kung saan ang room nya ay sumabay din ito sa kanya. Muli cyang hinawakan nito sa bewang para alalayan sa paglabas ng elevaor. Namimihasa na ata ito sa kaka-tyansing sa kanya ah! Wika nya sa isip nya. Binuksan nya ang bag at kinuha ang card key. "Where is your room?" tanong ni Ken. "Room 806..." Sagot nya. Kinuha nito sa kanya ang hawak na card key at nagpatiuna na sa room 806 saka binuksan iyon... naka sunod lang cya sa likod nito. Pagbukas ng pinto at binuksan nito ng maluwag para makapasok cya. "C-can I come in?" Tanong ni Ken na nakatinginn sa mga mata nya, nagtama ang kanilang mga tingin... parang na hipnotismo cya. Pilit nyang iniwas ang tingin para mawala sa mahika na dulot ni Ken a kanya. "H-hindi na siguro kailangan, kaya ko na..." Wika nya saka marahang sinara ang pinto... naiwan si Ken sa labas. Napasandal cya sa likod ng pinto at huminga ng malalim ng maisara nya na ang pinto. Isang libong lakas ng loob ang inipon nya para sabihin an
***************KENNETH:Masakit ang loob nyang lumabas sa kwarto ni Jonie. Kahit anong pakiusap nya ay ayaw talaga nito tanggapin ang sorry nya... napakasakit. Ngayon lang cya nagmahal ng ganito. Sa buong relasyon nila ni Jonie ay na-realise nya na mahal nya pala talaga ang asawa.... kaya lang ay huli na... ayaw na nito sa kanya.Ngaun lang din sya umiyak ng dahil sa babae... nakita na ni Jonie ang lahat ng kahinaan nya... umiyak at nagmakaawa sya sa harap nito pero wala pa din... napakatigas ng puso ng asawa nya. Pinahid nya ang luha at sumakay ng elevator. Mabuti nalang at wala cyang kasabay doon... naiiyak pa din kasi cya sa tuwing maalala nya ang pinag-usapan nila ni Jonie... hindi nya mapigilan ang luha nya. Dumiretso cya sa basement kung saan ang parking area... hindi na cya dadaan sa party, wala na cyang kailangang gawin pa doon... wala na din naman si Jonie doon. Saka magtatanong lang ang mga kaibigan nya kung ano nangyari sa kanila ni Jonie kaya dapat na umiwas nalang
"Eh Boss malakas po ang ulan, baka tayo naman ang madisgrasya..." Paliwanag naman ng diver/ bodyguard nya. Tama nga naman ito... hindi nya lang maiwasang magalit dahil sa bugso ng damdamin... natatakot sya para sa kalagayan ni Ken... kailangan nyang masiguradong ligtas ang kaibigan nya. Habang nasa byahe ay nadaanan pa nila ang aksidente kung saan nagkabanggaan ang kotse ni Ken at ng truck. Wasak na wasak ang sports car ni Ken na pumailalim sa truck. Napapikit nalang cya ng mata at lihim na nananalangin na sana ay buhay pa ang kaibigan nya. Sinenyasan nya ang driver na itigil ang sasakyan sa pinangyarihan ng aksidente saka binaba nya ang bintana ng sakayan."Good evening Mayor." Bati ng Police ng makita cya."Kamusta ang mga driver?" tanong nya. Ang driver at pahinante ng truck ay hindi gaano nasaktan pero ang driver ng sports car ay medyo napuruhan Mayor. Mabilis kasi ang pagpapatakbo nya, dagdag pa na madulas ang kalsada kaya pinasok talaga sa ilalim ng truck ang sasakyan nya.
Nagising cya na puro puti ang nasa paligid nya. Palinga-linga pa cya... nag-iisa lang cya sa kwartong iyon. pilit cyang bumangon pero biglang sumulpot si Fe galing sa kung saan. Inalaalayan cya nitong maka upo ng maayos. "Besh are you okay? Kamusta ang pakiramdam mo?" "I'm a little bit dizzy pero pakiramdam ko ay okay naman ako. Wala naman akong naramdamang kakaiba other than that... nasaan ako?" Tanong nya sa kaibigan. "Nasa ospital ka... nawalan ka ng malay kagabi." Paliwanang nito sa kanya. Hinawakan nya ang ulo, pilit inaalala ang nangyari kagabi bago cya nawalan ng malay. "Si Ken!!!" Napabalikwas cya ng bangon ng malala na ang lahat. Si Ken!... nadisgrasya si Ken!" Natatarantang wika nya. "Shhhh.... relax besh, hindi makakatulong sayo yan." wika ni Fe na pilit cyang pinapakalma. "Nasaan si Ken? Gusto kong makita si Ken, dalhin mo ako sa kanya!" "Nasa ibang hospital cya, hindi ka pa pwedeng pumunta doon dahil mahina ka pa saka baka hindi ka papayagan ng Papa mo... baka m
Nagmamadali siyang umakyat ng pangalawang palapag para pumunta sa kwarto ni Lilly. Nakapantulog na siya para diretso tulog na lang sila mamaya.Kumatok siya ng mahina saka pumasok. Hindi na niya ito hinintay na sumagot. Alam niyang kanina pa ito naghihintay. Pero nagulat siya pagpasok niya at andoon din si Gray sa kwarto, nakahiga ito sa kama ni Lilly at naglalaro ng bola. Mukhang bagong ligo na din ito dahil naka-sando na puti at shorts na lang ito.Si Lilly naman ay nakaupo sa sahig kasama ang mga paper bag na pinamili nila."Ate, what took you so long? Kanina pa kita hinihintay.""Huh... ah eh, naligo pa kasi ako...""Bakit pala andito ka din, Kuya Gray?" nagtatakang tanong niya sa lalaki. Hindi naman ito pumupunta doon dati."Makikitambay lang ako dito. Masama ba?" wika nito saka siya nginitian ng pagkatamis at kinindatan. Hindi iyon nakita ni Lilly dahil abala ito sa pagbukas ng mga paper bag.Muntik na siyang tumalon sa kilig. Buti na lang ay napigilan niya at naalalang nasa kwa
"Napaka-swerte mo naman talaga, Rosabel. Ang kapal ng mukha mo ha… porket magiliw sa'yo ang mga Enriquez ay ganyan ka na kung umasta dito?"Nagulat siya sa komento ni Mila sa kanya.“Ano ang pinagsasabi mo, Mila?”“Nakatikim ka lang ng atensyon ng mga Enriquez ay akala mo kung sino ka na? Tandaan mo, anak ka lang ng katulong dito… ilagay mo sa lugar ang sarili mo.”Tinaasan niya ito ng kilay. Hindi niya maintindihan ang pinupuntok ng butsi nito.“Mila, hindi ko alam ang pinagsasabi mo.”“Akala mo ba hindi ko nahahalata na nagpapacute ka kay Sir Gray? Ang akala mo ba ay papatulan ka niya? Baka paglaruan pwede!”Lalong nag-init ang tenga niya sa sinabi nito. Sasagutin sana niya si Mila nang dumating ang nanay niya.“Magdala ka nga ng malamig na tubig sa lamesa, anak…” utos ng nanay niya.“O-opo, 'Nay…” wika niya saka muling tumingin kay Mila. Muli cya nitong tinaasan ng kilay.Napailing na lang siya sa lakas ng inggit nito sa katawan. Matagal na si Mila doon nagtatrabaho, at sa kada bis
Nakarating lang sila ng bahay nang magulo ang isip niya. Palaisipan sa kanya ang sinabi ni Gray... Bakit siya nito titikman? Ano ang ibig sabihin nun?Oo nga’t virgin siya pero hindi naman siya inosente sa mga gano'ng bagay.“We're here... anunsyo nito.”Nauna itong bumaba saka inalalayan si Lilly na makababa. Sumunod siya, hinawakan siya nito sa braso para alalayan. Sandali siyang napaigtad, parang napaso siya sa mga hawak ni Gray. Oo nga’t dati pa niya naramdaman 'yon pero ngayon ay mas lalong pinaigting ang kanyang damdamin sa lalaki. Nagkaroon siya ng malisya bigla kay Gray, lalo pa nang makababa na siya at hindi pa nito binitawan agad ang kamay niya. Ang lapit ng katawan nila sa isa’t isa na napakalapit na ng ilong niya sa katawan nito at naamoy niya ang mamahaling pabango ng binata.“Hey guys!” masayang salubong ni Ma'am Jonie sa kanila. Nakasunod dito ang asawang si Sir Ken. Agad siyang binitawan ni Gray at umikot sa compartment para kunin ang mga pinamili.“Hey mom! We're here
Halos dalawang oras din silang tumagal doon sa parlor. Nagpagupit sila ng buhok ni Lilly. Ang boring na mahaba at unat na unat niyang buhok ay pinagupitan at nilagyan ng kulay na ash blond. Si Lilly ang nag-decide ng lahat para sa kanya. Bagay daw 'yun sa morena skin niya.Napapangiti na lang siya minsan sa pagka pala-desisyon ni Lilly sa buhay niya, pero aaminin niyang nagugustuhan nya rin dahil kung siya lang ay wala naman siyang alam sa pagpapaganda.Palihim niyang tinitingnan si Gray mula sa salamin na nakaupo sa waiting area. Ni hindi man lang niya ito nakikitaan ng pagkabagot. Mukhang may nilalaro ito sa cellphone at mukhang aliw na aliw."Ate, ang ganda mo!" Eksaheradong sigaw ni Lilly nang makitang tapos na siyang ayusan.Napayuko siya dahil tumingin din si Gray sa kanya at tila namalikmata."Ano ka ba, Lilly, ang ingay mo, nakakahiya dito sa parlor.""I'm just telling the truth! Di ba, Ate?" tanong ni Lilly sa bakla na nag-ayos sa kanya."Yes ma'am, Lilly, ang ganda niya. Ang
ROSIE'S POV:Bigla siyang natakot nang pagsulpot si Bianca sa restaurant na kinakainan nila. Wala naman siyang ginagawang masama, pero bakit parang guilty siya? Masama ang tingin nito sa kanya na halos kainin siya ng buhay at gusto siyang saktan anumang oras."Pinagtutulungan niyo ba akong magkapatid?" napalakas ang boses ni Bianca kaya natuon ang atensyon ng mga customer sa kanila."You're making a scene, Bianca. Ang mabuti pa ay umalis ka na. Sinasira mo ang pagkain namin dito." pagtaboy ni Gray"You!" sigaw nito sabay turo sa kanya. "Hindi mo alam ang pinapasok mo. Hindi ako pwedeng ipagpalit ni Gray ng ganon-ganon lang!"Nakita niya ang sobrang selos sa mga mata nito. Bakit nga ba sinabi ni Lilly na siya ang bagong nobya ni Gray?!"Wala tayong relasyon, Bianca, kaya pwede akong mag-girlfriend kung sino ang gusto ko." wika ni Gray."You can't do this to me, Gray! Magsisisi ka!" nanlisik ang mata nito saka nagmartsa palabas ng restaurant. Natahimik silang lahat."Lilly, bakit mo nam
"I'm done!" nakangiting wika ni Lilly habang papalapit sa kanila na dala-dala ang mga pinamili."Ang dami naman niyan, Lilly!" reklamo niya."Para sa amin ni Ate Rosabel 'to, kuya! Alam ko kasi ayaw niyang magpabili, kaya binilhan ko na siya.""Ano ka ba, Lilly... Ayaw ko niyan, magagalit sa akin si Nanay!" si Rosie naman ang nagsalita."Hindi 'yun magagalit. Sabihin ko binigay ko sa'yo. Ikaw nga may pasalubong sa akin galing Baguio eh. Dapat meron din akong exchange na bigay sa'yo.""500 pesos lang yung bag na 'yun! Grabe naman ang kapalit ng bigay ko. 50k ata ang price ng balik mo?!" reklamo ni Rosie."Wag ka nang magreklamo, Ate. Nakakainis ka naman eh! Ikaw na nga ang binibigyan eh... hmp!"Nagkatinginan sila ni Rosie at nagngitian. Wala talaga silang panalo kapag si Lilly ang nagdedesisyon. 'Yun ang isa sa ayaw niya sa kapatid, matigas ang ulo nito... lahat ng gusto nito ay ginagawa.Pero ngayong dalawa na sila ni Rosie ang umiintindi kay Lilly kaya ini-enjoy na lang niya ang kat
Nagising siya kinaumagahan na masaya. Ang sarap ng tulog niya. Agad siyang naghilamos at nag-toothbrush. Lumabas agad siya ng kwarto para makita ang dahilan kung bakit siya masaya.Paglabas niya ng kwarto ay narinig niyang maingay sa kwarto ni Lilly. Hindi iyon nakasara kaya sumilip siya. Nandoon si Lilly kasama si Rosie. Masaya ang mga itong nagkukwentuhan. Binigay na ni Rosie ang pasalubong nito sa kapatid niya at tuwang-tuwa ito."Good morning, girls!" bati niya nang tuluyang buksan ang pinto. Nagulat pa ang dalawa sa pagsulpot niya."Kuya, andito ka pala. Ano ang pasalubong mo sa akin from Baguio?"Napakamot siya ng ulo."Pasensya na, Lillyt. Wala akong pasalubong.""Ano ka ba naman, Kuya, bakit wala? Si Ate Rosabel nga merong pasalubong sa akin eh!""Ah eh... 'yan na nga ang pasalubong namin sa’yo. Kami ang bumili niyan na dalawa."Agad na sabat ni Rosie sa pagta-tantrums na naman ni Lilly."Bakit, mag-jowa ba kayo na iisa lang ang pasalubong niyo sa akin?"Napatingin siya kay Ro
GRAY'S POV:Nakangiti siyang pumasok sa kanyang kwarto. Hindi niya alam kung bakit... dahil siguro sa saya na dala ni Rosie sa kanya.Pabagsak siyang humiga sa kama. Malayo ang dri-nive niya pero hindi siya napagod dahil masaya kasama si Rosie. Aaminin niyang kanina ay masama ang loob niya. Pero naramdaman niyang pilit pinapagaan ni Rosie ang loob niya.Nabaling ang atensyon niya sa pinto nang may kumatok. Ang daddy niya ang pumasok."Hi, Dad... May kailangan ka?"Tumayo lang ito sa harap niya na parang binabasa ang kanyang mga mata."Do you like Rosabel, anak?" diretsahang tanong nito."A-ano ka ba, Dad... parang kapatid ko na siya!" agad na sagot niya. Nahihiya siyang aminin sa daddy niya na may special siyang pagtingin kay Rosabel."Hindi ako tutol kung gusto mo siya, iho. Ang sa akin lang ay magtapos ka muna ng pag-aaral, at ganoon din si Rosie. Patapusin mo siya ng pag-aaral. 'Yun lang hinihingi ng nanay niya.""D-Dad, what are you talking about? Akala mo ba sa akin tirador ng ba
ROSIE'S POV:Wala na naman silang pansinan sa biyahe, hapon na sila umalis sa resort at mukhang gagabihin sila pagdating sa Manila..Lihim siyang napahinga ng maluwag nang nagdesisyon si Gray na uuwi na sila. Hanggang ngayon kasi ay iniisip pa din niya kung paano sila mamayang gabi. Iisa lang ang kama at dalawa lang sila doon. Hindi imposibleng may mangyari sa kanila at ayaw niyang mangyari yun.Oo, may gusto siya kay Gray, pero hindi pa siya handa. Madami pa siyang plano sa buhay."Huuuuy... bakit tahimik ka jan, kuya?" Siya na ang naunang pumansin dito, ayaw niyang magkasamaan sila ng loob hanggang sa pagdating nila sa Manila."Pansinin mo naman ako..." wika niya. "Galit ka ba sakin? Sorry na... gusto ko na kasing umuwi eh.""It's okay... hindi ako galit." tipid nitong sagot"Hindi daw pero hindi naman namamansin!? Pilit niyang pinapagaan ang kanilang conversation. Ayaw niyang maging awkward sila sa isa't isa."Paandarin mo lang ang audio... gusto ko ng sounds!" utos niya. Sinunod n