LOGIN“O-Of course. S-Sa akin ang kwintas na ‘yan."
“Then, what?" “H-Huh?" Ibinaba ni Yael ang kaniyang cell phone sa mesa at tumayo. Nakatingin siya kay Livina at pinag-aaralan ang kilos nito. Naglakad siya palapit sa kinatatayuan nito at ipinakita ang kwintas. “Ano ang nakaukit sa lock ng kwintas na ito?" Napalunok si Livina. Tumaas ang dalawang kilay ni Yael. “Do I need to repeat myself again, Miss Wright?" Huminga nang malalim si Livina. Alam niyang galing ang kwintas na iyon sa ina ni Luna. ‘Bahala na,’ isip-isip niya. Umayos siya ng tayo at saka nagsalita, “L-L. W. ang nakaukit sa lock ng kwintas. It stands for Livina Wright." Hindi niya p'wedeng ipahalata sa lalaki na nanghula lang siya. "Is that all?" 'Ano? May iba pa bang nakaukit doon?' Tumaas muli ang dalawang kilay ni Yael. "B-Buwan. May imahe ng buwan sa tabi ng initials," nakangiting sabi ni Livina nang maalala niya ang palaging sinasabi noon ni Luna sa kaniya. "To be exact, a crescent moon." ‘She’s right. Sa kaniya nga ang kwintas na ito pero bakit ganito ang pakiramdam ko? Hindi ako masaya. Parang dismayado akong tama ang naging sagot niya.’ Ibinigay ni Yael ang kwintas kay Livina at saka muling bumalik sa kaniyang upuan. ‘Hindi man lang niya isinuot sa akin ang kwintas? How ungentleman! So, totoo nga ang tsismis? Hindi romantiko ang isang Yael Anderson Gray.’ Pinilit ngumiti ni Livina. “O-Okay na ba ang ulo mo?" ‘Why can't I remember her face that night? Why does her voice sound unfamiliar? Am I expecting another woman to fill her position?’ Kinuha ni Yael ang kaniyang cell phone at nagtipa roon. “I'm fine." Binasa ni Livina ang labi niya. "Bakit niyo po pala ako ipinatawag?" Ibinaba ni Yael ang kaniyang cell phone. Kinuha niya ang dokumentong nasa loob ng isang brown envelope at inihagis iyon sa mesa. “Read and comprehend what's written in those papers then tell me if you agree.” Hindi na nag-aksaya ng oras si Livina. Agad niyang kinuha ang dokumento at binasa iyon. Napangiti siya pagkatapos. "Are you done?” Tumango si Livina. Malapad pa rin ang ngiti niya at kulang na lang ay mapunit ang labi niya sa kakangiti sa self-made billionaire na binata. Kahit galing sa prominenteng pamilya si Yael ay nagsikap itong itaguyod ang kumpanya nito hanggang sa nakahanap ito ng mga investors at hanggang sa nag-expand nang nag-expand ang line of businesses nito. “Do I need to ask you a–” "I agree! I agree to become your girlfriend, Andy.” Kumunot ang noo ni Yael. "Andy?” "Yes. Andy. You're now my Baby Andy and you can call me Baby Liv. Ahm, short for Livina. It's called endearment, by the way.” "Fine.” "Fine? That's it?” "Liv, sign these papers and put them in my cabinet drawer after.” Kinuha ni Yael ang kaniyang cell phone at inilagay iyon sa kaniyang bulsa. 'I need to ward off Gracia. Alam kong tototohanin niyang babalikan niya ako. She's arriving next week. I need a woman to drive her away. Hinding-hindi ko siya mapapatawad sa pang-iiwan niya sa akin noon sa ere,' isip-isip niya. "Baby Liv not Liv." Hawak na ni Livina ang ballpen nang mapansin niyang paalis si Yael. “Teka. Where are you going?” “None of your business." Tumalikod si Yael at naglakad na patungo sa may pintuan. Muli siyang humarap dahil may nakalimutan siyang sabihin kay Livina. “Read all my conditions. I will transfer your first salary to your account this afternoon. You don't need to be sweet when we are alone together. This relationship is just a business proposal. No feelings attached. Just money, acting and fake connection. Bear those in mind. Don't forget to close the door when you leave. I need to go.” Magsasalita pa lamang si Livina nang biglang isinara ni Yael ang pinto. "He's really a tough target. Anyway, I am going to make him fall in love with me sooner. For now, let me enjoy being called your woman.” Napatili siya nang makita niya kung magkano ang salary na ibibigay nito sa kaniya kada buwan. “Fúcking shít! Napakayaman niya!" Kinuha ni Livina ang kopya ng kaniyang kontrata at inilagay ang kopya ni Yael sa drawer nito. Hinalikan niya ang hawak niyang papel pagkatapos. “I'll be wealthy after a year of being in this fake relationship but I will be wealthier if I become his fiancee.” Umupo siya sa mesa nito at tumingin sa pinto. "Yael Anderson Gray, mamahalin mo rin ako at mababaliw ka sa akin. Gagawin ko ang lahat para maging asawa mo at walang sinuman, lalong-lalo na si Luna, ang makakahadlang sa mga plano ko.” Umismid siya at saka nilisan ang opisina ng kaniyang contracted boyfriend. **** Monte Rocca “Okay na siguro ang mga damit na ito. Hindi rin naman ako magtatagal dito sa probinsya ni Yana. Kailangan ko pa ring maghanap ng trabaho sa Monte Carlos. Kailangan kong gumawa ng paraan para mabawi ang lahat ng kinuha sa akin ng mag-inang ‘yon.” Napakuyom ang mga kamay ni Luna nang maalala niya ang lahat ng paghihirap at sakit na dinanas niya sa kamay ng mag-inang Livina at Vida. Naglakad na siya patungo sa counter para bayaran ang mga napili niyang mga damit. “Good afternoon po, Ma’am Ganda. Ito na po ba lahat? Baka may gusto pa po kayong bilhin,” nakangiting bati ng kahera. Napangiti si Luna. “That will be all. Thanks for the compliment.” Habang pina-punch ng kahera ang mga damit na pinamili ni Luna ay naalala niya si Yana. “Sandali lang pala. May isa pa akong gustong bilhin." “Okay po, Ma’am Ganda. Take your time po." "Salamat. Mabilis lang ako. Pasensya ka na ha.” Agad na umalis si Luna at nagtatakbo sa women's apparel section. Kinuha niya ang isang dress na tiyak na magugustuhan ng kaniyang kaibigan. “I'm sure she will love this one." Mabilis na tinatahak ni Luna ang daan pabalik sa counter nang bigla na lamang siyang natapilok. Napapikit siya sa pag-aakalang babagsak siya sa sahig. Nagtaka siya nang biglang may humawak sa bewang niya. “Miss, are you okay?" Napakunot ang noo ni Luna nang marinig niya ang isang pamilyar na boses. Dahan-dahan niyang iminulat ang kaniyang mga mata. Tumambad sa kaniya ang mukha ng isang napakaguwapong binata. Napanganga siya. Nagsalubong ang mga kilay niya nang maamoy niya ang pamilyar na amoy na nagmumula sa lalaking nakasalo sa kaniya. “Miss, okay ka lang ba? Miss…” ‘His voice and scent seems familiar to me but I couldn't remember his face. Did we meet before? Wait. Bakit may benda siya sa noo niya?’ Luna thought. Titig na titig si Yael sa mukha ng babaeng nasa bisig niya. Medyo nabibigatan na siya rito pero hindi niya ito magawang bitiwan. Tila hindi ito ang unang pagkakataon na nakasalamuha niya ito. Pamilyar sa kaniya ang mukha nito pero hindi niya matandaan kung saan niya ito nakita. ‘Did I already meet this woman? Her eyes and her scent s—’ Napatigil si Yael sa pagmumuni-muni nang bigla niyang narinig ang boses ng tita niya. “Yael, nari—naririto ka na pala.” Napangiti si Diana nang makita niyang may hawak na babae ang kaniyang pamangkin. Mas lalo siyang napangiti nang mapansin niyang titig na titig dito ang babaeng nasa bisig nito. ‘Mukhang magkakaroon na ulit ng girlfriend ang panganay na apo ni Don Vandolf ah. Well, that woman looks pretty and her aura, I kinda like it for no specific reason,’ piping turan ni Diana. Mabilis ngunit maingat na ibinaba ni Yael ang babaeng hawak niya. “Tita Diana." Namula ang mga pisngi ni Luna nang mapansin niyang nakatingin lahat sa kaniya ang mga tao sa clothing store. "What happened to your head? Anyway, hindi mo naman sinabing may kasama ka pala. So, who's that lucky lady? Ipakilala mo naman sa akin ang girlfriend mo,” nakangiting sabi ni Diana. "Girlfriend?” Nagkatinginan sina Yael at Luna nang pareho sila ng naging reaksyon sa sinabi ni Diana.Matapos maghanda ng meryenda ni Liana ay nag-ring ang cell phone ni Mona. Mabilis niyang sinagot ang messenger call nang makita niya kung sino ang caller.[“Mona, I just called to wish Liana a happy birthday. Where is she?”]“She's in the living room. I'm here in the kitchen. I prepared something for her.”[“How is she? Did you give her anything she wants for her birthday?”]“Actually, we just got home. Nag-dinner kami sa labas kanina.” Naglakad na si Mona patungo sa living room bitbit ang tray na naglalaman ng mga pagkain at inuming hiniling ng kaniyang anak. Inilapag niya tray sa lamesa at saka niya tinabihan ang kaniyang anak sa couch. “Anak, gusto ka raw batiin ng Tito Rafael mo.”Masayang kinuha ni Liana ang cell phone ng kaniyang ina mula sa kamay nito. Dahil video call iyon ay kaagad niyang kinawayan si Rafael. “Hello po, Tito Rafael!”[“Hello, baby girl! How’s your birthday? Masaya ka ba? Nag-enjoy ba kayo ng mama mo sa pinuntahan niyo?”]“Opo, Tito Rafael. Masayang-masaya po
“Liana, anak… bakit kanina ka pa tahimik diyan? Ayos ka lang ba?” tanong ni Mona sa kaniyang anak. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi nito at hinaplos-haplos ito. “Natatakot ka pa rin ba dahil sa nangyari kanina?”Hindi umimik si Liana. Nakatitig lamang siya sa ina dahil ang totoo, hindi mawala sa isip niya ang matinding lukso ng dugo ukol sa lalaking tumulong sa kaniya kanina. “Patawarin mo si mama, ha? Sa pagnanais kong tulungan ‘yong batang lalaki ay iniwan kita sa loob. Alam ko kasi na hindi ka naman aalis doon dahil masunurin ka namang bata. Ibinilin din kita sa kahera kaso mukhang abala siya sa trabaho niya kaya nakaligtaan ka na niya. Sorry, anak.” “Okay lang po, mama. Tinulungan naman po ako noong lalaki kanina,” mahinang sambit ni Liana.‘She’s talking about Sir Yael. That jérk!’ Mona thought. "Mama…"“Ano ‘yon, anak?""Mama, where's my papa?” Bumalatay sa mukha ni Liana ang matinding kalungkutan. "Kasi ‘yong bata po kanina, may papa siya ako po wala–”Mabilis na niyaka
“Shít!”Napangibit si Yael matapos niyang ililis ang kaniyang slacks at makita ang kaniyang tuhod na may sugat at dumudugo na. Kanina lang ay tsinek niya iyon at wala pa namang dugo pedo ngayon ay umaagos na ang pulang likido mula roon. Agad niya itong hinugasan at dinikitan ng band aid. Mabuti na lang at mayroon siya no’n palagi sa bulsa dahil may mga pagkakataong nadadapa si Gael kapag naglalaro ito kaya palagi siyang nagdadala noon.“Ang babaeng ‘yon… lagot talaga siya sa akin kapag nakita ko siya ulit.” Malalim na nagbuntong hininga si Yael. Kinuha niya ang cell phone niya sa kaniyang bulsa at tinawagan si Mr. Huff.[“Hello, Sir Yael, papunta na po ako sa restaurant. Dala ko na po ang fried chicken, fries at ice cream para kay Sir Gael. May ipapahabol pa po ba kayo para bibilhin ko na bago ako pumunta r’yan?”]“Hindi ‘yon ang dahilan kaya ako napatawag.” Tumikhim si Yael bago muling magpatuloy. “Kanina, nakita kong hawak si Gael ng hindi ko kilalang babae. May malaki siyang atraso
Kababangon lang ni Yael nang dumating si Mr. Huff. Takang-taka nga ito nang makitang napapangibit siya.“Sir Yael, mabuti naman po at nahanap niyo na siya,” sambit ni Mr. Huff habang nakatingin sa direksyon ni Gael. “Ano po ba kasing nangyari? Nasa restaurant na po ako nang tumawag kayo. Naroon na rin po ang inyong mga magulang.”“Sinabi mo ba sa kanila na nawala si Gael?” kunot-noong tanong ni Yael.Umiling si Mr. Huff bilang tugon. “Gaya po ng bilin niyo ay hindi ko po sinabi sa kanila na nawala si Sir Gael.”“Mabuti naman kung gano'n dahil ayokong mag-alala sila.” Malalim na nagbuntong hininga si Yael matapos niyang sabihin iyon. “Anyway, ibili mo ulit ng fried chicken si Gael sa snack house na ‘yon,” utos niya sabay turo sa snack house na ilang hakbang lamang ang layo sa kanila. “I already dropped the one that I bought earlier. Ibili mo siya ng panibago. Samahan mo na rin pala ng fries at ice cream.”Matapos sabihin ni Yael iyon ay dumiretso na sila ni Gael sa favorite restaurant
“Why are you with my son? Are you a child tràfficker?” mariing tanong ni Yael habang mahigpit na ang hawak sa kaniyang anak. ‘Talaga palang hindi ako makilala ng lalaking ‘to! Matagal na pala talaga niyang naibaon sa limot si Luna. Sabagay, iban-iba na ang mujha ko ngayon. Mas mabuti na rin ang ganito para makakilos ako nang mas maayos,’ piping turan ni Mona sa kaniyang isip.“Modus ka—”“Anong sabi mo?” pag-uulit ni Mona habang magkasalubong na ang kaniyang magkabilang kilay. “Pinagbibintangan mo ba akong kinuha ko ‘yang anak mo?” Umiling siya habang taas-noo niyang kausap si Yael. “Mukha ba akong child tràfficker sa paningin mo? Baliw ka ba?”“Bakit ba kasama mo ang anak ko?” Matapos sabihin iyon ni Yael ay humarap siya kay Gael at hinaplos-haplos ang pisngi nito. “Gael, bakit ka sumama sa kaniya? Hindi ba’t hindi ka naman sumasama kung kani-kanino? Bakit ka ba humiwalay sa tabi ko? Sinaktan ka ba niya?” sunod-sunod niyang tanong.Hindi umimik si Gael. Nakatitig lamang siya sa kani
“Gael? Where are you? Gael, anak… nasaan ka?” tarantang sambit ni Yael nang hindi mahagilap ng kaniyang mga mata si Gael. Nagpalinga-linga si Yael habang hinahanap ang kaniyang anak. Nagbayad lamang siya ng kaniyang in-order ngunit bigla itong nawala kaya nakaramdam siya ng matinding kaba. “Nasaan ka ba, anak? Saan ka na naman nagsuot?”Matapos kunin ang kaniyang order ay nilibot ni Yael ang buong lugar ngunit bigo siyang mahanap ang anak niya. Sa ‘di inaasahang pagkakataon, natagpuan naman niya si Liana. May pagkahawig ang bata kay Luna kaya agad itong nilapitan ni Yael.“Nawawala ka ba?” tanong ni Yael sa batang babae.Hindi umimik si Liana. Kabilin-bilinan kasi ng kaniyang Mama Mona na huwag na huwag siyang makikipag-usap sa hindi niya kilala. Tinalikuran niya si Yael at naglakad patungo sa table nila ngunit wala na roon ang kaniyang ina.‘Nasaan si Mama Mona? Saan siya nagpunta? Nag-cr din ba siya?’ piping turan ni Liana sa kaniyang isip.Abala ang kaherang pinagbilinan ni Mona







