Chapter 4

[After the Engagement]

Nang makauwi si Andrea sa kanila ay agad siyang naligo at nag bihis. Walang ibang tao sa bahay nila ng dumating siya kaya naman ay pumunta siya sa likod ng bahay nila. May tree house kasing nandon kaya don siya pumunta para mapag-isa.

Hindi pa rin kasi nag si-sink-in sa kanya ang mga nangyayare. What if ma buntis siya? Hindi nya kilala ang lalaki..

"Andrea!" nagulat si Andrea ng may tumawag mula sa likuran nya.

Masaya si Zhanea na tumabi sa kanya.

"Bakit mukhang malungkot ka? Dapat maging happy ka kasi engage ka na. Excited na ako magkaroon ng pamangkin."

Tahimik lang naman si Andrea na hindi alam ang sasabihin. Gusto nyang pa kalmahin ang sarili nya at 'wag ng isipin ang nangyare sa kanya kagabi pero hindi nya magawa.

"May problema ka ba?" inosenteng tanong ni Zhanea. Kahit na sa loob nya ay masayang masaya siya. Lalo na ay mukhang nag tagumpay siya sa mga plano nya.

"Ayos lang ako, medyo nalungkot lang ako sa isipin na mapapalayo na ako sa inyo." sagot ni Andrea.

"Hayy naku, pwede mo naman kami dalawin kong gusto mo. Hindi naman siguro malayo ang magiging tahanan nyo ni Gabriel."

Ngumiti ng pilit si Andrea.

Tanging nasa isipan ni Andrea na sana ay hindi na sila magkita pa ng lalaking nakatalik nya kagabi. Ayaw nyang gumulo ang buhay nya ng dahil don.

"Nakapag-usap na ba kayo ni Gabriel kong kailan ang magiging kasal nyo?" agad naman na umiling si Andrea sa tanong ni Zhanea.

"Mauna na muna ako sa loob Zhanea, medyo masakit kasi ang ulo ko. Siguro sa alak na mga ininom ko kagabi." pagdadahilan ni Andrea.

Sa totoo lang kasi ay wala talaga siya sa mood makipag-usap kahit kanino man. Gustuhin nya man sabihin kay Gabriel ang totoo ay baka yon pa ang maging dahilan para mag hiwalay sila.

Sa loob ng tatlong taon na pagsasama nila ay bi-bihira lang ang pinag-aawayan nila.

Pa-pasok na si Andrea sa loob ng bahay nila tsaka naman dumating si Gabriel.

"Andrea!"

Na estatwa naman sa kanyang kinatatayuan si Andrea.

May dalang bulaklak at chocolate ang binata. Isa yon sa paborito nyang tsokolate at bulaklak.

"I miss you!"

Nang makalapit ang binata sa kanya ay agad siya nitong niyakap. Gumanti naman ng pagkakayakap si Andrea sa binata.

"Hindi kita nakita kagabi pagkatapos ng engagement natin? Saan ka pumunta?"

Agad naman napabitaw si Andrea sa pagkakayakap sa binata. Hindi nya kayang sagutin ang tanong ng binata.

"Natulog na ako nun, na sobrahan kasi ako sa kakainom ng alak. Alam mo namang mababa ang tolerance ko when it comes to alcohol." pagdadahilan ni Andrea.

"Hmm.. sabagay.. Naging busy din kasi ako kagabi, ayoko naman iwanan yong mga kaibigan ko lalo na birthday ko yon. Kaya hindi na din kita hinanap nun."

"Ayos lang naman, naiintindihan ko."

Pumasok ang dalawa sa loob ng bahay nila Andrea at naupo sa sofa.

"Kailan mo gusto makasal tayo? Kasi kong ako ang tatanungin gusto ko ngayong month na. Pero syempre susundin ko pa rin naman kong anong gusto mong date."

Nag alangan si Andrea na sumagot. Sa isip nya ay hindi na siya deserve pa ni Gabriel.

"Sa sunod na lang siguro muna natin pag-usapan ang date ng kasal, Gabriel." nangunot naman ang noo ng binata sa sinabi ni Andrea.

"What? Andrea naman.. Importante yon lalo na ay engage na tayo sa isat-isa. May dahilan ba kong bakit ayaw mong pag-usapan? Maiintindihan ko naman, 'wag mo lang akong pag-isipin ng ganito. Kasi para sa akin ikaw lang ang babaeng gusto kong pakasalan!"

Pinigilan ni Andrea na 'wag maiyak sa mga sinabi nito.

"Bata pa naman tayo Gabriel marami pang time kong kailan tayo ikakasal."

Nagulat si Andrea sa biglaang pag tapon nito ng flower base na nasa lamesa.

"Gabriel!"

"Edi sana kong yan pala ang gusto mo dapat hindi ka na lang nag agree sa engagement natin!" Galit na wika nito at iniwan siya.

"Gabriel!" Sigaw ni Andrea habang hinahabol ito palabas.

Pero huli na dahil humarorot na ang kotse nito paalis.

Napaupo na lang si Andrea at hindi na napigilan pa ang sarili na umiyak. Ito ang unang beses na nasigawan siya ni Gabriel at nagalit ito ng ganon sa kanya.

Sa totoo lang naman kasi sino ba ang hindi gusto na makasal? Gustong-gusto nya naman pero nag dalawang isip na siya simula ng nangyare sa kanya kagabi.

"Andrea, are you okay?" worried na tanong ni Zhanea na kararating lang.

Iniligpit nito ang mga nagkalat na basag na bote galing sa folower base.

"Si Gabriel ba ang may gawa nito?"

Hindi pinansin ni Andrea ang tanong ni Zhanea. Kahit nainis man si Zhanea ay hinayaan na lang din nya si Andrea na umiiyak.

Lumapit siya kay Andrea at inalo ito.

"Kong may problema man kayong dalawa for sure maayos din yan. Ikaw pa hindi ka naman matitiis ni Gabriel. Lalo na ngayon ay engage na kayo." pag-aalo ni Zhanea kay Andrea kahit na hindi ito bukal sa loob nya.

"Hindi ko alam kong maayos pa namin ito." humikbi na sagot ni Andrea.

"May problema ba?" tanong ni Zhanea.

Agad naman umiling si Andrea. Gustuhin nya man sabihin sa kapatid nya ang problema ay hindi pwede. Mas lalong magkakagulo kapag nalaman nito ang problema nya.

"Na isip ko lang na hindi pa ako handa mag pakasal sa kanya.." pagdadahilan ni Andrea.

"Pwede mo naman siya kausapin ulit kapag kalma na siya. Malay mo pumayag na.."

Tumango naman si Andrea bilang pag agree sa sinabi ni Zhanea.

"Sana nga.. hindi naman kasi ibig sabihin non ay ayaw ko siyang pakasalan."

"You're right, kaya 'wag kana nga umiyak dyan. Sayang ang ganda natin. If ever hindi pumayag si Gabriel sa decision mo mas good na mag hiwalay na lang kayo. For sure naman kasi kapag natuloy pa rin ang kasal nyo at hindi ka pa ready ay hindi kayo magkaka sundo sa mga bagay-bagay."

Natahimik naman si Andrea..

"Don't be offended, sis sasabihin ko. Ayaw lang kita masaktan sa maaaring mangyare. Kasi ang kasal dapat pinag-iisipan yan. Kaya tama naman yang sinabi mo kay Gabriel. Tsaka isa pa nag basag pa siya ng gamit sa harapan mo. His not good for you, paano kapag naging mag-asawa na kayo paano kong saktan ka nya?"

Marami pang ibang sinabi na negative si Zhanea. Isa kasi talaga sa plano nya na umatras si Andrea sa kasal nilang dalawa ni Gabriel.

"Ano ka ba naman Zhanea. Kilala nating dalawa si Gabriel simula bata pa tayo. Alam mong hindi nya yon magagawa sa atin. Siguro ay na bigla lang siya kaya nakapag basag siya ng gamit." Pagtatanggol ni Andrea kay Gabriel.

"Sabagay, pero malay mo 'di ba may tinatago pa pala siyang ugali na hindi natin alam."

Hindi na pinakinggan pa ni Andrea ang iba nitong sinabi. Hindi naman kasi yon ang problema nya. At isa pa ay tiwala siyang hindi siya sasaktan ni Gabriel.