LOGIN“She's not my girlfriend, tita."
Tumaas ang kilay ni Luna. ‘Aba’t nauna pa niya akong i-deny. Ano bang akala niya? Papatulan ko siya? Nasobrahan yata ito sa hangin kaya nagkaroon ng benda sa ulo niya eh. Kahit nuknukan siya ng guwapo, kahit sobrang bango at hot niya, h-hinding-hindi ako m-mahuhulog sa k-kaniya. Teka. Bakit mukha akong nag-aalangan?’ Winaglit niya ang laman ng kaniyang isipan. Napaismid siya nang mapansin niya ang kamay ng lalaki sa kaniyang bewang. Hinayaan niya lang ito. Ngumiti si Diana. “Talaga? Bakit nakaalalay ka pa rin sa kaniya? Type mo?” Kinindatan niya si Yael. Yale's face suddenly burned out of shyness. Hindi niya napansin na pagkatapos niyang ibaba ang babaeng sinalo niya kanina ay muli niyang hinawakan ang bewang nito. Marahang hinawakan ni Luna ang kamay ng binata at inalis iyon sa pagkakahawak sa kaniya. ‘What the hell am I doing? Bakit hinintay ko pang siya mismo ang mag-alis ng pagkakahawak ko sa kaniya?’ inis na sigaw ng isip ni Yael. Tumayo siya nang maayos at napalunok. Hindi niya magawang lingunin ang babae. “Pasensya na po kayo sa misunderstanding. Hindi ko po kilala ang lalaking ito at mas lalong hindi ko po siya boyfriend." Nilingon ni Luna ang binata. Pinasadahan niya ito ng tingin mula ulo hanggang paa. “He's far from my type." Napaubo si Yael sa kaniyang narinig mula sa dalaga. “Anyway, maraming salamat sa pagsalo mo sa akin kanina. If you don't mind, magbabayad na ako ng mga pinamili ko." Hindi na napigilang mapatawa ni Diana nang makita niya ang pagkainis sa mukha ng kaniyang pamangkin. “Mukhang hindi tumalab ang karisma mo sa babaeng ‘yon. Nasanay akong mga babae mismo ang naghahabol sa'yo. What happened, my dear nephew? Mukhang nabawasan na ang kaguwapuhan mo ah," pabirong wika niya. Sinenyasan ni Diana ang isa sa mga staff niya na sundan ang babae ang alamin ang pangalan nito. Agad naman itong umalis. Inayos ni Yael ang kaniyang coat at buhok. “Wala pang natanggi sa isang Yael Anderson, tita. Isa pa, ang daming matang nakatingin sa atin kanina. Siyempre, mahihiya siyang umamin. Alam na alam ko na ang strategy ng mga babae. Playing hard to get para mas makuha ang atensyon ko.” Napatawa si Diana. "Sabi mo eh. Anyway, where are the reports?” Iniabot ng secretary ni Yael ang files kay Diana. Agad na binuklat ni Diana ang mga dokumento. “Good." Ibinigay niya sa kaniyang secretary ang documents. Napatingin siya sa direksyon ng pinto nang makita niyang umalis ang babaeng nakakuha ng atensyon niya kanina. “I like her." “Ano naman ang nagustuhan mo sa kaniya, tita?" Nilingon ni Yael ang babae. Nag-aabang ito ng masasakyan sa labas. ‘She really looks familiar. Where did I meet her and why? Why do I feel nervous whenever she's around?’ “I don't know. Basta, magaan ang loob ko sa kaniya. Mukha siyang mabait pero mukha ring palaban at may paninindigan." Nakatingin pa rin si Diana sa labas ng clothing store niya. Lumapit sa kaniya ang staff niya at ibinulong sa kaniya ang pangalan ng babae. “Luna. Her name suits her well. She's pretty like the goddess of the moon.” ‘So, Luna ang pangalan niya.’ Nang makita ni Yael na hindi pa nakakasakay ang babaeng sinalo niya kanina ay agad siyang nagpaalam sa kaniyang Tita Diana. “Tita, I have to go na pala. May appointment pa akong kailangang puntahan. Babalik din ako mamaya sa Monte Carlos. Sasama ka ba?" “Hindi. Dito muna ako. May mga kailangan pa akong ayusin dito. Anyway, maraming salamat sa pagdala ng mga reports. I really appreciate that you came all the way here kahit sobrang busy mo rin. Iyakap mo ako sa Mommy Freya at kapatid mo pagbalik mo sa Monte Carlos ha. Pakisabi rin sa Daddy Jacob at mga tito mo na bawas-bawasan na ang adventures at baka maaga silang magkita-kita ng lolo mo sa langit.” Bumuntong hininga si Diana. "Miss na miss ko na si papa.” Niyakap ni Yael ang kaniyang Tita Diana. “I also missed Lolo Vandolf, tita. Don't be sad. Nasa masaya at payapang lugar na si lolo ngayon." “Sige na at baka mapaiyak pa ako. Alam kong marami ka pang aasikasuhin. Babalik na rin ako sa office ko. Maraming salamat, Yael. Mag-iingat ka. Don't forget to text me kapag nasa Monte Carlos ka na ulit.” B****o si Diana sa kaniyang pamangkin at saka tumalikod dito. “President Anderson, saan po pala tayo pupunta? As I remember, wala po kayong ibang appointments dito sa Monte Rocca,” sambit ng sekretarya ni Yael habang nakasunod sa kaniyang amo. Malalaki ang hakbang nito kaya halos matapilok na siya kahahabol dito. Huminto sa paglalakad si Yael. Muntik nang mabangga sa likod niya ang kaniyang sekretarya. "You don't need to come with me, B. It's a personal matter. Go to the nearest spa and pamper yourself. Ipapasundo na lang kita kay Zack kapag pauwi na tayo ng Monte Carlos.” Yumuko ang sekretarya. "Sige po, President Anderson.” Sumakay na ng sasakyan si Yael. "Saan po tayo pupunta, Sir Yael?” tanong ni Mang Edwin. "’Tay Edwin, sundan mo po ang babaeng ‘yon." Tumingin sa salamin ang driver. “Po?" "Sumakay na po siya. Sundan mo po ang jeep na sinasakyan niya. No matter what happens, don't lose her.” Nakasentro ang atensyon at paningin ni Yael sa babaeng nakabangga niya kanina. Sa may dulong upuan ito ng jeep nakasakay at nakatingin sa kaniyang direksyon. "Type niyo po ba siya, sir?” natatawang tanong ni Mang Edwin. Napaubo si Yael. "H-Hindi po, ‘tay. M-May kailangan lang po akong itanong sa kaniya.” Ngumiti lang si Mang Edwin habang sinusundan ang babaeng tinutukoy ng kaniyang amo. "Mukhang may natipuhan ng babae si Sir Yael. Kailangan itong malaman ni Ma’am Freya at Sir Jacob,” bulong niya. "’Tay Edwin, may sinasabi ka po ba?” "Ah wala po, Sir Yael. Wala pa po kayong maayos na pahinga. Umidlip po muna kayo at gigisingin ko na lang po kayo kapag bumaba na ang baba—” "No. I am not going to close my eyes until she's standing in front of me.” Nagulat si Yael sa kaniyang sinabi. ‘Why am I invested in that woman? And why the hell am I going after her? Am I really interested in her?’ he thought while staring at Luna.Matapos maghanda ng meryenda ni Liana ay nag-ring ang cell phone ni Mona. Mabilis niyang sinagot ang messenger call nang makita niya kung sino ang caller.[“Mona, I just called to wish Liana a happy birthday. Where is she?”]“She's in the living room. I'm here in the kitchen. I prepared something for her.”[“How is she? Did you give her anything she wants for her birthday?”]“Actually, we just got home. Nag-dinner kami sa labas kanina.” Naglakad na si Mona patungo sa living room bitbit ang tray na naglalaman ng mga pagkain at inuming hiniling ng kaniyang anak. Inilapag niya tray sa lamesa at saka niya tinabihan ang kaniyang anak sa couch. “Anak, gusto ka raw batiin ng Tito Rafael mo.”Masayang kinuha ni Liana ang cell phone ng kaniyang ina mula sa kamay nito. Dahil video call iyon ay kaagad niyang kinawayan si Rafael. “Hello po, Tito Rafael!”[“Hello, baby girl! How’s your birthday? Masaya ka ba? Nag-enjoy ba kayo ng mama mo sa pinuntahan niyo?”]“Opo, Tito Rafael. Masayang-masaya po
“Liana, anak… bakit kanina ka pa tahimik diyan? Ayos ka lang ba?” tanong ni Mona sa kaniyang anak. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi nito at hinaplos-haplos ito. “Natatakot ka pa rin ba dahil sa nangyari kanina?”Hindi umimik si Liana. Nakatitig lamang siya sa ina dahil ang totoo, hindi mawala sa isip niya ang matinding lukso ng dugo ukol sa lalaking tumulong sa kaniya kanina. “Patawarin mo si mama, ha? Sa pagnanais kong tulungan ‘yong batang lalaki ay iniwan kita sa loob. Alam ko kasi na hindi ka naman aalis doon dahil masunurin ka namang bata. Ibinilin din kita sa kahera kaso mukhang abala siya sa trabaho niya kaya nakaligtaan ka na niya. Sorry, anak.” “Okay lang po, mama. Tinulungan naman po ako noong lalaki kanina,” mahinang sambit ni Liana.‘She’s talking about Sir Yael. That jérk!’ Mona thought. "Mama…"“Ano ‘yon, anak?""Mama, where's my papa?” Bumalatay sa mukha ni Liana ang matinding kalungkutan. "Kasi ‘yong bata po kanina, may papa siya ako po wala–”Mabilis na niyaka
“Shít!”Napangibit si Yael matapos niyang ililis ang kaniyang slacks at makita ang kaniyang tuhod na may sugat at dumudugo na. Kanina lang ay tsinek niya iyon at wala pa namang dugo pedo ngayon ay umaagos na ang pulang likido mula roon. Agad niya itong hinugasan at dinikitan ng band aid. Mabuti na lang at mayroon siya no’n palagi sa bulsa dahil may mga pagkakataong nadadapa si Gael kapag naglalaro ito kaya palagi siyang nagdadala noon.“Ang babaeng ‘yon… lagot talaga siya sa akin kapag nakita ko siya ulit.” Malalim na nagbuntong hininga si Yael. Kinuha niya ang cell phone niya sa kaniyang bulsa at tinawagan si Mr. Huff.[“Hello, Sir Yael, papunta na po ako sa restaurant. Dala ko na po ang fried chicken, fries at ice cream para kay Sir Gael. May ipapahabol pa po ba kayo para bibilhin ko na bago ako pumunta r’yan?”]“Hindi ‘yon ang dahilan kaya ako napatawag.” Tumikhim si Yael bago muling magpatuloy. “Kanina, nakita kong hawak si Gael ng hindi ko kilalang babae. May malaki siyang atraso
Kababangon lang ni Yael nang dumating si Mr. Huff. Takang-taka nga ito nang makitang napapangibit siya.“Sir Yael, mabuti naman po at nahanap niyo na siya,” sambit ni Mr. Huff habang nakatingin sa direksyon ni Gael. “Ano po ba kasing nangyari? Nasa restaurant na po ako nang tumawag kayo. Naroon na rin po ang inyong mga magulang.”“Sinabi mo ba sa kanila na nawala si Gael?” kunot-noong tanong ni Yael.Umiling si Mr. Huff bilang tugon. “Gaya po ng bilin niyo ay hindi ko po sinabi sa kanila na nawala si Sir Gael.”“Mabuti naman kung gano'n dahil ayokong mag-alala sila.” Malalim na nagbuntong hininga si Yael matapos niyang sabihin iyon. “Anyway, ibili mo ulit ng fried chicken si Gael sa snack house na ‘yon,” utos niya sabay turo sa snack house na ilang hakbang lamang ang layo sa kanila. “I already dropped the one that I bought earlier. Ibili mo siya ng panibago. Samahan mo na rin pala ng fries at ice cream.”Matapos sabihin ni Yael iyon ay dumiretso na sila ni Gael sa favorite restaurant
“Why are you with my son? Are you a child tràfficker?” mariing tanong ni Yael habang mahigpit na ang hawak sa kaniyang anak. ‘Talaga palang hindi ako makilala ng lalaking ‘to! Matagal na pala talaga niyang naibaon sa limot si Luna. Sabagay, iban-iba na ang mujha ko ngayon. Mas mabuti na rin ang ganito para makakilos ako nang mas maayos,’ piping turan ni Mona sa kaniyang isip.“Modus ka—”“Anong sabi mo?” pag-uulit ni Mona habang magkasalubong na ang kaniyang magkabilang kilay. “Pinagbibintangan mo ba akong kinuha ko ‘yang anak mo?” Umiling siya habang taas-noo niyang kausap si Yael. “Mukha ba akong child tràfficker sa paningin mo? Baliw ka ba?”“Bakit ba kasama mo ang anak ko?” Matapos sabihin iyon ni Yael ay humarap siya kay Gael at hinaplos-haplos ang pisngi nito. “Gael, bakit ka sumama sa kaniya? Hindi ba’t hindi ka naman sumasama kung kani-kanino? Bakit ka ba humiwalay sa tabi ko? Sinaktan ka ba niya?” sunod-sunod niyang tanong.Hindi umimik si Gael. Nakatitig lamang siya sa kani
“Gael? Where are you? Gael, anak… nasaan ka?” tarantang sambit ni Yael nang hindi mahagilap ng kaniyang mga mata si Gael. Nagpalinga-linga si Yael habang hinahanap ang kaniyang anak. Nagbayad lamang siya ng kaniyang in-order ngunit bigla itong nawala kaya nakaramdam siya ng matinding kaba. “Nasaan ka ba, anak? Saan ka na naman nagsuot?”Matapos kunin ang kaniyang order ay nilibot ni Yael ang buong lugar ngunit bigo siyang mahanap ang anak niya. Sa ‘di inaasahang pagkakataon, natagpuan naman niya si Liana. May pagkahawig ang bata kay Luna kaya agad itong nilapitan ni Yael.“Nawawala ka ba?” tanong ni Yael sa batang babae.Hindi umimik si Liana. Kabilin-bilinan kasi ng kaniyang Mama Mona na huwag na huwag siyang makikipag-usap sa hindi niya kilala. Tinalikuran niya si Yael at naglakad patungo sa table nila ngunit wala na roon ang kaniyang ina.‘Nasaan si Mama Mona? Saan siya nagpunta? Nag-cr din ba siya?’ piping turan ni Liana sa kaniyang isip.Abala ang kaherang pinagbilinan ni Mona







