Share
Chapter 11
Azuriette's POV
At that moment, I felt like there's a lump in my throat. I could barely open my mouth and speak up to answer her question.
Kung iba ang tatanungin niya ng bagay na iyon? They would unhesitatingly say yes. Karamihan naman sa mga tao ngayon, bumabase sa physical appearance. Kung good-looking pareho ang babae't lalaki, they would ship them, o sasabihin nilang bagay ang dalawang taong iyon.
Her question cuts through like a knife. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko.
"Az! Girl, ayos ka lang?"
I blinked several times when Dana tapped my shoulder. "Y-Yeah."
"Forget about it. I shouldn't have opened it up to you too early. Hindi mo rin naman masyadong kilala nang personal si Trey." Natatawang aniya. Kinuha niya 'yung cheesecake at marahang kumagat dito. "May pupuntahan
Bab terkait
Lost In Your Love Chapter 12
Azuriette's POVHindi na kami nagtagal pa sa mall nang dahil sa nasaksihan namin kanina. Sa biyahe namin pauwi ay hindi kumikibo si ate Pat. Ikaw ba naman, harap-harapan mong makita ang panloloko sa'yo ng partner mo.Isang disadvantage sa pagiging involved sa lovelife at a young age? Of course, the immaturity. Mas malala kung both sides pa ang mayroon no'n. Kung pareho niyong hindi kayang i-handle ang relasyong mayroon kayo, it's more likely to fall apart.Buti pa ako, single. #StudyFirst.Ang buong akala ko kanina ay hindi siya natinag o naapektuhan sa ginawang panloloko sa kaniya, pero nagkamali ako. Hindi naman manhid si ate Pat.Pinuno ko ang isang baso ng tubig saka ito inabot sa kaniya. Nakaupo siya sa monobloc chair sa apartment namin at hindi pa siya tumitigil sa pag-iyak."It's been four months magmula noong sinagot ko siya… Does th
Lost In Your Love Chapter 13
TreytonToday marks the beginning of a long weekend break. Though it's no longer weekends, there are no classes to attend to. I was busy playing video games when it was interrupted by a text message.I grabbed my phone and quickly checked where the message came from.It's from Azuriette.Azuriette:Morning, love!Rise and shine!Treyton:Sup?Azuriette:SupasCharotI have something to tell u. Aalis na yung roommate ko dito sa apartment. Meaning to say, hahanap na ako ng ma
Lost In Your Love Chapter 14
It's already 2pm. Naayos ko na't nailigpit ang mga gamit ko sa loob ng kuwarto.Nakaupo ako rito sa upuang nasa balkonahe, habang tanaw ang mga katapat na gusali.Lumingon muna ako sa likuran ko, kung saan ay nahihimbing na ng tulog si Treyton sa mahabang couch.Kung tumakas kaya 'ko? Kailangan kong humingi ng tulong. Dinukot ako ng isang lalaking gwapo na 'di ko naman kilala at ikinulong pa ako sa lungga niya. But what if, mabuti naman pala talaga ang intensyon niya sa pagdakip sa'kin? Baka siya na talaga ang forever ko.I'm nothing but a pathetic daydreamer.Dinakip pala, ah? Ginusto mo'to, self. Baka nakakalimutan mo.Lumapit ako sa kaniya't nag-squat para maging kapantay siya.Feast your eyes with the heavenly sight, Azi.This guy never fails to impress me. Wala siyang mintis. Sa kahit saang anggulo ng mukha niya ay 'di mo maitatanggin
Lost In Your Love Prologue
"Guess who's back to steal the throne from you!"Everyone's attention were drawn to a certain guy who walked towards a vacant seat at the back.He looked at the whole class with a straight face, and that's when I've realized... He's still the same old loser.Most of them were probably intimidated by his looks, but me?I'm used to it.The classroom that was once a graveyard suddenly turned into a shindig – the absence of our professor added to the freedom of the so-called star section."WHAAAAA!!""WELCOME BACK, TREYTON!""TREYTON!!!
Lost In Your Love Chapter 1
Azuriette's POV "Class dismissed." Kasabay ng pag-deklara ni Ms. Cabrera ng pagtatapos ng session namin ay ang malakas na pagtunog ng bell. "Ano, bes? Sa'n gora mo today?" Ani Elle, saka sinagi ang braso ko. Isa-isa kong sinilid sa loob ng bag ko ang mga binders na nasa ibabaw ng desk ko. "I'm off to see someone." Saad ko pa't isinukbit sa balikat ko ang strap ng bag. Noong una ay halata pang nagtataka siya't mukhang mas gusto pang mang-usisa, nguni't na-realize niya na rin later on. "I can already tell who it is, Azuriette. Go ahead, I know you've missed him so much." She gave me an assuring smile. "Bahala ka sa kung anong gusto mong isipin. Sige
Lost In Your Love Chapter 2
Azuriette's POV (The next day) Walang patid na pagda-daldalan. 'Yan ang karaniwang sumasalubong sa'kin sa tuwing papasok ako sa classroom ng GAS-A, but this time? The atmosphere seems a little bit unusual. Si Elle na best friend ko, and at the same time ay Class President at parte ng Senior Student Council, ay hindi pa rin mabigyang-solusyon ang ingay na ginagawa ng karamihan sa'min. Sa hindi malamang dahilan, e napakahirap sawayin ng mga kaklase ko. Something's going on here. "Elle? Anong nangyayari? May namatay ba?" Agad na pang-uusisa ko sa best friend kong nananahimik din. 'Pag ganito kasi ang senaryo ay normally, agad na pumapasok sa isip kong may nangyaring hindi maganda. "Gaga! Tahimik lang, may namatay ka'gad? Hindi ba
Lost In Your Love Chapter 3
Azuriette's POV It was indeed a tiring day. We were bombarded with so many academic workloads, partikular na sa kada subject. Looks like everything's gonna be rough. This is indeed senior high. I'm just hoping that the Practical Research will be the last straw. Hindi ko na kakayanin pa kung may major-major na projects at tasks pa ang ibigay sa amin. "Excuse me," isa sa mga blockmates ko ang lumapit sa'kin. Hindi ko masyadong pinag-aaksayahan ng panahong kilalanin sila kahit na malapit nang matapos ang first sem, but this one has been very significant to me. Isa siya sa mga nakatapat ko sa debates noon. Despite having soft features and an aura similar to a wallflower, I must admit na mahirap siyang kalabanin. She's very keen and quick-witted. Her looks just says the opposite. Kaya nga nagtataka ako kung bakit siya lumalapit sa'kin ngay
Lost In Your Love Chapter 4
Azuriette's POV Today's gonna be another havoc for me. We're halfway through the second semester, kaya naman napilitan akong bumangon ng maaga at gawin ang ilang homeworks na naipagpaliban kong gawin kagabi sa sobrang pagod na naramdaman ko. Pagtingin ko sa wall clock ay agad kong napagtanto ang oras. 6:00 ng umaga. Tatayo na sana ako para maghilamos ngunit napa-salampak muli ako sa higaan, umaasang maaari pa akong matulog dahil sa sobrang antok ko. "Azi, nagluto na 'ko ng breakfast." Maka-ilang beses akong kumurap bago mapagtanto kung sinong nasa harapan ko. Ang roommate kong si ate Fatima. "S-Sige ate, s-salamat." Tinatamad kong tugon. "Balita ko, malapit na ang research niyo?" Tanong pa niya saka umupo sa maliit
Bab terbaru
