Chapter 5

Sa loob ng tatlong buwan ay naging maayos ulit ang relasyon ni Gabriel at Andrea.

Kaya naman ay mas nainis si Zhanea dahil hindi siya nag tagumpay na paghiwalayin ang dalawa.

"Bakit naman parang ang sama ng mukha mo Zhanea?" tanong ni Lia sa kanyang anak.

Tumingin naman si Lia kong saan ang tinitignan ng anak. Nakatingin ito kay Andrea at Gabriel.

Dumating kasi si Gabriel at susunduin si Andrea. Ipapakita raw kasi nito sa dalaga ang bahay na balak nitong bilhin once na makasal silang dalawa.

"Hindi ka ba masaya sa kapatid mo, Zhanea?" tanong ng kanyang ina na si Lia.

Humarap naman si Zhanea sa ina.

"Hindi ko siya kapatid. Isa pa alam nyo ng matagal kong gusto si Gabriel pero hinayaan nyo pa rin siya na mapunta kay Andrea. Ina ko ba talaga kayo?" panunumbat ni Zhanea sa kanyang ina.

"Zhanea, ano ba namang lumalabas dyan sa bibig mo? Hindi kita pinalaki na maging ganyan. Ano bang magagawa ko kong nagmamahalan ang dalawa? Kailangan ba hadlangan ko?"

Naiiyak si Zhanea na sumagot sa ina.

"Oo, sana hinadlangan mo, ma. Hindi mo man lang inisip na masasaktan ako. Ako yong anak mo hindi si Andrea pero mas pinili mo siya kaysa sa akin na sarili mong anak." matapos nitong sabihin ang saloobin sa ina ay agad itong umalis sa harapan nito.

"Zhanea!" pasigaw na wika ni Lia pero hindi na siya nito pinansin pa.

Napapailing na lang si Lia sa mga nangyayare. Gustuhin nya man pigilan si Andrea at Gabriel ay wala naman siyang magagawa doon. Pinangako nya sa sarili na magiging mabuti siyang ina sa kanilang dalawa. Ayaw nya man saktan ang sariling anak ay kailangan.

Sa kabilang banda naman ay sakay ng kotse si Andrea at Gabriel. Masayang masaya ang dalawa na animo ay wala silang problema.

"Gabriel.."

"Hmm.." nakangiting tugon ni Gabriel kay Andrea.

Pumasok ang sasakyan sa isang subdivision na halos ang bahay ay nagtataasan at halata na aabot sa ilang million kong bibilhin ang mga ito.

Huminto ang sasakyan nila ng tuluyan ng makapasok sa loob ng subdivision.

"Here the broucher pumili kana dyan Andrea. Kahit ano dyan basta kong anong gusto mo, bibilhin ko."

"Gabriel, gusto ko sana yong malapit lang sa bahay para kahit pa-paano ay nadadalaw ko pa rin si papa, kong okay lang naman sa'yo."

Nawala ang ngiti sa labi ni Gabriel ng sabihin ito ng dalaga.

"Andrea, bubuo na tayo ng sarili nating pamilya. Pwede ba kahit dito naman ako naman ang isipin mo. Pwede mo naman sila dalawin kahit nasa malayo tayo. May kotse ka namang magagamit."

Ngumiti ng pilit si Andrea. Tama naman kasi ang sinabi ni Gabriel. Pumayag siyang mag pakasal sa binata kaya dapat ay panindigan nya ito.

"Sige." napilitang pag agree ng dalaga.

"Good, pumili kana ng gusto mong magiging bahay natin. Kapag nakapili ka pwede na natin agad yon tignan dito."

Tumango naman si Andrea sa binata. Habang namimili si Andrea sa broucher ay napatingin siya sa labas ng bintana. Nakikita nya ang mga bata na kumakain ng ice cream.

Natakam siya ng makita ito at parang gusto nyang kumain ng ice cream.

"Gabriel, pwede bang mamaya na muna ako pumili? Gusto ko kasi kumain ng ice cream."

Nangunot naman ang noo ni Gabriel at halata dito ang bahid ng inis na agad din namang nawala after ilang seconds, na akala mo ay nagpipigil lang.

"Andrea, mas importante pa ba yang ice cream kaysa sa magiging bahay natin?"

"Sige na please.." nagpaawa ang dalaga sa binata.

Iba kasi ang feeling nya, parang hindi nya kayang pigilan ang sarili kapag hindi nya nakain ang ice cream.

"Okay." halata ang pagkairita sa boses ni Gabriel.

Hinayaan lang naman ito ni Andrea dahil sa isip nya ay baka nakulitan sa kanya ang binata.

Nang makahanap sila ng ice cream ay agad bumili si Andrea. Hinintay lang naman siya ni Gabriel sa labas ng convenient store.

Nang makalabas si Andrea ay may naamoy siya na mabaho na hindi nya alam kong bakit parang nasusuka siya sa amoy nito. Nagmadali siya pumasok sa loob ng kotse dahil hindi nya na kinakaya ang amoy.

"Anong nangyare sayo?" tanong ni Gabriel ng mapansin nito na parang naduduwal ang dalaga.

"Wala may naamoy lang ako na mabaho sa labas. Pero okay na rin naman." Agad binuksan ni Andrea ang binili nyang ice cream.

"Satisfied kana?" agad naman tumango si Andrea.

"Yes, thank you."

Nang matapos si Gabriel at Andrea ay agad naman nya hinatid ang dalaga sa bahay nito.

Medyo sumasama na ang pakiramdam ni Andrea pero hindi nya pinahalata ito kay Gabriel. Nang makaalis ito ay tsaka siya nagmadali pumasok sa loob.

Wala pa man siya nakaka akyat sa second floor ng tuluyang na siyang mahilo.

"Andrea!" Huli nyang narinig ng bumagsak na ang katawan nya sa malamig na sahig.

******

Nang magising si Andrea ay nasa hospital na siya. Sumalubong sa kanya ang kanyang ama, Zhanea at step mother nyang si Lia.

"May hindi ka ba sinasabi sa amin, Andrea?" tanong ng kanyang ama.

Naguluhan naman ang dalaga sa tanong ng kanyang ama. "Umamin ka nga sa akin, buntis ka ba? Kaya ba gusto ka pakasalan ni Gabriel ay dahil buntis ka? Hindi ka pwedeng mag sinungaling ang doctor na ang nag confirm na buntis ka."

Hindi nakasagot agad si Andrea sa naging tanong ng kanyang ama. Wala pa naman kasing nangyayare sa kanila ni Gabriel. Sa apat na taon nilang in a relationship ay tanging halik at yakap lang ang nagawa nila. May isang beses na muntik silang makalimot pero hindi yon natuloy dahil napigilan nya ang sarili.

"Andrea, sumagot ka!" bumalik sa reyalidad ang isipan ni Andrea.

"Pa..." halos walang boses na lumabas sa bibig ni Andrea.

Hindi nya alam kong paano nya sasabihin sa kanyang ama na hindi si Gabriel ang ama ng dinadala nya.

Gustuhin nya man mag sinungaling sa ama ay hindi nya magawa. Hindi siya pinalaki nito na isang sinungaling.

"Wala pa pong nangyayare sa amin na ganon ni Gabriel."

May pagtataka naman ang naging reaction ng kanyang ama at pati na nila Lea at Zhanea. Mukhang naguguluhan ang mga ito sa sinabi ni Andrea.

"Ano ang ibig mong sabihin?"

"Hindi ko po alam kong sino ang ama ng dinadala ko. Hindi ko akalain na mabubuntis ako kasi nagkaroon naman ako ng menstruation last month. Kaya ang buong akala ko ay hindi ako mabubuntis."

"What? Hindi mo alam kong sino ang ama? Pinagloloko mo ba kami Andrea? Hindi mo na lang inamin na niloko mo si Gabriel." napamaang naman si Andrea sa tinuran ni Zhanea.

"Hindi yan totoo, ni minsan hindi ko siya niloko. Noong gabi nong engagement party namin. Nagkamali ako ng room na pinasukan. Wala na ako nun sa katinuan dala ng kalasingan. Hindi ko akalain na may mangyayare na ganun. Tsaka ikaw ang huli kong kasama nun Zhanea," naiiyak na saad ni Andrea.

"Ako pa talaga ang sinisi mo? Kasalanan ko bang namali ka ng room na pinasukan? Mahirap paniwalaan yang sinasabi mo Andrea."

"Zhanea!" napatigil naman si Zhanea sa matigas na salitang binitiwan nito. Mukhang pinapatigil na siya sa pagsasalita.

"Kong hindi man si Gabriel ang ama ng dinadala mo. Malaking gulo ang mangyayare, Andrea. Sana alam mo yan. Anong plano mo?" tanong ng kanyang ama.

Hindi makasagot si Andrea sa kanyang ama dahil wala naman siyang plano. Hindi nya rin inaasahan na mabubuntis siya ng kong sino.

Iniisip nya pa lang ngayon ang kalalagyan ng relationship nila ni Gabriel ay hindi nya na kakayanin.