Chapter 14

It's already 2pm. Naayos ko na't nailigpit ang mga gamit ko sa loob ng kuwarto.

Nakaupo ako rito sa upuang nasa balkonahe, habang tanaw ang mga katapat na gusali.

Lumingon muna ako sa likuran ko, kung saan ay nahihimbing na ng tulog si Treyton sa mahabang couch.

Kung tumakas kaya 'ko? Kailangan kong humingi ng tulong. Dinukot ako ng isang lalaking gwapo na 'di ko naman kilala at ikinulong pa ako sa lungga niya. But what if, mabuti naman pala talaga ang intensyon niya sa pagdakip sa'kin? Baka siya na talaga ang forever ko.

I'm nothing but a pathetic daydreamer.

Dinakip pala, ah? Ginusto mo'to, self. Baka nakakalimutan mo.

Lumapit ako sa kaniya't nag-squat para maging kapantay siya.

Feast your eyes with the heavenly sight, Azi.

This guy never fails to impress me. Wala siyang mintis. Sa kahit saang anggulo ng mukha niya ay 'di mo maitatanggin