“I know, I just don't want to give them a bad impression, alam mo naman diba, nasabi ko naman na sayo ang mga rason kong bakit hindi pwede.”
“Well yeah, technically may point ka rin naman, but how will you know kung ayaw nila, kong hindi mo naman sinasabi. I'm sure hindi ka nila pagbabawalan sa ginagawa mo. Magiging proud sila sayo bestie, kasi in such a young age nagkaka earn ka na nang pera without anybody's help, that makes me proud of you too, pano pa kaya sila..”
She smiled sweetly at her.
“Friend nga talaga kita—” napahinto siya ng bigla nalang may dumating na bisitang hindi niya aakalain na darating.
“Allan, I forgot my phone in your office. Naka lock ang—” he stopped when his blue aquatic eyes landed on her direction. “Ahm, I'm sorry.. I-I was looking for your brother, nandito ba siya? I forgot my phone on his office, kukunin ko sana kaso naka lock ang opisina niya..” anito na matiim ang tingin sakanya.
Siya lang ba o talagang umalingawngaw ang kanta ni Tootsie Guevara sa paligid. Jusko! Baka kakadinig niya ito ng kanta ng idol niya t'wing gabi kaya kung ano-anong naririnig niya.
Hindi naman niya namalayang nakangiti na pala siya ng matamis dito, parang hindi niya mapigilan ang sarili na titigan ito at tila ba pumupungay ang mga mata niya dahil dito, kong hindi pa siya siniko ni Hazel baka tumulo pa ang laway niya kakatitig sa future husband niya.
“Umayos ka friend, hindi araw-araw pumupunta 'yan, dito wag namang over. Don't blow this chance ghurl.”
Pasempleng bulong ni Hazel sakanya. Na hindi naman kaagad rumehistro sa utak niya dahil mas aware siya sa presensya ni Luttrell na tila inaalis yata ang katinuan niya. Kaya naman hindi niya ito pinansin at nakangiting nakatingin lamang sa taong sentro ng mga mata niya.
He was not on his lab coat naka itim na t-shirt lamang ito na pinaresan ng rip jeans at naka black leather shoes na sapatos. But over all he looks like a model in a magazine, ang gwapo nito at amoy palang nakakahalina na.
Pagkakataon nga naman, miminsan lang kasi ito pumupunta sa bahay nila, kung makakapunta man ito ay mostly puro trabaho at pasyente lang ang pina-uusapan. Hanggang tingin lang siya dito kasi hindi paman ito nakakaabot sa bahay nila bin-briefing na siya ng kuya niya na dapat behave lang daw siya, kasi may pag-uusapan ang mga ito na importante. Pasalamat lang talaga ang kuya niya at ayaw niyang madisturbo si Luttrell.
Pero ngayon nagkusa itong pumunta doon, buti nalang may sadya ito. Masisilayan niya ang bebe loves niya, parang kanina lang ay binisita niya ito pero ngayon napawi na bigla ang pagka miss n'ya rito.
“Hmm, gwapo niya talaga...”
Gosh but she was gaping.
“Y-you want some of my cookies..” banggag na sabi niya rito na ikinakunot noo nito. It took her a second bago rumehistro sa utak niya ang sinabi. Napakurap siya bago nahihiyang napatikhim at umayos ng pagkakatayo.
“I-I mean, wala si k-kuya rito umalis siya kanina. But I can call him if you want..” aniya at napakagat sa labi ng pasadahan nito ng dila ang pang ibabang labi nito. It moist immediately na nagpa-init ng pisngi niya.
“Gossshhh, why so gwapo naman mahal, wag mo muna akong tuksuhin, ang aga pa, nandito pa si Hazel...”
Pigil na usal niya.
“No thanks, mamaya ko nalang kunin, I should be going, I have some important things to do, dumaan lang ako dito dahil doon, kung hindi nakakaabala pakisabi nalang kay Allan na dumaan ako, thank you..” anito sa seryosong tono, bago tumalikod, napasunod naman ang tingin niya sa likuran nito. Halos kumabog ng husto ang dibdib niya sa labis na kilig ng makitang namumutok ang muscle nito na bakat na bakat sa t-shirt na sout. Tila ba narinig niya ang kantang I See Red. Dahil sa subrang lean nito.
At nang mapadako ang tingin niya sa pwetan nito ay talagang napakagat siya sa labi. Maumbok kasi iyon at napaka sexy tignan, gusto niya tuloy mag sign of the cross sa naisip.
“Lord, alam kong bata pa ako, pero ba't naman ganito 'yong, test na ibinibigay niyo sa 'kin, alam niyo naman pong madali akong bumigay sa isang 'to.” piping dasal niya.
Sabay namang napaiwas sila ng tingin ni Hazel ng lumingon ito bigla. Huminga pa ito ng malalim na animo may naamoy na mabango.
“By the way...” he said in a baritone and husky voice. “Your cookies smell so good Alouette..” anito at nakitang umangat ang gilid ng labi nito ng makita ang panlalaki ng mata niya bago ito tuluyang umalis.
“What the! Ano daw..?!”
Nanlalambot na napahawak siya sa island counter, hindi niya alam kong ano ng nangyayari sa paligid. Dahil talagang lumipad na ang isip niya sa Mars dahil sa sinabi nito.
“Ahhhh! Oh my gosshhh..!” tili ni Hazel na nagpabalik sakanya sa huwisyo. Tila luminaw na ang paligid at nakitang wala na si Luttrell. “Bakit ang yummy niya! And did he just complement your cookies, or talagang may ibang kahulugan pa 'yong, sinabi niya, ayyiieehhh whatever, basta kinikilig ako para sayo. Bestie!” tili nito na ikinapula ng pisngi niya. “Your cookies smell so good Alouette..” anito na ginaya pa ang pananalita ni Luttrell, tuloy bahagyang natawa siya. “Parang may something talaga eh..”
“Tumigil ka nga kung ano-anong iniisip mo..” pigil na tawang sabi niya natawa naman ito sa reaksiyon niya. “Ay! Kinikilig..” tukso pa nito, she just rolled her eyesballs bilang tugon.
Nangingiting napakagat na lamang siya sakanyang labi bago tila nanaginip na tinignan ang pwesto kong saan ito nakatayo kanina.
“Paano namang hindi ako mai-inlove sayo Luttrell, wala kapangang ginagawa tumatambling na ang puso ko, pano pa kaya kong e crush back mo na ako, edi patay na patay na ako n'yan.”
She dreamily thought, bago tinulungan si Hazel na ikarga ang mga cookies niya sa sasakyan.
HAPON na nang matapos nilang e dispose ang mga cupcakes at cookies n'ya, halos kumita rin siya ng thirty thousand sa araw lang na iyon.
Syempre hati naman sila ni Hazel sa kita niya, though minsan hindi niya ito mapilit na bigyan dahil may sarili naman daw itong pera, atsaka ang maganda sakanilang dalawa, hindi sila gaanong materialistic. Matipid sila sa pera, at kong sakali namang gumastos sila ng malaki ay hindi naman sila mamumulubi, dahil malaki naman ang ipon nila dagdag pang hindi pa bawas ang allowance nila.
Ika nga bumibili lang sila ng mga bagay na talagang importante sakanila. Minsan nga nagtataka ang mga parents nila kong bakit hindi man lang nababawasan ang allowance nila.
Hindi rin sila humihingi, sadyang masinop lamang sila sa pera, which is a good thing dahil hangga't bata pa sila atleast marunong na silang humawak ng pera.
“Alouette, okay lang ba sa 'yo, kong mauna na akong umuwi? Hinahanap na kasi ako ni mommy, kanina pa nag t-text eh..” ang sabi ni Hazel sakanya habang nakatingin sa cellphone nito.
“Sure, medyo late na rin kasi, pasensya ka na at medyo natagalan tayo ngayon.” aniya rito at sinabihan ang driver na bilisan ang pagmamaneho. Tumango lamang ito at ginawa ang pinag-uutos niya.
Matagal na n'yang driver si Manong Jin, at sa tagal nang pagtatrabaho nito sakanila ay masasabi niyang mabait ito. Isa ito sa mga taong pinagkakatiwalaan niya. Alam kasi nito ang sekreto niya pero hindi naman siya nito nilalaglag sa parents niya. Lalong lalo na sa kuya niyang pinaglihi sa sama ng loob.
Kaya bilang kapalit sa pagiging devoted nito sakanya. May porsyento rin itong natatanggap mula sa pag o-online business niya.
“Tsk, wala 'yon, pera naman ang nilakad natin hindi naman tayo naglakwatsa.” anito at bumaling sakanya para ngitian siya.
“Hmm..” tugon niya at tumango. “By the way, mamayang alas otso pa darating ang damit na napili ko para sa 'yo, I'm really sorry Hazel kung hindi tayo nakapag shopping ngayon.” apologetic na ani niya rito.
Talagang natagalan sila sa pag dispose ng cupcakes niya dahil sa sobrang dami no’n, ang balak sana nilang pag shopping ay hindi na natuloy kaya naman, kaagad na tinawagan niya ang kakilalang fashion designer ng mommy niya at nagmamay-ari ng kilala at mamahaling boutique, para hindi na sila masyadong maabala pa.
Marami pa kasi silang gagawin bukas, aside sa may summative test sila, may ihahabol pa silang delivery ng fruit tarts bukas. Atsaka gagawa pa siya ng cake ng bebe loves niya para sa birthday nito kaya wala na talaga siyang oras para mag shopping.
“Don't mention it, okay lang talaga atsaka bawing bawi naman ako sa pa pizza mo.” natatawang sabi nito. “Sa susunod ko nalang kukulitin si Allan, baka pagod narin 'yon, sa trabaho.” anito na nagpatawa sakanya.
She sounded so mature at mukhang asawa ng kuya niya kong makasalita ito ng gano’n, kong hindi lang talaga niya ito kaibigan, babarahin niya ito ng bonggang bongga.
“Asus, magkikita naman kayo ni kuya bukas. Dahil hindi iyon pwedeng mawala sa birthday ni Luttrell at talagang hahanapin ito. Besides pagkakataon mo ring duma moves bukas dahil teritoryo mo ang venue na pagdadaluhan ng party, kaya kailangang mag beauty rest ka ngayon.”
“Of course,” anito at may ngiti na tila ba may binabalak itong gawin para bukas.
Napailing na lamang siya dito bago itinuon ang tingin sa labas. Akmang ibabalik niya ang cellphone sa bulsa nang bigla nalang iyong tumunog, tumatawag si Tita Kazie ang mommy ni Luttrell.
Nagmamadaling sinagot naman niya ang tawag nito.
“Hello tita Kazie, napatawag ka..?” she asked na ikinalingon ni Hazel sakanya. She turned on the loud speaker, ng marinig din nito ang sasabihin ni Tita Kazie.
“Oh, hello there sweetie. Thanks for picking up my call. May gusto lang sana akong hingin na pabor sayo.” anito sakanya na tila alangan pa ng sabihin nito iyon.
Her eyebrows furrowed. “Sure Tita, ano po ba iyon..?” nakita n'yang kuryusong naghihintay rin si Hazel sa sasabihin nito.
“Well, nagkaron kasi ako ng problema sa pastry shop na binayaran ko para bukas. Gusto ko kasing padagdagan ng brownies at cheesecake ang inorder ko which is ok naman dapat sakanila kaso, they texted me na e cancel nalang daw dahil nagkaron ng emergency ang may-ari at hindi daw mahahabol pag pinilit. Kaya naalala kita, I know you're good at baking, kung pwede sana—”
Dahil sa labis na tuwa ay hindi na niya napigilang unahan ito bago pa man nito sabihin ang sadya. She's very happy na talagang naalala siya nito, Tita kazie is a lovely and wonderful mother next to her mom of course, mabait ito sakanya lalo na nong minsang inimbitahan sila nito ng pamilya niyang mag dinner sa bahay ng mga ito.
Talagang ramdam niya ang hospitality nito, not to mention she's a very good cook too, na talagang ikinasundo nilang dalawa.
Kaiba kay Tito Lurenzo ang daddy ni Luttrell, medyo seryoso kasi ito he is a bit strict, pero masasabi namang mabait at mabuti itong Ama, mapagmahal rin na Asawa, dahil talagang alagang alaga nito si Tita kazie.
Luttrell's family is wonderful. Na kalaunan ay naging matalik na kaibigan ng mommy at daddy niya ang parents nito, everyone is great.
Except sa bunsong kapatid nito na si Lauren na parating nalang naiinis pag nakikita siya. Matanda siya dito ng limang taon, kaya naman parati siyang nagpapasensya dito, iwan ba naman niya sa batang iyon kung bakit ang bigat ng loob sakanya gayong wala naman siyang ginagawang masama dito.
Tinanong rin naman niya kong anong problema nito sakanya, at ang sabi ayaw nito sakanya para sa kuya niya dahil hindi daw sila bagay.
Hindi na lamang niya pinapansin, kailangan n'yang magpasensya at makisama, dahil baka mahirapan pa siya pag nagkataong maging sila na ni Luttrell.
She giggle with that thought bago napatikhim. “Sure tita, mag b-bake ako mamaya, wala na kasi akong time kung bukas pa ako gagawa, dahil may test kami, atsaka may gagawin pa ako n'yan eh, but don't worry you can count on me Tita.” she reassure her.
“I hope hindi ako nakakaabala hija, naalala lang kasi kita, your cupcakes and cookies are the best kaya nong nagka problema, ikaw agad ang tinawagan ko. But don't worry babayaran naman kita—”
“Oh, no Tita,” agap niya rito. “This service is free, atsaka para kay Luttrell naman ito so walang kaso 'yon,” pagbibiro niya dito. She heard tita Kazie chuckled, alam naman kasi ng mga ito na may feelings siya kay Luttrell, but they did not take her seriously dahil bata pa naman daw siya.
Magbabago pa ang feelings niya lalo na kong mag c-college na siya, marami na siyang makakasalamuhang kaedaran niya. And they are very sure na mag-iiba ang feelings at gusto niya pag darating na siya sa tamang edad.
Which is she know na hindi, dahil alam niya kung anong nasa puso n'ya at hindi hadlang ang edad niya para masabi kung sinong tinitibok no'n, and she'll gonna prove them wrong, dahil hanggang tumatagal mas lalong nahuhulog siya kay Luttrell. Magiging parte siya ng pamilyang Vozmer and that's a promise.
“Ikaw talagang bata 'ka, oh siya, I'm gonna hung up now. Thank you hija, pakikamusta mo nalang ako sa mommy at daddy mo, see you all tomorrow, bye..” anito at ibinaba na ang tawag.
Nakita niya ang mapanuksong ngiti ni Hazel sakanya na hindi niya pinansin at napakagat na lamang sakanyang labi, sa labis na tuwa.
A satisfied smile escape from her lips, when she take a final look on herself in the mirror. She's wearing a backless dress na kulay itim. Ang haba ng damit ay hindi aabot sa tuhod niya kaya naman kitang kita ang mahahaba at mapuputing legs niya. Her slender and white creamy legs is really exposed na nagbibigay confident sakanya. Isa kasi 'yon sa asset niya, at dahil matangkad siya sa pangkaraniwang edad niya ay talagang maganda iyong tignan. Pakiramdan niya ay dalagang dalaga siya, she look like a grown up woman, and she feel happy about it. Napadako naman ang tingin niya sa may dibdib niya. Medyo mababa kasi ang neckline n'on at litaw ang maputi at may kalakihang dibdib niya. She blushed instantly as she imagine Luttrell of his reaction. Surely magugustuhan nito ang ayos niya. Nakalugay lamang ang hanggang beywang niyang buhok na natural na curly at wavy ang dulo. Kulay tsokolate iyon at malambot kaya pinabayaan lamang niyang nakalugay. Sinadya narin niya iyon para takpan ang
Her heartbeat suddenly hasty sa pagkakarinig ng pangalan ni Luttrell, how she wanted to see him already, she wanted to go with them at gusto n'yang makita si Luttrell pero pinigilan niya ang sarili. She decided to smiled at her na ikinaasim ng mukha nitong lalo. "Don't be like that Lauren, nakikita mo namang kausap ko pa ang ate Alouette mo-" "Mommy please, hinahanap ka nga ni kuya.." agap nito sa mommy nito na napabuntong hininga na lamang dahil sa ginawi nito. "Oh, it's fine tita, okay lamang kami dito ni Alouette. Mabuti pang puntahan n'yo na po si kuya Kazmer at baka importante talaga ang pakay.." magalang na ani ni Hazel. Tita Kazie sighed before she smile sweetly on us "I'm sorry Hija, maiwan ko na muna kayong dalawa dito.." anito at bumaling ang tingin sa 'kin, "Kazmer will be out in a minute, medyo nagpapa gwapo pa yata, hintayin mo na lamang Alouette.." she said and playfully wink at her. She can't help but to grinned bago tumango dito. "Mommy ano ba.." angal pa ni
Well sino ba naman kasing titino ang isip kong hawak ka ng taong mahal mo nang ganon, kahit pa siguro may maganap na gulo at magsidatingan ang mga rebelde hindi na siya makakaramdam ng takot dahil kikiligin lang siya kong ganon naman siya hawakan at protektahan ni Luttrell. Napabalik lang sa siya huwisyo nang magsalita ulit ito. "Don't you dare fucking call me friend." kalmado pero puno ng pagbabantang sabi nito. She saw the fear and tension of those guy's faces habang nakatingin sakanila lalo na nang magsalita ulit ito "leave, and don't you dare show your faces again.." Maang namang napatitig ang dalawang lalaki dito, tila ba nawala ang kalasingan ng dalawa dahil sa sinabi nito. "Man you're joking right..?" pabirong sabi nong isa na kaagad ring napalis ang ngisi ng hindi ito sumagot. "Heck! What's going on with you, kung nagagalit ka dahil sa mga babaeng 'yan, well I don't feel sorry, para namang bago ito sayo, besides they are old enough para makipag landian-" He didn't f
Kaagad na ibinaba ni Alouette ang hawak na paintbrush at niligpit ang mga nagkalat na painting sa paligid. Nasa balcony siya kung saan naka kunekta sa kwarto niya, maganda at maaliwalas ang araw kaya naman naisipan n'yang magpinta.She groaned when she stretched her arms ng medyo mangawit iyon at pati leeg niya ay masakit rin, kaya naman nagmamadaling tinapos niya ang paglilinis bago nilagay ang mga natapos na painting sa art studio na karugtong lamang sa kwarto niya. Ng mailagay niya nang maayos ang mga iyon ay sinunod narin niyang ibalik ang mga ginamit niya sa pagpipinta, when she's done ay kaagad na lumabas siya. It has been three days since Luttrell's birthday at so far ay nag improve naman ang self control niya na wag muna itong dalawin, medyo na busy kasi siya sa mga school project nila at halos wala narin siyang oras para dalawin man lang ito sa trabaho. Hindi pa niya ito nakikita simula nong birthday nito, kung hindi lang talaga siya busy ay aaraw-arawin niya ito. Kaya na
“Jusko! Pag-ibig nga naman, at ano ngang sabi nito? Nagustuhan nito ang regalo niya! Hindi lang basta nagustuhan, he really love it..!” gusto tuloy niyang maghanap ng higaan at magpagulong gulong doon ng maibsan naman ang kilig niya. Though late ng very slight ang pa thank you nito but still nakakakiliti parin sa tyan ang sinabi nito. Sulit naman pala ang hindi pag dalaw rito ng ilang araw, mukhang na miss din siya at mukhang masaya rin ito na makita siya sa araw na iyon, or baka assuming lang siya? Napailing siya at iwinaksi iyon sa isip. “You're always welcome..” kiming tugon niya rito. He smile at her that melt her whole being instantly, goshh those smile pakiramdam niya ay nanalo siya sa lotto dahil sa ngiti nito. “Sa 'kin, nalang yang ngiti mo Luttrell my Loves, wag mo na sanang ibigay sa Beatrice na 'yon, at nawawasak ang puso kong marupok sayo.” Napakagat naman kaagad siya sa labi sa naisip, mukhang possessive girlfriend lang ang peg na iyon, nakakakilabot ng kaunti.
Malaki ang ngiting napabangon si Alouette, napainat pa siya sa ganda ng pakiramdam sa mga oras na iyon. Best sleep ever! She yawned and sigh bago pikit matang kinapa sa bedside table ang hairclip niya, napakunot noo pa siya ng wala siyang makapa."Nasan na ba ang hairclip na 'yon?"Umusog siya at kumapa ulit, her forehead crinkled when she reach something thin, antok na tinignan niya iyon and saw it was a pencil. Kibit balikat na ginamit niya iyon para itali ang buhok niya. When she's done fixing her hair into a messy bun ay napainat siya ulit at napahikab, doon lamang siya nagbukas ng mga mata.Medyo groggy pa siya at nanlalabo ang paningin niya, kaya naman mahinang kinusot niya ang mga mata bago tumingin ulit sa paligid.“Hmm, since when did i paint my room black?” she wondered.Nang maramdamang naman niyang nanulas ang manggas ng sout niyang
----LUTTRELL put his phone back on his pocket bago inilagay ang lab coat sa upuan niya at kaagad na umupo.Napahilot na lamang siya sa sentido sa labis na pagod. Kanina lang ay halos dalawa ang ipanaanak niya ni wala pa siyang pahinga dahil kaagad na bumabalik siya sa station niya o di kaya ay pinapatawag siya ni Allan dahil may ipapasuyo na naman.He look at his wrist watch, at bigla yatang sumakit ang sentido niya ng makitang lagpas na siya sa oras para mag lunch, he sigh bago napahilamos sakanyang mukha.Sakto namang biglang bumukas ang pinto at iniluwa ang batang makulit na talagang pinaglihi yata sa bakal dahil sa tibay ng loob nito. "Good afternoon Luttrell gutom ka na ba? I brought you lunch," Alouette said and give him with her signature sweet smile. Tila naman gumaan ang pakiramdam niya dahil sa ngiti nito. Minsan talaga nakakahawa ang aura nito, he smirk. This kid never missed to amused him everyday, talagang pinapahanga siya nito sa persistency na mayroon ito. Ano nalan
“Are you alright darling, parang matamlay ka yata ngayon..?”Alouette blink when she heard her mom's soft voice. Her eyes immediately landed on her when she holds her hand. She even saw her father on her peripheral vision na lumingon ito sa sakanila na kaagad ring ibinalik sa harapan dahil nagmamaneho ito.She shook her head in response bago umayos sa pagkaka-upo. Mukhang napapansin na nito na wala siya sa mood, though kanina pa naman siya gano'n ng makauwi siya. Pagkatapos kasi siyang iwanan ni Luttrell ay naghintay pa siya ng mga ilang minuto at nagbabasakali siyang babalik pa ito. Pero uminit at lumamig nalang ang pwetan niya kakatayo at upo hindi na talaga ito bumalik, kaya naman umuwi siyang lumong-lumo.She felt being abandoned and rejected a while ago kaya naman ganon na lamang siya katamlay. She suddenly feel drained out at wala siyang sapat na lakas para e cheer up pa ang sarili. Her heart still in pain at kailangan nito ng pahinga bago lumaban ulit. Hanggat kaya pa niya