" Subrang laki naman ng bahay na'to para sa ating dalawa." Komento ko pa nang makababa ng sasakyan. Hindi naman ito sumagot ni bumaling man lang sa akin at tulo-tuloy lang sa pagpasok sa loob. " Hoy! 'Wag mong sabihin ako magbubuhat nito? " Pagtawag ko pa pero hindi man lang ito nakinig. Napalabi naman ako.
" Remember that we're only married in papers. You can do whatever you want and you are not allowed to interrupt my life. Siguraduhin mo lang na hindi ka makikita ng media. " Cold na wika pa nito nang makapasok ako habang bitbit ang malaki kong maleta.
" Tandaan mo rin, kahit masungit ka, asawa mo parin ako. " Masungit ko rin na wika at iginala ang paningin sa sala.
" Then let's have a deal. I want to make it clear with you that after your family's business recovered, you'll sign the annulment. I have a girlfriend and she's the one I wanted to be with for the rest of my life and not you. " Diretsong wika pa nito. The words he said sounded like a dagger that sank into my heart. Hindi agad ako nakasagot at nag-iwas ng tingin sa kanya. " Second, I don't want you to interfere with my belongings and you are not allowed to enter my room. You can sleep in the guest room. " Pinanlakihan ko naman siya ng mata sa sinabi nito.
" Hoy, lalaking maliit ang baril! For your information din huwag kang pala-desisyon. Wala akong pakialam sa mga gamit mo. Baka mamaya may sumpa pa ang mga 'yan. Ayaw kong mahawaan ng kapikonan mo no! " Masungit na wika ko pa. Sinamaan niya naman ako ng tingin kaya bahagya akong napangisi. " Tandaan mo rin na regalo sa atin ni tita ang bahay na'to. " Dagdag ko pa. Mas lalong nagsalubong naman ang kilay nito.
" Sino ba sa atin ang anak ni mommy?" He clinched his teeth while asking that question. Mas lalo naman akong napangisi nang maka-isip ng paraan upang mas lalo siyang maasar.
" Mommy ko rin siya kaya I can also decide and do whatever I want. " Mapang-asar na wika ko. Tumayo naman ito mula sa pagkakaupo sa sofa at nagtitimping tumingin sa'kin.
Napamura pa ito bago sumagot.
" Can you please stop. I have prepared all the documents here and all you have to do is to sign it. There is also an annulment papers inside it. Signed it whenever you want. " Again, I was stunned habang nakatitig sa isang brown folder na inabot niya sa'kin. He really don't like me. Pilit naman akong tumayo at umayos.
Inabot ko ang papel at binuksan ito. Unang tumambad sa akin ang rules of agreement at may perma na rin siya dito.
" You know what? Kapag nalaman kong pakana mo 'to, I will not hesitate to drag you in public and kick you out of here. " Malamig na wika pa nito bago ako iniwang natigilan sa sinabi niya. This is one of the things I dread. To be with him under the same roof but our world is different.
Pilit akong ngumiti kahit wala na siya sa harap ko. Trying to calm myself and be patience with him.
" Asungot talaga." Pagmamaktol ko pa habang buhat-buhat ang maleta paakyat sa guest room na sinabi niya. Mamaya ko nalang babasahin ang rules niya.
Matapos kung maayos ang mga gamit ko sa closet ay agad din akong bumaba. Naabutan ko pa si Jeush na nakatutok sa laptop niya.
Nagtuloy-tuloy lang ako sa kusina upang maghanap ng maaring lulutuin sa tanghalian namin. Kahapon kasi matapos ang kasal namin ay agad itong nawala. My dream wedding fades in an instant dahil sa ginawa niya. Pakiramdam ko, I found my prince charming but then vanished after our wedding.
" Lael!" Muntik na akong mapatalon sa gulat nang biglang sumigaw ang asungot kong asawa. Nagmamadali naman akong lumabas ng kusina at tinungo kung saan siya naroon.
Naabutan ko itong nagtatago sa likod ng sofa na parang asong takot na takot.
" Pwede ba pakihinaan ng boses mo? Baka mamaya sabihin pa ng mga kabitbahay este kapitbahay na bagong kasal tayo tapos nag-aaway agad. " Pagsesermon ko pa.
" T-there's a c-cockroach. K-kill it. " Takot na utos pa nito. Napataas naman ako ng kilay nang mapansin ang hawak nitong tsinelas habang sinusundan ng tingin ang ipis na lumilipad. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maaawa.
" Seryoso? Kalalaki mong tao for Pete's sake, Jeush." Natatawang wika ko pa habang nakapameywang.
Bumulwak ako ng tawa nang biglang dumapo sa kanya ang ipis na ikinatili niya. Nagtatalon pa ito at 'di alam gagawin sa ipis na nasa dibdib niya.
" F*ck! K-kill it! I'm gonna die!" Tili pa nito na mas lalong ikinatawa ko. " Shoooo! S-stay away from me little crap!" Pagtataboy pa nito sa ipis. Napahawak naman ako sa tiyan sa kakatawa.
" That's not a chicken. Paanong aalis 'yan?" Tumatawang wika ko pa. Subrang pula ng ng pisngi niya sa subrang takot habang nanginginig ang katawan.
" Help me, Lael. P-please. " Pagmamakaawa pa nito habang nakapikit ang mga mata. Pinilit ko namang sumeryoso at lumapit sa gawi niya. Kinagat ko pa ang ibabang labi ko upang pigilan ang sarili na huwag matawa ulit.
" Gusto mo patayin ko 'to? " Panigurado ko pa nang may maisip na naman na kalukuhan. Sunod-sunod naman siyang tumango. " Okay. Akin na ang tsinelas na hawak mo. " Wika ko pa. Nanginginig ang mga kamay na inabot niya naman ito.
Nang maabot ko na ang tsinelas ay wala akong pagdadalawang isip na ihinampas ito sa kanyang dibdib kung nasaan ang ipis. Nahulog naman ito sa sahig habang napamura pa si Jeush.
" What the hell, Lael! Papatayin mo ba ako?" Galit na wika pa nito sabay talikod sa'kin. Natawa naman ako sa reaksiyon niya. Namumula parin ang buong mukha nito.
" Ipis lang pala ang tutumba sa'yo. Now I know. " Tumatawang asar ko pa.
" J-just shut up!" Saway pa nito na mas lalo kong ikinatawa. Bumalik naman ito sa pwesto niya kanina. " Clean that little crap and stay away from sight. You're interrupting me. " Aniya na ikina-inis ko.
" So, ako pa ang ngayon ang isturbo sino ba satin ang tumawag sa'kin dahil lang sa isang maliit na nilalang na halos ikinalaglag pa ng mata mo? Pasalamat ka lang 'di ko sinabi mukha kang impaktong biglang sinaniban. " Wika ko pa. Sinamaan niya naman ako ng tingin sa huling sinabi ko na ikinatawa ko naman.
" Kita mo na? Kahit tumingin ka pa sa salamin ngayon mukha ka talagang impakto sa pula ng pisngi mo!" Pang-aasar ko pa sa kanya. Agad naman siyang tumayo at tumungo sa banyo. " Take your time to repair your face, my lovely husband!" Pahabol na sigaw ko pa bago bumalik sa kusina.
Matapos kong makapagluto ay tinungo ko ang silid ni Jeush upang imbetahin ito na kakain na. I was about to knock the door nang siya ring paglabas niya. Agad naman na tumaas ang kilay ko nang makitang nakabihis ito ng formal. Sa pagkakaalam ko ay bukas pa siya papasok sa kompanya.
" Saan ka papunta? Kakain na tayo. " I said.
" Hindi ako kumakain ng mga luto mo. I will be meeting someone. You can eat by yourself, you're not a crippled. Aren't you?" Wika pa nito na ikinatigil ko. It seems like a dagger that hit me so hard. He's so cold. Wala man lang akong emosyon na nakita sa mga mata niya.
" P-pero nakapagluto na ako... " Hindi pa ako tapos sa sinasabi ko nang putulin nito.
" Enough with this, Lael. May I remind you na asawa lang kita sa papel. Kumain ka kung gusto mo. " Aniya at agad na tumalikod. Naiwan naman akong nakatulala. Hindi ko man lang namalayan ang mga luha kong nagsibagsakan na. He's so mean.
" Alam mo, Reah, pakipot lang 'yang asawa mo. Kung ako sa'yo, ako ang gagawa ng first move. " Suhistisyon pa ni Marie matapos kung sabihin sa kanya ang mga nangyari kanina.Siya si Marie Ocampo, ang nag-iisa kong kaibigan. Parang magkapatid narin ang turing namin sa isa't-isa. Matanda nga lang siya sa'kin ng isang taon. 23 pa lang ako samatalang 24 naman siya. Ngunit kahit ganoon ay parang magka-edad lang din ang vibes namin sa isa't-isa. Kasalukuyan siyang international model samatalang abala naman ako sa pamamahala sa sarili kong five star restaurants dito sa Cebu. Kilala ang restaurant ko sa buong bansa ngunit wala pa ni isang nakakakilala at nakakakita sa totoong may-ari. Sa tuwing may media kasi ay tinatanggihan ko ito. Sapat na sa akin na minamahal ng mga tao ang negosyo ko. Sa simpleng paraan ay nagawa ko itong mapalago na mag-isa. Tanging mga magulang ko lang din at ang nag-iisa kong kaibigan ang nakakaalam tungkol sa mga bagay na iyon." Anong first move ba pinagsasabi mo diy
" Who the hell is that?" Inis na tanong pa ni Marie sabay labas ng sasakyan. Sumunod naman agad ako sa kanya.Nakataas pa ang kilay ko habang nakatuon sa itim na sasakyan. Inaantay namin na lumabas ang may-ari nito. Hinayaan lang namin si Manong Edgar na lumapit dito, nakatingin narin sa amin ang mga taong dumadaan. Naabala pa ang ibang sasakyan sa likuran namin." Excuse lang po, sir. Baka po maari niyo munang itabi ang sasakyan. Nakakaabala po kasi sa iba. " Magalang na wika pa ni Manong Edgar sabay katok sa bintana ng itim na Lamborghini. Wala naman kaming narinig na tugon mula dito. Hindi rin namin nakikita ang taong naroon sa loob dahil tinted ang salamin nito.Dahil sa inis ng kaibigan ko ay walang pagdadalawang isip pa itong kumuha ng bato sa gilid at ipinukpok iyon sa salamin ng sasakyan dahilan upang mapalabas ito. Halos lumuwa pa ang mata ko nang mapagsino ito. Ito ang lalaking nakabunguan ko kanina." What the hell are you doing woman?" Inis na bulalas pa nito sabay hila ka
" Ay! Tipaklong na walang pakpak! Diyos ko iha, ginugulat mo naman ako. " Gulat na bulalas pa ni Manang Lelia nang muntik ko na siyang hampasin ng baseball bat. Napahawak pa ito sa kanyang dibdib habang ang kaniyang kanang kamay ay may hawak na kutsilyo." Manang, naman eh. Akala ko pa naman may multo dito. Muntik na akong atakihin. " Wika ko pa sabay ibanaba ang baseball bat.Si Manang Lelia ay ang kasambahay ng pamilya ni Jeush. Noon paman ay close na kami simula pa kabataan ko hanggang sa paglaki. Saksi si Manang Lelia sa lahat tungkol sa'kin. Naging nanay-nanayan ko pa ito noon sa tuwing nasa ibang bansa ang mga magulang ko." Nako naman, iha. Kaya nga mabilis akong nagtago dito dahil akala ko may nakapasok na magnanakaw." Aniya bago naglakad papunta sa kusina. Sinundan ko naman ito. " Nga pala, iha. Magkasama kayo ng asawa mo? Kamusta naman ang pagsasama niyo dito kanina?" Sunod-sunod na tanong pa nito.Kumuha muna ako ng tubig sa ref bago naupo sa high stall paharap sa kanya. I
Napahawak ako sa dibdib at pinakiramdam ang malakas nitong pagtibok. Halos himatayin yata ako kanina at 'di ko magawang huminga.Napatitig ako sa aking kaliwang kamay. Hanggang ngayong ay tila nararamdaman ko parin ang matigas na bagay na nahawakan ko kanina. Hindi ko alam kung ano iyon pero bakit ang laki naman yata?" Ano 'yon? Baril? Bakit naman ganun kalaki?" Takang tanong ko pa sa sarili.Nang mahimasmasan ay dahan-dahan akong naglakad papalapit sa kama ko. Naupo ako sa gilid nito habang tulalang nakatingin parin sa kamay ko." Nababaliw ka na, Lael. Talagang ngumingiti ka pa ha!" Panenermon ko pa sa aking sarili.Matapos kung nakapaglinis ng sarili ay nagpasya na akong matulog ngunit kahit anong gawin kong pagpikit sa mga mata ko ay tila hindi ako makatulog. Pabaling-baling pa ako sa kaliwa at kanan o 'di kaya ay natatalukbong ng kumot ngunit hindi parin ako dinadalaw ng antok." Kasalanan mo talaga 'to kapag may eyebags ako bukas, Jeush! Ipapakain talaga kita sa ipis!" Parang b
Nanatali lang akong tahimik habang nakayuko at nilalaro ang mga daliri ko sa kamay. Hindi ko magawang mag-angat ng tingin kay Jeush. Bigla na lamang akong hinila nito kanina papunta dito sa opisina niya at hanggang ngayon ay hindi parin ito nagsasalita." What brings you here?" Pag-uumpisa pa nito na nagpaangat ng tingin ko. Nakita ko pa itong nakaupo sa swivel chair niya at nakatingin ng diretso sa mga mata ko. Ako rin ang unang nagbawi ng tingin dahil hindi ko makayanan ang pagtitig nito na animoy kakainin ako ng buhay." M-mag-a-apply s-sana ako ng trabaho. " Nakayukong wika ko pa." For what? At talagang dito mo pa naisipang pumunta? What did I told you na wala akong pakialam kahit makipaglandian ka pa kahit kanino wag lang sa teritoryo ko at sa harap ng publiko!" Napa-igtad naman ako nang biglang nitong hampasin ang kanyang mesa. Pilit ko namang kinagat ang pang-ibabang labi ko nang magsimula itong kumibot." M-mali ka ng iniisip, Jeush. " Depensa ko pa at nanatili paring nakayuk
" This is the General Management Department. This department develops and executes overall business strategies and they are responsible for the entire organization. They deals with determining overall business strategies, planning, monitoring execution of the plans, decision making, and guiding the workforce, and maintaining punctuality and disciplinary issues. " Pagpapaliwanag pa ni Keith habang nililibot namin ang buong kompanya." Ang hirap naman yata. Ang dami kong kailangan pag-aralan. "" Sinabi mo pa. Your husband is so terror so hindi na ako magugulat kung magrereklamo ka. He value every cents in his company. Ayaw non ng delayed na trabaho and he always wanted everything to be perfect. Kailangan every morning may kape na sa mesa niya. You should always check his schedule and remind him all the time." Mahabang wika pa nito na ikinalunok ko. Hindi ko alam kung tama ba 'tong pinasok ko pero wala na 'tong atrasan.Bawat salitang sinasabi ni Keith ay isinusulat ko naman sa notebook
" Bring these documents to the HR Department. "Napaangat naman ako nang tingin nang biglang may maglapag ng isang bandle ng papel sa harap ko. Kanina kasi matapos magpaalam ni Keith na babalik narin sa kompanya niya ay inabala ko na rin ang sarili ko sa pagbabasa ng mga dapat kong pag-aralan sa kompanyang ito. Talagang napaka-strict ni Jeush sa lahat ng bagay. Halos himatayin yata ako sa dami ng rules ng company na dapat sundin ng mga empleyado.Isa sa mga nangungunang ko kompanya sa buong mundo ang JLines kaya hindi nakakapagulat kung bakit napakahigpit ng bawat galaw dito sa loob ng kompanya. Kilala ang JLines sa mga nangunguna at sikat na communication app sa buong mundo. Hindi lamang layunin nito na maipalawak ang global virtual communication kun'di upang mas mapabilis ang mga gawain ng tao." T-teka lang! Saang floor nga pala ang HR? " Tanong ko pa sabay na napakamot sa ulo. Nakalimutan ko kasi kung anong floor iyon kanina. Imbes na sagutin ako ay tinalikuran lang ako nito at mu
" Akin na nga 'yan! " Pag-agaw ko pa sa alak ngunit inilalayo naman ito ni Jeush sa'kin. " Akin na kasi. Nauuhaw ako. " Pagpupumilit ko pa at pilit na inaabot ito. Pumatong pa ako sa upuan para abutin ito ngunit mas inalayo lang niya ito sa'kin. Hindi ko na pinansin ang mga customer na nakatingin sa'min." You must've drink some water and not this. " Aniya. Sinamaan ko naman ito ng tingin." Bakit ba nangingialam ka sa buhay ko? Akala ko ba walang pakialaman? Akin na 'yan! "" Take this. " Baling pa nito sa waiter na dumaan sabay bigay ng wine. Hahabulin ko pa sana ito nang pigilan ako ni Jeush. " Let's go. " Aniya sabay hila sa'kin. Pilit ko namang tinatanggal ang kamay nito sa braso ko ngunit mas lalo lang nitong hinigpitan." T-teka lang. Babalik pa ako don. Sayang 'yong pagkain. " Pagpupumilit ko pa ngunit hindi man lang ako nito pinansin. " Nag-aalala ka ba na malasing ako o nagseselos ka?" Walang pagdadalawang isip na tanong ko pa sa kanya. Huminto naman ito sa paglalakad at hum