Hila-hila ni Ashtrid ang may kalakihan na maleta papunta sa entrance lobby ng Elite Condominium Building. Sa bungad pa lamang ay sumisigaw na ang karangyaan ng condominium na iyon. Napalilibutan iyon ng makapal na salamin at sa bawat kanto ay kapansin-pansin ang naglalakihang Ionic pillar kaparehas ng sa mga Greek. Nangingibabaw din ang gold, silver at white na mga palamuti at mga kagamitan sa loob, mula sa naglalakihang mga banga hanggang sa iba’t ibang uri ng mga bulaklak na palamuti. Maging ang nilalakarang puting marmol na may kulay abo na mga batik ay agaw pansin din. Kaagad sila binati ng nakangiti’t magandang receptionist. Matapos pumirma ng ilang dokumento ay dumiretso na sila sa elevator.
Kasunod niya ang abogado na hindi siya tinutulungan sa dala. Busy ito sa pag-tetext kung kanino man. Pawis na pawis s’ya nang makarating sa harap ng unit na sinasabi ng lalaki.
Tumigil muna siya sa harapan ng pinto at hinintay si Jacob. "Pumasok ka na. Saka na lang tayo ulit mag-usap. If you need me nandito lang ako sa kabilang unit. Go." Itinuro nito ang pintuang kaharap ng unit na para raw sa kanya. Hindi na nito hinintay ang sagot niya dahil pumasok na ito sa unit nito.
Napabuga siya ng hangin bago binalingan ang pintuan ng unit na sinasabi ng abogado. Mukhang mamahalin ang unit na nasa harapan niya. Hindi naman maipagkakait iyon dahil ang unit ay nasa isa sa pinakasikat na condominium building sa lugar. Every part of the building screamed elegance and sophistication. Mula sa red carpet hanggang sa mga nakaka-enganyong mga disenyo ng pintuan.
Unit 341. Tinitigan niya ang numero na nakasulat sa kulay gintong pintuan.
This is it.
Ipininta muna niya ang malaking ngiti bago binuksan ang pintuan. Naglakad s’ya papasok habang hila ang maleta. Napahanga siya pagpasok sa loob ng unit.
The unit had a comfortable and cozy atmosphere mapapansin mo rin ang light mood na ibinibigay ng light blue painted wall and some abstract and surreal painting on the wall. Iginala pa n’ya ang mga mata nang biglang bumukas ang pintuan ng kuwarto sa kaliwang bahagi ng unit. Umawang ang kanyang bibig nang makita ang isang pamilyar na lalaki na nakatapis lamang ng puting tuwalya at nagpupunas ng basang buhok. Parang slow motion nang humarap ito sa kanya.
Napatulala s’ya sa guwapong mukha nito. Walang nagbago from his wavy hair na paborito n’yang hawakan, those dominant and captivated grey eyes. Those pointed and proud nose. A perfect jawline and natural red lips na tila ba nanghahalina na halikan niya. Sinundan n’ya ang butil ng tubig na tumulo sa leeg nito hanggang sa mabatong d****b at tiyan nito. Those perfect V-line. Wala pa ring nagbago— No! She was wrong dahil lalo itong gumawapo at naging makisig sa paningin niya. Lalo itong naging masara...
Bigla siyang natigilan nang ma-realized kung saan papunta ang iniisip. Itinikom niya ang nakangangang bibig nang mapagsino ang nakangising adonis sa kanyang harapan.
Nicholas Wayne. Her Jerk Ex-Husband!
‘Huh! So, buhay pa pala ang gago!’
Binabawi na niya ang mga papuri para dito. Nagkamali siya nang sabihing gwapo ito dahil sa inis niya dito ay nagmumukha na itong hayena na nakangisi sa kanya. At ang katawan nito? Sinusumpa niya ang makasalanang katawan nito! Ang kapal ng mukha nito na humarap sa kanya matapos s’ya nitong saktan at mag-makaawang iwan niya ito.
Uminit ang ulo niya at damang-dama niya ang pagkulo ng dugo niya sa mga ugat. Sa galit ay nabitawan niya ang maleta. Lahat ng kasiyahan na naramdaman n’ya ay bigla na lamang naglaho. Natigilan siya at pumikit nagbabakasakaling baka panaginip o hallucination lamang n’ya ito.
“T-Tama! Hallucination ko lang ito.” she whispered.
Tatlong taon nang hindi nag-kru-krus ang landas nila ng lalaking ito. Tatlong taon! Kaya idinilat niya ang mga mata at marahang ngumiti. She blinked again
"Welcome abode, Baby!" nakangiti nitong bati sa kanya at akmang yayakapin siya.
Bumagsak ang ngiti niya at biglang dumilim ang paningin nang ma-realized na hindi panaginip ni hallucination ang nakikita. Bumalik lahat ng frustration at galit sa kanyang puso. Uminit ang katawan n’ya sa galit. Naging kulay itim at pula na ang paningin niya sa kaninang light blue na pader. Hindi na siya na-re-relax sa nakikita dahil nandidilim na ang paningin niya sa kaharap na lalaki. Ikinuyom niya ang kamao at lumapit sa dating asawa na ngayon ay nakabalandra ang katawan at nakangiti na tila ba wala kasalanan na nagawa sa kanya.
"Miss me?" presko nitong tanong.
Hindi niya sinagot ito imbis ay binato rito ang back pack na hawak niya kanina. Hindi pa s’ya nakontento at nang muling humarap ito buong lakas niya itong sinuntok sa mukha. Umalingawngaw ang lakas ng pagsuntok at paghahampas niya sa lalaki sa loob ng unit.
"Ouch!" reklamo nito habang hinihimas ang ilong na dumudugo na.
"Y-You…You fucking jerk!" sigaw niya saka sinuntok muli ito sa mukha.
Naramdaman niya ang kirot sa kamay dahil sa pag-suntok sa matigas na mukha nito. Bakit hindi titigas ang mukha nito eh, kumapal na iyon sa kapreskuhan ng damuhong kaharap. Hindi niya ininda ang sakit ng kamao dahil sa ngayon ang gusto lamang niyang gawin ay saktan ang lalaki.
"Fuck! Baby, you might get hurt. Stop i—" Hindi nito na-ituloy ang sinabi ng paulanan niya ito ng magkakasunod na hampas.
"You deserve this.” singhal niya rito saka walang alinlangan na pinagsusuntok ito. Ngayon lang siya magpapasalamat sa mga self-defense na itinuro ni Apolinario sa kanya.
“—And this!." isa pa muling hampas ang pinakawalan niya. "You. Are. Nothing. But a jerk and liar pervert!" Muli niyang nahagip ang back pack na may kabigatan dahil sa ilang librong nasa loob niyon. Malakas niyang hinampas ang bag dito na syang nagpatulog sa lalaki. Hinihingal n’yang tiningnan si Nicholas na nakahilata sa sahig.
"Welcome home, your face! Asshole!" she hissed before she angrily left the unit. Nabulahaw naman ang pagbabasa ng mga email ni Jakob dahil sa sunod-sunod na doorbell at pagkalampag sa pinto. Mabilis na binuksan ito ng lalaki. Bumungad sa kanya ang galit na mukha ni Ashtrid.
"B-Bakit nasa unit na iyon si Nick? Are you two playing games with me!?" Pulang-pula ang mukha nito sa galit. Maging ang pagkautal nito ay nabawasan dahil sa galit nito.
"Oh, I forgot to tell you that he's also the co-owner of the unit Ash." mahinahong sagot ni Jakob sa babaeng kaharap.
"What the hell! Hindi ako titira kasama s’ya!" dire-diretsong pahayag nito.
"Hmmm. Better if we talk about this kasama siya." Ashtrid sighed then glared at him.
"F-Fine. Mag-uusap kami but first tingnan mo kung humihinga pa ang gago." pigil ang galit na pahayag ni Ashtrid saka tumalikod.
///
The Beginning of their Love Story -Nich POV “Nich, pare sino ba ang tinitigan mo d’yan?” iniiwas ni Nich ang tingin sa babaeng kanina pa niya tinititigan nang tapikin siya ni Torence sa balikat. “Huwag ka ngang maingay diyan. Mamaya palayasin tayo ni Ms. Toledo ang sungit pa naman noon.” Tukoy niya sa sa masungit na librarian. Nasa loob sila ng library. Hindi nga niya alam kung anong pumasok sa isip niya kung bakit niya niyaya itong gagong kaibigan sa library. Sabagay wala naman kasi siyang ibang mahihigit dahil wala sila Craig at Cllive na maagang umuwi. So, no choice kung hindi pagtyagaan niya ang isang ito. “Tsk! Ano ba kasi ang trip mo at bakit dito pa tayo tumambay hindi mo naman binabasa iyang libro na iyang hawak mo.” reklamo nito sa kanya. He just gave h
S "Congratulations, Ija.” Maluha-luhang bati kay Ash ng kanyang Auntie Tess. Two weeks ago, ay sinurprisesa siya ni Nich nang ipakilala siya kay Auntie Tess, isa sa natitirang kamag-anak ng namayapa niyang nanay. Hindi niya alam kung paano nahanap ng asawa si Auntie Tess pero maluha-luha siya nitong niyakap. Matapos ikwento na matagal na siya nitong hinahanap. Napalayo kasi ang Aunti Tess niya sa kanyang ina matapos makapag-asawa ng amerikano. Kaso hindi naging maganda ang pagsasama ng dalawa dahil sinasaktan ang tita niya at ilang buwan na ikinulong sa bahay nito sa Amerika. Mabuti na lamang ay may tumulong sa tiyahin niya kaya nakatakas ito mula sa sadistang asawa. At simula nga noon ay hinanap na siya nito nang malaman na namayapa na ang kanyang mga magulang. “Salamat po, Auntie.” aniya saka niyakap ang tiyahin. “No. No. No. Ash, stop crying masisira ang make-up mo.” saway
Ash was hugging Jenny who was now crying on her shoulder. Nasa gilid si Nich at tahimik na pinapanuod lamang sila. Hinintay muna nila ni Nich na maalis ang benda sa mga mata ni Jenny bago siya sinamahan sa hospital para makausap at mabisita ang babae. As soon as Jenny heard her voice Jenny broke out.Umiyak nang umiyak ito habang nanginginig na humihingi ng tawad sa kanya at kay Nich. Nich remained silent at her side. Hinayaan nitong mag-usap sila ni Jenny. Alalang-alala si Jenny para sa kalagayan ng bata sa sinapupunan niya saka ito kumalma nang sabihin niyang maayos ang bata.Dahil sa ilang pirasong bubog na nakapasok sa mga mata ni Jenny ay sumailalim ito sa operasyon. Naging successful ang operasyon kaso mananatili ang malabong paningin nito dahil sa nangyari pero masaya pa rin sila na hindi ito tuluyang nabulag.Clive's dad said that Jenny would only have to wear an eyeglass to correct her vision.
READ AT YOUR RISK! RATED-18For the whole three weeks, Ash had been at their home and would not allow to go outside. Noonguna ay naiintindihan niya ang pag-aalala ni Nich sa kanya kaso nitong mga nakaraang araw ay hindi na niya talaga matiis na maiinis sa asawa niya. Nich was over acting to her condition na kung tutuusin ay okay naman. She’s more than okay actually.Magaling na ang mga sugat niya maging ang benda sa ulo ay maayos na na-alis na rin ni Clive. Clive also gave her an ointment for the scars left in her skin. Nakakapaglakad naman siya. In fact, she could take care of herself but Nich was acting like she’s kind of a baby. And she was pissed about it. Hindi naman kasi siya sanay na tratuhin siyang tila sanggol na kulang na lamang ay samahan siya nito sa bathroom. Well, he did it once but they ended up having a sexy make out inside.Sa loob rin ng tatlong linggo ay hindi siya sumusuk
Hours passed at halos mabaliw na si Nich kakaisip kung nasaan na ang asawa niya. He was with Torrence who was driving his Bugatti. Kanina pa niya tinatawagan ang cellphone ni Ash at maging ni Jenny pero walang sumasagot. He could feel his frustration. He was so afraid for her wife lalo na't buntis ito.Malakas niyang sinuntok ang gilid ng kotse. "Fuck it! I'm gonna kill her if something happened to my baby.""Calm down, man." Pagpapakalma sa kanya ni Torence."She's pregnant man. Buntis ang asawa ko. B-Ba-ka... T*ngina!" Parang nababaliw na wika niya.Dalawang oras pa at halos nalibot na nila ang buong mall kung saan na-traced ni Spencer sina Ash pero hindi parin niya nakikita ang dalawa. Maya-maya ay tumawag sa kanya si Alastair agad niyang sinagot iyon."I already got her location. I already sent my men there. Dumiretso na kayo sa Sinclair's hospital." Nanginig si
It was at noon when Torrence and Spencer barged in Nich’s office. Prenteng umupo ang dalawa sa sofa malapit sa office table niya. Kanina pa natapos ang meeting niya kaya ngayon ay tambak na paper works naman ang binigyan niya ng atensyon. Natambakan na rin kasi siya ng trabaho dahil ilang linggo siyang nag-leave dahil sa asawa niya.Tumayo si Nich mula sa upuan at hinarap ang dalawa na seryoso ang mga mukha. So, he already knew that somethings off.“What is it?” he asked.“We already did a chitchat to them.” May inihagis na envelope sa kanya si Spencer.Nakita niya ang litrato ni De Leon. Kumunot ang noo niya nang makita ang puro pasa at dugong mukha ng lalaki sa huling litrato na hawak niya. Nagtatanong na tumingin siya sa dalawang kaharap.“What!?” panabay na sagot ng dalawa. Iniharap niya sa mukha ng dalawa