PROLOGUE

"Beshh! Takbo andyan na ‘yong mangkukulam."

"Oh my ghad! She's very creepy."

"Shems! Ayaw ko na sa school na ‘to."

"Totoo bang pinapatay n’ya mga naging boyfriend n’ya?"

"Nakakatakot s’ya."

Mga salitang natatanggap ko habang tinatahak ko ang daan papunta sa room namin.

Bakit ganito kasaklap ang buhay? May nakita lang ang ibang tao sayo grabe na ang panghuhusga nila.

Napakasakit isipin na lahat ng tao masama ang paningin sayo. Yung feeling na lahat kinamumuhian ka, yung kahit isa wala man lang nagtangkang lumapit sayo para tulungan ka.

I have bestfriends, noon, but it turns out na pati sila kinamuhian ako. Mismong besftriends ko, tinalikuran ako.

At dahil yun sa mga nakakapangilabot na nangyayari sa akin. I dont know kung pa'no nangyari ang mga 'yon but I believe na hindi ito basta nangyari lang, sinadya ito ng isang tao and I dont know who he is but sure I'll find the truth behind this.

I'm not going to let this happen again; I'm sick of it.

Three times that I've witnessed the death of my loved one.

Three times that I've done nothing but cry.

I wish to be loved,

So please love me, don’t.