Pagkatapos maglinis ni Danielle sa 25th floor ay bumaba siya upang magmiryenda. Hindi siya nakakain ng agahan kanina sapagkat gaya ng dati ay late na naman siyang nagising kung kayat nagmamadali siyang umalis para mahabol ang maaga nilang formation. Halos kalalabas niya lang sa elevator ng salubungin siya ng kanilang chief.
“Marasigan! Balik ka sa taas, pinapatawag ka ng CEO”, saad nito habang di maipinta ang mukha. Sa tabas ng mukha nito ay parang may nagawa siyang hindi maganda.
“Ha? Bakit daw chief?”, nagaalalang tanong niya dito.
“Anong malay ko? Baka may palpak kang ginawa sa taas!”, turan ng kanilang chief at napaisip siya upang alalahanin kung may nagawa siya mali.
“Wala naman akong ginawang mali chief”, saad niya dito.
“Que meron o wala, bumalik ka sa taas para malaman mo kung anong atraso mo”, turan nito kung kayat tumango na lamang siya dito.
“Sige chief, kain lang ako saglit! baka himatayin ako kapag pinagalitan ako ng CEO”, turan niya at pasupladong tumango iyon.
“Sige, pero bilisan mo. Hindi mo dapat pinaghihintay ang CEO baka hindi matuwa saiyo at tanggalin ka sa trabaho”, saad nito at nagbow siya dito.
Dahil nag-aalala siya sa sasabihin ng CEO ay kumuha sya ng pamalit na damit sa kanyang sasakyan pagkatapos ay dali daling nagshower sa baracks ng mga utility. Nakantiyawan pa siya ng mga kasamang naroon dahil napakabango niya at preskong presko.
“Uy, amoy mayaman!”, pahayag ng mga ito at tumawa siya ng malakas.
“Haharap kasi ako sa CEO, nakakahiya naman.”, turan niya habang nakipag appear sa isa nilang kasama.
“Ay dapat lang naman, malay mo mainlove si CEO saiyo.”, saad ng isa nilang kasama at muntik niya itong batukan. Sa kabila ng ipinapakita niyang kilos ay may mga kasamahan pa ring binibiro siya dahil sa kanyang taglay na kagandahan.
“Haist! Hindi kami talo noh, mas mukha pa akong lalaki kesa doon”, turan niya at naghiyawan ang mga kasama.
“Bagay naman kayo ni CEO pare, basta huwag mo kaming kalimutan kung magkatuluyan kayo.” Turan ng isa pa at napailing na lamang siya sa mga kantiyaw ng mga ito. Siya na naman ang nakita ng mga kasama, siguradong hindi siya tatantanan ng mga ito kung hindi pa siya aalis.
“Hello, madam! Pinapatawag daw po ako ni bossing”, bati niya sa secretary ng CEO. Ibininaba nito ang kanyang eye glasses pagkatapos ay tila may xray vision na tinignan siya mula paa hanggang ulo.
“Pasok!”, maya maya ay supladitang turan nito. Nagbow naman ang dalaga dito bago pumasok sa upisina ng CEO.
“Good morning, sir!”, pukaw niya sa CEO habang may binabasa sa kanyang mesa. Agad naman iyong nag angat ng mukha at pagkatapos ay ngumiti pagkakita sa kanya. Himala, mukhang maganda ang bungad ng araw ng lalaking ito ah.
“Yeah, pasok ka!”, agad nitong tiniklop ang folder sa harap at iginaya siya sa upuan.
“Thank you, sir! pinapatawag niyo daw po ako?”, turan niya dito ng makaupo.
“Ah, yeah! Nagpahanda ako ng brunch sa rooftop, samahan mo akong kumain”, pahayag ng CEO at halos mapaangat siya mula sa pagkakaupo dahil sa sinabi nito.
“Ho?”, gulat na pahayag niya at ngumiti iyon.
“Parang ang tanda ko naman sa ho mo, how old are you?’, turan nito.
“Twenty-four po sir”, kiming sagot niya dito..
“Hindi lang pala tayo nagkakalayo ng edad, just call me wolverine!”, ang kaharap at mas lalong nagulat ang dalaga sa tinuran nito. Ano daw?
“Naku, hindi po pwede sir. Nakakahiya po sainyo at saka ano na lamang ang sasabihin ng mga emplayado niyo dito,”, pahayag niya at tumawa iyon.
“Alright! Call me wolverine kapag walang nakakarinig, nagmumukha kasi akong matanda kapag sinisir mo ako”, saad ng binata at tumango na lamang siya habang nagtatanong ang isip kung anong nakain ng kanilang boss at gusto siyang tawagin sa pangalan nito.
“Let’s go? Baka lumamig ang mga nakahandang pagkain”, maya maya ay tumayo si wolverine sa kinauupuan at iginaya siya sa pintuan sa likod ng office nito. Sumunod lang din naman si Danielle dito hanggang may inakyatan silang hagdan at pagkatapos lamang ng ilang minuto ay binati siya ng kakaibang hangin na nagmumula sa open space. Ang ikinamangha niya ay may mga puno sa rooftop ng building na siyang nagsisilbing lilim. Kahit tirik ang araw ay hindi pa rin mararamdaman ang init sahil sa mga naglalakihang halaman.
“Like it?”, narainig niyang pahayag ni Wolverine mula sa kanyang likod. Nawili siya sa kagandahan ng nakikita at nakalimutan niyang kasama niya ito.
“Uhmmm, ang ganda naman po dito. Nakakarelax!”, pahayag niya at tumawa iyon.
“You can come here anytime”, saad ng binata at napatingin siya dito. Talaga ba? Bakit biglang ang bait naman ng taong ito?
“Salamat sir, pero kalabisan naman na po siguro kung iinvade ko ang privacy ninyo. Okey na po saakin na nainvite po ako dito”, nahihiyang pahayag niya dito.
“Nonsense! Once I invite someone here, it means he or she is part of my space”, turan ng binata at hindi makapaniwala ang dalaga sa narinig.
“Come, doon tayo”, saad ng binata sabay turo sa may lanai na kaharap sa kawalan. Ang wolverine tower ay isa sa pinakamataas na building sa pusod ng kamaynilaan kung kayat kitang kita ang kabuuan nito mula sa rooftop.
“Serve yourself, eat whatever you want. Don’t be shy!”, turan ni Wolverine ng makaupo sila sa harap ng table na puno ng pagkain.
“Thank you, sir”, mahiya hiya pang pahayag niya dito.
“Sabi ko saiyo huwag mo akong sinesir”, ang binata at kulang na lang mapakamot siya sa ulo. Parang napaka awkward na hindi niya tatawaging sir ito buti sana kung close sila.
“I like your driving skills, saan mo natutunan ang magpatakbo ng ganoon kabilis?”, maya maya ay turan ni Wolverine habang maganang ngumunguya ng pagakain.
“A, eh. Hehehe! Wala sir, inaral ko lang sa sarili ko”, turan niya dito. Alangan sabihin niyang sumasali siya sa car racing at ilang beses siyang naging champion?
“Uhmmm galing ah, kung hindi lang kita nakilala dito sa tower, makapagkakamalan kitang race driver.”, pamumuri ng binata. Muntik siyang mabulunan sa sinabi nito ngunit pasimple siyang tumungga ng tubig.
“How about your mechanic skills? Mukhang expert ka sa paghawak ng makina ah, yun ba ang kinuha mong course?”, tanong na naman ng kaharap at napalunok muna siya bago ngumiti.
“Hobby ko lang sir, hindi po ako nagakapagtapos”, saad niya dito habang nagcrocross finger sa ilalim ng mesa. Graduate siya ng mechanical engineering, kung saan saang bansa din siya nag apprentice para magpakadalubhasa sa mga makina. Pati nga makina ng eroplano kaya niyang kumpunihin.
“Woow! Your amazing! Ano pa ang skills mo na hindi ko alam?”, turan ng binata at natawa siyang bago umiling. Bakit parang sobrang intereasado ang lalaking ito tungkol sa kanya?
“Kaya ko pong nakapikit habang natutulog”, saad niya habang nakangiti. Ang binata naman ay napaisip, ngunit agad ding tumawa ng marealized ang kanyang sinabi.
“Lol! Muntik na ako doon ah”, saad nito habang nakatawa. Sa pagtawa nito ay lumabas naman ang pantay pantay at mapuputi nitong mga ngipin. Sa pakiwari niya ay mas deserving itong model ng toothpaste kesa mga model ng tooth paste.
“Anyway, gusto kitang maging personal driver. Okey lang ba saiyo?”, saad ng binata pagkatapos.
“Sir?!”, gulat niyang pahayag. Hindi siya makapaniwal sa sinambit nito.
“Don’t worry, I’ll pay you triple.”, turan ng binata at lihim siyang natawa. Talaga? Pero ang gusto ng tatay niya ay maging janitor siya? Hindi kaya madadale na naman siya sa kanyang ama?
“You will stay with me, and whatever you need will be provided for free. Yun lang, kung nasaan ako dapat ay naroon ka”, patuloy ng binata na nagbibigay na ng instruction na parang sigurado na itong papayag siya.
“Sigurado po kayo sa sinasabi niyo sir?”, turan niya dito. Pilit kinakapa sa isip ang dahilan kung bakit bigla ay gusto siya nitong maging driver.
“When I say it, I mean it! You can start as early as today”, ang binata na hindi na siya binigyan pa ng pagkakataong tumanggi.
“Sir, hindi ba alangan sainyo na babae ang driver niyo?”, alanganing pahayag niya dito at napatingin sa kanya ang binata.
“You mean, you’re a woman?”, tila excited na turan ni Wolverine at lihim siyang natawa. Ano bang tingin sa kanya ng lalaking ito, barako?
“Ah, ang ibig kong sabihin ay baka pumalpak ako dahil…”,
“I like you! Whether you’re a man or a woman, still I want you to be my driver”, pagcucut ng kaharap. Tinignan niya sa mata ang CEO ngunit hindi niya napigiling mangiti habang unti unti siyang tumango tango at pagkatapos ay parang wala sa sariling dumampot ng lettuce at isinubo.
“Is that mean, yes for my offer?”, turan ng CEo at naikiling niya ang kanyang ulo.
“I’ll think about it!”, nakatawa niyang pahayag at tila frustrated na napahawak si Wolverine sa ulo.
“Come on! If you want higher compensation, name your price! or if you have conditions, tell me!”, turan ng boss nila at mas lalo siyang nacurious kung bakit tila desidido itong kunin siyang driver.
“Its not about the compensation, ayaw ko lang ng nakabarong araw araw”, nakatawa niyang pahayag habang iniimagine ang hitsura niyang nakabarong. Medyo napaisip naman si Wolverine ngunit tumawa rin iyon pagkatapos.
“Kung ayaw mo sa barong okey lang, you can wear whatever you want as long as you’re comfortable”, turan ng CEO at hindi siya makapaniwalang pumayag iyon to think na very particular ito sa mga uniform uniform sa loob ng kanyang tower.
“Really?”, hindi niya napigilang pahayag at tumango tango iyon.
“I am sure of that! So, you’re my driver na?”, pagsusure ni Wolverine at unti unting tumango ang dalaga habang nakangiti.
“Nakakahiya namang umayaw, pinakain mo na ako”, saad niya at tumawa iyon habang inilagay sa ere ang kamao upang makiapagbunggo ng kamao sa kanya. Agad naman niyang ililapit ang kamao at ibinunggo dito na tila matagal na silang magkakilala.
“Give me your cellphone number”, turan ni Wolverine kay Danielle pagkatapos niang kumain sa rooftop. Balik na sila sa office nito at naibigay na rin sa kanya ang mga instructions nito.Bigla niyang kinapa ang bulsa, ngunit wala doon ang de keypad niyang cellphone.“Diyahe sir, hindi ko nadala yung aking cellphone. Hindi ko kabisado yung number”, pakamot sa ulo niyang pahayag kay Wolverine.“It’s okey, here’s my calling card. Nandiyan na rin yung address kung saan ako nakatira. Kunin mo na yung mga gamit mo then pumunta ka sa address na nandiyan after. Tawagan mo nalang ako kapag nandoon ka na.”, saad nito kasabay ng pag abot ng card na dinukot mula sa wallet nito.Inabot naman iyon ng dalaga at tumango tango habang binabasa ang laman ng calling card. Hindi na siya nagtaka kung sa isang mamahaling village ito nakatira.“Okey sir, see you!”, turan ni Danielle at sumaludo dito bago tinungo ang pinto. Pangiti ngiti pa siya habang maingat na isinasara ang upisina ng CEO, ngunit halos mapa
“Oops! Saan ka pupunta at pinaglalagay mo sa maleta ang mga gamit mo?”, si Yaya Ninay ng mapasukan siya sa kanyang kuwarto habang nag-iimpake ng gamit. Tinignan lang niya ito kung kayat pinamaywangan siya ng kanyang yaya.“Daniella, hindi ka pwedeng maglakwatsa mas lalong magagalit ang daddy mo. Ibalik mo ang mga iyan!”, patuloy nito.“Ya, napromote na po ako”, saad niya pagkatapos maisira ang kanyang maleta.“Napromote? Talaga ba? Naku, mabuti naman kung ganon anak. Masayang masaya ako para saiyo.”, biglang naging excited si Yaya Ninay dahil sa kanyang sinabi. Niyakap pa siya nito at nakangiting tinapik tapik niya ang balikat ng matanda.‘Thank you, Ya!’, turan niya dito.“Manager kana ba ngayon anak? Naku, tiyak matutuwa ang daddy mo saiyo ngayon”, tuwang tuwa ang kanyang yaya at nahang sa ere ang kanyang pagkakangiti.“Hehehe, hindi po Ya. Pero sa CEO na po ako magtatrabaho ngayon”, saad niya. Unti unting nawala ang excitement sa mukha ni Yaya Ninay ngunit agad ding ngumiti ng mare
Kahit napuyat si Danielle dahil hindi nakatulog kagabi ay nagising pa rin siya ng tumunog ang kanyang alarm clock. Hindi siya sanay na natutulog sa ibang bahay kung kayat mag uumaga na ng dalawin siya ng antok. Nag inat inat siya ng ilang minuto bago kinuha ang towel at pumasok sa banyo. Mga ilang minuteo rin ang ginugol niya sa banyo pagkatapos ay naglagay ng moisturizer sa kanyang katawan. Pinasadahan din niya ng kaunting blower ang buhok upang mas madaling matuyo, naiirita kasi siya kapag nababasa ng buhok ang suot na damit. Isinuot naman niya ang puting shirt na sakto lng ang hapit sa katawan na tinuck-in sa kanyang jeans at ipinaris ang biniling leather boots. Pagtingin niya sa salamin ay nag iba ang kanyang aura, nagmukha siyang Lara Croft ng Tomb Raider movie. Napathumbs up siya sa salamin, pang driver talaga ang kanyang get-up.Sakto alasais ay lumabas na siya sa kanyang kuwarto, papainitin pa niya ng kaunti ang gagamitin nilang sasakyan kaya tamang tama kapag bumaba na ang ka
Pagkatapos nilang kumain ay pinababalot ni Danielle ang mga hindi nagalaw na pagkain, napakarami kasi ang nakahain kahit dadalawa lang naman sila ng kanyang among kumain. Tila natigil lang sa gianagawa ng mapansing nakatingin sa kanya si Wolvrine.“Sayang naman sir, wala namang nang kakain. Dalhin ko na lang sa mga kasamahan ko sa baba”, tila nahuli naman sa aktong saad niya habang idinaan sa labas ngipin na pagkakangiti.“Sure! Dalhin mo ng lahat yan”, turan naman ni Wolverin habang namamangha dito.“Yay! Thank you, sir! siguradong magugustuhan nila ito”, masayang pahayag ni Danielle at excited na pinagbabalot ang lahat ng pagkain. Nang matapos ay nakangiting hinarap ang binata na tila nagulat sa kanyang biglaang paglingon.“Tapos na sir, pwede na ba akong bumaba?”, saad niya dito.“Of course! Pupunta na rin ako sa office ko. Hintayin mo na lang ako sa baba, may pipirmahan lang akong documents then may pupuntahan tayong meeting”, pahayag ni Wolverine at tumango tango ag dalaga.“Sig
“Danielle!”, habang hinihintay ng dalaga ang kanyang boss ay pumunta siya sa hotel lobby upang doon umupo at maghintay. Parang palmilyar ang boses na tumawag sa kanyang pangalan, paglingon niya sa kaliwang side ay may babaeng halos patakbong palapit sa kanya at nang makalapit ay bigla na lamang siya nitong niyakap.“Kiana!?”, ang dalagang gumanti ng yakap ng makilala ang kaibigan. Paano niya makikilala, ang sosyal niyang kaibigan ay nakasuot ng katulad ng mga housekeeper sa hotel.“What happened?”, hindi niya naiwasang bulalas dito. Hindi siya sanay na hindi nakapustura ang kaibigan, pati ang magaganda at colorfull nitong mga kuko ay tila nawala.“Huhuhu! Nagalit si daddy saakin kaya eto, I’m working as hotel housekeeper”, malungkot na saad ng Kiana ngunit sa halip na aluin iyon ay tumawa si Danielle. Hindi lang pala siya ang naparusahan ng mga magulang, pati pala itong princess sarah niyang kaibigan.“Oh, don’t laugh like at me. My situation is so damn hard, lahat ng cards ko nakafr
Nagising ng maaga si Danielle upang magwork out, may higit dalawang buwan na siyang hindi nakakawork out at ramdam na niya ang bigat ng kanyang katawan. May nakita siyang mini gym sa ground floor ng bahay ni Wolverine at tamang tama na Sabado ngayon. Walang instruction ang kanyang amo na may pupuntahan sila sa araw na ito kung kayat may time siya upang magpapawis. Sinimulan ang pagwork out mula sa stretching, pagkatapos ay hinarap ang punching bag at dahan dahan muna ang pagbibigay niya ng suntok dito. Nang makapagwarm-up ay mas mabilis na ang kanyang mga galaw lalo na ang pagbitaw ng mga punches sa naturang punching bag. Isa sa favorite niyang work out ang boxing kung kayat sobrang nag-eenjoy siya sa ginagawa hanggang maramdaman niyang tagatak na ang kanyang pawis. Huminto siya upang uminom ng tubig at punasan ang kanyang pawis ng biglang makarinig siya ng palakpak. Nagulat siya kung kayat bigla siyang napalingon sa direction ng pumapalakpak, and right in the entrance ay naroon ang k
Pag-alis ni Wolverine ay kabilinbilinan nitong papasok siya sa woman’s masterclass ng isang linggo at dapat ready na siya sa dadaluhan nilang event pagbalik ito galing sa ibang bansa. Sinabihan siyang pwede siyang mag-stay sa bahay habang wala ito ngunit mas gusto niyang tumira sa kanyang apartment habang wala ang amo.“Is that really you?’, hindi makapaniwalang turan ni Kiana ng magkita sila ng kaibigan. Kailangan niyang bumili ng pambabaeng damit at magpapatulong siya sa kaibigan kung ano ang mga bagay na damit para sa kanya. Fashionista ang kaibigan at expert na expert ito sa mga magagandang damit at mga accessories.Tinawanan niya ang reaction ni Kiana, kung makareact naman ito parang grabe ang kanyang transformation. Ginupitan lang naman ng hanggang balikat ang kanyang buhok at nilagyan ng kaunting high lights. Tinatoo lang din ang kanyang napakagandang kilay at nilagyan lang din ng kaunting blush on ang kanyang pisngi, ano bang nakakagulat doon?“You are soooo gorgeous! Ang gand
“There you are, kaya pala ang tagal mong lumabas!”, kantiyaw ng kaibigan ni Wolverine na si Tristan pagkatapos niyang ibaba ang binta ng kanyang sasakyan at makita si Danielle sa front seat. Nginitian niya ito at pagkatapos ay binuksan ang sasakyan, bumaba ang binata at binigyan ng isang hug ang kaibigan bago umikot at pinagbuksan ang dalaga. Inalalayan pa niya ito mula sa pagbaba na tila nasobrahan ang pagkagenteleman. Napangiti ang dalaga sa pag aalalay sa kanya ng binata ngunit kasali ito sa kanilang drama kung kayat inabot niya ang nakaumang nitong palad. Pagdikit ng kanilang mga palad ay tila nakaaramdam siya ng kuryente mula sa mainit na palad nito. Gusto niyang bawiin ang kamay mula dito ngunit mahigpit siya nitong hinawakan.“Bro, meet my girlfriend, Danielle Marasigan!”, pagpapakilala ni Wolverine sa hawak hawak niyang dalaga kay Tristan. Nagulat iyon sapagkat first time siyang magpakilala ng girlfriend dito. May mga kasama siyang mga babae before pero pinapakilala niya ang m