Share

Chapter 3

W-WHO SAID YOU'LL BE DRINKING IN THIS KIND OF PLACE!"

Nagulat siya dito kaya bigla siyang napatingin sa kanyang likuran. "A-Alexandro? W-What ?Why are you here?" Hindi nito pinansin ang kaniyang tanong ngunit mariin siyang tiningnan ng may pagkakunot ito.

"C-Cous I don't know why your girl end up here." Agad naman siyang nalito sa sinabi ng barista.Cous? It means magpinsan ito? Pinsan ito ni Alexandro, how come?

"What the fuck! Morris why you didn't stop her!" sigaw nito sakanyang pinsan.

"Calm down cousin. I tried to stop her alright but she never bother to listen."

"Eventhough, still you should stop her."Hindi na niya narinig na sumagot ang pinsan nito kaya kung ganun. "Hey! Woman. Just raise your fucking ass we need to go home." narinig niyang saad nito.

Medyo nakaramdam siya ng pagkahilo kaya ipinikit niya muna ang kaniyang mata. She tried to open it again but she can't. "FUCK." narinig niyang mura nito.

Bigla niyang naramdaman ang pag angat ng katawan niya. She feel the hot hands of Alexandro at her back, she want to hold it tight to feel it. It was so tempting na nasa isang lasing na katulad niya ay nag-iiba ang nararamdaman. Agad naman niyang inangat ang tingin saka niya ipinilupot ang dalawang kamay sa leeg nito. Nakita niyang napakunot noo ito sakaniyang ginaw pero hindi naman ito nagreklamo.

Nakarinig siya pagclick ng pintuan. Siguradong nasa sasakyan na sila, akmang magsasalita siya ng bigla siya nitong inilapag sa front seat. She want to complain but she dont have any strength to talk, nahihilo pa siya ng sobra. She don't know what's on her mind but she fell asleep.

Morning came and it was a new day to her again, she open her eyes but then everything seems surround her are quite so different. Magmula sa kamang hinihigaan niya.Patungo sa disenyo ng kwarto. It was just a plain white,akmang tatayo na siya ng bigla nalang sumakit ang ulo niya."Darn! Hangover,"saad niya.

She tried to stand up again but she felt dizzy, naparami na siya ng inom kagabi? And before she think what is the reason why she wasn't so familiar in the room she sleep in the door opened.

Their she saw a man wearing a white long sleeve with three bottons opened with a black slacks. Papalapit ito sakanyang destinasyon without even breaking the eye contact with her. Bigla nalang siya nakaramdam ng hiya.

"Glad you're awake, how's your feeling?" tanong nito na may himig ng pag aalala. Baka nagkakamali lang siya ng dinig, how could this man feel worried about her ng sa gayun wala itong pakialam sakanya. Hindi niya sinagot ang tanong nito at marahan lang itong tinititigan. "I'm asking you woman! Tell me how's your feeling." wala parin itong nakuhang sagot mula sakanya.

"I want to go home now." sagot niya agad dito. It doesn't have any sense kung sasabihin pa niyang masakit ang ulo niya."NO! You can't go home." Nagtaka naman siya kung bakit hindi ito pumapayag na umuwi siya.

"After you sign this." lahad nito ng isang papel sakanya. "A-A contract?"tanong niya dito. Tumango ito."I want that you'll sign it after that you can go home." sabay lahad ng ballpen sakanya.Hindi na niya binasa ang nakasaad dito at dali-dali siyang pumirma dito.

"Here, I already signed it. Can I go home?" nakita niyang tumaas ang sulok ng labi nito na agad namang nawala. "Yes, you can." agad naman siyang bumangon sa higaan. She doesn't mind kung ano ang itsura niya the most important is she can go home dahil alam niyang siguradong nag aalala ang magulang niya.

Akmang bubuksan na niya ang pintuan ng bigla nitong pinigilan ang kamay niya. "Wait, wait a second." nagtaka naman siya pero hindi na muna siya lumabas. "Here, wear this." sabay lahad ng coat nito sakanya. Agad naman niya itong tinanggap. "S-Salamat." Tumango ito. "Even you don't thank me, still it was my obligation to you."

Hanggang sa makauwi siya ng bahay ay ganun parin ang pagtataka niya sa naging galaw ni Alexandro. Ito pa ang naghatid sakanya sa harap ng bahay niya. He even give her a sweet kiss in her cheeks and that makes her blush.

Lumabas siya ng kotse saka isinara ang pinto nito. She will say bye to Alexandro ng bigla din itong lumabas ng pintuan, saka ito lumapit sakanya.

"Uhmmm---may sasabihin ka ba?" takang tanong niya rito. Second past at hindi parin ito sumasagot.

"Alex--" Hindi na nito pinatapos ang salita niya ng hinalikan siya nito sakanyang pisngi, naramdaman naman niyang uminit ang pisngi niya.

"That's a bye then, Amore. Take care and see you in few days."Sumakay na ito sa sasakyan habang siya ay nakatayo parin. H-Hinalikan talaga siya nito. She can't believe it, why would Alexandro kiss her?

Pumasok na siya sa kaniyang kwarto at humiga sa kaniyang kama hanggang ngayon ay iniisip niya parin ang nangyari kani-kanina lang,agad naman siyang napabalik sa realidad ng tumunog ang cellphone niya. Agad niya itong isinagot na hindi nag-abala na tingnan ang caller nito.

"Hello?" bungad niya dito. Ngunit wala siyang narinig na sagot.

"Hello?" ulit niya dito. Nakaramdam siya ng inis dahil wala paring sumasagot dito. "Kung sino ka man! I don't have any time for this call." akmang ibaba niya ang tawag ngunit nagsalita na ang kabilang linya.

"Babe, I miss you." that voice. It makes her heart skip a bit. Alexandro.

"How are you, are you fine now?" tanong nito.

Hindi niya alam kong ano ang isasagot niya dito.

"Baby? Are you there?"

Huminga muna siya ng malalim saka sumagot sa tanong nito."I-I'm here and I'm fine,"

Konting katahimikan ang namuo sakanila.Ni walang nagsalita miski isa sa kanila.

"Seena."

"Alexandro."sabay na sambit nila.

"You should speak first, babe."

"I-Im sorry." Hindi siya nakarinig ng pag imik rito kaya nagpatuloy siya sa pagsasalita."I'm very sorry for what I've done. Sana mapatawad mo ako. I hate you, Alexandro but I'm still sorr I suggest we should move on in the past and we continue to live for the better."

Narinig niyang napabuntong hiningi ito sa kabilang linya. "I'm not ready to move on Seena, but I will try. I will try to live better but for you. I want to live with you."

She's speechless. Why Alexandro became like that.

"I know you don't believe it, but I will try to make things better. I want try to be capable with you. I-I don't know why I became like this.But their's part of me that I want to make things right."

"Alexandro"

"Let's change for the better Seena. Me and you will live together, Babe."

"I-I don't have anything to say." amin niya dito. She want to express what she feel for.

"Its okay I know its still sinking on your thoughts. But I will try to change, I promise you that. I will treat you better Seena."

"A-Alright but please mean your words Alexandro." Narinig niyang mahinhhin na tumawa ito. He's happy.

"Thank you so much for this Seena. I promise I keep it up to you. Bye, Babe I will call you later I still have something to do. I just called cause I want to ask if your fine or not. But gladly it turned into confession."

"Bye and thanks for asking about me. I'm thankful in it."

"Mention not babe, take care. Alright and I miss you so much."

"Alright, you too"

Pagkatapos ng tawag ay agad siyang napasigaw. Kinikilig siya. Kinilig siya kay Alexandro.

"My gosh its really true he want to try to forget it.Lord, thank you for this." Mga ilang minuto ay bigla siyang nakarinig ng katok sa kaniyang pintuan.

"A-Anak are you okay? I heard na sumigaw ka, Seena" agad naman siyang napatakip ng mukha. Ganun na ka halata na kinikilig siya. "Mom, i'm okay. May nakita lang akong daga. O-Opo daga."

Mukha namang naniwala ang ina niya sa kaniyang sinabi. "Just tell me if your not okay alright."

"Okay po." hindi niya napigilang mapangiti. Alexandro really make her day. How could she even believe that she move on but not. She's still inlove with him. She can't deny how much happy she is.

"Babe, Imiss you."

"Babe, I miss you."

"Babe,I miss you."

"Babe, I miss you."narereplay sa utak niya ang sinabi nito.

"Ugh! Alexandro you make me crazy. I've already thinking you."

Agad niya namang kinuha sa study table ang kaniyang binabasang libro. "Miracle came to fast, people change by their gestures. For some other time they can't help it but to care and to express what they feel. If you love that person you should fight for him. Love them, not to hate them. Care and try to express how much you love them. Cause in that thing you can ever find your forever.

Maybe it was really a miracle that Alexandro will try to change. Maybe their is still a feelings might get inlove with the two of them. She smiled, pero hindi niya parin maisip na bigla-bigla itong nagbago. She know Alexandro well hindi ito madaling makalimot. But she will try to believe on him for the last time she will give a chance for the forgiveness she want for him. Sana ay kaya nitong ibigay sakanya ang kapatawaran na nais niya.

"Mmm, interesting I know it might get happened but I will stop everything for you to be happy." ngumisi siya na parang demonyo. The time will come that everyone will know him. Tiningnan niya ng maigi ang mga litratong ipinadala sakanya kani-kanina lang. Agad namang nasiusbungan ang galit niya sa mga ito. "I promise I will let you suffer too, like what I even feel."

"Their so no happy ending in every with the two of you, A-Ako lang ang nababagay na maging masaya." saka nito pinunit ang mga litratong nasa kaniya.

"Wait for me then, I will be back"

Saka siya tumawa na parang isang baliw.He look again on the scratch pictures then he poured a gas on it. He will make them suffer.

Katulad nalang ng pagsiklab ng apoy ay ganun din ang pagtawa niya ng pagkalakas-lakas. Nasa bahaging tago siya sa lahat.He's unknown for now, but he's so sure that everyone can't forget what he really is.

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status