FIVE YEARS AGO
IT takes more than two hours from Manila to go to a well-known island that trending with society today. It is called Island Demorette, no one knows who exactly owns such an island. But there are rumors that a high crime family bought the private Island. A long time ago, little by little with the changing of the seasons, resorts and commercial buildings were built on the said island.
Where different wealthy clans in society and even foreigners will resound the said island. The majority of people will seek it. The only way to see the hidden beauty of the island is by boarding a motor boat, ferry boat, or yacht.
MULA sa madilim na parte ng maluwang na silid ng luxury hotel sa pribadong isla. Dalawang tao na hubo 't hubad ang siyang nagsasalo sa king size bed na naroon. Kung saan dinig na dinig ang maiingay na mahahalay na ungol. Mula sa mga labing mahaharot at ang huni ng ingay na nagmumula sa balat ng bawat isa. Halos umingay ang kama kung saan isang babaeng malasutla ang balat at makapal ang make up maging ang katawan nito ay panalo rin ang hubog. Habang patuloy ito sa magaslaw na pag-urong sulong sa kinakatal*k."Oh! Darling your d*ck is so g***d!" Hiyaw ng babae. Habang ang lalaki naman kaniig nito ay tila walang pakialam sa pag-iingay at sarap na nalalasap lang naman nito. Walang mababanaag na ano man emosyon sa mukha niyang hindi mabigyan ng ngalan sa angking kaguwapuhan taglay."Moan hard." Utos ng lalaki, pati boses nito 'y malalim at puno ng misteryo. Habang patuloy na pinagmamasdan ang babaeng nagtataas-baba sa kalakihan niya.Lalong nag-ingay ang babae nang marahas na lamasin at hilahin ni Luis ang isang dibdib nito. Ngunit kataka-taka mas lamang ang sarap na bumabalot pa rin sa katuahan nito.Nang hindi yata makuntento ay kusang bumangon ang lalaki nang walang pasabi. Hindi man lamang niya sinabihan ang babae. Basta na lamang niya itinulak ito padapa sa kama.Imbes na magreklamo ay hinayaan na lamang ng babae iyon. Lalo at muling ibinaon ni Luis ang kahabaan sa kaniyang butas."Bakit hindi mo inilabas sa loob ko?" naka-pout na nagtatakang tanong ng babaeng bayaran matapos nitong umikot paharap sa kaniya. Umupo mula sa nakusot na kubre kama. Hindi naman sinabihan ni Luis ito na linisin ang kahabaan niya, ngunit kusa iyon ginawa ng babae na tila takam na takam pa sa pagtikim sa sandata niyang tigas na tigas pa.
Pinagmamasdan lang ng lalaki ito na walang namumutawing ibang salita sa bibig. Ang titig niya 'y singlamig ng yelo."Mukhang kaya mo pa ng isang round, can we do it again," ungot ng babae na nag-umpisang itaas-baba ang palad sa hawak-hawak.Ngunit nagitla siya nang biglang hawakan ng mahigpit ni Luis ang kamay nito. Saka marahas na inilayo niya ang babae sa kaniya."Once is enough, hindi ako nakikipag-s*x nang matagal sa iisang babae lang..." wika nito na tuluyan tinalikuran ang babaeng nagulat.Wala siyang naramdaman kahit ano nang mahagip niya ang pagkapahiya sa mukha nito.Kaagad siyang naglakad palapit sa isang lamesa at naglagay ng ice cube sa babasagin baso na naroon. Pagkatapos ay sinalinan niya iyon ng imported na brand ng alak na hindi biro ang halaga.Katulad ng mga kagamitan sa loob ng silid ay primera klase. "I can't believe it, umaayaw ka? wala ka pala!" Pang-uuyam ng babae na pinag-krus ang kamay sa ibabaw ng dibdib.Hindi nagsalita si Luis, katulad ng kadalasan ginagawa niya ay muli siyang pumindot sa button na nasa ilalim ng lamesa. Saka siya muling naglakad pabalik, wala siyang kahit na anuman kasuotan kaya lantad na lantad ang matitipuno at perpektong katawan ng isang Luis Mendrano.Habang ang babae ay kulang na lang ay tuluuan ng laway sa pagkatam sa kaniya.Tumigil mula sa paglapit si Luis hanggang sa paanan ng kama at itinukod ang isang kamay roon. Nanatiling iniikot-ikot niya ang laman na ice cube mula sa basong pinagmamasdan niya. Hanggang sa muling tumutok ang pansin niya sa babae na nagpiye-piyesta sa kaniyang katawan. Muli niyangbinalingan ang babae sa pagkakataon na iyon."I mean, prepare yourself. If you can get out alive in this room."Pagkasabi niyon ay isang katok ang narinig mula sa pinto na nakasarado. Bumalik naman sa lamesa si Luis na nagsuot ng robang itim. Tuluyan niyang pinapasok ang nasa labas.Limang kalalakihan na nakasuot ng itim na long sleeve ang dumating. Maging ng pang-ibaba at sapatos na suot ng mga ito ay itim din. Mula sa tagiliran ng bawat isa ay may nakasuksok na baril. Halatang walang sinasanto ang hilatsa ng pagmumukha.Hindi na nagsalita si Luis at isinenyas lamang na lapitan ang babae na nagtatakang pinaglipat-lipat ang tingin sa mga pumasok.Nagtitili at nagwala ang babae nang bigla na lamang hinawakan ng mahigpit at basta hilahin ng dalawang lalaki na isa sa pumasok sa silid."A-anong ibig sabihin nito? anong gagawin niyo sa akin!" kabadong sabi ng babae na pilit hinihila ang kamay. Takot na takot ito ngayon sa maaring mangyari sa kaniya.
"Pull her out and kill her right away," he said recklessly, which made the woman get pale."Huwag! please! nagmamakaawa ako m-may pamilya akong binubuhay s-sir. M-may anak din ako... pakiusap pauwiin mo na lang ako!" Pagmamakaawa ng babae na nag-umpisa nang humagulhol.Nagtinginan naman ang mga lalaking naroon at naghihintay sa magiging utos ng kanilang boss.Inilihis naman ni Luis ang pansin sa babae, may naalala siya dahil doon. Lalong kinamuhian niya ang pangyayaring iyon, kuyom ang kamao na inilapag niya ang baso at muling sinalubong ang tingin ang babaeng panay ang pagmamakaawa upang buhayin niya."There is nothing in my vocabulary that revives the women who pass by me Ms. Ferrer."As he finished his words, Luis took out a gun and pointed it at the woman's head after a gunshot rang out and the bullet hit her in the forehead. The bullet penetrated the back of her head.
Luis watched it for a few seconds without showing any emotion on his face.“Clean up the mess left by this woman and throw it out of the sea,” he promised without a word. The five men nodded and pulled out the limp and cold body of the woman. Luis sat down from the leather sofa that was there while continuing to drink. In the past five years, he has increasingly distanced himself from everyone. Even his close acquaintances hardly recognize him anymore. For him, he only does that which is preferably with a limit. He sighed for a few minutes as he just stared at the void. The room he was in was also dark to his mind.
"Can I still meet you..." he said. He lowered the empty glass from the adjacent table. He felt the tearing of his eyelids. Until he fell asleep afterwards.
IMINULAT-MULAT ni Luis ang mata matapos niyang madama ang masuyong paghipo ng isang palad sa may noo niya. Kabisado niya ang haplos ng isang babae sa kaniya at sa tuwing ginagawa nito iyon ay may kakaibang damdamin ang lumulukob sa kaniya.
"Thor, gumising ka na at maaga natin pupuntahan ang mga alaga natin manok para makagpatuka tayo. Bumangon ka na, kakain muna tayo ng agahan," pagsasalita ng babae sa pinakamalamyos na tinig. Sa tanang buhay niya ay ito na yata ang babaeng may isang tinig na tila hinihele siya.Panay titig siya sa mukha ng babae, ngunit napakalabo nito. Kahit anong kusot niya sa mata ay hindi talaga niya maaninag iyon.Bukod doon kakatwa ang itinatawag nitong pangalan niya na "Thor".Dahil alam niyang hindi naman iyon ang tunay niyang pangalan. At sa tuwing babalakin niyang sabihin na Luis ang tunay niyang pangalan ay pinanghihinaan siya ng loob.Kataka-taka, kahit na kailan ay hindi siya nakakaramdam ng karuwagan, tanging dito lamang sa babaeng misteryo pa rin naman sa kaniya."Ano na! Thor!" malakas nitong tawag sa kaniya. Upang ikagulat naman ng lalaki.Hindi niya maintindihan pati ang sarili, dahil walang naglalakas ng loob na kausapin siya ng ganoon katulad ng inaasta ng babaeng ito ngayon sa kaniya. Natatanging ang babaeng kaharap lamang ang nakakagawa niyon.Kaagad na siyang napasunod dito at sa tuwing napapalapit siya rito at nasasamyo ang natural na amoy ng babae ay kakaibang pagnanasa ang umaalipin sa kaniya. Ngunit sa pagtataka niya nakakaya niyang magpigil na tila isang kasalanan kong gagawan niya nang masama ang babae.Napaupo na siya sa isang upuan kaharap ay lamesa, kahit ngayon lang siya nakapunta roon pakiramdam niya ay hindi lang iyon ang unang beses.Pinagmasdan lang niya ang ginagawang paglalagay ng plato sa ibabaw ng lamesa nito ang paghahain nito ng kanin at ilang prinitong itlog at tuyo na may hinimay-himay pang kamatis na bagoong mula sa mangkok.Takang-taka pa rin naman siya dahil hindi siya nagkakain ng ganoong uri ng pagkain.Matagal muna bago tinitigan iyon ni Luis."Kumain ka na, teka... may masakit ba sa iyo ang tahimik mo kasi ngayon. Dati-rati andaldal mo." Pamumuna ng babae.Akmang tatayo ito nang biglang hawakan ito ni Luis. Kaya upang mapatigil ito sa paghakbang."Stay... by the way what's your name?" He asked desperately. He does not understand, but for him it is his right to know that. He feels that everything will not last long.
"Ano bang pinagsasabi mo Thor, nagtataka talaga ako sa 'yo. Pero sige sasabihin ko na ang pangalan ko." Sa isang iglap at tila unti-unting nagkahugis ang ngiti sa labi nito hanggang sa maaninag niya iyon. Tila biglang tumigil ang lahat mula sa kaniya.
Hindi na nadugtungan ng babae ang sinasabi, dahil bigla na lang din siyang nagising. Sunod-sunod na pagkatok ang narinig niya."May problema ba?" malamig niyang tanong na nakatungo pa rin habang hinihilot ang bandang sentido na kumikirot dahil sa nabitin mula sa pagtulog."Pasenya na boss, pero dumating si senyor at ipinapatawag niya kayo. May mahalaga raw kayong pag-uusapan," pagkasabi nito ay tuluyan na rin itong lumabas.Muli isang buntong-hininga ang ginawi ni Luis, tuluyan na siyang dumiretso sa banyo at kaagad na itinapat ang hubad na katawan mula sa shower. Pinabayaan niyang lumagaslas ang malamig na tubig sa kabuuan niya. Itinaas niya ng mukha, habang nakapikit. Muli niyang naalala ang panaginip na ilang taon nang dumadalaw sa kaniya.Isang babae na may malabong mukha, ngunit may kaakit-akit na ngiti sa labi."Who are you?" tanong iyon sa isip niya. Ukol sa babaeng gumugulo sa isipan niya. Sa lumipas na limang taon magmula nang makabalik siya sa MMF(MAFIA MENDRANO FAMILIA). Isang kinikilalang crime family sa mundo ng mafia world sa bansa.KAAGAD na binuksan ng dalawang maid ang malaking pinto, papasok ng dining area nang makita siyang padating."Magandang gabi master Luis," magalang na pagbati ng mga ito. Nakayuko at hindi maaring titigan siya. Naayon na rin sa nakasanayan na rules sa kanilang pamamahay. Hindi siya sumagot at dumiretso mula sa loob kung saan naghihintay lang naman si Senyor Agoncillo Mendrano. Tiyuhin ni Luis.Nang makapasok ay kaagad na siyang umupo sa kaibayong upuan mula sa dulong bahagi ng napakahabang lamesa. Pares sa mga mayayaman na may ganoong klase ng muwebles ay hindi basta biro ang halaga."Kumusta ka L, nabalitaan mo ba ang nangyari sa isa natin karga sa isang shipment mula sa Europa." Tinutukoy lang naman ni Agoncillo ang tungkol sa pagkakapalpak ng mga tauhan ni Luis sa hindi naipadalang produkto ng cocaine na million ang halaga."Huwag mo na iyon problemahin Tiyo,let Ramil arrange the conversation with the buyers," bale-walang saad niya. Hindi man lang siya natinag sa hindi maipintang pa
INILAYO ni Don Darius ang mukha kay Luis matapos niyang bumulong mismo sa teynga niya."We gotta go!" Yakag nito sa lahat ng mga tauhan nito. Ikinatuwa ng labis ng Don ang naging reaksiyon na nakabalatay rito. Kuntento na ito kaya iniwan na nito ang mga kalaro sa lamesa. Iyon lang naman ang hangad ni Don Darius, ang bwesitin ang anak ng yumaong karibal nito.While Luis was left confused from his seat. Thinking carefully about Don Darius's words."Ayos ka lang ba?" tanong ni Ramil matapos itong makalapit at matapik ang balikat niya upang makuha ang atensiyon sa kaniya nito.Tumango naman siya at tumayo na rin pagkatapos. Hindi na siya nagsalita ng anupaman, agad na sumunod ang mga pangunahin tauhan niya sa paglalakad niya palabas ng Casino."May problema ba?" Pangungulit ni Ramil."Don't mind me; just leave me," Luis replied without looking at Ramil. He went straight to the VIP elevator that was reserved just for him.Ramil simply let their Boss go without even complaining. Luis leaned
KASALUKUYAN pa rin siyang umiinom ng makarinig siya ng katok mula sa pinto na nakasarado. Pumihit ang seradura at nakita niya ang pagpasok ni Ramil. "What are you doin Boss, kabilin-bilin ng Doctor na magpahinga kayo," tugon nito."Whatever! My rest is over. I need this." Then he held up the crystal glass that contained wine. Ramil shook his head as he approached his Boss. Sa limang taon na naninilbihan siya kay Luis ay kabisado na niya ito. At natitiyak niyang may gumugulo sa isipan nito. "May problema ka ba boss?" Lakas loob na tanong ni Ramil. Wala siyang karapatan na manghimasok sa mga iniisip nito. Ngunit may pakiramdam siya na maaring may maitulong siya sa kasalukuyan pinagdadaanan ng Amo. Nang hindi sumagot ang kinakausap niya ay pinabayaan na lang din niya. Ngunit nagulat siya dahil sa kasunod na nangyari. "I have a weird dream every night Ram, there's a woman named Klaire. Lagi-lagi siyang dumadalaw sa panaginip ko bagama't hindi ko siya kilala I knew from very start na
ISANG magandang pagsikat ng araw mula sa likuran ng bundok ang masisilayan. Alas-singko pa lang ng umaga ngunit sumisilip na ang unang silahis nito. Malayong-malayo ang Maynila sa Probinsyano ng San Salvation. Isang malayong bayan na hindi pa masiyadong naabot ng modernong pamumuhay.Bumangon na si Klaire upang maghanda ng kanilang almusal, dahil natitiyak niyang pagkain ang unang tatanungin ni Claims— ang anak nila Thor.Muli sa pagkaalala sa binata na basta na lang siyang iniwan may limang taon na ang nakararaan ay hindi maitago sa kasuluk-sulukan bahagi ng puso ni Klaire ang lungkot. Ngunit kapag nakikita niya ang naging bunga ng pagmamahalan nila ni Thor ay pinapawi niyon ang pangungulila niya sa lalaki.She was extremely upset at first when the young man suddenly left. Especially when she became pregnant. She was once at a loss on what to do next. Because she has no experience raising a child. She simply considered suicide to put an end to everything. But, in the end, she consider
UNTI-UNTING nagsalubong ang makakapal na kilay ni Luis pagkarinig sa sinabi ni Klaire."What did you say?" Pagpapa-ulit niya sa sinabi nito."Naisip ko na mas mabuting dumito na lang kami. Okay na kami ritong dalawa ni Claims, saka sanay na kami sa buhay dito. Nakikita mo naman maayos kong naalagaan siya," sagot ni Klaire na iniwas ang tingin sa lalaki. Tila hindi niya kayang makipagtitigan sa mata nito. Lalo at madilim ang pagkakatitig nito sa kanya.Tumayo ito at naglakad palayo, napagawi ito sa may bintana kung saan tanaw ni Luis ang paglalaro ng bata kasama ng tauhan niyang si Ramil. Tila sanay na sanay ito, sabagay may mga anak na rin.Muli ay binalingan niya si Klaire na nakatitig sa kanya. Those protuding eye shape ay tila hinihigop ang pagkatao niya. Kakaiba sa mga babaeng nakilala niya ay nang-aakit. Pero rito ay kakaiba."Iyon nga ang gusto kong baguhin Klaire ang buhay niyo rito, ayaw kong mabuhay ang anak ko sa ganitong lugar sana naiintindihan mo ang ibig kong sabihin," su
NAGING mahirap ang mga sumunod na araw para kay Klaire. Dahil palagiang naroon si Luis sa kanilang bahay. Nakikipag-bonding sa anak nila at tinutulungan siya sa gawain bahay.Oo, hindi niya ito inutusan dahil kusa nitong ginagawa iyon."Let me help you babe," wika ni Luis na may ngiti sa labi na kinuha ang mga bit-bit niyang gulay na inani lang naman ng babae sa taniman nito ng gulay. Maging ang pagtawag-tawag nito ng "Babe" ay pinapapabayaan na lang din niya hindi rin niya kasi ito masuway."Hindi mo naman kailangan gawin iyan Luis," tugon niya na agad iniwas ang pansin sa pawisan na hubad na katawan nito. Naabutan niya itong nagsisibak ng kahoy."It's my pleasure to serve you," matamis nitong tugon may kasama pa iyon na nakakaakit na ngiti.Matipid na lang din siyang nangiti at hinayaan na kunin na nito ang mga dala niya. Masiyado itong mapilit, katulad na lang dati.Muli sa pagkaalala ng dating Luis ay hindi na niya namalayan na nangingiti na siya."I hope that smile is for me." Uma
NANG lumabas mula sa silid si Klaire ay nadatnan niya mula sa sala si Ramil."Si Boss?" tanong nito sa kanya."Nasa kusina po siya, kakain pa lang kami ng lunch. Halika po sumabay ka na sa amin sa pagkain." Pag-aya niya rito. Nakaugaliaan na sa kanilang lugar iyon na inaaya ang lahat ng bisita na sumabay sa pagkain nila."Huwag na ma'am, kumain na ako, nakakahiya naman," sagot nito."Naku! huwag na kayong mahiya mang Ramil. Ituring niyo na po akong anak, dahil ganoon din naman ang turing niyo kay Thor," sabi niya.Tumango-tango naman ito at naglakad kasama siya.Nakita naman niyang naglalagay na ng mga kutsara at baso sa lamesa ang anak niya. Sa batang edad nito ay maaga niyang tinuruan ang anak sa mga gawain bahay."Siya nga pala narito si Mang Ramil." Pagkuha niya ng atensyon kay Luis.He was about to speak when Luis raised his hand."Let's talk about that later Ram, let's eat first," he replied to Klaire.Naupo na nga sila at nag-umpisang kumain. Dahil pakbet ang niluto niya na luto
NAGULAT si Klaire sa pagkabasag ng baso na ipinatong niya sa lamesa. Nasagi lang naman niya iyon."Okay lang po ba kayo Mama?" tanong ni Claims sa ina. Nagtataka ito dahil natigilan at natulala pa siya."W-wala anak, sige na ipagpatuloy mo lang ang pagkain diyan kukuha na lang ako ng isa pang baso," sagot niya sa bata. Nilinisan muna ni Klaire ang bubog mula sa nabasag.Habang naglilinis ay hindi mapigilan ni Klaire na mag-isip. Paano ba naman kaya nasagi niya ang baso dahil wala siya sa sarili kanina. Iniisip niya si Luis. Lalo ngayon, kinakain siya ng kaba. Masamang pangitain kasi ang pagkabasag ng baso.She feared something bad had happened to Thor. Even though they weren't totally okay with this situation, she didn't want anything bad to happen to the father of his child.She prayed that he was safe and away from harm.Lumipas ng mabilis ang mga araw hanggang sa mag-isang Buwan na ng huling magpunta roon si Luis. Doon pa lang ay labis ng kinakain ng kaba si Klaire."Ano pong ginag