"Kung nais mong makasama ang isang tao sa paraang gusto mo,gagawa na gagawa ka ng paraan para siya'y mahulog sayo."she smiled knowing this kind of quotes exist.Masyadong mahirap ang umibig.As for her,love really do exist pero hindi sa lahat ng oras sasaya kanalang palagi.Love hurts,love can make people insane,just like her she fall inlove with a man,not just on an exact time kaya halos gumuho ang mundo niya ng masaktan siya.
She's Seena,a simple yet an understanding kind of person.She smiled a lot whenever people talks to her.Like she's so bubbly.
It was her first time of St.Bernard Academy.Her parents wants her to transfer in St.Bernard.Well,her parents is one of the major stockholders of this school kaya ganun nalang ang nais ng mga ito na ilipat siya.
As she entered on the mainly campus everyone's eye look at her.Hindi siya sanay na tinitingan ng lahat kaya bumaba ang kanyang ulo habang ipinagpapatuloy ang paglalakad.
"Ms.Salvatore."a voice called her from the back.Agad naman siyang huminto saka ibinaling ang tingin sa likuran.She smiled for no reason saka hinintay itong lumapit sakanya."Thank God you hear me Seena."agad naman siyang sumimangot ng tawagin siya nito sakanyang pangalan."Ninong John I dont want to be called by name baka isipin ng mga estudayante ay---."Hindi na niya napaituloy ang kanyang salita ng umagaw sakanyang atensiyon ang lalaking papalapit sakanila.He has a gorgeous face,kahit tanaw niya palang ito malayuan.
Agaw pansin din ito sa babaeng nagkukumpulan para lang matingnan ito.When he walks,everyone seem so amaze.Isa na siya sa mga ito.Why does this man makes her look more?Agad naman naputol ang kanyang pananaw ng tapikin siya sakanyang balikat ng kaniyang Ninong John."Seena you seems distracted.Sino ba iyong tinitingan mo iha?"Hindi nalang siya sumagot wari'y ibinalik ang kaniyang tingin sa binata ngunit ganun nalang ang kaniyang paghinayang ng wala na ito.Everyone seems busy at all at may mga kani-kanilang itong ginagawa.Nagmamalik mata ba siya?
Even at the class she seems so distracted.Hindi pa niya alam na tinatawag siya kanina ng kaniyang guro para magpakilala dahil transferee siya,ika nga nila dapat magpakilala.Mabuti nalang at mala angel ang kaniyang katabi kung kaya't nalaman niya.Hanggang makalabas siya ng gate ay ang mukha parin ng lalaki ang iniisip niya.
Habang patuloy siya sa paglalakad,hindi na niya napansin na may paparating na sasakyan sakanyang tinatayuan.A beep comes into the car para maagaw ang kaniyang pansin.Humarap naman siya dito saka nagkasalubong ang kaniyang kilay.How dare the car's owner drove like pag-aari nito ang buong kalsada.For God's sake hindi nga siya tumatapak sa white lane.
She remain standing,gusto niya munang inisin ang may-ari ng sasakyan.Lintik lang ang walang ganti.Nayayabangan kasi siya dito."Eh,ano ngayon kung maganda ang sasakyan nito?"ika ng isipan niya.Tiningnan nalang niya ang sasakyan saka hinintay ang may-ari nito na bumaba.Out from nowhere she see a two pair of black shoes cames from the car's door.Shocked written all over her face na mapagtanto kung sino ito,it was the guy she saw from the corridor.
Medyo nakaramdam siya ng kaba hindi niya mawari'y kung bakit.Seryoso itong nakatingin sakanya.Mababasa niyang may galit ito.Sakanya ba?Napaisip siya,at bakit naman siya kakabahan dito.Normal lang naman itong tao,katulad niya.
Papalapit ng papalapit ito sakanya.Kailangan niya na bang kumaripas ng takbo?"Tumakbo kanalang Seena,tutal hindi mo naman yan kilala at saka wala ka namang ginawang kasalan."Dipensa niya sakanyang sarili.Akmang tatalikod siya ng may may kamay na humawak sa kaniyang mga braso."And where do you think your going,woman."Ngumiti naman siya ng pilit dito."Ah---eh,Mr.Uuwi na po ako,pasensiya na po."Pilit niya namang inaalis ang pagkakahawak nito."Mr.yung kamay niyo ho."
"Aalis kana?Woman,you don't who am I and who give you the rights to stand infront of my car!"
"T-Totoong hindi ko po kayo kilala kaya po pakawalan niyo na po yung kamay ko.Please mo Mr."Pagmamakaawang turan niya.Ngunit umiling lang ito saka tiningnan siya ng mariin.
"Oh,I'm sorry natakot ata kita but I'm not that harsh,by the way I'm Alexandro and you are."Saka nito inilahad ang isang kamay nito.Nakaramdam siya ng hiya dito kaya nag dadalawang isip pa siya kung tatanggapin niya ang kamay nito.Sa huli ay tinanggap niya ito.She feel the heat of his hands,iba din ang nararamdaman niya nang pagkasugpo ang mga kamay nila.
She feel too that his heart beat became so fast,she don't know why?Why this man can even had an effect on her.Agad siyang yumuko saka tiningan ang magkasugpong kamay nila.She's been shy too just looking at this man."Uhm,y-yung kamay ko po."
"Oh,I'm sorry but I like it when your hands are on my hands."Agad naman siyang namula sa sinabi nito."By the way your name?"Pagtatanong nito.
Nag-iisip pa siya kung sasabihin niya ang pangalan niya o hindi.Well,she really don't know all about this man.Kaya medyo hindi siya naniniwala dito.Mukhang mabait pero mukha ding masungit.
Nakangiti din ito habang nakatingin sakanya.Wala na bang ikakahiya ang araw niya.She want to defend herself for doing that,rather calling that endearment.Pero wala namang masama sa pag-iisip niya.Just right,she's been asking."I-Im Seena,Seena Salvatore and sorry for that word.I'm just asking alright and that has no meaning."Pagdedespensa niya sa sarili.Right,Seena hindi ka naman na KOgkamali,its normal that you'll defend yourself.
Nakarinig siya ng mahinang pagtawa dito kaya nagkasalubong ang mga kilay niya.Bakit naman ito natatawa?"
"Your cute I mean bagay sayo kapag nahihiya ka Seena."That's it,its like a music in her ears.
Nang gabing ding yun ay hindi talaga siya makatulog,that Alexandro guy roamed around her mind.Mula sa mukha nito,sa lahat ng nararamdaman niya.
Nagpabaling-baling siya ng higa.She really can't sleep.Ano bang nangyayari sakanya?For God sake kaninang umaga lang niya nakita yung Alexandro.Why does that man has a big impact on her?
Napabuntong hininga nalang siya saka bumangon sa pagkakahiga.It make sense kung hindi nalang siya matutulog,napabaling ang kaniyang paningin sa side table niya.She seen her book,inabot niya ito saka ibinuklat.It was the book she's been love to read.Its about a girl who fall inlove with a guy she meet accidentally.
It was a sunny morning when she woke up.Its a new morning for her kaya bumangon na siya.She still have a class to attend for.
After she done her morning routine ay agad siyang bumaba.Ngumiti siya ng makita na ang kaniyang magulang sa sala.It was unusual,alam niyang masyadong busy ang mga ito at may pagkakataon na nag-iisa nalang siya.
She seen her mother look at her,na agad naman itong ngumuti sakanya."Mom,Dad good morning."She greeted.
"Good Morning too Seena,darling."Her dad said while sipping his coffee.Agad naman siyang umupo sa tabi ng ina niya saka niyakap ito.
"Looks like our daughter Miss you so much,Hon."Ngumiti siya wika ng ama.It was really true that she miss her mom so much.
"Seena how's school?Okay lang ba na doon ka lumipat?Anak,tell us if your not comfortable there pwede ka naman naming ilipat ng school.You can be with Justine if you want."Pagtutukoy nito sakanyang kaibigan.Umiling lang siya saka ngumiti sa ina."I'm okay on that school mom,Ninong John was there so I can know he will guide me."
Nagkatinginan naman ang magulang niya saka tumango ang mga ito."If you say so anak,mapapanatag kami ng ama mo."Her mom said while combing her hair.
Nakatingin lang siya sa bintana sa halos loob ng isang oras.Hindi pa niya namalayan na tapos na pala ang kaniyang klase.Mula sa kanyang kinauupuan ay bigla siyang tumayo saka inayos ang kaniyang mga gamit.
While walking at the corridor Alexandro's face across her mind.Agad naman siyang umiling saka ipinagpatuloy ang paglalakad.She don't want to think that man ever again.
And speaking of nakita niya ulit itong nakatayo sa gate ng malapitan.Tinanaw niya lang ito saka patuloy lang siya sa paglalakad.Bahala na kung makikita siya nito.
Habang papalapit siya dito naging mabilis ang pagtibok ng kaniyang puso.Her heart beats so different just by seeing this man.She don't want to look at him,baka mas lalo lang dumoble ang tibok ng puso niya.Mas pinili niya nalang na bilisan ang paglalakad para hindi siya nito makita.
Nakipagsabayan din siya sa mga estudyanteng naglalakad para makalabas lang siya sa gate.
Sa ginagawa niya palang alam na alam ng may pinagtataguan siya.Maybe it was sort of na gusto niyang hindi makita si Alexandro.Natatanaw na niya na malapit na siya dumaan sa gate.Right there,Alexandro is standing while talking to someone else.
Nakahinga siya ng maluwang ng malampasan na ito.Akala niya ay makikita siya nito mabuti nalang ay hindi.She smile while looking at the road.She just waiting that her driver will arrive.Mukhang nalate ito ngayon.
She was standing still ng makaramdam siya na may tumabi sakanyang pagtayo.Her face was speechless ng tumingin siya dito.It was Alexandro standing beside her,tiningnan niya ito ng mariin saka pinagtaasan niya ito ng kilay dahil hindi naman ito nakatingin sakanya.
"Stop staring babe,baka iisipin kong may gusto ka saakin."It makes her mouth partly open at ito pa ang may gana na isipin sa ang may gusto dito."I'm just observing you Seena at alam kong umiiwas ka saakin."Saka naman ito bumaling sakanya.
Ito na naman ang puso niya tumitibok ulit ito ng mabilis.Hindi siya tanga para hindi malaman ito.Maybe it was juts a simple admiration dahil niya ito lubos na kilala.But why she act different often?
It was just an admiration or love at first sight?She can't answer it yet dahil bago palang ang nararamdaman niya.All her life ngayon lang siya nakaramdam ng kakaiba.
Hindi nalang siya sumagot dito baka kung ano pa ang masabi niya.After all hindi na man niya ito kaclose.
Minutes past and no one try to talk,nakatayo lang silang dalawa.Narinig niya nalang na napabuntong hininga ang katabi.
"Ihahatid na kita,Seena.I want to drive you home para mapanatag na ako."Pagsasalita nito.
"You hear me right,I want to drive you home."
Umiling siya bilang sagot."No,I have my driver.I mean hinihintay ko nalang itong sunduin ako."
"Alright,you say so.I will just be here then until you got home".
Hindi niya alam kung bakit ganun-ganun nalang ang pagiging malapit nito.
Sa di kalayuan natatanaw na niya ang kaniyang sundo.Bago pa man siya umuwi ay ibinaling niya muna ang kaniyang tingin lalaki.This man is really handsome by its own baka ganito nalang ang pag-iba ng damdamin niya.It was a simple crush at hindi na ito lalampas pa doon.
