Sanya...
AGAD na napamulat ako sa tunog ng bell na nanggagalimg sa labas, babangon na agad ako ng maramdaman ko yung mabibigat na mga braso na nakayakap sa akin, nanlaki ang mga mata ko ng maalala na si Adam ang katabi, napatitig ako sa kanya, ang lapit niya sakin, ramdam na ramdam ko ang halos sabay na naming paghinga.
"Ano gigising kayo o mauubusan kayo ng pagkain? Ang hindi pa gising asahan niyo na wala kayong agahan!" narinig ko na sigaw ng facilitator namin.
Pilit akong bumabangon pero ramdam ko na mas lalong humihigpit ang yakap niya sa akin. "Sanya?"
Napalingon ako sa may pinto ng tent na naka lock. "Yes Kyra?"
"Gi
Adam..."SANYA,"tawag ko sa pangalan niya. Mahimbing pa rin siyang natutulog at nakasandig sa dibdib ko.Tumingin ako sa paligid at napansin ko na pasikat na ang araw, siguro magsi-six na ng umaga, nagulat ako ng mas humigpit ang yakap niya at narinig ko ang mahinang ungol galing sa kanya, alam ko na ayaw niya pang gumising dahil halata namang masarap ang tulog niya pero hindi maganda ito.Dahil sa pagkakadikit namin at sa narinig kong ungol ay may bagay na buhay na buhay ngayon sa akin at siguradong lagot ako kay Sanya pag nalaman niya ito, baka isipin niya na manyakis ako o kung ano-anong iniisip ko tungkol sa kanya habang magkatabi kami.Shit! Lihim akong napapamur
Sanya..."WALAka talagang puso ano?""Mabuti ng alam mo."I shouldn't be thinking about it, about all the things he told me. Hindi ko rin dapat iniisip yung pagyakap niya at yung nakita kong sakit sa mga mata niya pero hindi ko magawang hindi isipin.Hindi dapat, hindi pwede.Nauna siyang umalis sa bahay nitong umaga, and I'm thankful for that because I didn't have to pretend like he was just nothing to me."Sanya!" nagising ako sa pag-iisip ko. I looked up at Tora. "Ikaw pa lang nandito?"
Sanya..."PAREalam mo bang nakipag-break siya sa akin para landiin ka!" nakatingin lang ako sa school grounds habang nasa 1st floor kami at maraming estudyante ang nakiki-usyuso sa gulo na nangyayari ngayon."Leo stop this now! Hindi mo lang matanggap na ayaw ko na sayo!" narinig ko yung pagtataas ng boses nung Patrice."Bakit? Ito ba pinalit mo sakin?! Alam ba niya ah?! Alam niya ba kung ilang beses na nagpa-kama ka sakin?!" nanlilisik na yung mga mata ni Leo."Pare, 'wag mo namang bastusin yung babae," nanungot yung noo ko nung ipagtanggol pa ni Adam yung babaeng yun."Pare gago ka ba? Hindi mo ba ako narinig? Pera lan
Adam...I'Mkissing Sanya with all the love I have for her in me. Ibinuhos ko lahat ng nararamdaman ko sa halik na yun.Nung una hindi siya tumutugon but later on, she started responding to my kisses and that made me happy."Sanya," bulong ko ng lumipat ang halik ko sa leeg niya."Adam lumabas ka na ng kwarto ko.""No, ayoko," pagkasabi ko noon ay hinubad ko yung T-shirt na suot ko at itinapon sa kung saan.Nakita kong nanlaki yung mga mata niya at tumitig lang sakin, napangiti ako at lumapit sa kanya sabay hinalikan ulit siya sa labi, nandun pa rin yung pagdadalawang-isip ni
Adam...NAGISINGako sa sikat ng araw at biglang napabangon. "Sanya!"Tumingin ako sa paligid, hindi ko kwarto ito, tiningnan ko rin ang sarili ko at wala akong suot, napunta rin ang tingin ko sa bahid ng dugo na nasa puting kobre kama, hindi panaginip yung lahat, hindi panaginip yung kagabi. May nangyari sa amin ni Sanya, binigay niya ang sarili niya sa akin.Pagkatapos magbihis ay lumabas ako ng kwarto niya. . .wala siya.Hinanap ko siya sa buong bahay pero wala, ni isang note man lang o kung ano ay wala siyang iniwan.Sinubukan kong tawagan ang phone niya pero hindi siya sumasagot, kahit si Lena ay hindi rin sumasagot sa tawag
Sanya...LIHIMakong natawa sa itsura ni Adam sa harap ko, hirap na hirap siya sa mga dala-dala."Ano marami pa ba? Lahat ba ng shop dito kailangan bumili ka?" nagrereklamong sabi niya habang nakasunod sa akin."Ginusto mo yan eh, sabi mo hindi ka mag-iingay 'di ba? Bakit ang reklamo mo ngayon?""Eh kasi sinasadya mo na yata na pahirapan talaga ako eh."Tumalikod ako at napangiti sabay humarap ulit sa kanya. "Ngayon mo lang na-realize?"Naningkit yung mata niya. "So pinagti-tripan mo nga talaga ako?"Mas lalong
Sanya...NARAMDAMANko na mas lalong sumiksik si Adam sa leeg ko, napatitig ako sa mukha niya na mahimbing ng natutulog.We did it. . .again. For the second time, I gave myself to him with no hesitation.This is not me. I feel like a stranger inside my body and this is all because of Adam, he is making me feel emotions I know I shouldn't be feeling towards him, it's dangerous, not only for me, but for both of us, this is the reason I'm feeling afraid every time he's near me because I know that with what's happening right now, I have no control over myself.With Adam, I become reckless, I become impulsive and that is the last thing a Chrisanya Evangelista would do—because
Sanya...Idon't want to hurt Adam but I can't promise him anything. I don't want him to expect that something more could happen between the two of us.That's what I've realized this morning, kung patuloy kaming magiging ganito kailangan malaman ni Adam ang mga bagay na kaya ko lang ibigay at limitasyon namin sa isa't-isa, hindi kasama doon ang pagmamahal dahil unang-una, wala akong alam pagdating sa bagay na yun.How will I be able to give something to someone when I don't even have it? Pakiramdam ko hindi ko magagawang mahalin siya dahil ako mismo hindi ko magawang punan ng pagmamahal ang sarili ko, pakiramdam ko laging may kulang, pakiramdam ko habambuhay na akong kulang.A