" Ang ganda naman ng unica iha namin. The wedding gown looks beautiful on you." Nakangiting wika pa ni mommy.
Tiningnan ko naman ang kabuoang repleksiyon ko sa salamin. Even I can't believe this wedding gown suits me. Mas lalong tumitingkad ang pagka-filipina-Lebanese ko. I'm a classy type of person. Subrang madaldal ako sa mga taong komportable akong kasama at mataray minsan. I'm an only child but not a spoiled one. Independent ako and never did I depend my life with my families wealth.
" Sa tingin mo po ba mommy magugustuhan din ako ng mapapangasawa ko? " Tanong ko pa kay mommy habang inaayos nito ang belo. Tumigil naman ito at tiningnan ako sa repleksiyon ng salamin.
" Of course, baby. You're so beautiful, he will definitely like you." Nakangiting aniya. Humarap naman ako kay mommy at niyakap ito. She's really is my mom. Suportado sa akin.
Nag-iisa lang akong anak nila kaya tutok palagi sina mommy at daddy sa'kin. Kahit na abala sa negosyo ay hindi naman sila nagkulang sa paglaan sa akin ng oras. They're the best parents I've ever had.
" Thanks mom. "
" No worries, baby. Your daddy and I are always here for you." Mom sweetly said. Napatingin naman kami sa pinto nang bumukas ito. It's dad.
"Baby, are you ready? You look so good with that dress. Finally, our princess is getting married." Ani daddy sabay yakap sa'kin.
Excited na ako sa araw na 'to pero hindi ko maiwasang kabahan. Natatakot ako sa possibleng mangyari. Ikakasal ako sa lalaking ipinagkasundo nina daddy. Anak iyon ng business partner nila.
" Yes, dad. I'm ready. " Nakangiting wika ko pa sabay kalas ng yakap.
" Okay then, let's go?" Aniya at inilahad ang kanyang kamay na tila ba isang prinsepe. Bahagya naman akong natawa kay daddy at inabot ang kanyang kamay. Nakahawak ako sa braso niya habang palabas kami ng mansion.
" Wow, ang ganda naman ng alaga ko. " Pagpuri pa ni nanay Tes. She's my nanny simula pa noong isinilang ako hanggang sa lumaki. I'm 25 now. Pamilya narin ang turing namin sa kanya. Wala siya mga anak at maagang nabalo. He took good care of me like her own child.
" Thanks po, nay. Hindi po ba kayo dadalo? " Tanong ko pa nang makitang nakasuot parin ito ng maid's uniform.
" Siyempre dadalo ang nanay mo sa pinakamahalagang araw sa buhay mo. Susunod kami mamaya pagkatapos namin dito. " Nakangiting wika pa ni nanay Tes. Napatango naman ako. Lima lang silang katulong dito pero baguhan palang ang iba. Si nanay Tes talaga ang pinakamatagal na dito.
BUONG biyahe namin patungo sa simbahan ay tahimik lang ako. Iniisip ko ang magiging reaksiyon ng lalaking pakakasalan ko at kung ano ang magiging buhay ko pagkatapos ng araw na ito. This is the last day of my singleness. Sa mga susunod na araw magiging abala na ako sa responsilidad ko bilang asawa.
" Are you okay, baby? " Napatingin ako sa harap nang tanungin ako ni mommy. Nasa likod kasi ako nakaupo samantalang nasa passenger sila ni daddy. Nakangiting tumango naman ako bilang sagot.
Nang makarating sa simbahan ay hindi muna nila ako pinababa. May mga media na sa harap ng simbahan nag-aantay. Hindi paman ako nakapasok ay alam kong mas maganda ang loob ng simbahan. Nasa labas pa nga ako ay tanaw ko na ang makukulay na bulaklak na naka-desenyo sa malaking pinto.
Kilala ang mga magulang ko bilang mga successful businessman. Nagmamay-ari ng mga lalaking kompanya hindi lamang sa Pilipinas ngunit maging sa ibang bansa. Pure Swiss ang daddy ko at Filipino naman si mommy. Ngunit kahit na namulat akong may gintong kutsara, hindi ako naging dependent sa mga magulang ko. After I graduated in Business Management, nagtrabaho ako sa ibang kompanya. Natuto akong maging independent at hindi naman lumabag sina mommy at daddy sa desisyon kong iyon. Instead, they supported me.
"Okay, baby. It's time for you to come out. Smile. " Wika pa ni daddy nang buksan nito ang pinto. Ngumiti naman ako sa kanya sabay abot ng nilahad niyang kamay.
" Dad, kinakabahan po ako. " Bulong ko pa kay daddy. Nakahawak sa magkabilang braso ko sina mom at dad upang ihatid ako sa harap ng altar.
" Just relax, baby okay. Inhale, exhale. " Wika naman ni mommy. Ginawa ko naman ang sinabi nito. Naiilang din ako sa mga media na nakatutok at panay ang kuha ng litrato sa amin.
Kahit na lumaki ako na may mga sikat at negosyanteng mga magulang ay hindi ako sanay na humarap sa media. Noon paman ay mas gusto ko ang buhay na simple kung saan katulad lang ako ng karamihan. Isang ordinaryo.
Maya-maya pa ay dahan-dahang bumukas ang pinto. Tumambad sa amin ang mga taong nakangiting nakatayo. Subrang ganda ng pagkakadesenyo at talagang pinaghandaan ng maayos.
" Smile, baby. " Pagpapaalala pa sa akin ni Daddy habang dahan-dahan kaming naglakad papasok. Dumako naman ang tingin ko sa isang lalaki na nakatayo sa harap ng altar. Wala itong ekspresyon at nakatingin lang sa amin.
Habang papalapit nang papalapit ako sa lalaking nakasuot ng puting toxedo at siya namang pagsinunahan ng pagtibok ng puso ko. Tila ba nagkakarera ito. He has that enticing looks that every woman dreamed of. His thin mustache suited him. He has that pointed nose, thick eyelashes and eyebrows and his kissable lips that seem to be pulling you.
" We will entrust you with our daughter, Kingster. Hope you love and take care of her more than we do. " Wika pa ni daddy dito. Nagmano naman ito kay mommy at daddy.
" I assure you, Tito. " Sagot pa nito sabay tingin sa'kin. Sandali naman akong napatigil nang masilayan ang mala-abo nitong mga mata. Tiningnan pa ako nito mula ulo hanggang paa na tila ba sinusuri ang buong katawan ko. Nailang naman ako doon. " You didn't inform me that you have a beautiful treasure, Tito. " Nakangising baling pa nito kay daddy na katabi ko.
" Siyempre naman, iho. Pinaghirapan naming gawin 'yan. " Mom giggled as she said those words. Maging si daddy ay bahagyang natawa. Napanganga pa ako. 'Di ko akalaing sasabihin 'yon ni mommy.
" Alangan naman sa butiki ako magmana. " Bulong ko pa sabay ikot ng mata. Taka naman itong bumaling sa'kin.
" Pardon. Did you say anything? " Tanong pa nito sa'kin.
" Wala. 'Yong ibon ang kinakausap ko. Hindi ikaw. " Pabalang ko pang sagot dito. Laglag naman ang panga niya sa sinabi ko.
" Baby, don't be like that in front of your future husband. " Saway naman ni mommy. Humarap naman ako sa kanya at pekeng ngumiti.
" Hi, future husband. Ako nga pala ang mapapangasawa mo. Kapag nagloko, namumutol ng ano. " Nakakalokong wika ko pa sabay lahad ng kamay sa kanya. Tinanggap niya naman ito habang salubong ang kilay. Ang sarap palang asarin 'to.
" Sige na, pumunta na kayo sa harap. Kiss well. " Napanganga naman ako sa huling sinabi ni mommy bago ako iginiya ng tinawag ni daddy na Kingster kanina. Kingster na pikonin.
Habang nagsasalita ang pastor sa harap namin ay wala naman doon ang atensiyon ko. Iginala ko ang paningin ko sa buong simbahan at napapangiting pinapanood ang mga ibon na nagsisiliparan sa loob. Napapangiti pa ako habang naaaliw sa kanila.
" Stay focus, woman. " Wika pa ng katabi ko at mahina akong hinila papalapit sa kanya. Napangiwi pa ako nang maramdamang sumasakit na ang paa ko sa kakatayo. Imbes na sagutin siya ay inikutan ko lang ito ng mata.
" Matagal pa ba? Sumasakit na ang paa ko. " Bulong ko pa sa kanya. Inismiran lang ako nito. " Ikaw kaya magsuot ng heels tapos sa'kin na ang sapatos mo. " Pinaningkitan niya naman ako ng kilay.
Dahil sa inis ko ay umusog ako papalapit sa kanya sabay na inapakan ang paa nito. Napahinto naman ang pastor nang napadaing ito kaya nakakalokong nginitian ko lang ito.
" Don't test my patience, woman or else I'll leave you here. " Mahinang bulong pa nito ngunit mahihimigan ang pagka-inis nito. Imbes na magalit ay nginisihan ko lang ito.
" Eh 'di wala kanang magandang mapapangasawa. Tandaan mo, nag-iisa lang ako sa balat ng lupa. " Balik na wika ko pa. Nagtitimpi naman ito.
" Kingster Jeush Sinatra, do you take Jireah Lael Hadassah to be your lawfully wedded wife?" Tanong pa ng pastor. Umayos naman ako ng tayo at humarap doon. Tumingin pa muna ang pikonin na lalaki sa'kin bago sumagot.
" Yes, I do." Sagot pa nito.
" Do promise to love and cherish her, in good times and in bad, in sickness and in health, for richer for poorer, for better for worse, and forsaking all others, keep yourself only unto her, for so long as you both shall live?" Dagdag pang tanong nito sa kanya.
" Yes, I do. "
Matapos siyang tanungin ng pastor ay bumaling naman ito sa akin at tinanong ako ng parehong tanong.
" Yes, I do. Kahit pikonin. " Sagot ko pa at ibinulong ang huli. Bahagya naman akong natawa sa reaksiyon nito. " Yes, I do. Kahit mamatay man siya ngayon. " Sagot ko ulit at muling binulong ang panghuli. Mas lalo namang akong napangiti ng malapad nang makitang 'di na maipinta ang mukha nito.
Matapos ng wedding vows namin ay pinagharap na kami ng pastor. Nginitian ko naman siya ng malaki upang mas lalong maasar.
"You have declared your consent before the Church. May the Lord in his goodness strengthen your consent and fill you both with his blessings. That God has joined, man must not separate." Pag-aanunsiyo pa ng pastor. " You may now kiss the bride." He added.
Napapalunok pang lumapit sa akin si Jeush bago itinaas ang aking belo at hawakan sa magkabilang pisngi.
" Wait lang, nag-toothbrush kaba at kinuskos ng maayos ang gilagid mo? Baka mahawaan ako ng kapikonan. Delikado " Mapang-asar na tanong ko pa sa kanya. Umigting naman ang panga nito sa tanong ko at ano mang oras ay sasabog na sa inis.
" You know what? I am done with you. Kung hindi 'to para sa negosyo, hindi kita papakasalan. " May diin na wika pa nito. Natigilan naman ako sa huling sinabi nito at tila ba pinagtatabas ang puso ko.
Maya-maya pa ay biglang nanlaki ang mga mata ko nang kabigin ako nito palapit sa kanya at walang pahintulot na hinalikan sa labi. Tila ba biglang huminto ang oras at tanging siya lang ang nakikita ko. Ang bilis rin ng tibok ng puso ko at naririnig ko na ito. Ang lambot ng labi niya. Subrang lambot na animo'y hinahalikan ka ng hangin.
Nabalik naman ako sa ulirat nang biglang magsipalakpakan ang mga taong dumalo sa kasal namin. Biglang nag-init ang pisngi ko. Ang laki pa ng ngiti nina mommy at daddy nang balingan ko ang mga ito. I feel like my face is totally red than a cherry.
" Subrang laki naman ng bahay na'to para sa ating dalawa." Komento ko pa nang makababa ng sasakyan. Hindi naman ito sumagot ni bumaling man lang sa akin at tulo-tuloy lang sa pagpasok sa loob. " Hoy! 'Wag mong sabihin ako magbubuhat nito? " Pagtawag ko pa pero hindi man lang ito nakinig. Napalabi naman ako." Remember that we're only married in papers. You can do whatever you want and you are not allowed to interrupt my life. Siguraduhin mo lang na hindi ka makikita ng media. " Cold na wika pa nito nang makapasok ako habang bitbit ang malaki kong maleta." Tandaan mo rin, kahit masungit ka, asawa mo parin ako. " Masungit ko rin na wika at iginala ang paningin sa sala." Then let's have a deal. I want to make it clear with you that after your family's business recovered, you'll sign the annulment. I have a girlfriend and she's the one I wanted to be with for the rest of my life and not you. " Diretsong wika pa nito. The words he said sounded like a dagger that sank into my heart. Hind
" Alam mo, Reah, pakipot lang 'yang asawa mo. Kung ako sa'yo, ako ang gagawa ng first move. " Suhistisyon pa ni Marie matapos kung sabihin sa kanya ang mga nangyari kanina.Siya si Marie Ocampo, ang nag-iisa kong kaibigan. Parang magkapatid narin ang turing namin sa isa't-isa. Matanda nga lang siya sa'kin ng isang taon. 23 pa lang ako samatalang 24 naman siya. Ngunit kahit ganoon ay parang magka-edad lang din ang vibes namin sa isa't-isa. Kasalukuyan siyang international model samatalang abala naman ako sa pamamahala sa sarili kong five star restaurants dito sa Cebu. Kilala ang restaurant ko sa buong bansa ngunit wala pa ni isang nakakakilala at nakakakita sa totoong may-ari. Sa tuwing may media kasi ay tinatanggihan ko ito. Sapat na sa akin na minamahal ng mga tao ang negosyo ko. Sa simpleng paraan ay nagawa ko itong mapalago na mag-isa. Tanging mga magulang ko lang din at ang nag-iisa kong kaibigan ang nakakaalam tungkol sa mga bagay na iyon." Anong first move ba pinagsasabi mo diy
" Who the hell is that?" Inis na tanong pa ni Marie sabay labas ng sasakyan. Sumunod naman agad ako sa kanya.Nakataas pa ang kilay ko habang nakatuon sa itim na sasakyan. Inaantay namin na lumabas ang may-ari nito. Hinayaan lang namin si Manong Edgar na lumapit dito, nakatingin narin sa amin ang mga taong dumadaan. Naabala pa ang ibang sasakyan sa likuran namin." Excuse lang po, sir. Baka po maari niyo munang itabi ang sasakyan. Nakakaabala po kasi sa iba. " Magalang na wika pa ni Manong Edgar sabay katok sa bintana ng itim na Lamborghini. Wala naman kaming narinig na tugon mula dito. Hindi rin namin nakikita ang taong naroon sa loob dahil tinted ang salamin nito.Dahil sa inis ng kaibigan ko ay walang pagdadalawang isip pa itong kumuha ng bato sa gilid at ipinukpok iyon sa salamin ng sasakyan dahilan upang mapalabas ito. Halos lumuwa pa ang mata ko nang mapagsino ito. Ito ang lalaking nakabunguan ko kanina." What the hell are you doing woman?" Inis na bulalas pa nito sabay hila ka
" Ay! Tipaklong na walang pakpak! Diyos ko iha, ginugulat mo naman ako. " Gulat na bulalas pa ni Manang Lelia nang muntik ko na siyang hampasin ng baseball bat. Napahawak pa ito sa kanyang dibdib habang ang kaniyang kanang kamay ay may hawak na kutsilyo." Manang, naman eh. Akala ko pa naman may multo dito. Muntik na akong atakihin. " Wika ko pa sabay ibanaba ang baseball bat.Si Manang Lelia ay ang kasambahay ng pamilya ni Jeush. Noon paman ay close na kami simula pa kabataan ko hanggang sa paglaki. Saksi si Manang Lelia sa lahat tungkol sa'kin. Naging nanay-nanayan ko pa ito noon sa tuwing nasa ibang bansa ang mga magulang ko." Nako naman, iha. Kaya nga mabilis akong nagtago dito dahil akala ko may nakapasok na magnanakaw." Aniya bago naglakad papunta sa kusina. Sinundan ko naman ito. " Nga pala, iha. Magkasama kayo ng asawa mo? Kamusta naman ang pagsasama niyo dito kanina?" Sunod-sunod na tanong pa nito.Kumuha muna ako ng tubig sa ref bago naupo sa high stall paharap sa kanya. I
Napahawak ako sa dibdib at pinakiramdam ang malakas nitong pagtibok. Halos himatayin yata ako kanina at 'di ko magawang huminga.Napatitig ako sa aking kaliwang kamay. Hanggang ngayong ay tila nararamdaman ko parin ang matigas na bagay na nahawakan ko kanina. Hindi ko alam kung ano iyon pero bakit ang laki naman yata?" Ano 'yon? Baril? Bakit naman ganun kalaki?" Takang tanong ko pa sa sarili.Nang mahimasmasan ay dahan-dahan akong naglakad papalapit sa kama ko. Naupo ako sa gilid nito habang tulalang nakatingin parin sa kamay ko." Nababaliw ka na, Lael. Talagang ngumingiti ka pa ha!" Panenermon ko pa sa aking sarili.Matapos kung nakapaglinis ng sarili ay nagpasya na akong matulog ngunit kahit anong gawin kong pagpikit sa mga mata ko ay tila hindi ako makatulog. Pabaling-baling pa ako sa kaliwa at kanan o 'di kaya ay natatalukbong ng kumot ngunit hindi parin ako dinadalaw ng antok." Kasalanan mo talaga 'to kapag may eyebags ako bukas, Jeush! Ipapakain talaga kita sa ipis!" Parang b
Nanatali lang akong tahimik habang nakayuko at nilalaro ang mga daliri ko sa kamay. Hindi ko magawang mag-angat ng tingin kay Jeush. Bigla na lamang akong hinila nito kanina papunta dito sa opisina niya at hanggang ngayon ay hindi parin ito nagsasalita." What brings you here?" Pag-uumpisa pa nito na nagpaangat ng tingin ko. Nakita ko pa itong nakaupo sa swivel chair niya at nakatingin ng diretso sa mga mata ko. Ako rin ang unang nagbawi ng tingin dahil hindi ko makayanan ang pagtitig nito na animoy kakainin ako ng buhay." M-mag-a-apply s-sana ako ng trabaho. " Nakayukong wika ko pa." For what? At talagang dito mo pa naisipang pumunta? What did I told you na wala akong pakialam kahit makipaglandian ka pa kahit kanino wag lang sa teritoryo ko at sa harap ng publiko!" Napa-igtad naman ako nang biglang nitong hampasin ang kanyang mesa. Pilit ko namang kinagat ang pang-ibabang labi ko nang magsimula itong kumibot." M-mali ka ng iniisip, Jeush. " Depensa ko pa at nanatili paring nakayuk
" This is the General Management Department. This department develops and executes overall business strategies and they are responsible for the entire organization. They deals with determining overall business strategies, planning, monitoring execution of the plans, decision making, and guiding the workforce, and maintaining punctuality and disciplinary issues. " Pagpapaliwanag pa ni Keith habang nililibot namin ang buong kompanya." Ang hirap naman yata. Ang dami kong kailangan pag-aralan. "" Sinabi mo pa. Your husband is so terror so hindi na ako magugulat kung magrereklamo ka. He value every cents in his company. Ayaw non ng delayed na trabaho and he always wanted everything to be perfect. Kailangan every morning may kape na sa mesa niya. You should always check his schedule and remind him all the time." Mahabang wika pa nito na ikinalunok ko. Hindi ko alam kung tama ba 'tong pinasok ko pero wala na 'tong atrasan.Bawat salitang sinasabi ni Keith ay isinusulat ko naman sa notebook
" Bring these documents to the HR Department. "Napaangat naman ako nang tingin nang biglang may maglapag ng isang bandle ng papel sa harap ko. Kanina kasi matapos magpaalam ni Keith na babalik narin sa kompanya niya ay inabala ko na rin ang sarili ko sa pagbabasa ng mga dapat kong pag-aralan sa kompanyang ito. Talagang napaka-strict ni Jeush sa lahat ng bagay. Halos himatayin yata ako sa dami ng rules ng company na dapat sundin ng mga empleyado.Isa sa mga nangungunang ko kompanya sa buong mundo ang JLines kaya hindi nakakapagulat kung bakit napakahigpit ng bawat galaw dito sa loob ng kompanya. Kilala ang JLines sa mga nangunguna at sikat na communication app sa buong mundo. Hindi lamang layunin nito na maipalawak ang global virtual communication kun'di upang mas mapabilis ang mga gawain ng tao." T-teka lang! Saang floor nga pala ang HR? " Tanong ko pa sabay na napakamot sa ulo. Nakalimutan ko kasi kung anong floor iyon kanina. Imbes na sagutin ako ay tinalikuran lang ako nito at mu