"REYNE, dito ka. Huwag mong harangan ang panunuod ng kapatid mo," saad ni Ellie sa pangalawang anak. Nasa home theater silang lima habang hinihintay ang pagdating ni Uno. Apat na taon na si Reyne, ang sumunod ay si Ysabel na tatlong taong gulang at ang bunso ay si Jacob na isang taong gulang.Nakatayo kasi si Reyne sa gitna at ginagaya ang pinapanuod sa movie. Si Ysabel at Mikhay ay hindi na nakakapanuod nang maayos dahil sa kaniya."I want to sing and dance, mommy." Protesta ni Reyne sa sinabi ni Ellie. Kahit ilang beses na nga ba nilang pinanuod ang paborito nitong movie ay hindi pa rin nagsasawa si Reyne."Your siblings are watching, too.""They've watched it already." Hindi pa rin talaga ito natinag at doon pa rin pumuwesto sa gitna si Reyne. "And you've watched it several times already." Nakangusong sagot ni Mikhay. "Ikaw na lang lagi ang nasusunod sa pinapanuod na movie.""Because I love this movie." Tumigil sa paggaya ng sayaw si Reyne at nilingon ang kaniyang ate. "Girls, s
HABANG nakakatitig si Ellie sa natutulog na asawa ay hindi niya maipaliwanag ang labis na kasiyahan na nararamdaman. She's beyond grateful for everything that God has given to her. Ang makasama si Uno habang buhay at mabiyayaan ng mga anak ang kaniyang labis na pinagpapasalamat. Nabuo ang pinapangarap niyang masayang pamilya na hindi niya naranasan noon. Marahan niyang hinaplos ang buhok ni Uno habang nakatitig siya rito. Ang ngiti niya sa labi ay hindi maalis-alis. Sa tuwing naaalala niya ang pinagdaanan nilang dalawa noon ay hindi niya akalain na si Uno pa rin ang makakasama niya habang buhay. Madaming masasakit na alaala pero higit na madami ang masasaya. Bahagyang gumalaw si Uno at niyakap siya nito kaya napangiti siya lalo. Si Uno ang higit na maalaga sa kanila. Lahat ay binibigay nito at sinisiguro na maayos ang lahat para sa kanila. Hindi rin ito nagkulang na iparamdam sa kaniya ang pagmamahal nito. Palagi pa rin silang nagdedate na dalawa at palagi pa rin siyang sinusurpres
ELLIEPASADO alas sais na ng gabi. Siguradong mahihirapan na naman akong makasakay nito. Nagmadali na akong lumabas ng gusali nang pinagtatrabahuhan ko sa Ayala dahil siguradong marami ng tao ang naroon sa sakayan ng mga pampublikong sasakyan.Rush hour na at Friday pa. Sobrang mahirap makasakay nang ganitong oras at ganitong araw. Bukod pa doon ay napaka-traffic dahil uwian ng mga nagtatrabaho sa mga opisina. Kung minsan nga ay nilalakad ko na lang simula Ayala hanggang sa apartment ko sa Pasay kapag wala talaga akong masakyan. Kahit pagod ako ay naglalakad ako dahil wala akong choice kung gusto kong makauwi agad.“Ellie, wait!” tawag sa akin mula sa likuran ko. Agad akong napahinto at nilingon ang tumawag sa akin.Si Reese, ang bestfriend ko at katrabaho. Matagal ko na siyang kaibigan simula High School pa lang kami. Nagmamadali ang paglakad nito tungo sa kinaroroonan ko.Napangiti ako sa kaniya habang nakatingin sa paglapit niya.“Bakit, Reese?” tanong ko sa kaniya kahit 'di pa siy
ELLIENAGING MALAPIT kami sa isa't isa ni Uno. Palagi niya akong hinahatid at sinusundo sa opisina. Madalas na nga kaming tinutukso nina Mark at Reese at ibang mga kaibigan nina Uno na nakilala ko na rin. Kahit sa opisina ay madalas na rin akong tuksuhin tuwing may nakakakita sa amin na mga ka-officemate ko na hinahatid ako ni Uno at sinunsundo. Ang tiyaga nga niya sa ginagawa niya. Walang araw na hindi niya ginagawa iyon. Kapag weekend ay umaalis kami at namamasyal or out of town. Iyong malapit lang sa Manila dahil may pasok ng Monday. Minsan naman ay sa apartment kami tumatambay o minsan sa condo unit niya. Basta palagi lang kaming magkasama. Tinatanong na nga ako ni Reese kung kami na ni Uno pero todo tanggi ako kasi wala namang sinasabi sa akin si Uno na manliligaw siya o kung may balak siya. Nakakahiya naman kung ako pa ang magtatanong. Iisipin pa no'n ay assumera ako and worst baka mapahiya pa ako. Hahayaan ko na lang muna, tutal nag-eenjoy naman kaming dalawa na kasama ang i
PAGKARATING sa condo ay dumiretso na ako sa room na ginagamit ko tuwing dito ako umuuwi. Tinawag pa niya ako pero 'di ko na siya pinansin."What's wrong?" tanong ni Uno sa akin na nakasunod pala hanggang sa loob ng room ko.Hindi ko siya nilingon. Umupo ako sa kama at nagtanggal ng heels. Nanatiling nakatayo lang si Uno malapit sa pinto."Hey... " Lumapit na si Uno. "If it's about Sandra, I told you I don't like her. She is just a friend." Patuloy lang ako sa ginagawa kong pagtanggal ng sapatos ko. Hindi ko pa rin siya nililingon. Ewan ko ba at nag-iinarte ako bigla."I just want to sleep, Uno. Bukas na lang tayo mag-usap. Goodnight." Malamig kong saad sa kanya. Hindi ko alam kung saan nanggagaling ang inis ko. Tumayo ako't pupunta na sana ng banyo para makapagpalit na ng damit.Lumapit siya sa akin at pinigilan niya ako sa kamay."Tell me what's wrong, hmm?" He gently asked. Niyakap niya rin ako mula sa likuran pagkalapit niya sa akin. Sinubsob niya rin ang mukha niya sa buhok ko.
HINDI NA namin pinag-usapan ni Uno ang namagitan sa amin na dalawa. Hinayaan ko na lang din. Wala akong lakas ng loob para ako ang magsimula ng topic na iyon pero hindi na ulit nangyari iyon. Naisip ko na baka dahil lasing siya at nakainom ako kaya nangyari iyon. Wala namang nagbago sa pakikitungo niya sa'kin. Mas naging sweet pa nga siya at mas naging maaalaga sa akin.Habang gumagawa ako ng report ko ay tumabi sa desk ko ang katrabaho ko at kaibigan na rin na si Veron. Mugto ang mata nito at halatang galing sa pag-iyak."Ano'ng nangyari sa iyo? Umiyak ka ba?" tanong ko sa kaniya. Late rin ito pumasok ngayon. Halos kakarating lang niya."Si Steve kasi..." panimula niya at tila naiiyak na naman siya. Mabuti na lang at may meeting mga head namin kaya hindi kami makikitang nagkukuwentuhan lang ngayon. Tuloy pa rin naman ako sa ginagawa kong report habang nakikinig sa kaniya."Ano'ng nangyari sa inyo ni Steve?" "Ang hirap nang ganito, Ellie. Iyong hindi ko alam kung ano ang papel ko sa
SINAMA ako ni Uno sa Tagaytay dahil magkakaroon siya roon ng bagong bubuksan na branch ng restaurant nila. May bahay naman siya sa Tagaytay at doon kami titira. Pinagleave niya ako sa trabaho ng isang linggo dahil madami siyang aasikasuhin doon. Hindi niya raw ako masusundo at maihahatid dahil kailangan niyang magstay dito sa Tagaytay."Saan ang room ko?" tanong ko sa kaniya pagkaakyat namin sa second floor ng bahay niya. Malaki ang bahay niya. "You stay in my room," saad niya habang may katext sa telepono. Bitbit niya ang duffel bag namin. Ang isang maleta ko ay inakyat na ng kasambahay niya.Pagpasok sa master's bedroom ay namangha ako sa view. Kitang-kita ang Taal. "Magkasama tayo rito sa iisang kuwarto?" tanong ko sa kaniya. "Yes. Bakit, ayaw mo ba akong makasama rito?" Hinagis niya ang hawak niyang cellphone sa kama at lumapit sa akin. Hinapit niya ako sa baywang. Naghuhurumintado na naman ang puso ko sa pagkakadikit ng katawan namin. Namimiss ko na si Uno. Syempre gusto ko s
3RD POV"ELLIE?" Uno called Ellie. Hindi siya natulog sa silid nila ni Uno kagabi. Naiinis pa rin siya sa ginawa nito kay Judah. He didn't even say sorry kaya mas lalo siyang nainis.Dahil may susi si Uno ng silid ni Ellie, ginamit niya iyon para makapasok sa loob. When he entered the room, Ellie rolled onto the other side of the bed. She wrapped her body in the comforter. It's her way of telling Uno that she doesn't like to talk to him."Ellie, alam ko na gising ka. Please talk to me." Nilapat ni Uno ang kaniyang mukha sa bandang leeg ni Ellie na natatakpan pa rin ng comforter. "Tulog ako."Imbes na mainis si Uno ay tumawa ito nang malakas. Bakit naman kasi nasabi iyon ni Ellie?Inis na tinanggal ni Ellie ang comforter sa katawan at sinimangutan si Uno na nakatawa pa rin. Bumangon siya at padabog na tumayo. Hinila siya ni Uno kaya napaupo siya sa kandunga nito. Niyakap siya nito. Nilagay ni Uno ang baba niya sa balikat ni Ellie. "Bati na tayo, please?"She heaved a sigh. Magagawa b